Βερεγγάρια της Καστίλης (μοναχή)

Η Βερεγγάρια της Καστίλης (1228-1279) από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέα ήταν ινφάντα της Καστίλης, κόρη του Φερδινάνδου Γ΄ της Καστίλης και της Ελισάβετ των Χοενστάουφεν. Έγινε μοναχή στη μονή της Σάντα Μαρία λα Ρεάλ ντε Λας Ουέλγκας στο Μπούργο, όπου τάφηκε μετά το θάνατό της.

Βερεγγάρια της Καστίλης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1228
Θάνατος1279[1] ή 1279[2]
Μπούργος
Τόπος ταφήςAbbey of Santa María la Real de Las Huelgas
Χώρα πολιτογράφησηςΣτέμμα της Καστίλης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοναχή
Οικογένεια
ΓονείςΦερδινάνδος Γ΄ της Καστίλης[3] και Ελισάβετ της Σουαβίας[3]
ΑδέλφιαΑλφόνσος Ι΄ της Καστίλης
Ερρίκος της Καστίλης
Φίλιππος της Καστίλης
Εμμανουήλ της Καστίλης
Φρειδερίκος της Καστίλης
Φερνάντο δε Καστίγια
Σάντσο της Καστίλης
Λουδοβίκος της Καστίλης
Μαρία της Καστίλλης
Ελεονώρα της Καστίλης
Φερδινάνδος του Ωμάλ
ΟικογένειαΟίκος της Ιβρέας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Κόρη του Φερδινάνδου Γ΄ της Καστίλης, από την πρώτη σύζυγό του, Ελισάβετ των Χοενστάουφεν, κόρης του Φιλίππου δούκα της Σουαβίας και της Ειρήνης Αγγελίνας. Έλαβε το όνομά της από την εκ πατρός μάμμη της, Βερεγγάρια της Καστίλης.

Η ινφάντα Βερεγγάρια γεννήθηκε το 1228 και το 1241 έγινε μοναχή στο Μοναστήρι της Σάντα Μαρία λα Ρεάλ ντε Λας Ουέλγκας στο Μπούργκος.[4] Την τελετή παρακολούθησε ο πατέρας της, ο αδελφός της Αλφόνσο και άλλοι.[5] Πριν από τον θάνατό της αποκήρυξε δημοσίως τον ανιψιό της, τον Ινφάντη Σάντσο, επειδή επαναστάτησε εναντίον του πατέρα του, βασιλιά Αλφόνσου Ι΄, αδελφού της Βερεγγαρίας.[6]

Η ινφάντα Βερεγγάρια απεβίωσε το 1279 στην Ιερά Μονή της Σάντα Μαρία λα Ρεάλ ντε λας Ουέλγκας, όταν ήταν 51 ετών και τάφηκε εκεί.[4] Στον τάφο της υπάρχουν γλυπτά, που απεικονίζουν διαφορετικές σκηνές από την παιδική ηλικία του Ιησού Χριστού. Σε αυτό παρουσιάζεται η Προσκύνηση των Μάγων και η Σφαγή των Νηπίων.

Το λείψανο της Ινφάντας έχει μουμιοποιηθεί, αν και στο παρελθόν τα ενδύματα είχαν αφαιρεθεί από τη σορό. Το φέρετρο που περιέχει τα λείψανα ήταν επενδεδυμένο με ένα ύφασμα.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Royal Academy of History. 2011. 13021/berenguela-de-castilla.
  2. p4193.htm#i41925.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. 4,0 4,1 Arco y Garay, 1954, p. 226.
  5. Ibáñez de Segovia Peralta y Mendoza, 1777, p. 18.
  6. González Jiménez, 2004, p. 349.

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Arco y Garay, Ricardo del (1954). Sepulcros de la Casa Real de Castilla. Madrid: Instituto Jerónimo Zurita. Consejo Superior de Investigaciones Científicas. OCLC 11366237.
  • Gómez Moreno, Manuel (1946). El Panteón de las Huelgas Reales de Burgos. Instituto Diego Velázquez. Consejo Superior de Investigaciones Científicas.
  • González, Julio (2009). Las Conquistas de Fernando III en Andalucía (1ª edición). Valladolid: Editorial Maxtor. ISBN 9788497612777.
  • González Jiménez, Manuel (octubre de 2004). Alfonso X el Sabio (1ª edición). Barcelona: Editorial Ariel S. A. ISBN 84-344-6758-5.
  • Herrero Sanz, María Jesús (2004). Reales Sitios de España.Patrimonio Nacional, ed. Guía Santa María la Real de Huelgas. Burgos. Madrid. ISBN 84-7120-337-5.
  • Loaysa, Jofré de; García Martínez, Antonio (1982). Academia Alfonso X el Sabio, Colección Biblioteca Murciana de bolsillo Nº 27, ed. Crónicas de los Reyes de Castilla Fernando III, Alfonso X, Sancho IV y Fernando IV (1248-1305). latín y castellano (2ª edición). Murcia. ISBN 84-00-05017-7.
  • Pérez Algar, Félix (1997). Alfonso X el Sabio: Biografía. Madrid: Studium Generalis. ISBN 84-605-6339-1.
  • Valdeón Baruque, Julio (1986). Junta de Castilla y León, Consejería de Educación y Cultura, ed. Alfonso X el Sabio (1ª edición). Castilla y León. ISBN 84-505-3366-X.
  • Ybarra y López-Dóriga, Fernando de, Marqués de Arriluce de Ybarra (1997). Real Academia Sevillana de Buenas Letras, ed. Un largo siglo de amores y desamores en el Alcázar de Sevilla (1248-1368) (1ª edición). Sevilla. ISBN 84-8093-016-0.