Βοκκάκιος (οπερέτα)

οπερέτα του Φραντς φον Σουπέ σε τρεις πράξεις

Το έργο Βοκκάκιος, ή Ο Πρίγκηπας του Παλέρμο (γερμανικά: Boccaccio, oder Der Prinz von Palermo‎‎) είναι μια τρίπρακτη οπερέτα του γερμανού συνθέτη του Ρομαντισμού Φραντς φον Σουπέ, σε λιμπρέτο των Καμίλλο Βάλτσελ και Ρίχαρντ Ζενέ,[1] που διασκεύασαν θεατρικό έργο βασισμένο στο Δεκαήμερο του ιταλού ποιητή της Αναγέννησης Βοκάκιου. Η πρεμιέρα της οπερέτας έγινε στο Καρλ Θίατερ (Carltheater) της Βιέννης την 1η Φεβρουαρίου 1879. Πρόκειται μάλλον για την πλέον επιτυχημένη οπερέτα του Σουπέ.[2][3]

Βοκκάκιος

Σκηνή από παραγωγή της οπερέτας στη Σουηδία, 1904
Πρωτότυπος τίτλος Boccaccio, oder Der Prinz von Palermo
Γλώσσα πρωτοτύπου Γερμανικά
Μουσικό ρεύμα Ρομαντισμός
Μουσική Φραντς φον Σουπέ
Λιμπρέτο Καμίλλο Βάλτσελ, Ρίχαρντ Ζενέ
Λογοτεχνική πηγή Το Δεκαήμερο του Βοκάκιου
Πράξεις Τρεις
Πρεμιέρα 1 Φεβρουαρίου 1879
Θέατρο Καρλ Θίατερ, Βιέννη

Με το έργο αυτό έγινε το επίσημο επαγγελματικό ντεμπούτο της επιφανούς υψιφώνου Μαρίας Κάλλας· η μονωδός ερμήνευσε τον μικρό ρόλο της Βεατρίκης κατά τη σεζόν 1940 – 1941 της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.[4]

Ρόλοι του έργου

Επεξεργασία
Ρόλος[1] Τύπος φωνής
Φιαμέττα, θετή κόρη του Λαμπερτούτσο υψίφωνος
Τζοβάννι Βοκάκιος, μυθιστοριογράφος και ποιητής μεσόφωνος
Βεατρίκη, σύζυγος του Λαμπερτούτσο υψίφωνος
Ιζαμπέλα, η γυναίκα του Λοτερίνγκι μεσόφωνος
Περονέλλα κοντράλτο
Πιέτρο, Πρίγκιπας του Παλέρμο τενόρος
Λαμπερτούτσο, ο μπακάλης βαρύτονος
Λοτερίνγκι, ο βαρελοποιός βαρύτονος
Σκάλτσα, ο κουρέας βαρύτονος
Λεονέττο, φοιτητής, φίλος του Βοκκάκιου βαρύτονος
Τσέκκο, ένας ζητιάνος βαθύφωνος
Φρατέλλι, ο βιβλιοπώλης βαρύτονος
Μαζορντόμο βαρύτονος
Ζητιάνοι, φοιτητές, υπηρέτες – χορός

Στη Φλωρεντία της πρώιμης Αναγέννησης, οι ερωτικές νουβέλες του ποιητή Βοκκάκιου προκαλούν σάλο και οι ντόπιοι χωρίζονται στις γυναίκες θαυμάστριες των σκανδαλωδών διηγημάτων του και στους ζηλιάρηδες συζύγους τους. Οι σύζυγοι καταστρώνουν ένα σχέδιο για να διώξουν τον Βοκάκιο από την πόλη, αλλά εκείνος σχεδιάζει να κερδίσει το χέρι της Φιαμέττας, κόρης του Δούκα της Φλωρεντίας, κάτι που καταφέρνει, αφού πρώτα κερδίσει την εύνοια του Δούκα.[5]

Άριες, ντουέτα, σύνολα

Επεξεργασία
  • «Ich sehe einen jungen Mann dort stehn» (άρια, Βοκάκιος)[3]
  • «Hab' ich nur deine Liebe» (ντουέτο, Φιαμέττα, μαζί με τον Βοκάκιο)[3]
  • «Florenz hat schöne Frauen (Mia bella florentina)» (ντουέτο, Φιαμέττα, μαζί με τον Βοκάκιο)[3]
  • Φινάλε 3ης Πράξης (σύνολο)[3]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 «Βοκκάκιος - 1940-1941 - Εθνική Λυρική Σκηνή». virtualmuseum.nationalopera.gr. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2022. 
  2. Gammond, Peter (1991). The Oxford Companion to Popular Music (στα Αγγλικά). Oxford University Press. σελ. 439. ISBN 978-0-19-311323-7. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Starr, Mark (2014). Franz von Suppé: Overtures and Preludes (στα Αγγλικά). Cambridge Scholars Publishing. σελ. xiii. ISBN 978-1-4438-6719-1. 
  4. Πετσάλης-Διομήδης, Nικόλαος (2001). The unknown Callas: the Greek years (στα Αγγλικά). Amadeus Press. σελ. 214. ISBN 978-1-57467-059-2. 
  5. «Boccaccio». Opera Guide (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία