Βικιπαίδεια

Εμμανουέλ Μπεάρ

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|27|04|2024}}

Η Εμμανουέλ Μπεάρ (Emmanuelle Béart, 14 Αυγούστου 1963) είναι Γαλλίδα ηθοποιός και μοντέλο.

Εμμανουέλ Μπεάρ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Emmanuelle Béart (Γαλλικά)
Γέννηση14  Αυγούστου 1963[1][2][3]
Γκασέν
ΚατοικίαΠροβηγκία-Άλπεις-Κυανή Ακτή
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΣπουδέςCollège International Marie de France
Ιδιότηταηθοποιός[4], ηθοποιός ταινιών, μοντέλο και ηθοποιός θεάτρου
ΣύζυγοςΝτανιέλ Ωτέιγ (1993–1995) και Michael Cohen (2008–2011)
ΤέκναNelly Auteuil
ΓονείςΓκι Μπεάρ και Ζενεβιέβ Γκαλεά
ΑδέλφιαMikis Cerieix (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Olivier Guespin (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα)
Eβ Μπεάρ (ετεροθαλής αδελφή από πατέρα)
ΒραβεύσειςΑξιωματικός του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (2012), βραβείο Σεζάρ καλύτερου Β' γυναικείου ρόλου (1987), David di Donatello for Best Foreign Actress (1993), Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (2015)[5], Βραβείο Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου Α' γυναικείου ρόλου (2002)[6], Silver Bear for Outstanding Artistic Contribution (2002) και Stanislavsky Award (2010)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφικά Στοιχεία Επεξεργασία

Γεννημένη στις 14 Αυγούστου 1963 κοντά στο Σεν Τροπέ, είναι κόρη του ποιητή, μουσικού και τραγουδιστή Γκι Μπεάρ, λιβανέζικης καταγωγής, και της πρώην μοντέλου και ηθοποιού Ζενεβιέβ Γκαλεά, ιταλοελληνικής καταγωγής.

Πέρασε την παιδική της ηλικία μαζί με τις τρεις αδελφές και τον αδελφό της στο Γκασάν, μακριά από τη βοή της πόλης. Ως παιδί δεν την ενδιέφερε ιδιαίτερα το σχολείο, ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός και μιμούνταν τους συμμαθητές της. Στην ηλικία των 7 και 11 ετών κάνει εμφανίσεις στις ταινίες La Course du lièvre à travers les champs του Ρενέ Κλεμάν (1971) και Demain les mômes του Ζαν Πουρταλέ (1975) μαζί με όλα τα παιδιά του χωριού της και τον αδελφό της Ολιβιέ. Η ηθοποιός-φετίχ της είναι η Ρόμι Σνάιντερ.

Το 1980, σε ηλικία 17 ετών, έφυγε για 15 ημέρες στο Μόντρεαλ του Καναδά, και τελικά παρέμεινε εκεί. Ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα αυτή τη χώρα, την οποία θεωρεί δεύτερο σπίτι της. Εκεί έκανε σπουδές, έμαθε τα αγγλικά και πήρε το πτυχίο της. Επίσης, εκεί συνάντησε τον σκηνοθέτη Ρόμπερτ Άλτμαν, που την ενθάρρυνε να γίνει ηθοποιός.

Τρία χρόνια μετά, επέστρεψε στη Γαλλία και παρακολούθησε για σύντομο χρονικό διάστημα τα μαθήματα δραματικής τέχνης του Ζαν-Λοράν Κοσέ στο Παρίσι. Εντυπωσίασε με την ομορφιά της τον Ντέιβιντ Χάμιλτον, που της πρόσφερε σε τρεις μήνες τον πρώτο της ρόλο στην ερωτική ταινία Premiers Désirs. Συνέχισε στο Un amour interdit του Ζαν-Πιερ Ντουνιάκ το 1984, με ρόλο για τον οποίο έλαβε υποψηφιότητα για το Βραβείο Σεζάρ της πιο ελπιδοφόρου νέας ηθοποιού για το 1985. Έτσι ξεκίνησε η καριέρα της στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο.

Το 1984, συνάντησε τον Ντανιέλ Οτέιγ στα γυρίσματα της ταινίας L'Amour en Douce του Εντουάρ Μολιναρό. Παντρεύτηκαν σύντομα, μοιράστηκαν δέκα χρόνια από τη ζωή τους και απέκτησαν μια κόρη, τη Νέλι, τον Απρίλιο του 1992. Το 1986 η καριέρα και η φήμη του ζευγαριού εκτοξεύτηκε σε διεθνές επίπεδο με τη μεγάλη επιτυχία της ταινίας Η Μανόν των Πηγών του Κλωντ Μπερί, από το έργο του Μαρσέλ Πανιόλ. Το 1987 τους απονεμήθηκε ταυτόχρονα το Βραβείο Σεζάρ (καλύτερου β΄ γυναικείου και καλύτερου α΄ ανδρικού ρόλου). Μοιράζονται την επιτυχία αυτή με τον Υβ Μοντάν και τον Ιππολίτ Ζιραρντώ.

Το 1990, η Μπεάρ έχει επίσης μια επιτυχία με την ταινία Η Ωραία Καβγατζού του Ζακ Ριβέτ, όπου υποδύεται μια νεαρή γυναίκα που ποζάρει γυμνή για έναν ζωγράφο, στο πλάι του Μισέλ Πικολί. Το 1996 κάνει ένα πέρασμα στις αμερικανικές υπερπαραγωγές, συμμετέχοντας στην ταινία Επικίνδυνες Αποστολές του Μπράιαν ντε Πάλμα, στο πλάι του Τομ Κρουζ και του Ζαν Ρενό. Παρά την παγκόσμια επιτυχία, δεν της αρέσει το κλίμα του Χόλιγουντ και επιστρέφει στους δραματικούς ρόλους του γαλλόφωνου σινεμά και θεάτρου.

Σήμερα κατοικεί στο Παρίσι με τα δύο της παιδιά, τη Νέλι, από τον Ντανιέλ Οτέιγ, και τον Γιόχαν, γιο του συνθέτη Νταβίντ Μορώ. Έζησε και μία τραγική σχέση με τον παραγωγό του σινεμά Βενσάν Μεγιέρ, τον οποίο συνάντησε το 2001 στην ταινία Η Πρόβα της Κατρίν Κορσινί και αυτοκτόνησε στο Παρίσι κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών το 2003.

Ενδιαφέρουσες Πληροφορίες Επεξεργασία

  • Είναι πρέσβειρα της UNICEF, εδώ και δέκα χρόνια, η οποία της έχει παραχωρήσει από το 2002 διεθνές διπλωματικό διαβατήριο.
  • Για τον ρόλο της στην ταινία Μια καρδιά τον χειμώνα έκανε μαθήματα βιολιού για έναν χρόνο.
  • Συνελήφθη στο Παρίσι το 1997 για την υπεράσπιση παράνομων μεταναστών.

Φιλμογραφία Επεξεργασία

  1. Vinyan (2008)
  2. Disco (2007)
  3. Les Témoins (2007)
  4. Le Héros de la famille (2006)
  5. A Crime (2006)
  6. L' Enfer (2005) - (Η Κόλαση)
  7. Un fil à la patte (2005) - (Η Τέχνη του να Χωρίζεις)
  8. D'Artagnan et les trois mousquetaires (2005) - (Ο Ντ’ Αρτανιάν και οι Τρεις Σωματοφύλακες)
  9. À boire (2004)
  10. Nathalie (2003) - (Ναταλί)
  11. Histoire de Marie et Julien (2003) - (Η Ιστορία της Μαρί και του Ζυλιέν)
  12. Les Égarés (2003) - (Μακριά απ`τα Μάτια του Κόσμου)
  13. 8 femmes (2002) - (8 Γυναίκες)
  14. La Répétition (2001) - (Η Πρόβα)
  15. Voyance et manigance (2001)
  16. Les Destinées sentimentales (2000)
  17. La Bûche (1999) - (Το Γλυκό των Χριστουγέννων)
  18. Elephant Juice (1999)
  19. Le Temps retrouvé (1999) - (Ο Ξανακερδισμένος Χρόνος)
  20. Voleur de vie (1998)
  21. Don Juan (1998)
  22. Mission: Impossible (1996) - (Επικίνδυνη Αποστολή)
  23. Le Dernier chaperon rouge (1996)
  24. Nelly & Monsieur Arnaud (1995)
  25. Une femme française (1995) - (Μια Γυναίκα από τη Γαλλία)
  26. L' Enfer (1994)
  27. Rupture(s) (1993)
  28. Un coeur en hiver (1992) (Μια καρδιά τον χειμώνα)
  29. J'embrasse pas (1991) - (Δεν Φιλώ στο Στόμα)
  30. La Belle noiseuse (1991) - (Η Ωραία Καβγατζού)
  31. La Divertimento (1991)
  32. Le Bateau de Lu (1991)
  33. Il Viaggio di Capitan Fracassa (1990)
  34. Les Enfants du désordre (1989)
  35. Les Jupons de la révolution (1989) - (Τα Ερωτικά Παρασκήνια της Γαλλικής Επανάστασης)
  36. À gauche en sortant de l'ascenseur (1988)
  37. Date with an Angel (1987)
  38. Manon des sources (1986) - (Η Μανόν των Πηγών)
  39. La Femme de sa vie (1986)
  40. L' Amour en douce (1985)
  41. Un amour interdit (1984)
  42. Zacharius (1984)
  43. Et demain viendra le jour (1984)
  44. Raison perdue (1984)
  45. Premiers Désirs (1983)
  46. Demain les mômes (1976)
  47. La Course du lièvre à travers les champs (1972)

Βραβεύσεις Επεξεργασία

  1. Φεστιβάλ του Βερολίνου (2002) – Αργυρή Άρκτος – Βραβείο Outstanding Artistic Achievement για το «8 Γυναίκες» (μοιράστηκε με όλο το καστ)
  2. Βραβείο Σεζάρ (1987) – Βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου για τη «Μανόν των Πηγών»
  3. 5 Υποψηφιότητες για Βραβείο Σεζάρ Καλύτερης Ηθοποιού τα έτη 1990, 1992, 1993, 1996 και 2001. Πλήρης Κατάλογος

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6w107kr. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ (Αγγλικά) Discogs. 320938. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ Roglo. p=emmanuelle;n=beart.
  4. ↑ (Γερμανικά) Deutsche Synchronkartei. 4509. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  5. ↑ www.legiondhonneur.fr/sites/default/files/promotion/lh20160101_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 7  Νοεμβρίου 2023.
  6. ↑ www.europeanfilmacademy.org/European-Film-Awards-Winners-2002.71.0.html. Ανακτήθηκε στις 16  Δεκεμβρίου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εμμανουέλ_Μπεάρ&oldid=10206794"