Γιώργος Ρούσης
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Γιώργος Ρούσης (Κέρκυρα, 1948) είναι Έλληνας συγγραφέας και καθηγητής Πανεπιστημίου.
| Γιώργος Ρούσης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Γιώργος Ρούσης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1948 Κέρκυρα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διδάσκων πανεπιστημίου συγγραφέας |
| Εργοδότης | Πάντειο Πανεπιστήμιο |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Νέο Αριστερό Ρεύμα και Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή |
Βιογραφία Επεξεργασία
Σπόυδασε Πολιτικές Επιστήμες στο "Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών. Στο ίδιο πανεπιστήμιο έκανε και μεταπτυχιακές σπουδές Ναυτικού και Αεροπορικού δίκαιου. Από το ίδιο πανεπιστήμιο ανακηρύχτηκε διδάκτορας με την πιο υψηλή διάκριση. Τις σπουδές του συμπλήρωσε αργότερα στο Παρίσι στο Διεθνές Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης (IIAP). Μετά την πτώση της χούντας, και αφού προηγουμένως για ένα χρόνο εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Μπένα-Κνουν του Αλγερίου, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου έκανε διάφορες δουλειές, μέχρι να εκλεγεί το 1980 επιστημονικός συνεργάτης στο Πάντειο. Από τότε εργάζεται συνεχώς στο Πάντειο Πανεπιστήμιο σε διάφορες βαθμίδες του διδακτικού προσωπικού και τα τελευταία είκοσι χρόνια ως καθηγητής Α' βαθμίδας. Το 2014 μετά τη συνταξιοδότησή του εξελέγη ομότιμος καθηγητής.
Τα ερευνητικά, συγγραφικά του ενδιαφέροντα στρέφονται στο γενικότερο πεδίο της πολιτικής θεωρίας με έμφαση τη Θεωρία του Κράτους και τη χειραφέτηση, τα οποία αντιμετωπίζει από μαρξιστική σκοπιά. Έχει συγγράψει πολλά άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες (κυρίως σε Ελευθεροτυπία, Ριζοσπάστη, Πριν) έχει κάνει πολλές μεταφράσεις και επιμέλειες και έχει συγγράψει πολλά βιβλία, με πιο πρόσφατα "Ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς", "Μαρξ-Μπακούνιν για το σοσιαλιστικό κράτος", "Από την κρίση στην επανάσταση-πόλεμος θέσεων-".
Γεννήθηκε στην. Είναι παντρεμένος με την αρχιτεκτόνισα Μαριλίζ Βέλλα και πατέρας δυο αγοριών.
Πολιτική δραστηριότητα Επεξεργασία
Στα μαθητικά του χρόνια ήταν μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη. Αμέσως μετά την επιβολή της Χούντας, οργανώθηκε στο αντιδικτατορικό κίνημα και μέσα από τις γραμμές των Αντιδικτατορικών Επιτροπών, του Πατριωτικού Μετώπου της ΚΝΕ και του ΚΚΕ αγωνίστηκε κατά του δικτατορικού καθεστώτος. To 1972, με άλλους 4 συντρόφους του, έκανε στις Βρυξέλλες έντεκα μέρες απεργία πείνας ως διαμαρτυρία για συλλήψεις που είχε πραγματοποιήσει η Χούντα. Για τη δράση του αυτή καταδικάστηκε από στρατοδικείο ερήμην σε 2 τουλάχιστον χρόνια φυλακή και υποχρεώθηκε να ζητήσει πολιτικό άσυλο στο Βέλγιο.
Στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών συμμετείχε ενεργά στο κίνημα του Μάη του 1968 μέσα από τον βελγικό φοιτητικό κύκλο του Ελεύθερου Στοχασμού (Libre examen). Ταυτόχρονα, είχε συνδεθεί με τις οργανώσεις των Ελλήνων μεταναστών του Βελγίου και υπήρξε για μεγάλο διάστημα μέλος του ΔΣ και γραμματέας της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών.
Από το 1968 μέχρι το 1989, οπότε και διαφώνησε με τη ίδρυση του Συνασπισμού, ήταν μέλος του ΚΚΕ, και για χρόνια δάσκαλος και μέλος του ΔΣ του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών (ΚΜΕ). Στη συνέχεια, και για ένα μικρό διάστημα ήταν μέλος του ΝΑΡ (Νέο Αριστερό Ρεύμα), του οποίου και υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη, όπως επίσης και της εφημερίδας του Πριν. Στη συνέχεια δραστηριοποιείται ως ανένταχτος κομμουνιστής.
Ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Κίνησης 1η Του Μάρτη, η οποία τάχθηκε κατά της παράδοσης του Οτσαλάν και των βομβαρδισμών στην Γιουγκοσλαβία, την οποία και επισκέφτηκε εκείνη την περίοδο. Επίσης έλαβε μέρος στην κινητοποίηση της Γένοβας.
Το 1996 διώχτηκε από τις δικαστικές αρχές μαζί με το γνωστό ηθοποιό Βασίλη Διαμαντόπουλο, για εγκωμιασμό παράνομων πράξεων, όταν υπερασπίστηκαν τους νεαρούς διαδηλωτές της πορείας του Πολυτεχνείου που είχαν συλληφθεί. Τελικά, το δικαστήριο και το Εφετείο τον απάλλαξαν, διαδοχικά, από την κατηγορία.[1][2]
Το 2000 ενόψει των βουλευτικών εκλογών εξέφρασε δημόσια εκ νέου τη στήριξή του στο ΚΚΕ[3]. Στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2012 ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ[4][5]. Στις βουλευτικές εκλογές του 2023 ήταν υποψήφιος βουλευτής επικρατείας του ΚΚΕ στην τελευταία 15η τιμητική θέση[6], ενώ στις δημοτικές εκλογές Οκτωβρίου 2023 ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Βόρειας Κέρκυρας συμμετέχοντας στο υποστηριζόμενο από το ΚΚΕ ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης με υποψήφιο Δήμαρχο τον Κώστα Ρούσσινο[7].
Εργογραφία Επεξεργασία
- Συμμετοχή των εργαζόμενων πεδίο ταξικής πάλης ή ταξικής συνεργασίας;, Σύγχρονη Εποχή
- Εισαγωγή στη θεωρία της δημόσιας διοίκησης, Gutenberg
- Ο Λένιν και η γραφειοκρατία, Σύγχρονη Εποχή
- Σοσιαλισμός και Περεστρόικα, Σύγχρονη Εποχή
- Ασιατικός τρόπος παραγωγής και σοσιαλισμός, Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών Σύγχρονη Εποχή
- Κομμουνισμός: Τέλος ή η αρχή της ιστορίας;, Στάχυ
- Το κράτος από τον Μακιαβέλι στον Βέμπερ, Γκοβόστης
- Ο λόγος στην ουτοπία, Γκοβόστης
- Αρχαία Δημοκρατία, για πάντα νέα, Γκοβόστης
- Out, Γκοβόστης
- Σύγχρονη Επαναστατική Διανόηση, Γκοβόστης
- Ο Μαρξ γεννήθηκε νωρίς, Γκοβόστης
- Ιμπεριαλισμός: Αντιθέσεις και Αντιστάσεις, ΚΨΜ (συμμετοχή)
- Καρλ Μαρξ, Για το εβραϊκό ζήτημα, επιμέλεια επανέκδοσης: Γιώργος Ρούσης, Γκοβόστης
- Μαρξ-Μπακούνιν για το σοσιαλιστικό κράτος, Γκοβόστης
- Από την κρίση στην επανάσταση, Γκοβόστης
- Μετάβαση, Από τη δύναμη της συνήθειας στη διεκδίκηση της μαρξικής ουτοπίας, Τόπος
- Ο Ελεύθερος χρόνος μέτρο του πλούτου - Αντί να χάνουμε τη ζωή κερδίζοντας την, Γκοβόστης
- Εργατική τάξη και Επανάσταση ,Γκοβόστης
- Ο μύθος της ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας, Γκοβόστης
- Αστική δημοκρατία, εγχειρίδιο επαναστατικής χρήσης, Σύγχρονη Εποχή
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Απαλλάχθηκαν Διαμαντόπουλος και Ρούσης[νεκρός σύνδεσμος], Ριζοσπάστης 10/05/1996.
- ↑ Αθώος και από το Εφετείο ο Γ. Ρούσης[νεκρός σύνδεσμος], Ριζοσπάστης 11/10/1996.
- ↑ Epochi, rizospastis gr | Synchroni (5 Μαρτίου 2000). «rizospastis.gr - «... χλωρό το χρυσόδεντρο μόνο της ζωής»». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023.
- ↑ «Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ». ΤΟ ΒΗΜΑ. 25 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023.
- ↑ «Τα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις εκλογές της 17ης Ιούνη 2012 | ΑΝΤΑΡΣΥΑ - antarsya.gr». antarsya.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023.
- ↑ 902.gr (27 Απριλίου 2023). «Το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ (ΦΩΤΟ)». 902.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023.
- ↑ «Οι πρώτοι 24 υποψήφιοι της ΛΑΣΥ Βόρειας Κέρκυρας». CorfuPress.com. 26 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2023.