Ερμαναφρίδος
Ο Ερμαναφρίδ, Hermanfrid, επίσης Hermanifrid ή Hermanafrid, λατινικά: Hermenfredus, (απεβ. το 532) ήταν ο τελευταίος ανεξάρτητος βασιλιάς των Θουριγγίων στη σημερινή Γερμανία. Ήταν ένας από τους τρεις γιους του βασιλιά Bισίνου και της Λομβαρδής Mενίας. Τα αδέλφια του ήταν ο Bαδέρικ, η Ραϊκούνδα (παντρεμένη με τον Λομβαρδό βασιλιά Βάχο) και ο Μπερτάχαρ.
| Ερμαναφρίδος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5ος αιώνας |
| Θάνατος | 534[1] Zülpich |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αμαλαβέργα[2] Bisina (?)[2] |
| Τέκνα | Αμαλαφρίδας[3] Ροδελίνδη |
| Γονείς | Bisinus[3] και Menia[3] |
| Αδέλφια | Μπαντέρικ Μπερτάχαρ Radegunda |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς |
Ο Ερμαναφρίδ νυμφεύτηκε την Aμαλαβέργα, κόρη της Aμαλαφρίδας, που ήταν κόρη του Θεοδέμιρου, μεταξύ 507 και 511. Η Αμαλβέργα ήταν και ανιψιά του Θεοδώριχου του Μεγάλου. Δεν είναι σαφές πότε ο Ερμαναφρίδ έγινε ηγεμόνας, αλλά αποκαλείται βασιλιάς (rex Τhoringorum) σε μία επιστολή του Θεοδώριχου, που χρονολογείται το 507. Αρχικά μοιράστηκε την εξουσία με τους αδελφούς του Bαδέρικ και Μπερτάχαρ, αλλά αργότερα σκότωσε τον Μπερτάχαρ σε μία μάχη το 529, αφήνοντας ορφανή τη νεαρή κόρη του Ραδεγούνδη.
Σύμφωνα με τον Γρηγόριο του Τουρ, η Αμαλαβέργα ξεσήκωσε τώρα τον Ερμάναφριδ εναντίον του εναπομείναντος αδελφού του. Κάποτε έστρωσε μόνο το μισό τραπέζι για ένα γεύμα, και όταν ρωτήθηκε για τον λόγο, του είπε «Ένας βασιλιάς που κατέχει μόνο το μισό του βασιλείου, αξίζει να έχει το μισό τραπέζι γυμνό». Ξεσηκωμένος έτσι, ο Ερμαναφρίδ έκανε συμφωνία με τον βασιλιά του Μετς, Θευδέριχο Α΄, να βαδίσουν εναντίον του Βαδέρικ. Ο Βαδέρικ κατακτήθηκε από τους Φράγκους και αποκεφαλίστηκε, αλλά ο Ερμαναφρίδ αρνήθηκε να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του προς τον Θευδέριχο Α΄, κάτι που οδήγησε σε εχθρότητα μεταξύ των δύο βασιλέων.
Το 531 ή το 532, ο Θευδέριχος Α΄, ο γιος του Θευδεβέρτος Α΄ και ο αδελφός του, ο βασιλιάς Χλωτάριος Α΄ του Σουασόν επιτέθηκαν στους Θουρίγγιους. Οι Φράγκοι κέρδισαν μία μάχη κοντά στον ποταμό Ούνστρουτ και πήραν τη βασιλική έδρα στο Σίτινγκι (σημερινό Μπουργκσάιτουνγκεν). Ο Ερμαναφρίδ κατάφερε να φύγει, αλλά οι Φράγκοι συνέλαβαν την ανιψιά του Ραδεγούνδη (βλέπε Βενάντιος Φορτουνάτος, De excidio Thoringae) και τους ανιψιούς του.
Ο Θευδέριχος έδωσε στον Ερμαναφρίδ ασφαλή συμπεριφορά, τον διέταξε να έρθει στο Τσύλπιχ και του έδωσε πολλά δώρα. Ενώ ο Ερμαναφρίδ μιλούσε με τον Θευδέριχο, κάποιος τον έσπρωξε από τα τείχη της πόλης του Τσίλπιχ και ο Ερμαναφρίδ απεβίωσε. [4] Ο Γρηγόριος αναφέρει ότι ορισμένοι άνθρωποι, είχαν τολμήσει να προτείνουν ότι ο Θευδέριχος μπορεί να είχε κάποια σχέση με αυτό.
Στη συνέχεια, ο Ραδεγούνδη αναγκάστηκε να παντρευτεί τον βασιλιά Χλωτάριο Α΄, ενώ η σύζυγος τού Ερμάναφριδ, η Αμαλαβέργα, κατέφυγε στους Οστρογότθους με τα παιδιά της Αμαλαφρίδ και Ροδελίνδη. Αργότερα αιχμαλωτίστηκε από τον Βυζαντινό στρατηγό Βελισάριο και στάλθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο Αμαλαφρίδ έγινε αργότερα αυτοκρατορικός στρατηγός και η Ροδελίνδα παντρεύτηκε τον Λομβαρδό βασιλιά Aυδοΐνο.
Το βασίλειο της Θουριγγίας τελείωσε με τον Ερμαναφρίδ. Η περιοχή ανατολικά του ποταμού Ζάαλε καταλήφθηκε από σλαβικές φυλές, τη βόρεια Θουριγγία από τους Σάξονες.
Η πτώση της δυναστείας της Θουριγγίας έγινε αντικείμενο πολλών επικών επών, το πιο γνωστό από τα οποία είναι το Rerum gestarum saxonicarum libri tres (του Βίντουκιντ του Κόρβεϋ), ένας σαξονικός μύθος που γράφτηκε το 967. Ο Ρούντολφ της Φούλντα αναφέρει μία σχετική ιστορία. Σε αυτή την έκδοση, οι Σάξονες υπό τον δούκα Αδουγάτο, ως σύμμαχοι των Φράγκων, είναι αυτοί που κερδίζουν τη μεγάλη μάχη στο Ούνστρουτ.
Σχετικά με τις Πηγές
ΕπεξεργασίαΗ κύρια πηγή αυτής της περιόδου είναι ο Γρηγόριος του Τουρ, ο οποίος αντιπροσωπεύει τη φραγκική άποψη. Ο Βίντουκιντ είναι πολύ μεταγενέστερος και έχει σαφώς ενσωματώσει μυθικά στοιχεία στην περιγραφή του. Ο Προκόπιος μνημονεύει τα γεγονότα μόνο εν παρόδω, στον βαθμό που επηρεάζουν την Ιταλία.
Βιβλιογραφικές αναφορές
Επεξεργασία- ↑ p67311.htm#i673108.
- ↑ 2,0 2,1 p67311.htm#i673108. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Oman, Charles. The Dark Ages, 476-918, Rivingtons, 1908, p. 114
Αυτό το λήμμα περιλαμβάνει κείμενο από αυτή την πηγή, που είναι κοινό κτήμα.
2. Hermanfried (c.490 - c.533) - Genealogy (geni.com)