Βικιπαίδεια

Δήμος Ωραιοκάστρου

δήμος της Ελλάδας

Ο Δήμος Ωραιοκάστρου είναι δήμος της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας που συστάθηκε με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης». Προέκυψε από τη συνένωση των προϋπαρχόντων δήμων Ωραιοκάστρου, Μυγδονίας και Καλλιθέας. Η έκταση του νέου Δήμου είναι 217,78 τ.χλμ και ο μόνιμος πληθυσμός του ανέρχεται σε 40.004 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2021 από την ΕΛ.ΣΤΑΤ..[1] Έδρα του είναι το Ωραιόκαστρο που βρίσκεται 11 χλμ. βόρεια της Θεσσαλονίκης.

Δήμος Ωραιοκάστρου
Δήμος

Χώρα Ελλάδα
Έδρα Ωραιόκαστρο
Διοίκηση  
 • Δήμαρχος Παντελής Τσακίρης
(2019- )
Διοικητική υπαγωγή  
 • Αποκ. διοίκηση Μακεδονίας – Θράκης
 • Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας
 • Περιφ. ενότητα Θεσσαλονίκης
Διαμέρισμα Μακεδονία
Νομός Θεσσαλονίκης
Έκταση 217,78 km2
Πληθυσμός 40.004 (απογραφή 2021)
Ιστότοπος Επίσημος ιστότοπος

Διοικητική διαίρεση και πληθυσμός

Επεξεργασία

Ακολουθεί η Διοικητική διαίρεση του Δήμου και ο πληθυσμός κάθε οικισμού σύμφωνα με την Απογραφή του 2021:

 
Όρια Δήμου Ωραιοκάστρου

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΥΓΔΟΝΙΑΣ

  • Δημοτική Κοινότητα Λητής 3.527
    • Λητή,η 3.280
    • Ανθούπολη,η 247
  • Δημοτική Κοινότητα Δρυμού 2.866
    • Δρυμός,ο 2.866
  • Δημοτική Κοινότητα Μελισσοχωρίου 3.437
  • Μελισσοχώριον,το 3.406
  • Άγιος Δημήτριος,ο 31

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ

  • Δημοτική Κοινότητα Ωραιοκάστρου (23.626)
    • Ωραιόκαστρο
    • Γαλήνη
    • Παλαιόκαστρο

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ

Ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία
 
Στο Δερβένι (Λητή) βρέθηκε ο μόνος πάπυρος στην Ελλάδα, γνωστός ως Πάπυρος του Δερβενίου, ίσως ο αρχαιότερος ελληνικός πάπυρος (μέσα 4ου αι. π. Χ.).

Το Παλαιόκαστρο αποτελεί τον παλαιότερο οικισμό, που βρίσκεται νότια του Ωραιοκάστρου. Ο Ναός Αγίου Αθανασίου Παλαιοκάστρου ανάγεται πριν το 1864 καθώς επιγραφή διασώζει το γεγονός της ανακαίνισης του ναού μετά απο πυρκαγιά το έτος 1864. Στην τοιχοποιϊα του απεκαλύφθηκαν μαρμάρινες επιγραφές ελληνιστικών χρόνων, τμήματα κιονοκράνων και μαρμάρων από αρχαία κτίσματα. Οι κτηνοτρόφοι χρησιμοποιούσαν την έκταση κατόπιν άδειας από τούρκους γαιοκτήμονες. Λόγω της διαμόρφωσης του εδάφους με πολλές χαράδρες, η περιοχή παρουσίαζε τοπικά στάσιμα νερά που φιλοξενούσαν πλήθος κουνουπιών, τα οποία αποτέλεσαν πληγή ελονοσίας για τους πρώτους κατοίκους. Η διαμάχη των κατοίκων για το όνομα της νέας περιοχής κατοικίας τους, πήρε τέλος μετά την αποδοχή της πρότασης να την ονομάσουν Ωραιόκαστρο, ως ομόηχο του ήδη υπάρχοντος διπλανού Παλαιόκαστρου.

Oι πρώτες προσφυγικές οικογένειες που εγκαταστάθηκαν από τον Καύκασο ήταν λιγότερες από 200. Συνολικά παραχωρήθηκαν 22.000 στρέμματα που εκτεινόταν, ξεκινώντας από νότια, από τα όρια του σημερινού Παλαιόκαστρου. Το επιλεγμένο τοπίο, επί τουρκοκρατίας, είχε χρήση βοσκότοπου, χωρίς οικιστικές εγκαταστάσεις πέρα από κτηνοτροφικές μονάδες. Η Γαλήνη είναι αυτόνομος μεταγενέστερος οικισμός που βρίσκεται νότια-ανατολικά του Ωραιοκάστρου.

