Γιαννουσαίικα Καρδίτσας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 39°11′10″N 21°47′24″E / 39.18611°N 21.79000°E / 39.18611; 21.79000

Τα Γιαννουσαίικα είναι οικισμός της Θεσσαλίας στην Περιφερειακή Ενότητα Καρδίτσας[1] ο οποίος βρίσκεται στα όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Ευρυτανίας και νότια της λίμνης Πλαστήρα. Το χωριό απέχει περίπου 35 χλμ. ΝΔ. από την Καρδίτσα και είναι κτισμένο στις πλαγιές του όρους Ίταμος σε υψόμετρο 970 μέτρα[2] ενώ στα δυτικά του περνά ο ποταμός Ταυρωπός. Αναφέρεται επίσημα ως ξεχωριστός οικισμός για πρώτη φορά το 1928 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Καροπλεσίου.[3] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτη και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι μαζί με την Αγία Αγάθη, το Ανθηρό, το Καροπλέσι και τα Κουκκαίικα αποτελούν την κοινότητα Καροπλεσίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Ιτάμου του δήμου Καρδίτσας.[4] Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 44 κατοίκους [5] ενώ το 1981 και το 1991 είχε 79 και 102 αντίστοιχα[6].

Γιαννουσαίικα
Γιαννουσαίικα is located in Greece
Γιαννουσαίικα
Γιαννουσαίικα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
Αποκεντρωμένη ΔιοίκησηΘεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας
ΠεριφέρειαΘεσσαλίας
Περιφερειακή ΕνότηταΚαρδίτσας
ΔήμοςΚαρδίτσας
Δημοτική ΕνότηταΙτάμου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘεσσαλία
ΝομόςΚαρδίτσας
Υψόμετρο970 μέτρα
Πληθυσμός
Μόνιμος70
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Ταχ. κώδικας43150
Τηλ. κωδικός2441

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 32. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 375. 
  2. «Γιαννουσαίικα ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, Δήμος ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ | buk.gr». buk.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022. 
  3. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022. 
  4. «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2022. 
  5. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10609 (σελ. 135 του pdf)
  6. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 17. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 248.