Οι "Επτά Θάλασσες" ("Seven Seas" όπως στο ιδίωμα "sail the Seven Seas" [πλέει στις επτά θάλασσες]) είναι μια αρχαία φράση για όλους τους ωκεανούς του κόσμου.[1] Από τον 19ο αιώνα, ο όρος έχει ληφθεί να περιλαμβάνει επτά σώματα ωκεάνιου νερού:[2][3]

Χάρτης με τους Ωκεανούς του κόσμου.
Χάρτης με τους Ωκεανούς.

Ο Παγκόσμιος Ωκεανός είναι επίσης συλλογικά γνωστός ως 'η θάλασσα' ('the sea'). Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός (International Hydrographic Organization), καταγράφει άνω των 70 διακριτών σωμάτων νερού, ονόματι θάλασσες.[4]

Μεσοποταμία Επεξεργασία

Ο όρος "Επτά Θάλασσες", εμφανίζεται ήδη από το 2300 Π.Χ., στον 8ο Ύμνο της Σουμέριας Ενχεντουάννα (Sumerian Enheduanna) προς τη θεότητα Ινάνα (Inanna).[5] Οι Μεσοποτάμιοι, ήσαν οι πρώτοι στην ιστορία της αστρονομίας, που διατήρησαν αρχεία των επτά κινουμένων ουράνιων σωμάτων τα οποία παρατηρούσαν – οι επτά Κλασσικοί Πλανήτες/Επτά Ουρανοί (Classical Planets/Seven Heavens) – και έκαναν αυτή τη σύνδεση, με τις επτά τους θάλασσες.[6]

Διαδρομή προς την Κίνα Επεξεργασία

Τον 9ο αιώνα μ.Χ., ο συγγραφέας Ya'qubi[Σημ. 1] έγραψε:

Οποιοσδήποτε θέλει να πάει στην Κίνα, πρέπει να διασχίσει επτά θάλασσες, κάθε μια με τα δικά της χρώματα, ανέμους, ψάρια και αεράκι, εντελώς αντίθετη από τη θάλασσα που βρίσκεται δίπλα της.

  • Η πρώτη από αυτές είναι ο Περσικός Κόλπος (Sea of Fars - Θάλασσα των Φαρς), την οποία οι άνδρες αποπλέουν, από τη Siraf.[Σημ. 2][Υποσημ. 1] Καταλήγει στο Ra’s al-Jumha· είναι το στενό όπου αλιεύονται μαργαριτάρια.
  • Η δεύτερη θάλασσα ξεκινά από το Ra’s al-Jumha και ονομάζεται Larwi· (Αραβική Θάλασσα). Είναι μεγάλη θάλασσα και είναι το νησί του Waqwaq και άλλων που ανήκουν στη Ζανζ. Τα νησιά αυτά έχουν βασιλείς. Κάποιος μπορεί να πλεύσει αυτή τη θάλασσα, μόνο δια των αστεριών. Περιέχει τεράστια ψάρια και σε αυτήν υπάρχουν πολλά θαύματα και πράγματα τα οποία ξεπερνούν κάθε περιγραφή.
  • Η τρίτη θάλασσα ονομάζεται Harkand (Κόλπος της Βεγγάλης) και εντός της βρίσκεται η Νήσος του Σαραντίμπ (Island of Sarandib - Σρι Λάνκα), στην οποία βρίσκονται πολύτιμοι λίθοι και ρουμπίνια. Εδώ βρίσκονται νησιά με βασιλείς, αλλά υπάρχει ένας βασιλιάς, που είναι υπεράνω τους. Στα νησιά αυτής της θάλασσας, αναπτύσσονται μπαμπού και ινδοκάλαμα (rattan).
  • Η τέταρτη θάλασσα ονομάζεται Kalah (Στενό της Μαλάκα - Strait of Malacca), είναι ρηχή και γεμίζει με τεράστια φίδια. Μερικές φορές μεταφέρονται από τον άνεμο και χτυπάνε στα πλοία. Εδώ υπάρχουν νησιά όπου φύεται το δέντρο καμφορά (Cinnamomum camphora).
  • Η πέμπτη θάλασσα ονομάζεται Salahit (Στενό της Σιγκαπούρης - Singapore Strait) και είναι πολύ μεγάλη και γεμάτη με θαύματα.
  • Η έκτη θάλασσα ονομάζεται Κόλπος της Ταϊλάνδης (Kardanj)· είναι πολύ βροχερή.
  • Η έβδομη θάλασσα ονομάζεται η Θάλασσα της Νότιας Κίνας (sea of Sanji), επίσης γνωστή και ως Kanjli. Είναι η Θάλασσα της Κίνας (sea of China)· οδηγείται από τον νοτιά έως ότου φθάσει στον κόλπο του γλυκού νερού, κατά μήκος του οποίου βρίσκονται οχυρωμένες θέσεις και πόλεις, έως ότου κάποιος φθάνει στο Κουανγκτσόου (Khanfu).[7]

