Αλισσός Αχαΐας
Συντεταγμένες: 38°8′15″N 21°35′35″E / 38.13750°N 21.59306°E
Ο Αλισσός, γνωστός και ως Άνω Αλισσός, είναι οικισμός του Νομού Αχαΐας, αποτελεί έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, και σύμφωνα με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» από 1/1/2011 ανήκει στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας[2][3]. Την περίοδο 1997-2010, βάσει του «Σχεδίου Καποδίστριας», ανήκε στον πρώην Δήμο Δύμης ως έδρα του ομώνυμου πρώην δημοτικού διαμερίσματος[2][3].
| Αλισσός | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Αχαΐας |
| Δήμος | Δυτικής Αχαΐας |
| Δημοτική Ενότητα | Δύμης |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Πελοποννήσου |
| Νομός | Αχαΐας |
| Υψόμετρο | 43 |
| Έκταση | 5,827 (η κοινότητα) |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 525 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Αλυσσός |
| Ταχ. κώδικας | 252 00 |
| Τηλ. κωδικός | 2693 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλισσός ήταν γνωστός ως Lisarea ή Lysaria (ελληνικά: Λισσαρέα ή Λησαρέα, γαλλικά: la Lisarée) κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας στον ύστερο Μεσαίωνα. Σύμφωνα με το Χρονικό του Μορέα, ήταν ένα φέουδο της Βαρωνίας της Άκοβας, που κρατήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1270 από τη Μαργαρίτα της Λισαρέας (ή Ζαν), ξαδέρφη του Βάλτερ της Ροζιέρ, βαρόνου της Άκοβας. Παντρεύτηκε τον Geoffrey II of Briel. Στη συνέχεια, το φέουδο κληρονόμησε η κόρη τους, Ελένη, και ο σύζυγός της, ο Βιλαίνος Β΄ του Αυλνέ, Βαρόνος της Αρκαδίας. Η Lisarea εξαφανίζεται στη συνέχεια, μέχρι περίπου. 1377, όταν κρατήθηκε από τον Centurione I Zaccaria.[4]
Δημογραφική εξέλιξη
ΕπεξεργασίαΗ δημογραφική εξέλιξη του οικισμού του Αλισσού στον 21ο αιώνα είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 2001 | 586[5][6] |
| 2011 | 418[7] |
Συγκοινωνίες
ΕπεξεργασίαΗ περιοχή εξυπηρετείται από τις 29 Φεβρουαρίου 2020 από τη Γραμμή 2 του Προαστιακού Σιδηρόδρομου Πάτρας μέσω της στάσης "Αλισσός / Alissos". Ο σταθμός είναι στο έδαφος και διαχειρίζεται από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Εξυπηρετείται από τα τοπικά τρένα ανάμεσα στην Πάτρα και την Κάτω Αχαΐα.[8][9]. Εξυπηρετεί τους οικισμούς Αλισσός, Κάτω Αλισσός, Παραλία Αλισσού, Καμενίτσα, Προφήτης Ελισσαίος, Γιαλός, Αχαΐκό και Λουσικά.
Όταν πρωτολειτούργησε η Γραμμή 2 και μέχρι τη διακοπή της λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, o τερματισμός της στα νοτιοδυτικά γινόταν στον Σ.Σ. Κάτω Αχαΐας με τους συρμούς να διέρχονται από τους Σ.Σ. Καμινίων και Αλισσού κάνοντας στάσεις εκεί. Με την επανεκκίνηση των δρομολογίων ο τερματισμός της μετακινήθηκε ανατολικότερα στον Σ.Σ. Καμινίων καθιστώντας ανενεργούς τους Σ.Σ. Αλισσού και Κάτω Αχαΐας.
Κατά την πρώτη επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου από την Πάτρα προς την Κάτω Αχαΐα στις 15 Δεκεμβρίου 1888 με σκοπό τη σιδηροδρομική σύνδεση της δυτικής Πελοποννήσου δημιουργήθηκε στάση στην περιοχή του Αλισσού[10], άγνωστο ωστόσο αν βρισκόταν στην ίδια θέση με τη σημερινή της Γραμμής 2.
Τοπική κοινότητα
ΕπεξεργασίαΗ τοπική κοινότητα Αλισσού είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση 5,827 χμ² (2011). Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Καμενίτσα, Παραλία Αλισσού και Προφήτης Ελισσαίος.[11]
Πληθυσμός
Επεξεργασία| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 575 (749) |
| 2001 | 552 (860) |
| 2011 | 418 (750) |
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1961 | 808 (977) |
| 1971 | 648 (1.065) |
| 1981 | 630 (795) |
| 1991 | 577 (783) |
| 2001 | 586 (933) |
| 2011 | 415 (743) |
(σε παρένθεση ο πληθυσμός της τοπικής κοινότητας)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
- ↑ 2,0 2,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αλισσού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 13/12/2017.
- ↑ 3,0 3,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αλισσού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 13/12/2017.
- ↑ «Σεφαελ | La Morée franque. Recherches historiques, topographiques et archéologiques sur la principauté d'Achaïe». cefael.efa.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2025.
- ↑ Λουλούδης 2010, σελ. 90.
- ↑ Μόνιμος πληθυσμός: 552 κάτοικοι. Βλ. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
- ↑ ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
- ↑ Προαστιακός Πάτρας. trainose.gr. Ανακτήθηκε: 29/2/2020.
- ↑ Ξεκινούν, στις 29 Φεβρουαρίου, τα νέα δρομολόγια του Προαστιακού από-προς την Κάτω Αχαΐα. metaforespress.gr. Ανακτήθηκε: 29/2/2020.
- ↑ Φορολογούμενος, φύλλο 720 (16 Δεκεμβρίου 1888), σελ. 4.
- ↑ 11,0 11,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 2:476
- ↑ ΠΛΜ 6:420
Πηγές
Επεξεργασία- Αποτελέσματα της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας, Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, τχ. 2ο, φ. 3465 (28 Δεκεμβρίου 2012).
- Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001, Αθήνα 2004. ISBN 960-86704-8-9.
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1981, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας.
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Α', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Αλισός.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Αλισσού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 13/12/2017.
- Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αλισσού Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 13/12/2017.