Αχλαδοχώρι Πέλλας
Συντεταγμένες: 40°50′13″N 22°20′32″E / 40.83694°N 22.34222°E
Το Αχλαδοχώρι, παλαιότερα γνωστό ως Κισσαλάρ ή Κισλάρ[1], καθώς και ως Μανδαρές[1], είναι χωριό που βρίσκεται στο νομό Πέλλας. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 60 μέτρων, στους πρόποδες του όρους Πάικο, ανάμεσα στην Αραβησσό και τον Νέο Μυλότοπο. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 404 κατοίκους[2].
| Αχλαδοχώρι | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Πέλλας |
| Δήμος | Πέλλας |
| Δημοτική Ενότητα | Κύρρου |
| Γεωγραφία | |
| Νομός | Πέλλας |
| Υψόμετρο | 60 |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 337 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Μανδαρές |
| Ταχ. κώδικας | 581 00 |
| Τηλ. κωδικός | 23820 |
Τοπωνύμιο
ΕπεξεργασίαΤο Αχλαδοχώρι ήταν γνωστό μέχρι και το 1926 ως Κισσαλάρ ή Κισλάρ[3][4]. Επρόκειτο για ονομασία τουρκικής προέλευσης, η οποία εικάζεται πως σχετιζόταν με τις κτηνοτροφικές δραστηριότητες των παλαιότερων κατοίκων του[4]. Ακολούθως μετονομάστηκε σε Μανδαρές, ενώ από το 1955 φέρει τη σημερινή του ονομασία[3], η οποία οφείλεται στις αχλαδιές που ευδοκιμούσαν εκείνη την περίοδο στην περιοχή[4].
Γενικά και ιστορικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΜετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την επακόλουθη ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, εγκαταστάθηκαν στο χωριό Έλληνες πρόσφυγες κυρίως από την Ανατολική Θράκη (συγκεκριμένα από τα χωριά Μπαϊρ και Περγάζ της Καλλίπολης[4]), ενώ αναφέρεται και εγκατάσταση προσφύγων από την Καππαδοκία[5]. Στο Αχλαδοχώρι εγκαταστάθηκαν ακόμη αρκετές οικογένειες βλαχόφωνων, καθώς και Σαρακατσάνοι[6]. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2015, η πλειοψηφία των κατοίκων του είναι απόγονοι Θρακιωτών προσφύγων και βλαχόφωνων[7]. Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων του Αχλαδοχωρίου εντοπίζονται στον αγροτικό τομέα και στην παροχή υπηρεσιών[4].
Διοικητικά, μετά την προσάρτησή του στο ελληνικό κράτος, το χωριό αποτέλεσε αρχικά έδρα κοινότητας, ενώ τα επόμενα χρόνια υπήχθη προσωρινά κατά σειρά στις κοινότητες Γιαννιτσών και Αραβησσού. Από το 1926 μέχρι το 1997 υπήρξε και πάλι έδρα κοινότητας[3]. Στη συνέχεια υπήχθη στον καποδιστριακό δήμο Κύρρου[1][4], ενώ από το 2011 ανήκει στον καλλικρατικό δήμο Πέλλας[3].
Απογραφές πληθυσμού
Επεξεργασία| Απογραφή | 1928 | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Πληθυσμός | 522[1] | 655[1] | 564[1] | 645[1] | 491[1] | 506[1] | 501[1] | 417[8] | 404[2] | 337 |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βάμβα-Σταματελάτου, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α΄ τόμος, σελ. 117.
- ↑ 2,0 2,1 «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011 Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10522 (σελ. 48 του pdf)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Αχλαδοχώριον (Πέλλης)». eetaa.gr. Ελληνική Εταιρεία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 «Αχλαδοχώρι». dimoskyrrou.gr. Δήμος Κύρρου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022.
- ↑ Αγνή Κ. Κολιαδήμου, Από την Αξό της Καππαδοκίας στο νομό Πέλλας. Προσφυγικές διαδρομές (1890-1940), University Studio Press, Θεσσαλονίκη 2015, σελ. 128.
- ↑ Λάζαρος Η. Κενανίδης, Η εκκλησιαστική, εκπαιδευτική, πνευματική και κοινωνική ζωή των προσφυγικών εγκαταστάσεων στην πόλη και την επαρχία Γιαννιτσών, ΑΠΘ - Διδακτορική Διατριβή, Θεσσαλονίκη 2015, σελ. 9.
- ↑ Κενανίδης, 2015, σελ. 284.
- ↑ «Απογραφές πληθυσμού 2001 και 1991». statistics.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017.