Πέλος Κατσέλης
Ο Πέλος (Πελοπίδας) Κατσέλης (1907 - 19 Αυγούστου 1981)[2] ήταν Έλληνας ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος της υποκριτικής.
| Πέλος Κατσέλης | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πέλος Κατσέλης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1907[1] Ναζλί Σμύρνης[1] |
| Θάνατος | 19 Αυγούστου 1981 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Πάντειο Πανεπιστήμιο |
| Ιδιότητα | ηθοποιός[1], σκηνοθέτης κινηματογράφου, δημοσιογράφος, θεατρικός σκηνοθέτης, κριτικός θεάτρου και μεταφραστής |
| Σύζυγος | Αλέκα Κατσέλη και Μαίρη Σαγιάνου (1929–1932) |
| Τέκνα | Λούκα Κατσέλη και Νόρα Κατσέλη |
Βιογραφικό
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Ναζλί της Μικράς Ασίας το 1907.
Ξεκίνησε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης και τις ολοκλήρωσε στην Αθήνα, όπου και γράφτηκε στη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε στη σχολή θεάτρου του Φώτου Πολίτη, ενώ συνέχισε τις σπουδές θεάτρου στη Γερμανία και την Αυστρία.
Ξεκίνησε την πορεία του στο θέατρο σαν ηθοποιός, γρήγορα όμως αρχίζει να ασχολείται κυρίως με τη σκηνοθεσία. Το 1939 ανέλαβε τη διεύθυνση του κινούμενου θίασου του Εθνικού Θεάτρου, Άρμα Θέσπιδος. Στα χρόνια του εμφυλίου απομακρύνθηκε από το Εθνικό Θέατρο λόγω των αριστερών φρονημάτων του.
Το 1951 ανέλαβε καλλιτεχνικός διευθυντής της Ελληνικής Περιηγητικής Λέσχης. Στα πλαίσια του εγχειρήματος αυτού, το οποίο ο ίδιος αποκαλούσε «Φυσικό Θέατρο», ανέβαζε παραστάσεις σε ανοικτό χώρο.
Εκτός από την ηθοποιία και τη σκηνοθεσία ασχολήθηκε και με την αρθρογραφία και την κριτική, ενώ και συνέγραψε και μελέτες με θέμα τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ.
Πρώτη του σύζυγος ήταν η ηθοποιός Μαίρη Σαγιάνου, μέχρι τον θάνατό της, στις 4 Αυγούστου 1932. [3] Δεύτερη σύζυγος του ήταν η επίσης ηθοποιός, Αλέκα Κατσέλη, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, τη Νόρα και τη Λούκα.
Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Αυγούστου του 1981.
Διδασκαλία
ΕπεξεργασίαΣημαντικό μέρος της ζωής του Πέλου Κατσέλη αποτέλεσε η διδασκαλία της υποκριτικής. Από το 1941 έως το 1946 δίδασκε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, το 1956 στη σχολή Σταυράκου και το αμέσως επόμενο έτος ίδρυσε τη δικιά του δραματική σχολή.
Παραστασιογραφία
ΕπεξεργασίαΚατάλογος θεατρικών παραστάσεων τις οποίες ο Π. Κατσέλης σκηνοθέτησε.
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το έντυπο πρόγραμμα της κάθε παράστασης ή/και από σχετικά δελτία τύπου.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 virtualmuseum
.nationalopera .gr /en /virtual-exhibition /persons /katselis-pelos-pelopidas-1840 /. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2021. - ↑ «Πολιτισμός». Ριζοσπάστης. 2000-09-09. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-08-25. https://web.archive.org/web/20190825105051/https://www.rizospastis.gr/story.do?id=428914. Ανακτήθηκε στις 2013-07-16.
- ↑ Αργύρης, Τσιάπος. Οι πρώτες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Σέρρες: Α. Τσιάπος. σελ. 329–344. ISBN 978-960-93-7608-2.
Πηγές
Επεξεργασία- Σκουρολιάκος, Πάνος (2018-08-25). «Ένας δάσκαλος ηθοποιών». Η Αυγή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-08-25. https://web.archive.org/web/20190825105356/http://www.avgi.gr/article/10812/9116837/enas-daskalos-ethopoion. Ανακτήθηκε στις 2019-08-25.
- «Ο δάσκαλος Κατσέλης», των Μ. Πετρούτσου, Σ. Μανιάτη, Δ. Παπαγεωργίου, Ελευθεροτυπία, 9 Ιουνίου 2008, ανακτήθηκε 22 Σεπτεμβρίου 2008.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Αντώνης Γλυτζουρής, «Ο νεαρός Πέλος Κατσέλης: η σταδιακή διαμόρφωσή του σε σκηνοθέτη στα χρόνια του Μεσοπολέμου», Αριάδνη, Επιστημονική Επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης, τομ. 10,(2004),σελ. 169-191.