Κάρπι
Συντεταγμένες: 44°47′N 10°53′E / 44.783°N 10.883°E
Το Κάρπι (Ιταλ. Carpi) είναι δήμος της βορειοανατολικής Ιταλίας και ανήκει στην επαρχία της Μόντενα στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνια. Είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος δήμος της επαρχίας μετά από την πρωτεύουσα Μόντενα.
| Κάρπι | |
|---|---|
| Città di Carpi | |
 | |
| Διοικητικές πληροφορίες | |
| Χώρα |  Ιταλία |
| Περιφέρεια | Εμίλια-Ρομάνια |
| Επαρχία | Μόντενα |
| Περιοχή | |
| Υψόμετρο | 26 μ. |
| Έκταση | 131,56 χλμ² |
| Πληθυσμός | (30/11/2013) |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 41012 |
| Ζώνη ώρας | UTC+1 |
| Τοποθεσία | |
  Κάρπι | |
.svg) | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
Γεωγραφία Επεξεργασία
Πρόκειται για έναν καθαρά πεδινό δήμο που βρίσκεται στην κοιλάδα του Πάδου. Το υψόμετρο του είναι στα 26 μέτρα και η έκταση του πάει από τα 18 μέτρα ελάχιστο υψόμετρο μέχρι τα 35 μέτρα μέγιστο. Η συνολική έκταση του δήμου είναι 131,56 τ.χλμ. και οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι: 44°46'59"88 N γεωγραφικό πλάτος και 10°52'43"32 E γεωγραφικό μήκος.
Στον δήμο ανήκουν τα δημοτικά διαμερίσματα και οι οικισμοί Ασκάρι, Βιττόρια, Γκαργκάλλο, Γκρούπο, Κά Μπαρμπιέρι, Κάζε Νουόβε, Καντόνε, Κάρπι, Καστέλλι Παρπάλια, Κορτίλε, Μόττα, Μπέλλα Ρόζα, Μποττεγκίνο Βάλλε, Μποττεγκίνο ντι Κουαρτιρόλο, Μπουντριόνε, Οστερία, Παγκανέλλε Γκουέρρι, Πόντε Λαντσελλόττι, Πόντε Νουόβο, Πόντε Πιέτρα, Ρόμα – Μιλιαρίνα, Σαν Μαρίνο, Σαν Μαρτίνο, Σάντα Κρότσε, Σέκκια, Τζουκκολίνι και Φόσολι
Το Κάρπι συνορεύει με τους δήμους του Κάμπογκαλλιάνο, του Καβέτσο, του Κορρέτζιο (δήμος της επαρχίας του Ρέτζο Εμίλια), της Μόντενα, του Νόβι ντι Μόντενα, του Ρίο Σαλιτσέτο (δήμος της επαρχίας του Ρέτζιο Εμίλια), του Ρόλο (δήμος της επαρχίας του Ρέτζιο Εμίλια), του Σαν Πρόσπερο, της Σολιέρα και του Φάμπρικο (δήμος της επαρχίας του Ρέτζιο Εμίλια).
Ιστορία Επεξεργασία
Η περιοχή είχε κατοικηθεί ήδη από την εποχή του Βιλλανοβιάνου πολιτισμού. Κατά την Ρωμαϊκή εποχή στην περιοχή εγκαθίστανται έποικοι με σκοπό την αγροτική εκμετάλλευση χωρίς όμως να δημιουργήσουν έναν οικισμό. Η αρχή του οικισμού ανάγεται στον πρώιμο μεσαίωνα, όταν θεμελιώθηκε η μονή της Παναγίας (Pieve di Santa Maria), υποθέτεται ότι χτίστηκε το 752 από τον βασιλιά των Λογγομβάρδων Αστόλφο (Astolfo). Γύρο από την μονή άρχισε να αναπτύσσεται ο οικισμός που ήδη τον 10ο αιώνα αναφέρεται ως κάστρο. Τον 12ο αιώνα θα περάσει στις κτήσεις της Ματθίλδης της Κανόσα η οποία θα το δωρίσει στην εκκλησία το 1115. Το 1331 θα περάσει κάτω από την Μόντενα και θα γίνει φέουδο της οικογένειας Πίο (Pio) που γίνονται ευγενείς. Ο πρώτος, χρονολογικά, της οικογένειας ήταν ο Μανφρέντο Α' Πίο (Manfredo I Pio), ο οποίος το 1332 θα περικλείσει τον αρχικό οικισμό με τείχη και πύργους. Το 1367 θα αναλάβουν την διακυβέρνηση του Κάρπι οι εγγονοί του Μανφρέντο Α΄, Τζιμπέρτο και Μαρσίλιο (Giberto και Marsiglio), που λόγω των κακών σχέσεων που είχαν μεταξύ τους χώρισαν την πόλη σε δύο αυτόνομες περιοχές που διοικούσαν ξεχωριστά. Το 1389 το Κάρπι, επανενωμένο πλέον, θα περάσει υπό τον Μάρκο Α΄ Πίο (Marco I Pio) ο οποίος θα επεκτείνει τα εδάφη του φέουδου παρ' όλες τις προστριβές με τον οίκο των Έστε που διοικούσαν όλη την περιοχή. Το 1411 θα αναλάβει ο Γκαλάσο Β' (Galasso II) που στα μέσα του '400 θα δημιουργήσει την κεντρική πλατεία, μία από τις μεγαλύτερες της Ιταλίας, ενώ ο Αλμπέρτο Γ΄ Πίο (Alberto III Pio), που θα τον διαδεχτεί θα μετατρέψει το αρχικό φρούριο σε κάστρο κατοικία ευγενών. Το 1514 η αρχική μονή, γνωστή με το όνομα Σάγκρα (Sagra), θα ανακαινιστεί και θα πάρει την σημερινή της μορφή. Για ένα μικρό διάστημα, από το 1525 μέχρι το 1527, θα υπάρξει Ισπανική κτήση ενώ το 1530 θα προσαρτηθεί στις κτήσεις του οίκου των Έστε της Φερράρα. Το 1535 θα γίνει Πριγκιπάτο και το 1627 θα του δοθεί ο τίτλος της πόλης. Θα ακολουθήσει μία περίοδος παρακμής λόγο μιας σειράς καταστροφών. Στις 11 Δεκεμβρίου του 1860 θα ενωθεί με το Βασίλειο της Σαρδηνίας και ένα χρόνο αργότερα θα περάσει στο Βασίλειο της Ιταλίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα θα ξεκινήσει η εκβιομηχάνιση του Κάρπι και θα κατεδαφιστούν τα τείχη του και οι πόρτες εισόδου της πόλης για να αφήσουν χώρο για τα εργοστάσια. Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στον οικισμό Φόσσολι (Fossoli) οι Γερμανοί θα δημιουργήσουν στρατόπεδο συγκέντρωσης/διαμεταγωγής για την συγκέντρωση των συλληφθέντων πριν σταλούν στα κυρίως στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μετά το τέλος του πολέμου το Κάρπι θα γνωρίσει οικονομική ανάπτυξη κυρίως χάρη στην κλωστοϋφαντουργική βιομηχανία που θα το μετατρέψει σε ένα από τα σημαντικότερα Ιταλικά κέντρα αυτής της βιομηχανίας.
Μνημεία και Πολιτισμός Επεξεργασία
Μνημεία Επεξεργασία
Η οικογένεια των Πίο υπήρξε πολύ ενεργή, κατά την διοίκηση της, στον εμπλουτισμό της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της πόλης με σημαντικά αναγεννησιακά κτήρια που έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μας. Μερικά από αυτά που ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει κατά την επίσκεψη του στην πόλη είναι:
- Η πλατεία των Μαρτύρων (Piazza dei Martiri), είναι η κεντρική πλατεία της πόλης και θεωρείται μία από τις ωραιότερες και μεγαλύτερες της Ιταλίας. Έχει αναγεννησιακά χαρακτηριστικά και η διαμόρφωση της ξεκίνησε στα μέσα του 15ου αιώνα.
- Το κάστρο των Πίο (Castello dei Pio), οριοθετεί την ανατολική πλευρά της πλατείας. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον 14ο αιώνα, αρχικά ως αμυντικό φρούριο, και συνεχίστηκε μέχρι τον 16ο αιώνα οπότε και μετατράπηκε σε αναγεννησιακή κατοικία ευγενών.
- Ο καθεδρικός ναός της Αναλήψεως της Θεοτόκου (Cattedrale dell’Assunta), αναγεννησιακού ρυθμού που βρίσκεται σε μία από τις πλευρές της πλατείας. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1517 με απόφαση του Αλμπέρτο Γ' Πίο.
- Η μονή της Αγίας Μαρίας του κάστρου (Pieve di Santa Maria del castello), βρίσκεται απέναντι από το κάστρο. Πρόκειται για την αρχική μονή του 752 που πήρε την σημερινή της μορφή με την ανακαίνιση του 16ου αιώνα. Το καμπαναριό είναι του 13ου αιώνα.
Πολιτισμός Επεξεργασία
Θρύλοι Επεξεργασία
Σύμφωνα με τον θρύλο για την θεμελίωση του Κάρπι ο βασιλιάς των Λογγομβάρδων Αστόλφο, όπως συνήθιζε, είχε πάει για κυνήγι με το αγαπημένο του γεράκι. Κατά το κυνήγι και ενώ ακολουθούσε ένα θήραμα το γεράκι χάθηκε στο δάσος. Ο βασιλιάς το έψαξε παντού αλλά χωρίς να μπορέσει να το βρει. Αποφάσισε λοιπόν να κάνει ένα τάμα, υποσχέθηκε ότι αν το έβρισκε θα έχτιζε μία πόλη και μία εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία. Μετά από πολλές έρευνες τελικά το βρήκε να κάθετε στο κλαδί ενός μεγάλου Γαύρου (Carpinus betulus, Ιταλ. Carpine). Έτσι αποφάσισε να χτίσει την πόλη και να την ονομάσει Κάρπι και να χτίσει μία εκκλησία αφιερομένη στην Παναγία, την μονή της Αγίας Μαρίας του κάστρου.
Κοινωνία Επεξεργασία
Το Κάρπι είναι ο δεύτερος, πληθυσμιακά, δήμος της επαρχίας με μόνιμο πληθυσμό, σύμφωνα με τα στοιχεία της 1ης Ιανουαρίου του 2011, 68059 άτομα
Οι ξένοι μόνιμοι κάτοικοι, την ίδια περίοδο, ήταν 8341 με τους περισσότερους να προέρχονται από το Πακιστάν με 2352 άτομα, την Τυνησία με 953 άτομα και το Μαρόκο με 865 άτομα. Στο Κάρπι κατοικούν μόνιμα και 5 Έλληνες.