Ο Δαυίδ Β΄, γεωργιανά: დავით II, Νταβίτ Β΄, επίσης γνωστός ως Ιμάμ Κουλί Χαν, περσικά: امام قلی خان‎‎, γεωργιανά: იმამყული-ხანი, (1678 – 2 Νοεμβρίου 1722) από τον Οίκο των Μπαγκρατιόνι, ήταν βασιλιάς το;y Καχέτι (ανατολική Γεωργία) από το 1709 έως το 1722. Αν και μουσουλμάνος και πιστός υποτελής της δυναστείας των Σαφαβιδών του Ιράν, απέτυχε να εξασφαλίσει την ασφάλεια τού βασιλείου του και το μεγαλύτερο μέρος της βασιλείας του σημαδεύτηκε από λεηλασίες (ονομαζόμενες Lekianoba): αδιάκοπες εισβολές των ορεινών φυλών του Νταγκεστάν.

Δαβίδ Β΄ του Καχέτι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1678
Ισφαχάν
Θάνατος2  Νοεμβρίου 1722
Magharo
Τόπος ταφήςΚομ
ΘρησκείαΙσλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΤέκναLevan of Kakheti
Αλέξανδρος Γ΄ της Καχετίας
ΓονείςΗρακλής Α΄ του Καχέτι
ΑδέλφιαΚωνσταντίνος Β΄ του Καχέτι
Τεϊμουράζ Β΄ του Καχέτι
ΟικογένειαΔυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν γιος τού βασιλιά Ηρακλή Α΄ τού Καχέτι και της βασίλισσας Άννας Χολοκασβίλι. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην αυλή τού σάχη στο Ισφαχάν και εγκαταστάθηκε ως βαλής (wali, αντιβασιλιάς) τού Καχέτι, μετά την αποχώρηση τού πατέρα του στο Ιράν το 1703. [1] Ο Δαβίδ διέμενε στο Καρά Αγάτς ή Qaraghaji στο ανατολικό Kαχέτι, στα σύνορα τού Σιρβάν, αλλά έπρεπε να μεταφέρει την κατοικία του στο Tελάβι, αφού απέτυχε να ανακτήσει το Μπαλακάν από τους Λεσγιανούς τού Τσαρ και έχασε το Καχ από αυτούς το 1706. Μετά το τέλος τού πατέρα του το 1709, ο Ηρακλής διατάχθηκε να πάει στο Ισπαχάν για να λάβει την περιβολή από τον σάχη Χουσεΐν, αφήνοντας τον μικρότερο αδελφό του Τεϊμουράζ (Β΄) και τη μητέρα του Άννα ως επικεφαλής της διακυβέρνησης. Τα χρόνια της υποχρεωτικής απουσίας του στην αυλή τού σάχη (1711–15), ταράχτηκαν από τις επιθέσεις από το Νταγκεστάν και τις εξεγέρσεις των αγροτών. [1] Επιστρέφοντας στο Kαχέτι, ο Δαβίδ Β΄ προσπάθησε να θέσει την κατάσταση υπό έλεγχο. Έκανε συμμαχία με τον Ιεσσαί, ηγεμόνα τού γειτονικού βασιλείου τού Κάρτλι (κεντρική Γεωργία), και βάδισε εναντίον τού Νταγκεστάν, αλλά υπέστη ήττα και απέτυχε να αποτρέψει τους εποικισμούς των Λεσγκιανών στα σύνορα τού Καχέτι. Τον Δεκέμβριο του 1719 συνάντησε τον Βαχτάνγκ ΣΤ΄ του Κάρτλι και διαπραγματεύτηκε μία νέα συμμαχία κατά των φυλών τού Νταγκεστάν. Στις αρχές του 1720, οι ενισχύσεις που εστάλησαν από τον Βαχτάνγκ υπό τη διοίκηση τού πρίγκιπα Εράστι Καπλανισβίλι έφτασαν στο Καχέτι, αλλά ο Δαβίδ Β΄ απέφυγε να κάνει άλλη εκστρατεία και έστειλε τον στρατό από το Κάρτλι πίσω στην πατρίδα.

Ο Δαβίδ Β΄ απεβίωσε στη θερινή του κατοικία στο Μαγκάρο το 1722 και τάφηκε στο Κουμ τού Ιράν [1]

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν κόρη τού σαμκάλ τού Tάρκι. Η δεύτερη ήταν η Γιατρί Γιαχάν-Μπεγκούμ, κόρη του Σαχούχ-Ζαντέχ, μπεηλέρμπεη τού Eριβάν. Όλα τα παιδιά του ήταν από τον δεύτερο γάμο:

  • Λέβαν (Μαχμούντ Ρεζά Μιρζά) (απεβ. το 1734), κυβερνήτης της Γκάντζα για τον σάχη τού Ιράν. Σκοτώθηκε σε μάχη με τον Οθωμανό Τοπάλ Οσμάν Πασά. Είχε τρεις γιους: τον Aσάν Mιρζά, τον Iβάνε και τον Ροστόμ-Μιρζά.
  • Αλέξανδρος Γ΄ (Nαζάρ Αλί Μιρζά) (απεβ. το 1737), κυβερνήτης της Τιφλίδας κατά την απουσία τού βασιλιά Tεϊμουράζ Β΄ από το 1736 έως το 1738.
  • Χασάν-Μιρζά (απεβ. το 1750), Γεωργιανός απεσταλμένος στον Ναντέρ Σαχ το 1734.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Mikaberidze 2015, σελ. 249.

Πηγές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία