Γραφή
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η γραφή είναι η αναπαράσταση της γλώσσας με την τέχνη του κειμένου και μέσα από την χρήση ενός συνόλου σημείων ή συμβόλων (γνωστού και ως σύστημα γραφής). Η γραφή μπορεί να χρησιμοποιήσει αφηρημένους χαρακτήρες που αναπαριστούν τα φωνητικά στοιχεία του λόγου, όπως στις Ινδο-ευρωπαϊκές γλώσσες, ή απλοποιημένες αναπαραστάσεις αντικειμένων και εννοιών, όπως είχαμε στην Ανατολική Ασία και στην Αρχαία Αίγυπτο στις πικτογραφικές μορφές γραφής. Εντούτοις η γραφή διακρίνεται από την εικονογραφία, όπως τα σχέδια εντός των σπηλαίων και η ζωγραφική, και την μη συμβολική διατήρηση της γλώσσας μέσα από μη κειμενικά μέσα, όπως ήταν οι μαγνητικές ταινίες ηχογράφησης. Περίπου στα 3000πΧ. αναπτύσσονται στη Μεσοποταμία συστήματα γραφής μέσω της μετάλλαξης θρησκευτικών συμβόλων τα ιδεογράμματα. Οι Φοίνικες δανείζονται αρκετά σύμβολα των Αιγυπτίων αλλά για να αναπαραστήσουν άυλες οντότητες, τις συλλαβές. Οι αρχαίοι Έλληνες με την ίδια λογική παίρνουν από τους Φοίνικες το αλφάβητο και προσθέτουν τα δικά τους γράμματα. Η γραφή υπερνικά τον χρόνο και τον χώρο. Δίνει στο μήνυμα ανθεκτικότητα και το απαλλάσει από την χωρικότητα και την χρονικότητα.
Η γραφή είναι μια προέκταση της ανθρώπινης γλώσσας στον χώρο και στον χρόνο. Ξεκίνησε πιθανότατα ως συνέπεια της πολιτικής επέκτασης των αρχαίων πολιτισμών, που χρειαζόταν αξιόπιστα μέσα για να μεταφέρουν πληροφορίες, να διατηρούν οικονομικούς καταλόγους, να κρατούν ιστορικά αρχεία, και παρόμοιες δραστηριότητες.
Ταξινόμηση Επεξεργασία
Η κύρια ταξινόμηση των γραφών γίνεται με βάση τη σημασία που έχουν τα σημεία της, αν δηλαδή τα σημεία της αντιπροσωπεύουν ολόκληρες λέξεις, φθόγγους, ιδέες κλπ. Με βάση αυτό το σκεπτικό οι κύριες μορφές γραφής είναι:[1]
- εικονογραφική
- ιδεογραφική
- συλλαβογραφική
- φθογγογραφική
Εικογραφική Επεξεργασία
Εικογραφική ή πικτογραφική ονομάζεται η γραφή στην οποία χρησιμοποιούνται εικόνες-σχέδια για να αποδώσουν μια λέξη, μια έννοια ή μια ολόκληρη φράση. Θεωρείται η αρχαιότερη μορφή γραφής. [1]
Ιδεογραφική Επεξεργασία
Ιδεογραφική γραφή ονομάζεται η γραφή στην οποία το κάθε σημείο αναπαριστά μια προφορική λέξη ή το πιο σημαντικό σημείο της.[1] Δηλαδή μπορεί να αναπαριστά τον ήλιο ή την ηλιοφάνεια ή το τμήμα της ημέρας που έχει ήλιο κλπ. Τα πιο παλιά συστήματα τέτοιας γραφής είναι:[1]
- η αρχαία αιγυπτιακή γραφή
- η σουμερική γραφή
- τα είδη της σφηνοειδούς γραφής
- η πρωτοϊνδική γραφή
- η κρητική γραφή
- η κινεζική γραφή
- η γραφή των λαών της Κεντρικής Αμερικής και του Μεξικού
Από αυτά τα συστήματα μόνο η κινεζική γραφή διατηρείται ακόμα σήμερα.
Συλλαβογραφική Επεξεργασία
Συλλαβογραφική ονομάζεται η γραφή που χρησιμοποιεί σημεία για την αποτύπωση ολόκληρων συλλαβών και χρησιμοποιείται σε συστήματα που δεν έχουν μεγάλο αριθμό συλλαβών. Υπάρχουν ακόμα τέτοια συστήματα γραφής όπως ιαπωνικές συλλαβογραφικές γραφές κάνα και διάφορες ινδικές γραφές όπως η Ντεβανάγκαρι.
Φθογγογραφική Επεξεργασία
Φθογγογραφική ονομάζεται η γραφή που αποδίδει με γραπτά σημεία φθόγγους ή φθογγολογικούς τύπους. Μπορεί να υποδιαιρεθεί σε συμφωνο-φθογγογραφική όπου αποδίδονται συνήθως μόνο τα σύμφωνα και στη φωνηεντο-φθογγογραφική που αποδίδει και τα σύμφωνα και τα φωνήεντα. Συμφωνο-φθογγογραφική γραφή πρωτοχρησιμοποίησαν οι δυτικοί Σημίτες, στο τέλος της δεύτερης χιλιετηρίδας π.Χ.. Η εβραϊκή συμφωνο-φθογγογραφική γραφή και ή ελληνική φθογγογραφική γραφή προήλθαν από αυτές τις πρώτες Δυτικές σημιτικές γλώσσες.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Γραφή». Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (Ελληνική έκδοση). 3ος τόμος.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γλωσσολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |