Βίλλεμ φαν Ελστ
Ο Βίλλεμ φαν Ελστ (ολλανδικά: Willem van Aelst , 16 Μαΐου 1627 - 1683 ή μετά[2]) ήταν Ολλανδός ζωγράφος της Χρυσής Ολλανδικής Εποχής στη ζωγραφική.
| Βίλλεμ φαν Ελστ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Willem van Aelst (Ολλανδικά) |
| Γέννηση | 16 Μαΐου 1627 Ντελφτ |
| Θάνατος | Μαΐου 1683[1] Άμστερνταμ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ολλανδική Δημοκρατία |
| Ιδιότητα | ζωγράφος και εικονογράφος βοτανικής |
| Κίνημα | Ρεαλισμός |
| Είδος τέχνης | Νεκρή φύση και floral painting |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Ρεαλισμός |
| Σημαντικά έργα | Flower still life with a watch, Still Life with Partridges και Νεκρή φύση με πουλερικά |
| Χορηγός/οί | Φερδινάνδος Β΄ των Μεδίκων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο φαν Ελστ γεννήθηκε στο Ντελφτ σε οικογένεια ευκατάστατων αρχόντων της πόλης. Διδάχτηκε ζωγραφική από τον θείο του, τον ζωγράφο νεκρών φύσεων Έφερτ φαν Ελστ. Στις 9 Νοεμβρίου 1643 καταγράφηκε στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά του Ντελφτ.
Ματαξύ 1645 και 1649 έζησε στη Γαλλία. Το 1649 ο φαν Ελστ ταξίδεψε στη Φλωρεντία, όπου διετέλεσε Αυλικός ζωγράφος για τον Φερδινάνδο Β΄ των Μεδίκων, Μεγάλο Δούκα της Τοσκάνης. Εκεί έγινε γνωστός ως Guillielmo d'Olanda. Εκείνη την εποχή ο Μέγας Δούκας προσέλαβε δύο συμπατριώτες του, τον Ματτίας Βίτχοος (Matthias Withoos) και τον Όττο Μαρσέους φαν Σρικ (Otto Marseus van Schrieck). Ο τελευταίος ήταν επίσης ζωγράφος νεκρών φύσεων και πιθανόν να επηρέασε το ύφος του φαν Ελστ. Ο Φερδινάνδος Β΄ τίμησε δημόσια των φαν Ελστ με χρυσή αλυσία και μετάλλιο, ως απόδειξη της επιδοκιμασίας και αναγνώρισης του ταλέντου του .[3]
Έχει γίνει εικασία ότι ο φαν Ελστ επισκέφθηκε τη Ρώμη, όπου έγινε μέλος των Bentvueghels, της ειταρείας Ολλανδών και Φλαμανδών καλλιτεχνών που δραστηριοποιούνταν στην πόλη. Η εικασία αυτή βασίζεται στο όχι και πολύ πειστικό επιχείρημα ότι κατά τα έτη 1657/78 υπέγραφε τα έργα του με το όνομά του, ακολουθούμενο από το "alias" συν ένα ζωγραφισμένο ραβδί, κάτι που ερμηνεύτηκε ως προσωνύμιο που του είχαν αποδόσει οι Bentvueghels "De Vogelverschrikker" (=το σκιάχτρο), αλλά δεν υπάρχουν έγγραφα που να αποδεικνύουν κάτι παρόμοιο.[4]
Το 1656 επέστρεψε στην Ολλανδία για να εγκατασταθεί μόνιμα στο Άμστερνταμ. Έγινε ένας από τους πλέον επιφανείς ζωγράφους νεκρών φύσεων της γενιάς του, γεγονός που του επέτρεψε να ζει στην "Πρινσχεχτραχτ" (Prinsengracht), αριστοκρατικό δρόμο της πόλης. Απεβίωσε στο Άμστερνταμ, περί το 1683 ή αργότερα, καθώς το τελευταίο χρονολογημένο του έργο έχει αυτή τη χρονολογία. Ο φαν Ελστ ήταν ο Δάσκαλος της Ραχελ Ρόις,, του Ίσαακ Ντένις, της Μαρία φαν Οοστερβάικ και του Ερνστ Στούβεν.[2]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 565. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Aelst, Willem van[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης
- ↑ Gould, John (1838). Biographical Dictionary of Painters, Sculptors, Engravers, and Architects, from the earliest ages to the present time.
- ↑ Biografische gegevens Αρχειοθετήθηκε 2013-12-05 στο Wayback Machine. op Hadrianus
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Willem van Aelst στο Wikimedia Commons- Website on Willem van Aelst in Delft
- Online gallery and literature at PubHist
- Vermeer and The Delft School, a full text exhibition catalog from The Metropolitan Museum of Art, which contains material on Willem van Aelst