Ο Λουδοβίκος Α΄, γαλλ.: Louis I de Bar (μεταξύ 1370 και 1375 - 23 Ιουνίου 1430) από τον Οίκο του Μονμπελιάρ ήταν Γάλλος επίσκοπος του 15ου αιώνα και ο de jure δούκας του Μπαρ από το 1415 έως το 1430· από το 1420 κυβερνούσε μαζί με τον μικρανιψιό του Ρενέ Α΄ των Βαλουά-Αντζού.

Λουδοβίκος Α΄ του Μπαρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Louis Ier de Bar (Γαλλικά)
Θάνατος23  Ιουνίου 1430[1][2]
Βαρέν-αν-Αργκόν
Τόπος ταφήςVerdun Cathedral
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία[3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθολικός ιερέας (από 1409)[4]
καθολικός επίσκοπος[5]
Οικογένεια
ΓονείςΡοβέρτος του Μπαρ[6] και Μαρία της Γαλλίας (1344-1404)[6]
ΑδέλφιαΓιολάντα του Μπαρ[6]
Μαρία του Μπαρ[6]
Γιολάντα του Μπαρ[6]
Μπόννη του Μπαρ[6]
Ιωάννα του Μπαρ[6]
Φίλιππος του Μπαρ[6]
Ιωάννης του Μπαρ[6]
Ερρίκος του Μαρλ (1362-1397)[6]
Εδουάρδος Γ΄ του Μπαρ[6]
ΟικογένειαΟίκος του Μονμπελιάρ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαRoman Catholic Bishop of Poitiers (1391–1395)[6]
επίσκοπος του Βερντέν (1420–1430)[7][6]
καρδινάλιος (από 1397, Sant’Agata dei Goti)[6][5]
ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος του Λανγκρ (1397–1413)[6]
bishop of Châlons-en-Champagne (1413–1420)[6]
επιχώριος επίσκοπος (1395–1413)[8][9]
diocesan administrator[10]
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Ήταν ο τέταρτος γιος του Ροβέρτου Α΄ δούκα του Μπαρ και της συζύγου του Μαρίας του Βαλουά, κόρης του Ιωάννη Β΄ της Γαλλίας. [11] Αδέλφια του ήταν η Γιολάντα σύζυγος του Ιωάννη Α΄ της Αραγωνίας (μητέρα της Γιολάντας της Αραγωνίας, μητέρας του Ρενέ Α΄), η Ιωάννα σύζυγος του Θεοδώρου Β΄ Παλαιολόγου μαρκησίου του Μομφερράτου, κ.ά.

Ως τέταρτος γιος του ζευγαριού προορίστηκε για σταδιοδρομία στην εκκλησία. Ήταν επίσκοπος του Πουατιέ από το 1391 έως το 1395 (έγινε επίσης καρδινάλιος το 1391), πριν γίνει επίσκοπος του Λάνγκρ (1397–1413) [12] και έπειτα επίσκοπος του Σαλόν-συρ-Μαρν (1413–30). Ταυτόχρονα ενήργησε ως επίσκοπος-διαχειριστής του Βερνέν (1419–23 και 1424–30).

Έπαιξε σημαντικό ρόλο στη γαλλική πολιτική μετά τη δολοφονία του δούκα της Ορλεάνης το 1407. Το 1409 παρευρέθηκε στη Σύνοδο της Πίζας με τον Γκυ του Ρουά, τον αρχιεπίσκοπο του Ρενς και τον Πέτρο του Αγύ, επίσκοπο του Καμπραί. Στο Βoλτί, κοντά στο Ζεν, μία διαμάχη μεταξύ της φύλαξης της πόλης και του αρχιεπισκόπου του Ρενς εξελίχθηκε σε ταραχές, με τον αρχιεπίσκοπο να σκοτώνεται και τον Λουδοβίκο να λείπει, νομίζοντας όλοι ότι απεβίωσε. Οι καρδινάλιοι που έφτασαν στην Πίζα, εκφράστηκαν για την παρακμή των παπών Βενεδίκτου ΙΓ΄ της Αβινιόν και Γρηγορίου ΙΒ΄ της Ρώμης και εξέλεξαν ως (αντι)πάπα το Αλέξανδρο Ε΄ Φιλάργη από την Κρήτη, θέτοντας τέλος στο Μεγάλο Δυτικό Σχίσμα.

Μετά το τέλος του αδελφού του Eδουάρδου Γ΄ δούκα του Μπαρ στη μάχη του Aζενκούρ το 1415, ο Λουδοβίκος Α΄ κληρονόμησε το δουκάτο και υπερασπίστηκε με επιτυχία το δικαίωμά του σε αυτό εναντίον τού κουνιάδου του Aδόλφου δούκα τού Γύλιχ και τού Μπεργκ, ο οποίος θεώρησε ότι ο Λουδοβίκος Α΄, ως κληρικός, δεν επρόκειτο να κληρονομήσει το δουκάτο και τα έσοδά του. Το 1419, προκειμένου να θέσει τέρμα στις διαφορές που υπήρχαν εδώ και αρκετούς αιώνες μεταξύ των δουκών του Μπαρ και της Λωρραίνης, ο Λουδοβίκος Α΄ διαπραγματεύτηκε τον γάμο του μικρανιψιού του Ρενέ Α΄ των Βαλουά-Ανζού, δούκα του Ανζού, με την Ισαβέλλα δούκισσα της Λωρραίνης]], κόρη και κληρονόμο του Καρόλου Β΄ δούκα της Λωρραίνης· τους ανέθεσε να κυβερνήσουν το δουκάτο του Μπαρ το 1420.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία

  • Vaughan, Richard (2009). Philip the Bold. The Boydell Press. 
  • (in French) Georges Poull, La Maison souveraine et ducale de Bar, 1994
  • (in French) D. De Smyttère, "Enfants du duc de Bar Robert et de la princesse Marie," in: Mémoires de la Société des lettres, sciences et arts de Bar-le-Duc. deuxième série (στα French). Tome III. Bar-le-Duc: L. Philipona. 1884. σελίδες 307–326.