Ντουαρνενέ
Συντεταγμένες: 48°5′32″N 4°19′49″W / 48.09222°N 4.33028°W
Το Ντουαρνενέ (γαλλικά:Douarnenez) (βρετονικά: douar (γη) enez (το νησί) ή γη του νησιού), είναι κοινότητα στο νομό Φινιστέρ της Βρετάνης στη βορειοδυτική Γαλλία.
| Ντουαρνενέ | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
| Διοίκηση | ||
| Χώρα | Γαλλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Φινιστέρ, διαμέρισμα του Καμπέρ και Douarnenez Communauté | |
| • Δήμαρχος του Ντουαρνενέ | Φιλίπ Πωλ και Φρανσουά Καντίκ (από 2017)[1] | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 29100[2] | |
| Κωδικός Κοινότητας | 29046[3] | |
| Πληθυσμός | 14.163 (1 Ιανουαρίου 2021)[4] | |
| Έκταση | 24,94 km²[5] | |
| Υψόμετρο | 61 μέτρα | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
  Ντουαρνενέ | ||
| Ιστότοπος | https://www.douarnenez.bzh[6] | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
| δεδομένα | ||
_-_Copie.svg)
Το Ντουαρνενέ έχει αναπτυσσόμενη τουριστική βιομηχανία, με πολυάριθμους επισκέπτες που προσελκύονται κάθε χρόνο από την ευχάριστη τοποθεσία και το ζεστό κλίμα, αλλά και χάρη στις μαρίνες, το ναυτικό μουσείο, τις ρεγκάτες και τις αμμώδεις παραλίες. Το νησί Τριστάν, που συνδέεται με τον θρύλο του Τριστάνου και της Ιζόλδης της εποχής του βασιλιά Αρθούρου, είναι εύκολα προσβάσιμο από την πόλη με τα πόδια.
Ο πληθυσμός της κοινότητας το 2016 ανέρχονταν σε 14.063 κατοίκους.
Γεωγραφική θέση Επεξεργασία
Το Ντουαρνενέ βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Πουλνταβίντ, στη νότια όχθη του κόλπου Ντουαρνενέ, στο νότιο τμήμα του νομού Φινιστέρ της Βρετάνης, στον Ατλαντικό Ωκεανό, 25 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Καμπέρ[7] και 600 χιλιόμετρα δυτικά του Παρισιού.
Ιστορικά, αποτελούσε τμήμα της παλιάς περιοχής Κορνουάιγ. Η ιδιαιτερότητα της πόλης, το νησί Τριστάν, το οποίο βρίσκεται περίπου 50 μέτρα από την ακτή και είναι προσβάσιμο με τα πόδια κατά τη διάρκεια της άμπωτης.
Ο πληθυσμός της κοινότητας το 2016 ήταν 14.063 άτομα. Έχει μειωθεί από τα μέσα του 20ού αιώνα λόγω των θέσεων εργασίας που χάθηκαν από τις μειώσεις στον κλάδο της αλιείας. Ωστόσο, εξακολουθεί να διαθέτει εγκαταστάσεις κονσερβοποίησης ψαριών (σαρδέλες και σκουμπρί), αν και η αλιεία σαρδέλας, για την οποία η πόλη έγινε διάσημη, έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια.
Ιστορία Επεξεργασία
Η θρυλική πόλη Υς, της λαϊκής βρετονικής παράδοσης, πιστεύεται ότι βρίσκεται κάτω από τον κόλπο Ντουαρνενέ.
Το λιμάνι συνδέεται επίσης με την αρθουριανή μεσαιωνική ιστορία του Τριστάνδου, εραστή της Ιζόλδης, από τον οποίο ονομάστηκε το νησί Τριστάν. Το νησί ονομαζόταν αρχικά νησί Σαιν Τυτυάρν μετά την ίδρυση του πριγκηπάτου του 12ου αιώνα.
