Ε΄ Κοινοβουλευτική Περίοδος (Κύπρος)
Η Ε΄ Κοινοβουλευτική Περίοδος αποτέλεσε την πέμπτη περίοδο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου. Ξεκίνησε στις 12 Δεκεμβρίου 1985 και ολοκληρώθηκε στις 29 Μαΐου 1991. Η σύνθεση της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Ε΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο προέκυψε μέσω των Βουλευτικών Εκλογών του 1985.[1][2]
| Ε΄ Κοινοβουλευτική Περίοδος | |
|---|---|
| 12 Δεκεμβρίου 1985 – 29 Μαΐου 1991 | |
| Πρόεδρος | Βάσος Λυσσαρίδης |
| Πολιτικά κόμματα | |
| Βουλευτές | 56 |
| Εκλογές | 1985 |
| Σύνταγμα | Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας |
Εκλογή προέδρου της Βουλής
ΕπεξεργασίαΣτην πρώτη συνεδρία της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά την Ε΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο (12 Δεκεμβρίου 1985), υπεβλήθησαν οι υποψηφιότητες για την ανακήρυξη του προέδρου του σώματος.
Υποψηφιότητα έθεσαν οι βουλευτές:[2][3][4][5][6]
- Γλαύκος Κληρίδης (εκ μέρους του ΔΗΣΥ)
- Γεώργιος Λαδάς (εκ μέρους του ΔΗΚΟ)
- Εζεκίας Παπαϊωάννου (εκ μέρους του ΑΚΕΛ)
- Βάσος Λυσσαρίδης (εκ μέρους της ΕΔΕΚ)
Ήταν η πρώτη φορά που η Βουλή των Αντιπροσώπων αντιμετώπισε πρόβλημα διαδικασίας εκλογής προέδρου του σώματος καθώς κανένας υποψήφιος δεν συγκέντρωνε πάνω από το 50% των ψήφων.[2][7] Για τον λόγο αυτό η εκλογή δεν έγινε στην πρώτη συνεδρία του σώματος.[8] Για την άρση του αδιεξόδου η Βουλή ομόφωνα ενέκρινε το ακόλουθο σχέδιο απόφασης αναφορικά με τη διαδικασία για την ανάδειξη Προέδρου του σώματος: Πρόεδρος της Βουλής εκλέγεται ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει τον αμέσως επόμενο ακέραιο αριθμό του ημίσεος των παρόντων και ψηφιζόντων βουλευτών. Αν κατά την πρώτη ψηφοφορία δεν εκλεγεί πρόεδρος, ακολουθεί δεύτερη ψηφοφορία και Πρόεδρος της Βουλής εκλέγεται ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει τα 2/5 των εγκριτικών ψήφων των παρόντων και ψηφιζόντων βουλευτών, παραλειπομένου τυχόν κλάσματος. Σε περίπτωση που κανένας από τους υποψηφίους δεν συγκεντρώσει τις πιο πάνω πλειοψηφίες, γίνεται τρίτη ψηφοφορία κατά την οποία πρόεδρος εκλέγεται εκείνος που θα εξασφαλίσει τις περισσότερες εγκριτικές ψήφους των παρόντων και ψηφιζόντων βουλευτών.[2][5][9]
Η εκλογή του προέδρου έγινε στις 30 Δεκεμβρίου 1985. Στην πρώτη και στη δεύτερη ψηφοφορία κάθε βουλευτής μπορούσε να ψηφίσει μόνο ένα υποψήφιο. Για να εκλεγεί κάποιος υποψήφιος στην πρώτη ψηφοφορία απαιτείτο να ξεπεράσει το 50% των ψήφων, δηλαδή να πάρει τουλάχιστον 29 ψήφους.[10] Στην πρώτη ψηφοφορία κανένας υποψήφιος δεν συγκέντρωσε πάνω από το 50% των ψήφων. Για να εκλεγόταν κάποιος υποψήφιος στη δεύτερη ψηφοφορία απαιτείτο να συγκεντρώσει τα 2/5 των ψήφων, δηλαδή να πάρει 23 ψήφους.[10] Στη δεύτερη ψηφοφορία κανένας υποψήφιος δεν συγκέντρωσε τα 2/5 των ψήφων. Στην τρίτη ψηφοφορία εκλεγόταν ο υποψήφιος που συγκέντρωνε τους περισσότερους ψήφους.[10] Στη ψηφοφορία αυτή κάθε βουλευτής μπορούσε να ψηφίσει για κάθε υποψήφιο και όχι μόνο έναν.[5] Οι βουλευτές του ΔΗΚΟ, εκτός από τον δικό τους υποψήφιο Γεώργιο Λαδά, ψήφισαν και τον Βάσο Λυσσαρίδη.[5] Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Ε΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο αναδείχθηκε ο Βάσος Λυσσαρίδης.[11][2][3][4][12]
Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών.[5][2]
| Υποψήφιος | Ψηφοφορία | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Α | Β | Γ | ||||
| Γλαύκος Κληρίδης | 19 | 19 ΔΗΣΥ | 19 | 19 ΔΗΣΥ | 19 | 19 ΔΗΣΥ |
| Γεώργιος Λαδάς | 16 | 16 ΔΗΚΟ | 16 | 16 ΔΗΚΟ | 16 | 16 ΔΗΚΟ |
| Εζεκίας Παπαϊωάννου | 15 | 15 ΑΚΕΛ | 15 | 15 ΑΚΕΛ | 15 | 15 ΑΚΕΛ |
| Βάσος Λυσσαρίδης | 6 | 6 ΕΔΕΚ | 6 | 6 ΕΔΕΚ | 22 | 6 ΕΔΕΚ, 16 ΔΗΚΟ |
Σύνθεση βουλής
ΕπεξεργασίαΟ πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει την κατανομή των 56 εδρών της βουλής ανά κόμμα και εκλογική περιφέρεια όπως προέκυψε με βάση τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 1985 και όπως ολοκληρώθηκε μετά από αλλαγές που προήλθαν (μετακίνηση βουλευτών σε άλλα κόμματα).[1]
| Κόμμα/κίνημα | Έδρες με βάση το αποτέλεσμα των εκλογών | Τελική σύνθεση | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Σύνολο | Λευκωσία | Λεμεσός | Αμμόχωστος | Λάρνακα | Πάφος | Κερύνεια | Σύνολο | Λευκωσία | Λεμεσός | Αμμόχωστος | Λάρνακα | Πάφος | Κερύνεια | |
| ΔΗΣΥ | 19 | 7 | 3 | 4 | 3 | 1 | 1 | 19 | 7 | 3 | 4 | 3 | 1 | 1 |
| ΔΗΚΟ | 16 | 6 | 5 | 4 | 1 | 1 | 1 | 16 | 6 | 5 | 4 | 1 | 1 | 1 |
| ΑΚΕΛ | 15 | 5 | 3 | 2 | 1 | 1 | 1 | 10 | 2 | 3 | 1 | 1 | 1 | |
| ΕΔΕΚ | 6 | 3 | 1 | 1 | 1 | 6 | 3 | 1 | 1 | 1 | ||||
| ΑΔΗΣΟΚ | Ιδρύθηκε μετά τις εκλογές | 5 | 3 | 1 | 1 | |||||||||
| Σύνολο | 56 | 21 | 12 | 11 | 5 | 4 | 3 | 56 | 21 | 12 | 11 | 5 | 4 | 3 |
Τελική σύνθεση
ΕπεξεργασίαΟ πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει σε αλφαβητική σειρά τους βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά την Ε΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.[1]
Σημειώσεις:
1Μετά τον θάνατο του Γεώργιου Τζιρκώτη, τη θέση του στη βουλή πήρε στις 4 Ιουνίου 1987 ο Ανδρέας Γεωργίου ως ο επόμενος επιλαχών του ΔΗΣΥ στην Εκλογική Περιφέρεια Λάρνακας.[1]
2Οι Παύλος Δίγκλης, Ντίνος Κωνσταντίνου, Μιχάλης Παπαπέτρου, Ανδρέας Φάντης και Ανδρέας Ζιαρτίδης με με επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Βουλής στις 8 Μαρτίου 1990 ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΑΚΕΛ. Μαζί με άλλους στις 29 Απριλίου 1990 ίδρυσαν το Ανανεωτικό Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΑΔΗΣΟΚ).[1]
3Μετά τον θάνατο του Εζεκία Παπαϊωάννου, τη θέση του στη βουλή πήρε στις 21 Απριλίου 1988 ο Νεόφυτος Ηλία ως ο επόμενος επιλαχών του ΑΚΕΛ στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού.[1]
