Ερμινίγγελδος
Ο άγιος Ερμινίγγελδος, Hermenegild ή Ermengild, ισπανικά: San Hermenegildo, λατινικά: Hermenegildus, από το γοτθικό *Airmana-gild = "τεράστιος φόρος υποτέλειας" (απεβ. στις 13 Απριλίου 585), ήταν γιος του βασιλιά Λιουβιγγέλδος του Βησιγοτθικού βασιλείου στην Ιβηρική Χερσόνησο και τη νότια Γαλλία. Περιήλθε σε ρήξη με τον πατέρα του το 579 και στη συνέχεια εξεγέρθηκε τον επόμενο χρόνο. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσής του μεταστράφηκε από τον Αρειανισμό στον Καθολικισμό. Ο Ερμινίγγελδος ηττήθηκε το 584 και εξορίστηκε. [3] Το τέλος του θεωρήθηκε αργότερα ως μαρτύριο, λόγω της επιρροής των Διαλόγων του πάπα Γρηγορίου Α΄, ο οποίος απεικόνισε τον Ερμινίγγελδος ως "Καθολικό μάρτυρα που επαναστάτησε ενάντια στην τυραννία ενός Αρειανού πατέρα". [4]
| Ερμινίγγελδος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hermenegildus (Λατινικά), Hermenegildo (Ισπανικά) και 𐌹𐍂𐌼𐌿𐌽𐌰𐌲𐌹𐌻𐌳𐍃 (Γοτθικά) |
| Γέννηση | 564[1] Τολέδο |
| Θάνατος | 13 Απριλίου 585 Ταρραγόνα |
| Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βησιγοτθικό Βασίλειο |
| Θρησκεία | Αρειανισμός Καθολικισμός |
| Eορτασμός αγίου | 13 Απριλίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ινγούνδη[2] |
| Γονείς | Λιουβιγγέλδος |
| Αδέλφια | Ρεκαρέδος Α΄ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Γάμος με την Ίνγκουντ Επεξεργασία
Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Λιουβιγγέλδος (Λιουβιγγέλδος) και της πρώτης συζύγου του. [5] Ήταν αδελφός του Ρέκαρεντ Α΄ (Reccared I) και μεγάλωσε ως Αρειανός. Ο Λιουβιγγέλδος έκανε τους γιους του συν-αντιβασιλείς. [6]
_-_attrib._Giovanni_Guercino_(MNAA438,_Pa%C3%A7o_dos_Duques_de_Bragan%C3%A7a).png)
Το 579 νυμφεύτηκε την Ίνγκουντ / Ινγούνδη, την κόρη του Φράγκου βασιλιά Σιγηβέρτου Α΄ της Αυστρασίας που ήταν καθολικός. Η μητέρα της ήταν η Βησιγότθα πριγκίπισσα Μπρουνχίλντα της Αυστρασίας. Η δωδεκάχρονη Ίνγκουντ πιέστηκε από τη θετή μητέρα του Ερμινίγγελδος, Γκοϊσβίνθα, να αποκηρύξει τις πεποιθήσεις της, αλλά έμεινε σταθερή στην πίστη της. [7]
Ο Λιουβιγγέλδος έστειλε τον Ερμινίγγελδος στον νότο για να κυβερνήσει για λογαριασμό του. Εκεί, βρέθηκε υπό την επιρροή του Λέανδρου της Σεβίλλης, του μεγαλύτερου αδελφού του Ισιδώρου της Σεβίλλης. Ο Ερμινίγγελδος προσηλυτίστηκε στον Χαλκηδονικό (Ορθόδοξο) Χριστιανισμό. Η οικογένειά του ζήτησε να επιστρέψει στον Αρειανισμό, αλλά εκείνος αρνήθηκε.
Περίπου τότε, οδήγησε μία εξέγερση εναντίον τού Λιουβιγγέλδος. Οι σύγχρονες μαρτυρίες το αποδίδουν αυτό στην πολιτική, και όχι κυρίως στις θρησκευτικές διαφορές. [8] Ζήτησε τη βοήθεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά ασχολήθηκε με την άμυνα της από εδαφικές επιδρομές της αυτοκρατορίας των Σασανιδών. [9] Για ένα διάστημα, ο Ερμινίγγελδος είχε την υποστήριξη των Σουηβών, οι οποίοι είχαν ηττηθεί από τον Λιουβιγγέλδος το 579, αλλά τους ανάγκασε να συνθηκολογήσουν για άλλη μία φορά το 583. [6]
Ο Ερμινίγγελδος κατέφυγε στη Σεβίλλη και όταν η πόλη έπεσε μετά από πολιορκία το 584, πήγε στην Κόρδοβα. Αφού ο Λιουβιγγέλδος πλήρωσε 30.000 κομμάτια χρυσού, οι Βυζαντινοί αποσύρθηκαν και πήραν μαζί τους την Ίνγκουντ και τον γιο της. [6]
Ο Ερμινίγγελδος αναζήτησε ένα ιερό σε μία εκκλησία. Ο Λιουβιγγέλδος δεν θα παραβίαζε το ιερό. Έστειλε τον Ρέκαρεντ μέσα, για να μιλήσει με τον Ερμινίγγελδος και να προσφέρει ειρήνη. Αυτό έγινε αποδεκτό και επήλθε ειρήνη για κάποιο χρονικό διάστημα. [5]
Φυλάκιση και το τέλος Επεξεργασία
Ο Γκοϊσβίνθα, ωστόσο, έφερε μία άλλη αποξένωση μέσα στην οικογένεια. Ο Ερμινίγγελδος φυλακίστηκε στην Ταραγόνα ή στο Τολέδο. Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του στον πύργο της Σεβίλλης, ένας Αρειανός επίσκοπος στάλθηκε στον Ερμινίγγελδος για το Πάσχα, αλλά δεν δεχόταν την Ευχαριστία από αυτόν. [10] Ο βασιλιάς Λιουβιγγέλδος διέταξε να τον αποκεφαλίσουν: εκτελέστηκε στις 13 Απριλίου 585. [5]
Είχε έναν γιο από τη σύζυγό του, τον Αθάναγκιλντ (Athanagild), που ονομάστηκε από τον εκ μητέρων προπάππο του, βασιλιά Aθάναγκιλντ. Και οι δύο προσπάθησαν να καταφύγουν στην Κωνσταντινούπολη μετά την εκτέλεσή του, αλλά τους το αρνήθηκαν, ενώ βρίσκονταν ήδη στη Σικελία. Στη συνέχεια επέστρεψαν στο Φραγκικό Βασίλειο, όπου ο γιος παρέμεινε υπό την επιμέλεια της μητέρας του και τής μητέρας αυτής Μπρουχίλντας.
Καταγωγή Επεξεργασία
Σύμφωνα με το Χρονικό του 9ου αι. του Aλφόνσο Γ΄, ο Έρβιγκ (Erwig) ήταν γιος τού Αρδαβάστ (Ardabast), ο οποίος είχε ταξιδεύσει από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία στην Ισπανία την εποχή του Χιντάσουινθ (Chindasuinth) και νυμφεύτηκε την ανιψιά του Χιντάσουινθ, Γκόντα (Goda). [11] Ο Αρδαβάστ (ή Αρτάβασδος), ήταν πιθανότατα Αρμένιος ή Πέρσης χριστιανός εξόριστος στην Κωνσταντινούπολη ή στη βυζαντινή Αφρική. Στην Ισπανία τον έκαναν κόμη. [12]
Ο Ισπανός γενεαολόγος του 17ου αι. Λούις Μπαρτολομέ ντε Σαλάζαρ υ Κάστρο, ονομάζει τον πατέρα τού Αρδαβάστ ως Αθάναγκιλντ, γιο του Αγίου Ερμινίγγελδος και της Ίνγκουντ, και τη μητέρα του ως Φλαβία Ιουλιανή, κόρη του Πέτρου κουροπαλάτη και ανιψιά τού Αυτοκράτορα Μαυρίκιου. [13] Αυτή η αυτοκρατορική σύνδεση αμφισβητείται από τον Κριστιάν Σετιπάνι, ο οποίος λέει ότι η μόνη πηγή για τον γάμο του Aθάναγκιλντ με τη Φλαβία Ιουλία είναι ο Χοσέ Πεγίθερ (José Pellicer), για τον οποίο ισχυρίζεται ότι είναι πλαστογράφος. [14]
Δείτε επίσης Επεξεργασία
Υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 (Πολωνικά) MAK. 9810677289605606.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 79. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Heather, Peter (1998). The Goths. Wiley. σελίδες 280–282. ISBN 978-0-631-20932-4.
- ↑ Markus, Robert Austin (9 Οκτωβρίου 1997). Gregory the Great and His World. Cambridge University Press. σελ. 165. ISBN 978-0-521-58608-5.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Kirsch, Johann Peter.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Frassetto, Michael (2003). Encyclopedia of Barbarian Europe: Society in Transformation. ABC-CLIO. ISBN 978-1-57607-263-9.
- ↑ Gregory of Tours translated by Lewis Thorpe, History of the Franks (Harmondsworth: Penguin, 1974,) page 302
- ↑ "Hermenegild the Goth." Ökumenisches Heiligenlexikon
- ↑ Butler Alban.
- ↑ "Lives of the Saints: For Every Day of the Year" edited by Rev.
- ↑ Collins, Visigothic Spain, 102.
- ↑ Livermore, Twilight of the Goths, 76.
- ↑ Luis de Salazar y Castro, Historia Genealógica de la Casa de Lara (Madrid, 1696) vol.
- ↑ Christian Settipani, Les ancêtres de Charlemagne, p. 431.
Πηγές Επεξεργασία
- Walsh, Michael, επιμ. (1991). Butler's Lives of the Saints: Concise Edition, Revised and Updated. San Francisco: Harper. ISBN 0-06-069299-5.
- Innes, Matthew (2007). Introduction to Early Medieval Europe, 300-900. The sword, the plough and the book. Routledge. σελ. 552. ISBN 978-0-203-64491-1.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Βίοι των Αγίων: 13 Απριλίου Αγίου Ερμενεγίλδου, Μάρτυρος
- Ο Άγιος Ερμενεγίλντ χαραγμένο από τον L. Beck, από τη συλλογή De Verda
- Ο Άγιος Ερμενίγιλδος, Μάρτυς στην ιστοσελίδα της Χριστιανικής Εικονογραφίας