Το Ντουαρνενέ διαθέτει αρκετές εκκλησίες του 16ου και του 17ου αιώνα, όπως την εκκλησία της Πλοαρέ, η οποία έχει γοτθικό καμπαναριό (1548-86), και τα παρεκκλήσια Σαιν-Κρουά, Σαιντ-Ελέν και Σαιν-Μισέλ.
Η κοινότητα
Η γραπτή ιστορία του Ντουαρνενέ ξεκινά γύρω στο 1118 όταν, σύμφωνα με χάρτη που χρονολογείται από το 1126,[8] ο επίσκοπος της Κορνουάιγ, δώρισε το νησί Σαιν Τυτυάρν και τα εδάφη του στο αββαείο του Μαρμουτιέ της Τουρ. Ως αποτέλεσμα, στο νησί χτίστηκε ένα μοναστήρι. Τον 14ο αιώνα, το νησί έγινε γνωστό ως Τριστάν. [9]
Το χωριουδάκι που μεγάλωσε στο σημερινό λιμάνι του Ροζμέρ ήταν αρχικά τμήμα της ενορίας της Πλοαρέ και έγινε κοινότητα μετά το 1790. Η πόλη διευρύνθηκε το 1945 καθώς συνενώθηκε με τις γειτονικές κοινότητες Πλοαρέ, Πουλνταβίντ και Τρεμπούλ και σήμερα είναι γνωστή ως πόλη με τρία λιμάνια (Πορ-Ρυ, Ροζμέρ και μαρίνα). [9]
Λιμάνι αλιείας
Η ιστορία της αλιείας του Ντουαρνενέ ανάγεται τουλάχιστον στους ρωμαιο-γαλατικούς χρόνους, όταν, όπως αποδεικνύουν τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα ψάρια παστώνονταν κατά μήκος των βράχων του Πλομάρς. Στα τέλη του 18ου αιώνα και τα χρόνια πριν από τη Γαλλική Επανάσταση, οι σαρδέλες έγιναν η κινητήρια δύναμη της τοπικής οικονομίας. Ο κλάδος της αλιείας βασίστηκε στη συγκομιδή τους και αργότερα στη μεταποίηση. Στις αρχές του 20ού αιώνα, υπήρχαν τεράστιες δραστηριότητες αλιείας και κονσερβοποίησης στο λιμάνι. Οι απεργίες στη δεκαετία του 1920 υπέρ των καλύτερων συνθηκών εργασίας για τις γυναίκες εργάτριες εργοστασίων ήταν ο κύριος λόγος για τον οποίο το Ντουαρνενέ έγινε μία από τις πρώτες κομμουνιστικές κοινότητες στη Γαλλία. Σήμερα, το εμπόριο κονσερβοποιίας συνεχίζεται, αν και τα περισσότερα ψάρια προέρχονται από άλλα λιμάνια. Το Ντουαρνενέ εξακολουθεί να αποτελεί κέντρο κατασκευής και επισκευής σκαφών.
Σιδηρόδρομοι
Η πόλη οφείλει μεγάλο μέρος της ευημερίας και της επέκτασής της στην κατασκευή σιδηροδρόμων στα τέλη του 19ου αιώνα, ο οποίος παρείχε υπηρεσίες για επιβάτες και αγαθά, συνδέοντας το λιμάνι με άλλες αγορές από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η σιδηροδρομική γραμμή προς το Καμπέρ άρχισε να λειτουργεί το 1884. Στα μέσα του 20ού αιώνα, καθώς αυξήθηκαν τα ιδιόκτητα οχήματα, η γραμμή έπεσε σε αχρηστία και οι επιβατικές αμαξοστοιχίες διακόπηκαν το 1972. Η κυκλοφορία εμπορευμάτων με το σιδηρόδρομο συνεχίστηκε έως ότου η σιδηροδρομική γραμμή έκλεισε το 1988. Η παλιά γραμμή μετατράπηκε σε ποδηλατικό και οδοιπορικό μονοπάτι 18 χιλιομέτρων, προσφέροντας μία γραφική διαδρομή για περιπάτους στη γύρω περιοχή.
Το ίδιο συνέβη και στη δεύτερη μικρότερη σιδηροδρομική σύνδεση από το Ντουαρνενέ έως τη γειτονική κοινότητα Ωντγιέρν, μέσω Πον-Κρουά. Η γραμμή εγκαινιάστηκε το 1894, έκλεισε το 1936 κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, επαναλειτούργησε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τελικά έκλεισε οριστικά το 1946. Η παλιά γραμμή μεταξύ Ωντγιέρν και Πον-Κρουά μετατράπηκε σε μονοπάτι κατά μήκος του ποταμού Γκουαγιέν.
Το Ντουαρνενέ σήμερα Επεξεργασία
Το κέντρο της πόλης βρίσκεται στην κορυφή της χερσονήσου, με το λιμάνι του Ροζμέρ στην ανατολική πλευρά και το Πορ Ρυ στα δυτικά. Τα απότομα, στενά λιθόστρωτα δρομάκια που ανεβαίνουν στην πόλη από τα λιμάνια έχουν αλλάξει ελάχιστα τον περασμένο αιώνα. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων χώρων, όπως τα παλιά εκκλησάκια, η καλυμμένη αγορά (τα Halles) στην πλατεία της πόλης, καθώς και τα παραδοσιακά σπίτια που κάποτε κατοικούνταν από τους τοπικούς ψαράδες.
Η κεντρική πλατεία έχει την τοπική αγορά και είναι το κέντρο των άλλων καταστημάτων λιανικής πώλησης, των Τραπεζών και της τοπικής οικονομίας. Υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία και εστιατόρια, καθώς και το Ταχυδρομείο και το Τουριστικό γραφείο. Ο δρόμος κατά μήκος της θάλασσας στο λιμάνι του Ροζμέρ πλαισιώνεται από καφέ και εστιατόρια που ειδικεύονται στα θαλασσινά.
Το εμπορικό λιμάνι, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων εγκαταστάσεων επεξεργασίας και κονσερβοποίησης ψαριών, βρίσκεται στο βόρειο άκρο της χερσονήσου. Το νησί Τριστάν μπορεί να προσεγγιστεί με τα πόδια κατά την άμπωτη. Σ'αυτήν την περιοχή βρίσκεται η Παραλία των Κυριών (Plage des Dames), μια ήσυχη αμμουδιά που περιβάλλεται από βραχώδεις προεξοχές.
Το Πορ Ρυ είναι γνωστό για το νεκροταφείο πλοίων του και για το Μουσείο του Λιμανιού,[10] ένα υπαίθριο ναυτικό μουσείο όπου εκτίθενται διάφορα αλιευτικά σκάφη που χρονολογούνται από τις αρχές του 20ού αιώνα και παλιότερα. Περιλαμβάνει και εσωτερικό μουσείο με ναυτικά εκθέματα και ο επισκέπτης εξερευνά όλες τις πτυχές της ναυτικής ιστορίας της πόλης, τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα..
Το Τρεμπούλ, που βρίσκεται στην άλλη πλευρά των εκβολών, διαθέτει επίσης μια μαρίνα για σκάφη αναψυχής. Η ακτή είναι γεμάτη με καφετέριες και κρεπερίες. Μια μεγάλη αμμώδης παραλία, η Λευκή άμμος (Les Sables blancs), είναι εδώ ένα από τα κύρια αξιοθέατα.
Πολιτισμός Επεξεργασία
Σπορ και δραστηριότητες
Το Ντουαρνενέ είναι ένας παράδεισος για λάτρεις των θαλάσσιων σπορ. Επιπλέον, υπάρχουν εγκαταστάσεις για ιππασία, τένις, περπάτημα, ποδηλασία, πετάνκ και γκολφ, όλα σε μικρή απόσταση από την πόλη.[11]
Τοπική κουλτούρα και εκδηλώσεις
Από το 1986, στην πόλη διοργανώνονται ναυτικά φεστιβάλ κάθε δύο χρόνια. Αυτά τα φεστιβάλ προσελκύουν όλους τους τύπους παραδοσιακής ιστιοπλοΐας, με ανταγωνιστές από όλο τον κόσμο. Το 2004, ένα έτος ρεκόρ, υπήρχαν σχεδόν 2.000 ιστιοφόρα πλοία, 17.000 ναυτικοί και 30 συμμετέχουσες χώρες.
Το Ντουαρνενέ έχει επίσης ένα πλήρες πρόγραμμα ετήσιων φεστιβάλ και εκδηλώσεων που περιλαμβάνουν ρεγκάτες, τοπική λαογραφία, κινηματογράφο, αποκριάτικες παρελάσεις, γαστρονομία και αθλήματα. Ο τουρισμός αποτελεί σημαντική οικονομική δραστηριότητα της πόλης με τάσεις αυξητικές. [12]
Από τα τέλη του 20ου αιώνα, υπήρξε αναβίωση του πολιτισμού της Βρετάνης. Η «μπάντα του Ντουαρνενέ» είναι μια ορχήστρα βρετονικής μουσικής με γκάιντες και άλλα τοπικά όργανα.[13] Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ντουαρνενέ εμπνέεται εν μέρει από την αναβίωση του βρετονικού πολιτισμού και ειδικεύεται σε ταινίες μειονοτήτων.
Οι Βρετόνοι και ο πολιτισμός τους
Ο λαός της Βρετάνης μετανάστευσε σε αυτήν την περιοχή από τη νοτιοδυτική Βρετανία τον 4ο έως τον 6ο αιώνα, φέρνοντας τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους. Τα βρετονικά, μια Βρυθονική γλώσσα, φέρει μεγάλες ομοιότητες με τη γλώσσα της Κορνουάλης και την ουαλλική γλώσσα της νοτιοδυτικής Αγγλίας και της Ουαλίας. Πολλές από τις παραδοσιακές ιστορίες και μύθους έχουν κοινή βρετονική και κορνουαλική προέλευση. Στις αρχές του 21ου αιώνα, υπάρχουν ελάχιστοι γηγενείς ομιλητές της βρετονικής γλώσσας που δεν μιλούν γαλλικά, αν και υπήρχαν ακόμη αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες στις αρχές του 20ού αιώνα.
Με αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις μειονότητες και τις γλώσσες τους τον τελευταίο 20ό αιώνα, στο νομό Φινιστέρ ιδρύθηκαν αρκετά σχολεία εκμάθησης της βρετονικής γλώσσας. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί της Βρετάνης, βιβλιοπωλεία, τοπικό θέατρο και μουσική. Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι μιλούν τώρα βρετονικά.
Βρετονική γλώσσα
Η πόλη ξεκίνησε ένα γλωσσικό σχέδιο μέσω του προγράμματος Ya d'ar brezhoneg (ναι στα βρετονικά) στις 22 Δεκεμβρίου 2004, για να αναβιώσει τη διδασκαλία και τη χρήση των βρετονικών, της ιστορικής κελτικής γλώσσας της περιοχής. Το 2008, το 7,97% των παιδιών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης φοίτησαν σε δίγλωσσα σχολεία.[14]
Γαστρονομία Επεξεργασία
Ένα από τα κύρια αξιοθέατα στο Ντουαρνενέ είναι τα πολυάριθμα ανεξάρτητα μικρά εστιατόρια και κρεπερίες σε όλη την πόλη. Τα περισσότερα ειδικεύονται στα θαλασσινά, συνήθως προσφέροντας ψαρόσουπα, οστρακοειδή, καβούρια, αστακούς, γαρίδες, σαρδέλες, μύδια και αλιεύματα της ημέρας. Το παραδοσιακό γλυκό του Ντουαρνενέ, κουίνι αμάν (βρετονικά kouign amann, βούτυρο γλυκό) έχει γίνει διάσημο σε όλη τη Γαλλία και πέρα από αυτήν. Στην περιοχή παράγεται ο βρετονικός μηλίτης.
Στη σκεπαστή αγορά, ανοιχτή κάθε πρωί, πωλείται μια μεγάλη ποικιλία από φρέσκα ψάρια και θαλασσινά. Επιπλέον, τοπική σπεσιαλιτέ είναι οι κρέπες με γλυκιά ή αλμυρή γέμιση. Τα τοπικά εργοστάσια κονσερβοποίησης συνεχίζουν να παράγουν μια όλο και πιο εκτεταμένη σειρά κονσερβών σαρδέλας που πωλούνται παντού.
Αξιοθέατα Επεξεργασία
Ένας τρόπος για να γνωρίσει κάποιος το Ντουαρνενέ είναι να ακολουθήσει τη διαδρομή της Σαρδέλας ή το Chemin de la Sardine, ένα γύρο με τα πόδια στην πόλη όπου 19 πίνακες (στα γαλλικά, τα αγγλικά και τα βρετανικά) σε βασικά σημεία της διαδρομής εξηγούν την ιστορία της αλιείας και της διατήρησης της σαρδέλας: την εποχή των Γαλατο-ρωμαϊκών χρόνων, τις πρέσες σαρδέλας, τις κονσέρβες, τις τελευταίες αλλαγές του αλιευτικού λιμένα και την ιδιαίτερη σχέση του με το εμπόριο σαρδέλας.
Το καλοκαίρι, εκδρομές με σκάφος από το Ντουαρνενέ ταξιδεύουν στον κόλπο με θέα στις θαλάσσιες σπηλιές στη βόρεια ακτή. Oi σπηλιές είναι επισκέψιμες από το Κροζόν, από όπου μικρά σκάφη μεταφέρουν τους τουρίστες μέσα στις σπηλιές.[15]
Κατά την άμπωτη το νησί Τριστάν είναι προσβάσιμο με τα πόδια. Το νησί διαθέτει λιμάνι, φάρο, περιφραγμένο κήπο, οπωρώνα και γκαλερί τέχνης.
Ευρύτερη περιοχή Επεξεργασία
Η ακτή, που εκτείνεται προς τα δυτικά προς το βραχώδες ακρωτήριο Πουάντ ντυ Ρα (Pointe du Raz) και προς τα βόρεια προς το Κροζόν, είναι επισκέψιμη με πεζοπορία. Σημασμένα μονοπάτια οδηγούν τους επισκέπτες σε όλες τις βραχώδεις εισόδους και ακρωτήρια, προσφέροντας θέα στη θάλασσα.
Μια σειρά από μεγάλες, αμμώδεις παραλίες βρίσκονται στα ανατολικά του Ντουαρνενέ. Ένα ιδιαίτερα δημοφιλές σημείο είναι το Λοκρονάν, λίγα χιλιόμετρα από το Ντουαρνενέ, ένα καλά διατηρημένο βρετονικό χωριό με πολλά μνημεία. Επιπλέον, η πρωτεύουσα του νομού Φινιστέρ Καμπέρ έχει ιστορικά κτίρια, στενά δρομάκια, εργοστάσια πορσελάνης και απέχει 23 χιλιόμετρα από το Ντουαρνενέ.
Διεθνείς σχέσεις Επεξεργασία
Το Ντουαρνενέ είναι αδελφοποιημένη πόλη με τις:
Φώλμουθ, Κορνουάλη, Ηνωμένο Βασίλειο
Μούρμανσκ, Ρωσία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 French National Directory of Representatives. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2019.
- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 5,0 5,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ Annuaire de service-public.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ . «google.com/maps/».
- ↑ . «gallica.bnf.fr».
- ↑ 9,0 9,1 . «www.infobretagne.com».
- ↑ . «port-musee-douarnenez». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2019.
- ↑ . «finistere/douarnenez.htm».
- ↑ . «letelegramme.fr».
- ↑ . «bagaddouarnenez.free.fr».
- ↑ . «observatoire/travaux».
- ↑ . «caves-visit-brittanys-crozon/».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Η επίσημη σελίδα της πόλης (γαλλικά)
- Ντουαρνενέ-Τουρισμός (αγγλικά)