4Μετά την παραίτηση του Φοίβου Κληρίδη, τη θέση του στη βουλή πήρε στις 2 Απριλίου 1987 ο Χρίστος Πέτας ως ο επόμενος επιλαχών του ΑΚΕΛ στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας.[1]
5Μετά την παραίτηση του Χαμπή Μιχαηλίδη, τη θέση του στη βουλή πήρε στις 19 Μαΐου 1988 ο Κυριάκος Τσιέττης ως ο επόμενος επιλαχών του ΑΚΕΛ στην Εκλογική Περιφέρεια Αμμοχώστου.[1]
Βουλευτές που αποχώρησαν
Επεξεργασία| Βουλευτής | Εκλογική Περιφέρεια | Κόμμα εκλογής |
Αιτία
αποχώρησης |
Ημερομηνία έναρξης |
Ημερομηνία τερματισμού |
Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Φοίβος Κληρίδης | Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας | ΑΚΕΛ | Παραίτηση | 12 Δεκεμβρίου 1985 | 1 Απριλίου 1987 | |
| Χαμπής Μιχαηλίδης | Εκλογική Περιφέρεια Αμμοχώστου | ΑΚΕΛ | Παραίτηση | 12 Δεκεμβρίου 1985 | 18 Μαΐου 1988 | |
| Εζεκίας Παπαϊωάννου | Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού | ΑΚΕΛ | Θάνατος | 12 Δεκεμβρίου 1985 | 10 Απριλίου 1988 | |
| Γεώργιος Τζιρκώτης | Εκλογική Περιφέρεια Λάρνακας | ΔΗΣΥ | Θάνατος | 12 Δεκεμβρίου 1985 | 27 Μαΐου 1987 |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «Εκλογές 8ης Δεκεμβρίου 1985». www.parliament.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 «Οι Πρόεδροι της Βουλής των Αντιπροσώπων από το 1960 έως σήμερα». www.parliament.cy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 «Ιστορική αναδρομή στην εκλογή Προέδρου της Βουλής». 2 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 «Ο Δημήτρης Συλλούρης ο 11ος Πρόεδρος της Βουλής». 3 Ιουνίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2020.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Δεν δεσμεύεται η Βουλή για την εκλογή προέδρου από την απόφαση 1985». Πολίτης. 30 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Ιστορική Αναδρομή - Όλοι οι Πρόεδροι της κυπριακής Βουλής από το 1960 μέχρι σήμερα». Offsite. 16 Ιουλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2019.
- ↑ Μελαίσης, Πέτρος (1 Ιουνίου 2016). «Θρίλερ εκτυλίχθηκε για την προεδρία της Βουλής το 1985 | News». www.sigmalive.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2020.
- ↑ «Άρχισε η μελέτη του θέματος εκλογής προέδρου της βουλής». Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών. 13 Δεκεμβρίου 1985. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2020.
- ↑ «Πως εκλέγεται ο Πρόεδρος της Βουλής – Τι αλλάζει στην διαδικασία». omegalive.com.cy. 30 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2019.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 «Ιστορική Αναδρομή - Όλοι οι Πρόεδροι της κυπριακής Βουλής από το 1960 μέχρι σήμερα». Offsite. 16 Ιουλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Δεν δεσμεύεται η Βουλή για την εκλογή προέδρου από την απόφαση 1985». Πολίτης. 30 Μαΐου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Από τον πολιτικό «μεσαίωνα» στην εκδημοκρατικοποίηση». Kathimerini.com.cy. 18 Μαΐου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2020.