Η Παναγία Πορταΐτισσα αποτελεί την προστάτιδα του Ωραιοκάστρου. Αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας Πορταϊτίσσης βρίσκεται στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ωραιοκάστρου και στην εικόνα αυτή αφιερώθηκε το χρυσό κλειδί της πόλης από τον Δήμο Ωραιοκάστρου. Ο Ναός πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου αλλά και την Γ΄ Κυριακή μετά το Πάσχα για τη Σύναξη της Παναγίας Πορταϊτίσσης. Η πρωτότυπη εικόνα της Παναγίας Πορταϊτίσσης βρίσκεται στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους και είναι μικρασιατική εικόνα της Θεοτόκου από τη Νίκαια της Μικράς Ασίας.[2][3]

Χρονικά Ορόσημα

Επεξεργασία
 
Γυναικεία παραδοσιακή ενδυμασία του Μελισσοχωρίου.
  • 6ος αι. - Ο Στέφανος Βυζάντιος βασιζόμενος στα Μακεδονικά του Θεαγένη (3ος – 4ος αι. μ.Χ.) και αναφέρει ότι η Λητή πήρε την ονομασία της από ένα ιερό της Λητούς εκεί κοντά, ενώ το εθνικό επίθετο ήταν Ληταίος.
  • 1864 - ανακαίνιση ναού Αγίου Αθανασίου Παλαιοκάστρου
  • 1913 - Το Μελισσοχώρι αποτελεί την έδρα του Ελληνικού γενικού στρατηγείου κατά την μάχη του Κιλκίς
  • 1922 - εγκατάσταση πρώτων κατοίκων στο Ωραιόκαστρο
  • 1926 - επίσημη ίδρυση κοινότητας Ωραιοκάστρου
  • 1932 - διανομή αγροτεμαχίων Ωραιοκάστρου
  • 1939 - διανομή οικοπέδων Ωραιοκάστρου
  • 1965 - ανοικοδόμηση οικισμού Γαλήνης νότια του Ωραιοκάστρου από τον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Υπαλλήλων Καπνεμπορικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης
  • 1974 - εγκαίνια ιερού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ωραιοκάστρου
  • 1994 - η κοινότητα Ωραιοκάστρου μετά από 65 χρόνια μετατρέπεται σε Δήμο
  • 1995 - ένταξη στο σχέδιο πόλεως 4.217 στρεμμάτων προς τα νότια του Ωραιοκάστρου
  • 2010 - συνένωση δήμου Ωραιοκάστρου με τους γειτονικούς δήμους Μυγδονίας και Καλλιθέας.

Διατελέσαντες δήμαρχοι

Επεξεργασία
Θητεία Δήμαρχος Σημειώσεις
1979-1982 Αδάμ Τσακαλίδης Εκλεγείς το 1978, από τον 1ο γύρο, με ποσοστό 32,81%.
1991-1994 Ιωάννης Μπάτος Εξελέγη το 1990, από τον 1ο γύρο, με ποσοστό 33,35%.
1995-2010 Νικόλαος Μπάτος Εκλεγείς το 1994, με ποσοστό 58,36%. Επανεξελέγη το 1998, από τον 1ο γύρο, με ποσοστό 67,24%, το 2002, από τον 1ο γύρο, με ποσοστό 69,55% και το 2006, από τον 1ο γύρο, με ποσοστό 50,32%.
2011-2014 Δημήτριος Σαραμάντος Εκλεγείς το 2010, με ποσοστό 53,56%.
2014-2019 Αστέριος Γαβότσης Νικητής των εκλογών του 2014, με ποσοστό 51,88%.
2019-Σήμερα Παντελής Τσακίρης Εκλεγείς το 2019, με ποσοστό 69,27%. Επανεξελέγη τον Οκτώβριο του 2023, από τον 1ο γύρο, με ποσοστό 44,35%. [4]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Μόνιμος Πληθυσμός - ELSTAT». www.statistics.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2024. 
  2. ↑ Σύντομο ἱστορικὸ τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς Πορταϊτίσσης, Ι.Μονή Ιβήρων
  3. ↑ Ενημέρωση Πολιτών, oraiokastro.gr
  4. ↑ Συγκεντρωτικά αποτελέσματα δημοτικών εκλογών, τελ. ενημέρωση 17 Οκτωβρίου 2023.

Πηγές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Δήμος_Ωραιοκάστρου&oldid=10680405"