Το πέρασμα αυτό επιδεικνύει τις «Επτά Θάλασσες», όπως αναφέρεται στη Μεσαιωνική Αραβική λογοτεχνία: ο Περσικός Κόλπος (Persian Gulf - "Sea of Fars"), η Αραβική Θάλασσα (Arabian Sea - "Sea of Larwi"),[8] ο Κόλπος της Βεγγάλης (Bay of Bengal - "Sea of Harkand"),[9] το Στενό της Μαλάκα (Strait of Malacca - "Sea of Kalah"),[10] το Στενό της Σιγκαπούρης (Singapore Strait -"Sea of Salahit"),[11] ο Κόλπος της Ταϊλάνδης (Gulf of Thailand - "Sea of Kardanj"),[10] και η Θάλασσα της Νότιας Κίνας (South China Sea - "Sea of Sanji").[10]

Ρωμαίοι Επεξεργασία

Όλες οι Ρωμαϊκές χρήσεις των septem maria (οι επτά θάλασσες στα Λατινικά) δεν θα χτυπούσαν σήμερα μια ευαίσθητη χορδή. Το πλωτό δίκτυο στα στόμια του Πάδου ποταμού εκβάλλει στους αλμυρόβαλτους των ακτών της Αδριατικής και κοινώς ονομαζόταν στην Αρχαία Ρωμαϊκή εποχή, «Επτά Θάλασσες». Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Ρωμαίος συγγραφέας και διοικητής στόλου, έγραψε γι'αυτές τις λιμνοθάλασσες, ότι διαχωρίζονταν από την ανοικτή θάλασσα, με αμμώδεις περιοχές:

Όλα αυτά τα ποτάμια και οι τάφροι, έγιναν για πρώτη φορά, από τους Ετρούσκους, εκφορτώνοντας έτσι τη ροή του ποταμού κατά μήκος των ελών της Atriani η οποία ονομαζόταν Επτά Θάλασσες, με το διάσημο λιμάνι της ετρουσκικής πόλης Atria, η οποία κατά το παρελθόν έδωσε το όνομα της «Ατριατικής», προς τη θάλασσα και που τώρα ονομάζεται «η Αδριατική».[12]

Η ιστορία της Βενετίας αναφέρει:

Η έκφραση «να πλέουν στις επτά θάλασσες» ήταν κλασική ακμάζουσα έκφραση ναυτικών δεξιοτήτων. Απευθυνόταν στους Ενετούς, πολύ πριν αποπλεύσουν τους ωκεανούς.[13]

Μεσαιωνική Αραβία Επεξεργασία

Οι Άραβες και οι κοντινοί τους γείτονες θεωρούσαν τις Επτά Θάλασσες بحار العالم ، سبعة البحار να είναι οι θάλασσες που ανέκυψαν κατά τα ταξίδια τους προς την Ανατολή. Ήταν εμπορικές διαδρομές από την αρχαιότητα και από την εποχή του Μωάμεθ, αυτά είναι τα μέρη όπου εξαπλώθηκε και ασκείται ευρέως το Ισλάμ.

Οι «επτά Αραβικές θάλασσες» (بحار العالم ، سبعة البحار), πρέπει επίσης να έχουν θεωρηθεί άλλες σημαντικές παραπλήσιες θάλασσες, οι οποίες είχαν πλοηγηθεί από τους Άραβες και Φοίνικες θαλασσοπόρους:

Μεσαιωνική Ευρώπη Επεξεργασία

 
Οι Επτά Θάλασσες στην Ευρωπαϊκή Μεσαιωνική λογοτεχνία.

Η Μεσαιωνική έννοια των Επτά Θαλασσών έχει την προέλευσή της στην Ελλάδα και τη Ρώμη. Στην Ευρωπαϊκή Μεσαιωνική λογοτεχνία, οι Επτά Θάλασσες αναφέρονταν τις ακόλουθες θάλασσες:

 
Ο Αρκτικός Ωκεανός και τα συνορεύοντα με αυτόν κράτη.

Κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους, οι Επτά Θάλασσες συμπεριλάμβαναν επίσης:

Αναγεννησιακή εποχή Επεξεργασία

Κατά την Αναγέννηση, δημιουργήθηκε η μετρίως τυποποιημένη εικονογραφία των τεσσάρων ηπείρων (και των αντιστοίχων τεσσάρων ποταμών) του κόσμου.

Πέρσες Επεξεργασία

Οι Πέρσες χρησιμοποιούσαν τον όρο «οι Επτά Θάλασσες», για να αναφερθούν στις ρεματιές που σχημάτιζαν τον Ώξο ποταμό.[14]

Ταλμουδιστές Επεξεργασία

Ο κληρικός και λόγιος του 17ου αιώνα John Lightfoot,[Σημ. 3] αναφέρει ένα πολύ διαφορετικό σύνολο θαλασσών στα σχόλιά του σχετικά με την Καινή Διαθήκη. Ένα κεφάλαιο με τίτλο «Οι επτά θάλασσες, σύμφωνα με τους Ταλμουδιστές και οι τέσσερις Ποταμοί περικυκλώνοντας τη Στεριά» (The Seven Seas according to the Talmudists, and the four Rivers compassing the Land), περιλαμβάνουν τη «Μεγάλη Θάλασσα» (που τώρα ονομάζεται η Μεσόγειος Θάλασσα), τη «Θάλασσα της Τιβεριάδας» (Θάλασσα της Γαλιλαίας), τη «Θάλασσα των Σοδόμων» (Νεκρά θάλασσα), τη «Λίμνη του Samocho» (ίσως (κυρίως) την αποξηραμένη λίμνη Hula, ονομαζόμενη Semechonitis από τον Josephus και τη λίμνη Sumchi στο Ταλμούδ) και τη "Sibbichaean".[15]

Ανατολικές Ινδίες Επεξεργασία

Στην εποχή της Αποικιοκρατίας η 'Διαδρομή του Τσαγιού' με το Clipper Ship από την Κίνα στην Αγγλία, ήταν η μεγαλύτερη εμπορική διαδρομή στον κόσμο. Μετέφερε τους ναυτικούς, δια μέσου των επτά θαλασσών, πλησίον των Ολλανδικών Ανατολικών Ινδιών: τη Θάλασσα Μπάντα (Banda Sea), τη Θάλασσα Κελέβης (Celebes Sea), τη Θάλασσα Φλόρες (Flores Sea), τη Θάλασσα της Ιάβας (Java Sea), τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, τη Θάλασσα Σούλου (Sulu Sea) και τη Θάλασσα του Τιμόρ (Timor Sea). Οι Επτά Θάλασσες αναφέρονταν σε αυτές τις θάλασσες και εάν κάποιος είχε πλεύσει τις Επτά Θάλασσες, σήμαινε ότι είχε πλεύσει προς / και επιστρέψει από την άλλη πλευρά του κόσμου.[16]

Νεώτερη Επεξεργασία

 
Ο Νότιος (ή Ανταρκτικός) Ωκεανός.

Πριν από τη σύγχρονη αναγνώριση, ο όρος «Επτά Θάλασσες», είχε χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί στα επτά από τα μεγαλύτερα σώματα νερού στον κόσμο:[3]

Lewis Pugh Επεξεργασία

Το 2014, ο Βρετανός κολυμβητής αντοχής Lewis Pugh, ανέλαβε την πρώτη μεγάλης απόστασης κολύμβηση στις Επτά Θάλασσες. Οι κολυμβήσεις του, πραγματοποιήθηκαν στη:

