Βικιπαίδεια

Ενριέτ Μερτζ

Η Ενριέτ Μερτζ (Αγγλ.: Henriette Mertz, 1898–1985) ήταν Αμερικανή δικηγόρος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας[Σημ. 1] και ερευνήτρια της αρχαίας ιστορίας με καταγωγή από το Σικάγο. Κατά τη διάρκεια του Β ' Παγκοσμίου Πολέμου, εργάστηκε ως αποκρυπτογράφος κωδίκων, για το τμήμα κρυπτογραφίας της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Κατά τη δεκαετία του 1960 και του 1970, δημοσίευσε πολλά αμφιλεγόμενα έργα, τα οποία αφορούν την πρώιμη ανακάλυψη και τον αποικισμό της Αμερικής.

Ενριέτ Μερτζ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1898[1]
Θάνατος1985[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταανθρωπολόγος
αρχαιολόγος
συγγραφέας[3]
ιστορικός[3]
δικηγόρος ευρεσιτεχνιών
δεδομένα

Η πλάκα του Bat Creek Επεξεργασία

 
 
Επάνω: Η επιγραφή της πλάκας του Bat Creek.
Κάτω: Εκτύπωση του καλλιτέχνη της Βιβλικής φράσης QDSh LYHWH σε παλαιο-Εβραϊκή γραφή (Macoy 1868: 134), συγκρινόμενη με την ενεπίγραφη πλάκα.

Το 1964, η Μερτζ (Mertz) πρότεινε ότι μια φωτογραφία με την επιγραφή του Bat Creek είχε δημοσιευθεί ανεστραμμένη.[4] Αργότερα, ο Cyrus H. Gordon εισηγήθηκε ότι οι επιγραφές προέρχονταν από το Εβραϊκό αλφάβητο του 1ου αιώνα μ.Χ., αλλά σήμερα, η επικρατούσα τάση των αρχαιολόγων είναι ότι την θεωρούν ως μια απάτη.[5]

Τα ελληνικά ταξίδια Επεξεργασία

Στο έργο της με τίτλο «Οίνωψ Πόντος» («The Wine Dark Sea»), η Μερτζ υποστήριξε ότι ο Οδυσσέας έπλευσε μέσω των Στενών του Γιβραλτάρ και στο Βόρειο Ατλαντικό. Επιπλέον, η Μερτζ πίστευε ότι ο Οδυσσέας αντιμετώπισε τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη, όταν έφτασε στον Κόλπο του Fundy (Bay of Fundy), στη Νέα Σκωτία.[6] Η Μερτζ, επίσης, πρότεινε ότι οι Αργοναύτες ταξίδεψαν διασχίζοντας τον Ατλαντικό Ωκεανό, κάτω στην ανατολική ακτή της Νότιας Αμερικής, πέρα από τις εκβολές του Αμαζονίου και το Ρίο ντε Τζανέιρο, στο Ρίο Πλάτα της Αργεντινής. Από το Ρίο Πλάτα, ο Ιάσων μετέβη στο υψίπεδο της Βολιβίας και στην Tihuanaco[Σημ. 2] όπου βρισκόταν το Χρυσόμαλλο Δέρας.[7]

Τα κινεζικά ταξίδια Επεξεργασία

 
Χάρτης του 1753 από τον Γάλλο χαρτογράφο Philippe Buache, όπου τοποθετεί την Fusang ("Fou-sang des Chinois", 'Fusang των Κινέζων') βορείως της Καλιφόρνιας, στην περιοχή της Βρετανικής Κολομβίας.

Στο έργο της με τίτλο «Χλωμό Μελάνι» («Pale Ink»)[8] (αυτο-δημοσίευση περί το 1958), η Μερτζ πρότεινε ότι δύο απολογισμοί των Κινεζικών ταξιδίων στην Fusang—ο ένας βρέθηκε στο Shan Hai Jing (τον οποίο η Μερτζ οριοθετεί κατά το 2250 π.Χ.) και ο άλλος από τον Βουδιστή ιεραπόστολο Hui Shen το 499 μ.Χ.—περιγράφουν επισκέψεις στην Αμερικανική ήπειρο.[9] Ως αποδεικτικό στοιχείο, πρότεινε ότι οι επιγραφές στο Milk River[Σημ. 3] ήταν Κινέζικα ιερογλυφικά τα οποία έγιναν από μια από τις εξερευνητικές αποστολές. Σύμφωνα με τον David Hatcher Childress, η Μερτζ, επίσης, να ερμήνευσε την Fusang να σημαίνει στα Κινέζικα "έλατα" και συλλογίστηκε ότι θα μπορούσαν να αναφέρονται στα έλατα της Βρετανικής Κολομβίας.[10] Η υπόθεση που εδώ και καιρό είχε απορριφθεί από τους ακαδημαϊκούς σινολόγους αφού πρώτα υποστηρίχθηκε το 1875, από τον Άγγλο Charles Godfrey Leland, αλλά προφανώς η Μερτζ δεν γνώριζε αυτά τα γεγονότα. Επίσης, στο βιβλίο της η Μερτζ, πρότεινε ότι ο Κετζαλκόατλ (Quetzalcoatl) ήταν ο Βουδιστής ταξιδιώτης Hui Shen, του 5ου αιώνα, στην Fusang. Για τις υποθέσεις της Μερτζ, ο Joseph Needham γράφει σε μια υποσημείωση ότι «σε γενικές γραμμές, οι προτεινόμενες ταυτότητες, απαιτούν μια ηρωική άρση της δυσπιστίας».[9]

Η Ατλαντίς Επεξεργασία

 
Χάρτης της Ατλαντίδας του Athanasius Kircher, στο μέσο του Ατλαντικού Ωκεανού. Από το βιβλίο «Mundus Subterraneus» του 1669, το οποίο εκδόθηκε στο Άμστερνταμ. Ο χάρτης έχει προσανατολισμό το νότο στην κορυφή του.

Στο έργο με τίτλο «Ατλαντίς: Τόπος Κατοικίας των Θεών» («Atlantis: Dwelling Place of the Gods»), η Μερτζ πρότεινε ότι το ανατολικό τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών (δηλαδή προς τα ανατολικά των ποταμών Μισισιπή και Οχάιο), ήταν όπως περιγράφεται στην Ελληνική μυθολογία, η τοποθεσία όπου βρισκόταν η Ατλαντίδα. Η Μερτζ χρησιμοποίησε ως αποδεικτικό στοιχείο έναν χάρτη του 1436 και ο οποίος ανήκε στον Andrea Bianco, όπου έδειχνε την Antillia, το νησί του Ατλαντικού. Ωστόσο, η θεωρία της τελικά απορρίφθηκε, βάσει των ημερομηνιών του Πλάτωνα, το γεγονός ότι η Ατλαντίδα βυθίστηκε και το γεγονός ότι "Antilla" ήταν πιθανότατα μια χαρτογραφική απεικόνιση είτε της Ισπανιόλα είτε της Κούβας.[11]

Δημοσιευμένες εργασίες Επεξεργασία

  • 1986: «Το Μυστικιστικό Σύμβολο: Σημείο των Κατασκευαστών Αναχωμάτων του Μίσιγκαν» («The Mystic Symbol: Mark of the Michigan Mound Builders»). Global Books, ISBN 0-9617235-0-5.
  • 1976: «Ατλαντίς: Τόπος Κατοικίας των Θεών» («Atlantis: Dwelling Place of the Gods»), ISBN 0-9600952-3-3.
  • 1974: «Θεοί από την Άπω Ανατολή: Πώς οι Κινέζοι ανακάλυψαν την Αμερική» («Gods from the Far East: How the Chinese Discovered America»). Seattle, Washington: Ballantine Books, ISBN 0-345-23964-4.
  • 1964: «Οίνωψ Πόντος» («The Wine Dark Sea: Homer's Heroic Epic of the North Atlantic»), ISBN13: 9789607076175.[12]
  • 1958, 1972: «Χλωμό Μελάνι: Δύο Αρχαία Αρχεία της Κινεζικής Εξερεύνησης στην Αμερική» («Pale Ink: Two Ancient Records of Chinese Exploration in America»). Swallow Press, ISBN 0-8040-0599-0.
  • 1957: «Οι Nephtali: Μια Χαμένη Φυλή» («The Nephtali: One Lost Tribe»), ASIN: B0007EYTXS.

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. ↑ Δικηγόρος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας (patent attorney), είναι ο δικηγόρος ο οποίος έχει τα απαραίτητα εξειδικευμένα προσόντα για την εκπροσώπηση των πελατών του στην απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και ενεργεί σε όλα τα θέματα και τις διαδικασίες οι οποίες αφορούν το δίκαιο και την πρακτική των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, όπως την κατάθεση της αντίθεσης. Ο όρος χρησιμοποιείται με διαφορετικό τρόπο σε διαφορετικές χώρες και ως εκ τούτου μπορεί ή δεν μπορεί να απαιτήσει τα ίδια νομικά προσόντα ως ενός γενικού νομικού επαγγελματία.
  2. ↑ Η Tiwanaku (Ισπανικά: Tiahuanaco ή Tiahuanacu), είναι μια Προ-Κολομβιανή αρχαιολογική περιοχή στην δυτική Βολιβία.
  3. ↑ Ο ποταμός Milk River είναι παραπόταμος του ποταμού Μισούρι, μήκους 729 μιλίων (1.173 χιλιομέτρων), στην πολιτεία Μοντάνα των Ηνωμένων Πολιτειών και την Καναδική επαρχία της Αλμπέρτα.
Παραπομπές σημειώσεων


Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6pq3dpb. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0200610. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  3. ↑ 3,0 3,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0200610. Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2022.
  4. ↑ The Wine Dark Sea p.130
  5. ↑ Mainfort & Kwas "The Bat Creek Stone Revisited: A Fraud Exposed" American Antiquity 69.4 (Oct 2004): p761
  6. ↑ David Hatcher Childress, Lost Cities of Atlantis, Ancient Europe & the Mediterranean, p. 142. "In The Wine Dark Sea Mertz takes a scholarly look at the voyage of Odysseus (Ulysses to the Romans) from Homer's epic and tracks the voyage of the legendary sailor through the North Atlantic. According to Mertz's detailed itinerary, Odysseus sails through the Straits of Gibraltar *[and into the North Atlantic, eventually arriving at the dangerous Bay of Fundy in Nova Scotia, the area she identifies as the "monsters" of Scylla and Charybdis. Homer has Odysseus attacked by Charybdis; being "sucked down into the salty sea - we could see within the swirling cataclysm of the great vortex and at the bottom the earth appeared black with sand while round about the rock roared terribly..." He is in reality (according to Mertz) caught in the deadly tidal bore of the Bay of Fundy."
  7. ↑ Childress, Lost Cities of Atlantis, Ancient Europe & the Mediterranean, p. 143. "Similarly, Mertz gives a detailed account of how the story of Jason and the Argonauts is actually a story of a trip across the Atlantic, down the east coast of South America, past the mouth of the Amazon and Rio de Janeiro to the Rio de Plata of Argentina. Jason and the Argonauts then go up this river to the altiplano of Bolivia and to Tihuanaco, the location of the Golden Fleece."
  8. ↑ «亨丽埃特·默茨 (Henriette Mertz)». Capital.pink. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2016. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. ↑ 9,0 9,1 Joseph Needham· Ling Wang· Gwei-Djen (1971). Science and civilisation in China: Vol. 4, Physics and physical technology. Pt. 3, Civil engineering and nautics. Cambridge University Press. σελίδες 540–542. ISBN 978-0-521-07060-7. 
  10. ↑ Childress, Lost Cities of North & Central America, p. 565. "Other ancient inscriptions on the Milk River include the Writing-On-Stone Provincial Park carvings south of Lethbridge. Here can be found all kinds of "writing" though no one may ever decipher these strange glyphs. Henriette Mertz in her book Pale Ink, about two Chinese voyages to the Americas, mentions the Milk River inscriptions by name, and claims that they are Chinese glyphs made by one of the exploration parties. The book "Fu-Sang," traditionally said to have been written in 499 A.D. is said to mean "Fir Tree" when translated from Chinese. Asks Mertz, Did the ancient Chinese know British Columbia as the land of the fir tree?"
  11. ↑ Childress, Lost Cities of Atlantis, Ancient Europe & the Mediterranean, p. 143. "Mertz actually proposed in her book Atlantis: Dwelling Place of the Gods that the eastern section of the United States, from the Mississippi and Ohio rivers east, was the Atlantis of Greek myth. It is a fascinating and well-thought out book, but Mertz relies too heavily on the 1436 A.D. Andrea Bianco map which includes the Atlantic island of Antilla as proof. She demonstrates a similarity between the map of Antilla, "Atlantis" as far as she is concerned, and the eastern portion of North America, using the Mississippi as the western shore of this "island." It is a theory that is fun to consider, but it is easily rejected because of Plato's dates, his statement that Atlantis actually sank beneath the ocean, and the fact that the 1436 Andrea Bianco map depicting Antilla most likely shows Cuba or Hispaniola."
  12. ↑ Βιβλιοπωλείο "ΠΟΛΙΤΕΙΑ"

Πηγές Επεξεργασία

  • (Αγγλικά) McNeil, William F. Visitors to Ancient America: The Evidence for European and Asian Presence in America Prior to Columbus. McFarland, 2005. ISBN 0-7864-1917-2
  • (Αγγλικά) David Hatcher Childress. Lost Cities of Atlantis, Ancient Europe & the Mediterranean. Adventures Unlimited Press, 1996. ISBN 0-932813-25-9
  • (Αγγλικά) Childress, David Hatcher. Lost Cities of North & Central America. Adventures Unlimited Press, 1992. ISBN 0-932813-09-7

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ενριέτ_Μερτζ&oldid=9575424"