Δήμος Νωνάκριδος

Ο Δήμος Νωνάκριδος υπήρξε πρώην διοικητική διαίρεση στην ελληνική επικράτεια.

Ιστορία

Ο Δήμος συστάθηκε με βασιλικό διάταγμα στις 20/04/1835 με έδρα τον οικισμό Ζαρούχλα και ανήκε (στα 1837) στην τότε Διοίκηση Κυλληνίας. Περιελάμβανε επίσης τους οικισμούς: Αγρίδιον, Βουνάκι, Αγία Βαρβάρα, Χαλκιάνικα, Σόλος, Μεσορούγι και Περιστέρα. Στα 1846 ήταν τμήμα της τότε Επαρχίας Καλαβρύτων του Νομού Αχαιοήλιδος. Αρχικά υπήρξε Δήμος Β' Τάξεως. Αργότερα όμως, το 1879, υποβιβάστηκε ως Δήμος Γ' Τάξεως αλλά επανήλθε το 1880. Εντέλει, το 1890 υποβιβάστηκε ξανά ως Δήμος Γ' Τάξεως. Το 1867 είχε πληθυσμό 1167 κάτοικους.

Ο Δήμος λειτούργησε σε δύο διαφορετικές μεταξύ τους χρονικές περιόδους: 1835 - 1912 και 1996 - 1997. Υπήρξε ο Δήμος των λεγόμενων "Κλουκινών". Την περίοδο 1835 - 1903 έδρες του Δήμου υπήρξαν διαδοχικά η Ζαρούχλα, η Αγία Βαρβάρα, ο Σόλος και η Περιστέρα. Την περίοδο 1903 - 1912 έδρα του Δήμου ξανάγινε η Αγία Βαρβάρα. Στα τέλη του 20ού αιώνα με τη βραχύβια επανασύσταση του Δήμου (19/07/1996 - 04/12/1997) έδρες του Δήμου υπήρξαν διαδοχικά η Περιστέρα και τα Χαλκιάνικα. Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997, σύμφωνα με τη Διοικητική Μεταρρύθμιση "Καποδίστριας", ο Δήμος διαλύθηκε και οι Κοινότητες που τον απάρτιζαν προσαρτήθηκαν στο Δήμο Ακράτας μέχρι το 2010 που εντάχθηκαν στο νεοπαγή, με έδρα το Αίγιο, Δήμο Αιγιαλείας (ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010) βάσει της Διοικητικής Μεταρρύθμισης "Καλλικράτης".

Με Βασιλικό διάταγμα του 1836 ιδρύθηκε το Ειρηνοδικείο Νωνάκριδας. Από το 1850 περίπου είχε διπλή έδρα (χειμερινή στη Ακράτα και θερινή στη Νωνάκριδα), μέχρι την οριστική του εγκατάστασή του στην Ακράτα το 1878. Παρά την αλλαγή έδρας διατήρησε τον τίτλο έως το 1926, οπότε μετονομάστηκε σε Ειρηνοδικείο Ακράτας.

Διατελέσαντες δήμαρχοι

Πρώτος Δήμαρχος Νωνάκριδας υπήρξε ο Αναγνώστης (Χρύσανθος) Κανελλόπουλος από τα Χαλκιάνικα ενώ τελευταίος, για την πρώτη δημαρχιακή περίοδο, ήταν ο γιατρός Χρίστος Κ. Αργυριάδης από την Αγία Βαρβάρα.

Δείτε επίσης

• Κλουκινοχώρια
• Νώνακρις

Πηγές

• Αλέξ. Θ. Δρακάκης - Στυλ. Ι. Κούνδουρος, Αρχεία περί της συστάσεως και εξελίξεως των δήμων και κοινοτήτων 1836-1939 και της διοικητικής διαιρέσεως του κράτους. (Τέως δήμοι, κοινότητες, σύνδεσμοι κοινοτήτων, ανοργάνωτοι κοινότητες, συνοικισμοί, μοναί, θέσεις – Αναγνωρίσεις, προσαρτήσεις, αποστάσεις, μετονομασίες, συγχωνεύσεις), τόμοι Α΄-Β΄, Τύποις «Γραφικαί Τέχναι», Αθήνα 1939-1940.
• Α.Ι. Κλάδου, Εφετηρίς (Almanach) του Βασιλείου της Ελλάδος δια το Έτος 1837, Εκ της Βασιλικής Τυπογραφίας και Λιθογραφίας, Εν Αθήναις 1837.
• Χρήστου Π. Κορύλλου, Χωρογραφία της Ελλάδος. Α'. Νομός Αχαΐας, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων «Ανέστη Κωνσταντινίδου», Εν Αθήναις 1903.
• Α. Μανσόλας, Πολιτειογραφικαί πληροφορίαι περί Ελλάδος υπό Α. Μανσόλα, Εκ του Εθνικού Τυπογραφείου, Εν Αθήναις 1867.
• Παπανδρέου, Γεώργιος (1906). Καλαβρυτινή επετηρίς: ήτοι πραγματεία περί της ιστορικής των Καλαβρύτων επαρχίας. Αθήνα: Μιχαήλ Ι. Σαλιβέρος. σελ. 300-305. 
• Ι. Δ. Σταματάκης, Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη, Εν Αθήναις 1846.

Περαιτέρω ανάγνωση

• Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας. 
• Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμοι Α΄-Β΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση.
• Γεωργαντόπουλος, Αναστάσιος. Ίδρυση και Εξέλιξη της Ακράτας. Αθήνα (2001), 2η έκδοση

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Νωνάκριδος. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 26/04/2017.