Ο Γάμος (Τσέχωφ)
«Ο Γάμος» (ρωσικά: Свадьба) είναι θεατρικό έργο - κωμωδία μιάς πράξεως - του Αντόν Τσέχωφ, γραμμένη το 1889.
| Ο Γάμος Свадьба | |
|---|---|
| Συγγραφέας | Άντον Παύλοβιτς Τσέχωφ |
| Πρωτότυπος τίτλος | Свадьба |
| Ρόλοι | Epaminond Maximovitch Aplombov, Anna Martinovna Zmeyukina, Ivan Mihailovitch Yats, Evdokim Zaharovitch Zhigalov, Nastasya Timofeyevna, Dashenka, Andrey Andreyevitch Nunin, Fyodor Yakovlevitch Revunov-Karaulov, Harlampi Spiridonovitch Dimba και Dmitri Stepanovitch Mozgovoy |
| Γλώσσα πρωτότυπου | Ρωσικά |
Σε αυτό το έργο - και με αφορμή μια δεξιώση γάμου - ο Τσέχωφ με έναν εύθυμο και ανάλαφρο τρόπο - σατιρίζει τον μέσο Ρώσο και την δίψα του για αξιώματα και τιμές. Το έργο πρωτοπαίχτηκε στη Μόσχα στις 28 Νοεμβρίου του 1900. Στην Ελλάδα πρωτοπαρουσιάστηκε από το Εθνικό θέατρο, από τη σκηνή Α' Άρμα Θέσπιδος σε περιοδεία του στην Κόρινθο στις 15 Σεπτέμβρη του 1939, σε σκηνοθεσία του Πέλου Κατσέλη. [1]
Η υπόθεση Επεξεργασία
Βρισκόμαστε σε μια σάλα του εστιατορίου Αντρόνωφ, κάποιο βράδυ του 1889 όπου ο ΓΕΒΝΤΑΚΙΜ ΖΑΧΑΡΟΒΙΤΣ ΖΙΓΚΑΛΩΦ, γραμματέας Κολλεγίου και η γυναίκα του ΑΝΑΣΤΑΖΙΑ ΤΙΜΟΦΕΓΕΒΝΑ, δίνουν την επομένη του γάμου της κόρης τους ΝΤΑΣΣΕΓΚΑ, με τον ΕΠΑΜΕΙΝΟΝΤ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ ΑΜΠΛΟΜΠΩΦ, την καθιερωμένη δεξίωση σε φίλους και γνωστούς.
Η ατμόσφαιρα είναι γιορτινή, η ορχήστρα παίζει χαρούμενους χορευτικούς σκοπούς και τα ζευγάρια χορεύουν.
Ο γαμπρός παραπονιέται στην πεθερά του ότι τον εξαπάτησαν. Οι ομολογίες που του είχαν τάξει – εκτός από την προίκα της κόρης τους – ήταν υποθηκευμένες. Αλλά – και το σημαντικότερο – ενώ του είχαν υποσχεθεί την παρουσία ενός στρατηγού στο γάμο (κάτι που θα έδινε κύρος και στα πεθερικά και στο γαμπρό), στρατηγός δεν φαίνεται πουθενά. [2]
Και η ίδια η πεθερά είναι αναστατωμένη από την απουσία στρατηγού, πολύ περισσότερο που έδωσε στον γνωστό της, ΑΝΤΡΈΙ ΑΝΤΕΓΕΒΙΤΣ ΝΙΟΥΝΙΝ, το ποσό των 25 ρουβλίων με σκοπό, στην ανάγκη να νοικιάσει έναν στρατηγό. Ο Νιούνιν όμως είναι εξαφανισμένος.
Πολλές εύθυμες και σατιρικές στιχομυθίες λαμβάνουν χώρα στην δεξίωση, όπου καλεσμένοι είναι η ΑΝΝΑ ΜΑΡΤΙΝΟΒΝΑ ΣΜΕΓΙΟΥΚΙΝΑ, μαμή στο επάγγελμα αλλά και εξαίρετη τραγουδίστρια, ο ΙΒΑΝ ΜΙΧΑΗΛΟΒΙΤΣ ΓΙΑΤ, τηλεγραφητής, ο Έλληνας ζαχαροπλάστης ΧΑΡΑΛΑΜΠΗ ΣΠΥΡΙΝΤΟΝΟΒΙΤΣ ΝΤΗΜΠΑΣ, ο ναύτης ΝΤΗΜΗΤΡΗ ΣΤΕΠΑΝΟΒΙΤΣ ΜΟΖΓΟΒΌΙ, ο ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ (που δεν κατονομάζεται), ενώ συχνά περνούν από την σκηνή Υπηρέτες, Σερβιτόροι, Λακέδες, Χορευτές.
Τελικά ο Νιούνιν παρουσιάζει τον πολυπόθητο στρατηγό. Πρόκειται για τον αξιότιμο ΦΙΟΝΤΟΡ ΓΙΑΚΟΒΛΕΒΙΤΣ ΡΕΒΟΥΝΩΦ-ΚΑΡΑΟΥΛΩΦ. Ο «Στρατηγός» βέβαια, στην πραγματικότητα είναι συνταξιούχος δεύτερος καπετάνιος του Ναυτικού, -υπέργηρος, ξεμωραμένος και κουφός- αλλά ο Νιούνιν προκειμένου να κρατήσει για τον εαυτό του το ποσό, δε δίνει σημασία σε αυτές τις λεπτομέρειες. Ο «στρατηγός», ένας γείτονας του Νιούνιν – ευχαριστημένος που βρήκε παρέα και συμμετέχει σε μια γιορτή – δίνει τον καλύτερο εαυτό του αλλά κάποια στιγμή η αληθινή ταυτότητά του αποκαλύπτεται.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ http://www.nt-archive.gr/workDetails.aspx?workID=4959
- ↑ Ο στρατός ξηράς, το ναυτικό και η δημόσια διοίκηση είχαν 14 βαθμίδες, που έδειχναν την κοινωνική θέση του υπαλλήλου. Οι 4 πρώτες βαθμίδες (από το 1 έως το 4) θεωρούνταν η αριστοκρατία των δημοσίων υπαλλήλων. Ανάμεσά τους ήταν και ο βαθμός του στρατηγού.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Το κείμενο: https://www.scribd.com/document/8942530/%CE%9F-%CE%B3%CE%AC%CE%BC%CE%BF%CF%82[νεκρός σύνδεσμος]
- Το βιβλίο: εκδόσεις «Δωδώνη», (σειρά Παγκόσμιο θέατρο), μτφ. Λυκούργος Καλλέργης - πρώτη έκδοση 1986 ISBN 978-960-558-177-0