Δημήτρης Ήμελλος
Ο Δημήτρης Ήμελλος (Κυψέλη (Αθήνα),12 Ιουνίου 1967) είναι Έλληνας ηθοποιός[4]. Έχει καταγωγή από τη Νάξο και από τους δυο του γονείς, από τα χωριά Φιλώτι και Απείρανθο[5]. Στην οικογένεια ήταν 4 παιδιά, δυο αγόρια και δυο κορίτσια. Έχει ένα γιο [4].
| Δημήτρης Ήμελλος | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 12 Ιουνίου 1967[1] Αθήνα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | ηθοποιός[2] και βοηθός σκηνοθέτη |
| Βραβεύσεις | βραβείο Χορν (2001)[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Νομική Σχολή Αθηνών, εντάχθηκε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και έπειτα στη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη, απ’ όπου και αποφοίτησε. Σπούδασε επίσης στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας (ΓΚΙΤΙΣ) στο σκηνοθετικό τμήμα του Λεονίντ Χέιφιτς.
Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, όπως: Ιφιγένεια στη Χώρα των Ταύρων, Οιδίπους επί Κολωνώ, Ένας Υπέροχος Κερατάς, Πέρσες, Αντιγόνη, Φρεναπάτη, Νοσταλγός, Αγάπης Αγώνας Άγονος, Αυτό που δεν τελειώνει, Μήδεια, Μολιέρος, Όνειρο, Ο Ταρτούφος, Ο Ηλίθιος, Στο Βυθό, Το Ύστατο Σήμερα, Ερωτόκριτος, Αμφιτρύων κ.α.
Από το 2001 εως το 2007 υπήρξε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, με τον οποίο ο ηθοποιός συνεργάζεται στενά. Επίσης δίδαξε στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής καθώς και στις δραματικές σχολές Ίασμος και Δήλος[6].
Το 2001 ήταν ο πρώτος νέος ηθοποιός που τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη Φρεναπάτη του Τ. Κούσνερ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού[7], ενώ το 2005 τιμήθηκε από τους αναγνώστες του περιοδικού "Αθηνόραμα" με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για την ερμηνεία του στο έργο του Μπουλγκάκοφ "Μολιέρος".
Στην τηλεόραση εμφανίστηκε το 2007-08 στη σειρά του ALPHA Το 10 σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου.
Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: Αλιόσα του Θανάση Σκρούμπελου (1999), Beautiful people του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), Delivery του Ν.Παναγιωτόπουλου (2004), Γλυκιά μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), Bank Bang του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), Απ' τα κόκκαλα βγαλμένα του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), Χρόνια Πολλά του Χρήστου Γεωργίου (2017), Η δουλειά της του Νίκου Labot (2018), Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντετμαν (2020).Στην ιδιωτική τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις σειρές Το 10, Καρυωτάκης, Με λένε Βαγγέλη, Ου Φονεύσεις, Συγνώμη, Η ζωή εν τάφω, Σασμός, Άγιος Παΐσιος- Από τα Φάρασα στον Ουρανό.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ (Ρουμανικά) CineMagia. 28719. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.
- ↑ www
.in .gr /2001 /01 /16 /culture /sto-dimitri-imello-to-brabeio-dimitri-xorn /. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2023. - ↑ 4,0 4,1 Λοβέρδου, Μυρτώ (16-09-2012). «Δημήτρης Ημελλος: Βλέπω το θέατρο ως επιστήμη». Πολιτισμός (Το Βήμα). http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=474817. Ανακτήθηκε στις 29-09-2012.
- ↑ «Δημήτρης Ήμελλος, τρανός κι αστόλιστος Ναξιώτης». Cat Is Art. 03-10-2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-04-29. https://web.archive.org/web/20120429163903/http://www.catisart.gr/index.php/2010-05-03-21-16-20/561-2011-10-03-01-20-49.html. Ανακτήθηκε στις 29-09-2012.
- ↑ «Ordino, Βιογραφικό». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ Cine.gr, Δημήτρης Ήμελλος
Πηγές Επεξεργασία
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι Επεξεργασία
• Δημήτρης Ήμελλος: «Στο θέατρο δεν υπάρχει θεατής αλλά αυτόπτης μάρτυρας» [Συνέντευξη]