Δημητρίτσι Σερρών
Συντεταγμένες: 40°59′04″N 23°24′52″E / 40.98444°N 23.41444°E
Το Δημητρίτσι, επίσημα Δημητρίτσιον, είναι χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών και της πρώην επαρχίας Βισαλτίας με υψόμετρο 30 μέτρα[1].
| Δημητρίτσι | |
|---|---|
  Δημητρίτσι | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Κεντρικής Μακεδονίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Σερρών |
| Δήμος | Βισαλτίας |
| Δημοτική Ενότητα | Βισαλτίας |
| Κοινότητα | Δημητριτσίου |
| Γεωγραφία και στατιστική | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Μακεδονίας |
| Νομός | Σερρών |
| Υψόμετρο | 30 μ. |
| Πληθυσμός | 989 (2011) |
| Άλλα | |
| Ταχ. κωδ. | 62200 |
| Τηλ. κωδ. | +30 23220 |
ΚοινότηταΕπεξεργασία
Το χωριό αναφέρεται επίσημα το 1920 στο ΦΕΚ 2Α - 04/01/1920 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα[2]. Σύμφωνα με το σχέδιο Καλλικράτης αποτελεί την Τοπική Κοινότητα Δημητριτσίου που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Βισαλτίας του Δήμου Βισαλτίας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 989 κατοίκους[3]. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ο πληθυσμός του χωριού ανερχόταν στους 1.461 κατοίκους.
Γεωγραφία - ΙστορίαΕπεξεργασία
Το Δημητρίτσι βρίσκεται προς τα δυτικά όρια με την Περιφερειακή Ενότητα Σερρών, στον κάμπο των Σερρών, κοντά στη συμβολή του ποταμού Στρυμόνα με τον παραπόταμό του Κοπατσιανό (ή Σκαπάνη). Απέχει 19 χλμ. ΝΔ. από την πόλη των Σερρών και 12,5 ΒΔ. από τη Νιγρίτα. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τη γεωργία (καλλιέργειες αραβόσιτου, ζαχαρότευτλων, βαμβακιού, ελιών, αμυγδάλων, καπνού, αμπελιών) και την κτηνοτροφία[4].
Σύμφωνα με τον ιστορικό του Βυζαντίου Νικήτα Χωνιάτη το 1185 έλαβε χώρα μάχη στον τόπο «τον λεγόμενον του Δημητρίτζη». Η ιστορική Μάχη του Δημητρίτζη μεταξύ των βυζαντινών στρατευμάτων και των Νορμανδών διεξήχθη στις 7 Νοεμβρίου 1185 και έληξε με νίκη των Βυζαντινών κατόπιν αιφνιδιαστικής επίθεσης, καθώς οι Νορμανδοί προσπάθησαν να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με δόλο[5].
Το Δημιτρίτσι αναφέρεται στο οδοιπορικό του Βενιαμίν του εκ Τουδέλης (περίπου το έτος 1169) ως σταθμός στο ταξίδι του (Μητρίτσι). Το πόλισμα είχς είκοσι εβραίους κατοίκους, εκ των οποίων οι κυριότεροι ήταν οι Γεσούα, Μακίρ και Ελιάμπ.[6]
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 εγκαταστάθηκαν στο χωριό Έλληνες Μικρασιάτες πρόσφυγες που προέρχονται από τις περιοχές της Σμύρνης και τα Κουβούκλια της Προύσας της Μικράς Ασίας, όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να καταφύγουν στην Ελλάδα[4]. Οι πρόσφυγες ίδρυσαν ένα δικό τους συνοικισμό στην ανατολική πλευρά του χωριού, όπου δεν υπήρχε κανένας ντόπιος. Την ίδια εποχή ήρθαν και μερικές οικογένειες Θρακιωτών.
ΠροσωπικότητεςΕπεξεργασία
- Γεννήθηκαν στο Δημητρίτσι
- Χριστόδουλος Αγγελόπουλος, Έλληνας δημοδιδάσκαλος και πράκτορας Μακεδονομάχος (Β' τάξεως)
- Γεώργιος Γκούρμης, Έλληνας οπλίτης Μακεδονομάχος
- Ιωάννης Καπετανάκης, Έλληνας Μακεδονομάχος, μέλος της Επιτροπής Αγώνος Δημητριτσίου κατά τον Μακεδονικό Αγώνα
- Κωνσταντίνος Κουτσιάμπαμπας, Έλληνας πράκτορας Μακεδονομάχος (Β' τάξεως)
- Κωνσταντίνος Κωτσιάμπαμπας, Έλληνας πράκτορας Μακεδονομάχος
- Πασχάλης Μεργιακλής, Έλληνας πράκτορας Μακεδονομάχος (Γ' τάξεως)
- Αντώνιος Νούσκαλης, Έλληνας οπλίτης Μακεδονομάχος
- Απόστολος Παπακώστας (; - 1913), Έλληνας πολιτικός, Κοινοτάρχης Δημητριτσίου και δωρητής κατά τον Μακεδονικό Αγώνα
- Κατάγονται από το Δημητρίτσι
- Νίκος Ζιαμπάρης, Έλληνας ποδοσφαιριστής
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 30, τομ. 10.
- ↑ «Διοικητικές Μεταβολές Οικισμών». ΕΕΤΑΑ. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10528 (σελ. 54 του pdf)
- ↑ 4,0 4,1 «Δημητρίτσι». www.dimosvisaltias.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 30 Αυγούστου 2019.
- ↑ Nicetae Choniatae Historia, Τόμος 23, σελ.469
- ↑ ΒΥΡΧΝΕΡ, Λ. (2013-04-26). «Η Θεσσαλονίκη παρά τω Βενιαμίν εκ Τουδέλης=Σελουσίκι». Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας 1 (2): 119. doi:. ISSN 2241-2190. http://dx.doi.org/10.12681/dchae.1697.