Δείτε επίσης Επεξεργασία


Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Ο Ahmad ibn Abu Ya'qub ibn Ja'far ibn Wahb Ibn Wadih al-Ya'qubi (απεβίωσε το 897 με 898), γνωστός και ως Ahmad al-Ya'qubi ή Ya'qubi, ήταν μουσουλμάνος ιστορικός και γεωγράφος και ίσως ο πρώτος ιστορικός του παγκόσμιου πολιτισμού στο μεσαιωνικό Ισλάμ.[Παρ. Σημ. 1]
  2. Η Siraf (Περσικά: سیراف? επίσης εκρωμαϊσμένη ως Sīraf ή Bandar-e Sīraf, "Μπαντάρ" που στα Περσικά σημαίνει "Λιμάνι") είναι μια αρχαία πόλη στην κεντρική περιοχή της κομητείας του Kangan, στην επαρχία Μπουσέρ (Bushehr), στο Ιράν. Η Siraf ήταν σύμφωνα με τον θρύλο, ένα αρχαίο λιμάνι των Σασσανιδών, η οποία καταστράφηκε περί το 970 μ.Χ. και η οποία βρίσκεται στη βόρεια ακτή του Περσικού Κόλπου, σε αυτό που είναι τώρα η Ιρανική επαρχία του Μπουσέρ (Bushire). Τα ερείπιά της είναι περίπου 220 χλμ. ανατολικά του Bushire και 380 χλμ. δυτικά του Μπαντάρ Αμπάς (Bandar Abbas), 30 χλμ. ανατολικά από την πόλη Kangan. Η Siraf ήλεγχε τρία λιμάνια: το Bandar-e-Taheri, το Bandar-e-Kangan και το Bandar-e-Dayer. [Παρ. Σημ. 2][Παρ. Σημ. 3][Παρ. Σημ. 4]
  3. Ο John Lightfoot (29 Μαρτίου 1602 - 6 Δεκεμβρίου 1675), ήταν Άγγλος κληρικός, ραβινικός λόγιος, Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και Επικεφαλής του Κολεγίου της Αγ. Αικατερίνης, Κέιμπριτζ.
Παραπομπές σημειώσεων
  1. Daly, Okasha El (2005). Egyptology : the missing millennium : ancient Egypt in medieval Arabic writings. London: UCL. σελ. 166. ISBN 1844720632. 
  2. Boulnois, Luce (2005). Silk Road: Monks, Warriors & Merchants. Hong Kong: Odyssey Books. σελ. 68. ISBN 962-217-721-2. 
  3. «Siraf». sirafcongress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαρτίου 2007. Ανακτήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2006. 
  4. «Ancient Cities and Archaeological Hills, Bushehr». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2007. 

Υποσημειώσεις Επεξεργασία

  1. Με τα σημερινά δεδομένα, η Siraf "τοποθετείται" επί των ακτών του σημερινού Ιράν, αντικριστά από το σημερινό Μπαχρέιν.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. The New Dictionary of Cultural Literacy (3rd έκδοση). Houghton Mifflin Company. 2002. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. Popular expression for all of the world’s oceans. 
  2. «"Seven" - Oxford lulDictionaries». Oxford University Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2015. the seven seas: 2. All the oceans of the world (conventionally listed as the Arctic, Antarctic, North Pacific, South Pacific, North Atlantic, South Atlantic, and Indian Oceans). 
  3. 3,0 3,1 «What and Where are the Seven Seas?». World Atlas. 
  4. Appendices: IHO Publication S-23 - Limits of Oceans and Seas; Draft 4th Edition, 2002. IHO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2015. 
  5. Meador, Betty De Shong, επιμ. (2001). Inanna, Lady of Largest Heart: Poems of the Sumerian High. Translated by Betty De Shong Meador. University of Texas. ISBN 0-292-75242-3. 
  6. http://www.livescience.com/27663-seven-seas.html
  7. Lunde, Paul (July–August 2005). «The Seas of Sindbad». Saudi Aramco World 56 (4). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-02-08. https://web.archive.org/web/20070208223341/http://www.saudiaramcoworld.com/issue/200504/the.seas.of.sindbad.htm. Ανακτήθηκε στις 2007-03-27. 
  8. «'The Pakistan Sea'». Cowasjee Articles. 24 Δεκεμβρίου 1993. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. 
  9. McKinnon, E. Edwards (October 1988). «Beyond Serandib: A Note on Lambri at the Northern Tip of Aceh». Indonesia 46: 103–121. doi:10.2307/3351047. http://cip.cornell.edu/DPubS?service=Repository&version=1.0&verb=Disseminate&view=body&content-type=pdf_1&handle=seap.indo/1107010942. 
  10. 10,0 10,1 10,2 M. Th. Houtsma (1993). E. J. Brill's first encyclopaedia of Islam 1913-1936. BRILL. ISBN 978-90-04-08265-6. 
  11. «Tumasik Kingdom». Melayu Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. 
  12. Pliny the Elder. «Chapter 16». Historia Naturalis. 
  13. Lane, Frederic Chapin (1973). Venice, a Maritime Republic. Johns Hopkins University Press. σελ. 4. ISBN 0-8018-1460-X. 
  14. «What are the "seven seas"?». The Straight Dope. 
  15. Lightfoot, John. «The seven Seas according to the Talmudists, and the four Rivers compassing the Land». A Chorographical Century. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016. 
  16. «The Seven Seas Group». 
  17. Kipling, Rudyard (1896). «'The Seven Seas'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2016.