Βασίλης Διαμαντόπουλος
Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος (Πειραιάς[4] 15 Νοεμβρίου 1920 – 5 Μαΐου 1999) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Νέου Θεάτρου. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που εμφανίστηκε ζωντανά στην ελληνική τηλεόραση, στο μονόπρακτο Αυτός και το παντελόνι του του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το 1966[5]. Από τους πιο χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν αυτός του αυστηρού γυμνασιάρχη στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη Νόμος 4000 και αργότερα, σε σειρές, όπως Εκμέκ παγωτό, στην ιδιωτική τηλεόραση. Είναι ο ιδρυτής της ανωτέρας δραματικής σχολής Ίασμος που υφίσταται μέχρι και σήμερα.
| Βασίλης Διαμαντόπουλος | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Βασίλης Διαμαντόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 15 Νοεμβρίου 1920 Πειραιάς |
| Θάνατος | 5 Μαΐου 1999[1] Αθήνα[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Ανωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (1942)[3][1], Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου[1] και Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών[1] |
| Ιδιότητα | ηθοποιός θεάτρου[1], ηθοποιός ταινιών, δάσκαλος δραματικής, ηθοποιός τηλεόρασης[1], θεατρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός |
| Σύζυγος | Μαρία Αλκαίου και Τόνια Καράλη |
| Βραβεύσεις | Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α΄[1] και Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης[1] |
ΒιογραφίαΕπεξεργασία
Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης του Κουν. Το 1956 ίδρυσε μαζί με τη Μαρία Αλκαίου το Νέο Θέατρο και το 1993 το Σύγχρονο Θέατρο. Το 1970 επέστρεψε στην Ελλάδα από το Παρίσι και συνεργάστηκε με διάφορους ιδιωτικούς θιάσους, καθώς επίσης και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, ενώ παράλληλα δίδαξε στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης. Τα τελευταία χρόνια ήταν διευθυντής εργαστηρίου υποκριτικής τέχνης για νέους ηθοποιούς. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1999 από καρδιοαναπνευστική ανακοπή στη Γενική Κλινική Αθηνών, λόγω υποκεφαλικού κατάγματος του αριστερού μηριαίου που υπέστη από πτώση[4]. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών[6].
Προσωπική ζωήΕπεξεργασία
Παντρεύτηκε δύο φορές, πρώτα με την ηθοποιό Μαρία Αλκαίου[7], με την οποία απέκτησε μία κόρη, και εν συνεχεία με την ηθοποιό Μαρίνα Γεωργίου, με την οποία απέκτησε ένα γιο.
Πολιτικές πεποιθήσειςΕπεξεργασία
Υπήρξε κομμουνιστής σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και στρατευμένος με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.[8]
ΦιλμογραφίαΕπεξεργασία
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1948 | Μαρίνος Κοντάρας | Γρηγόρης Φουσέκης |
| 1949 | Τελευταία αποστολή | συνταγματάρχης Μιλτιάδης Μαρέλης |
| 1954 | Νυχτερινή περιπέτεια | Διαμαντής Νικολάου |
| 1956 | Η αρπαγή της Περσεφόνης [9] | Δίας |
| 1957 | Το αμαξάκι | |
| Της νύχτας τα καμώματα | Στέλιος | |
| 1959 | Ερωτικές ιστορίες | Βασίλης |
| Να πεθερός, να μάλαμα! | Ανδρέας Δελλής | |
| 1961 | Ο θάνατος θα ξανάρθει | επιθεωρητής Φοξ |
| 1962 | Το ταξίδι | Μανώλης |
| Νόμος 4000 | γυμνασιάρχης Ανδρέας Οικονόμου | |
| Ψηλά τα χέρια Χίτλερ | Ανέστης | |
| 1963 | Αφοσίωση | πατέρας Έλλης |
| 1964 | Μια βδομάδα στον παράδεισο | Αρίστος |
| 1967 | Ο δρόμος της Κορίνθου [10] | |
| 1970 | Η ομολογία | πολιτικός σύμμαχος |
| 1977 | Ο τοίχος | |
| 1978 | Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας | πατέρας |
| 1979 | Το χαμόγελο της Πυθίας | |
| 1980 | Ο γυρολόγος | πατέρας |
| Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927 | Απόστολος | |
| 1981 | Μάθε παιδί μου γράμματα | Περικλής Παπαχριστοφόρου |
| 1982 | Το κόκκινο τρένο | συνταγματάρχης |
| 1983 | Χωρίς μάρτυρες | υπαστυνόμος Λουκάς Χαριδήμος |
| 1987 | Τα παιδιά της χελιδόνας | Σπύρος |
| 1991 | Ισημερία | δάσκαλος |
| 1996 | Καβάφης | Κωνσταντίνος Καβάφης |
| Μπίζνες στα Βαλκάνια | ||
| 1997 | Το παλτό |
ΘέατροΕπεξεργασία
| 1942 | Σουάνεβιτς
Το πρώτο έργο της Φάννυ |
| 1943 | Η αγριόπαπια |
| 1946 | Εμείς και ο χρόνος
Για ένα κομμάτι γης Ο γάμος της Μπάρμπαρα - Στις θάλασσες του Βορρά |
| 1947 | Το φιόρο του Λεβάντε (θέατρο)
Ο ανακριτής έρχεται |
| 1948 | Υπόθεση Ουίσλο
Λεωφορείο ο πόθος Αχ, αυτά τα φαντάσματα |
| 1950 | Ερρίκος Δ' |
| 1952 | Οι εκατομμυριούχοι της Νάπολης |
| 1953 | Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή |
| 1954 | Ρωμαίος και Ιουλιέτα |
| 1956 | Χειμωνιάτικο παραμύθι |
| 1958 | Παραμύθι χώρις όνομα |
| 1959 | Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια |
| 1961 | Γαλιλαίος |
| 1978 | Η δωδέκατη νύχτα του κυρίου Σαίξπηρ |
| 1985 | Βαζελλήνιδες, Βαζέλληνες |
| 1989 | Βαλπόνε |
| 1993 | Ανάκριση |
Τηλεοπτικό θέατροΕπεξεργασία
| 1966 | Αυτός και το παντελόνι του | ΕΙΡΤ |
| 1972 | Το μονόπρακτο της Πέμπτης | ΥΕΝΕΔ |
| 1975 | Θαλασσινά δράματα | ΥΕΝΕΔ |
| 1978 | Σφήκες | ΕΡΤ |
| 1989 | Ένα κάρο μέσα στο σαλόνι | ΕΤ1 |
Τηλεοπτικές σειρέςΕπεξεργασία
| 1971-1974 | Άγνωστος Πόλεμος | ΥΕΝΕΔ |
| 1972-1974 | Εκείνος και εκείνος | ΕΙΡΤ |
| 1974 | Το άδειο σπίτι | ΥΕΝΕΔ |
| 1976 | Γαλήνη | ΕΡΤ |
| Από την κλειδαρότρυπα | ΥΕΝΕΔ | |
| 1979 | Ο συμβολαιογράφος | ΕΡΤ |
| 1981 | Κίτρινος φάκελος | |
| 1982 | Οι απόμαχοι | |
| Τα Λαυρεωτικά | ||
| Ορκιστείτε παρακαλώ | ΥΕΝΕΔ | |
| Άνθρωποι και ανθρωπάκια | ||
| 1983 | Από την ζωή των ανθρώπων | ΕΡΤ2 |
| 1984 | Χατζημανουήλ | ΕΡΤ |
| Βραδιά επιθεώρησης | ||
| 1985 | Μικρές αγγελίες | ΕΡΤ2 |
| Χαίρε Τάσο Καρατάσο | ΕΡΤ | |
| 1986 | Κεφαλονίτικες ιστορίες | |
| 1987 | Σιγά, η πατρίδα κοιμάται | ΕΤ1 |
| Αλέξανδρος Δελμούζος | ΕΤ2 | |
| 1989 | Βίος και πολιτεία του Χαράλαμπου Κ | ΕΡΤ |
| 1990 | Η δε πόλις ελάλησεν | ΕΤ1 |
| Πέρα από τον ορίζοντα | ||
| 1991 | Εκμέκ παγωτό | MEGA |
| 1994 | Το γελοίον του πράγματος | ΑΝΤ1 |
| 1998 | Η αγάπη άργησε μια μέρα | ΕΤ1 |
| Νίκος Καζαντζάκης: αναζητώντας τον Θεό | ||
| 1999 | Μπίζνες στα Βαλκάνια |
ΕκπομπέςΕπεξεργασία
| 1973 | Ένας Άη Βασίλης της πεντάρας | ΕΙΡΤ |
| 1985 | Είκοσι χρόνια τηλεόραση | ΕΡΤ2 |
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 www
.topontiki .gr /article /213446 /giati-i-oikogeneia-toy-vasili-diamantopoyloy-arnithike-i-kideia-toy-na-ginei-dimosia. - ↑ Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ www
.theatro-technis .gr /apofoitoi-1942 /. - ↑ 4,0 4,1 Ριζοσπάστης[νεκρός σύνδεσμος], Ο ηθοποιός που ήξερε να ονειρεύεται, 6 Μαΐου 1999.
- ↑ Το Βήμα Αρχειοθετήθηκε 2012-04-30 στο Wayback Machine., 100 στιγμές στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, 21 Νοεμβρίου 1999.
- ↑ Athens News Agency: News in Greek (PM), 99-05-06
- ↑ «Βιογραφία». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2009.
- ↑ Epochi, rizospastis.gr | Synchroni. «rizospastis.gr - Ο ηθοποιός που ήξερε να ονειρεύεται». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2016.
- ↑ Delveroudi, Ελίζα Άννα Δελβερούδη /Prof Eliza Anna (1994-01-01). «1994 - Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και ο ελληνικός κινηματογράφος». ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΉ ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΜΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ. https://www.academia.edu/43072274/1994_%CE%9F_%CE%99%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%B2%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BF_%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82.
- ↑ Γκίκα, Γεωργία (2010). Η προβολή των ελληνικών τουριστικών περιοχών µέσω των ξένων κινηµατογραφικών ταινιών. Βόλος: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. σελ. 22.