Ο Ναπόλεον Στανίσουαφ Άνταμ Φέλικς Ζίγκμουντ Κρασίνσκι (πολωνικά: Napoleon Stanisław Adam Feliks Zygmunt Krasiński) (19 Φεβρουαρίου 1812 – 23 Φεβρουαρίου 1859) ήταν Πολωνός ποιητής, ο οποίος παραδοσιακά κατατάσσεται μαζί με τον Άνταμ Μιτσκιέβιτς και τον Γιούλιους Σουοβάτσκι ως έναν από τους Τρεις Βάρδους της Πολωνίας – τους ρομαντικούς ποιητές που επηρέασαν την εθνική συνείδηση στην περίοδο των διαμελισμών της Πολωνίας. Από τους τρεις θεωρείται ο λιγότερο επιδραστικός.

Ζίγκμουντ Κρασίνσκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Zygmunt Krasiński (Πολωνικά)
Γέννηση19  Φεβρουαρίου 1812[1][2][3]
Παρίσι[4][5]
Θάνατος23  Φεβρουαρίου 1859[1][2][3]
Παρίσι[6][5]
Τόπος ταφήςOpinogóra Górna και Church of the Assumption in Opinogóra Górna
ΨευδώνυμοLe poète anonyme de la Pologne
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Ρωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠολωνικά[2]
Γαλλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βαρσοβίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής[7][8]
συγγραφέας[7][9]
θεατρικός συγγραφέας[7]
φιλόσοφος[10][7]
Επηρεάστηκε απόΓκέοργκ Βίλχελμ Φρίντριχ Χέγκελ
Γουόλτερ Σκοτ
Φρήντριχ Βίλχελμ Γιόζεφ Σέλινγκ‎
Λόρδος Βύρων
Bronisław Trentowski
August Cieszkowski
Οικογένεια
ΣύζυγοςEliza Krasińska
ΤέκναWładysław Krasiński
Maria Beatrix Krasińska
ΓονείςΒιντσέντι Κρασίνσκι και Maria Urszula Krasińska
Οικογένειαοικογένεια Κρασίνσκι
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κρασίνσκι ήταν το πιο διάσημο μέλος της οικογένειας Κρασίνσκι. Γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν υιός του Κόμη Βιντσέντι Κρασίνσκι και τη Μάρια Ουρσούλα Ραντζίβιου και έγινε ο στενός σύντροφος του πατέρα του μετά τον πρόωρο θάνατο της μητέρας του από φυματίωση. Εκπαιδεύτηκε από δασκάλους προτού φοιτήσει στο Λύκειο της Βαρσοβίας, όπου αποφοίτησε το 1827. Στη συνέχεια άρχισε να σπουδάζει νομικά και διοίκηση στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, αλλά αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο το 1829.

Το 1829, ο Κρασίνσκι έφυγε από την Πολωνία για σπουδές στη Γενεύη. Γνώρισε τον Μιτσκιέβιτς, ο οποίος θάμπωσε τον νεαρό συγγραφέα και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των λογοτεχνικών τεχνικών του. Στη Ρώμη, ο Κρασίνσκι έλαβε νέα για τη Νοεμβριανή Εξέγερση και διέκοψε το ταξίδι του με την πρόθεση να επιστρέψει στην Πολωνία για να πολεμήσει, αλλά τελικά δεν συμμετείχε. Το 1833 ταξίδεψε από την Αγία Πετρούπολη στην Ιταλία, όπου θα έμεινε μέχρι τον Απρίλιο του 1834. Αυτή την περίοδο δημιουργήθηκε το πιο διάσημο έργο του, το τραγικό δράμα Nie-Boska komedia (Άθεη Κωμωδία). Μέχρι το 1850 η υγεία του είχε επιδεινωθεί, αλλά αυτό δεν σταμάτησε τα συνεχή ταξίδια του στην Ευρώπη. Μέσω επιστολών και ακροατηρίων με ευρωπαϊκές προσωπικότητες, συμπεριλαμβανομένου του Ναπολέοντα Γ΄ της Γαλλίας, προσπάθησε να κερδίσει υποστήριξη για το πολωνικό ζήτημα. Για να αποφύγει τις πολιτικές επιπτώσεις, δημοσίευσε τα έργα του ανώνυμα, γεγονός που τον οδήγησε στο να γίνει γνωστός ως ο Ανώνυμος Ποιητής της Πολωνίας.

Τα πρώτα έργα του Κρασίνσκι επηρεάστηκαν από τον Γουόλτερ Σκοτ και τον Λόρδο Βύρων και εξύμνησαν την μεσαιωνική ιπποσύνη. Το 1845 δημοσίευσε το Psalmy przyszłości (Ψαλμοί του μέλλοντος). Είναι περισσότερο γνωστός για το Άθεη Κωμωδία, καθώς και για το μεγάλο πλήθος των καλώς αποδεγμένων επιστολών. Τα κείμενά του διερευνούν τον συντηρητισμό, τον Χριστιανισμό, την αναγκαιότητα της θυσίας και του πόνου για την ηθική πρόοδο και τον προνοιανισμό. Η Άθεη Κωμωδία και ένα άλλο σημαντικό έργο, το Irydion (1834), εξερευνούν την έννοια της πάλης των τάξεων, στοχάζονται την κοινωνική επανάσταση και προβλέπουν την καταστροφή των ευγενών. Τα μεταγενέστερα γραπτά του έδειξαν την αντίθεσή του σε ρομαντικά μαχητικά εγχειρήματα. Έγραψε επιστολές, ποίηση και «πραγματεία στη φιλοσοφία της ιστορίας», όπως Ψαλμοί του μέλλοντος και Przedświt (Προαυγή). Το Άθεη Κωμωδία είναι ίσως το σημαντικότερο πολωνικό δράμα της ρομαντικής περιόδου.

Βιογραφία Επεξεργασία

Έργα Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12121855r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6b3150d. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 12  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 12.273.940.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/143619. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. tnk.krakow.pl/czlonkowie/krasinski-zygmunt/. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2022.
  9. «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
  10. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

  • Władysław Günther (1959). Krasiński żywy: książka zbiorowa wydana staraniem Związku Pisarzy Polskich na Obcźynie (στα Πολωνικά). B. Świderski. 
  • Grażyna Halkiewicz-Sojak· Bogdan Burdziej (2001). Zygmunt Krasiński – nowe spojrzenia (στα Πολωνικά). Wydawn. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika. ISBN 978-83-231-1293-8. 
  • Maria Janion (1962). Zygmunt Krasiński: debiut i dojrzałość (στα Polish). Wiedza Powszechna. 
  • Zygmunt Krasiński (2003). Wydalony z Parnasu: księga poświęcona pamięci Zygmunta Krasińskiego (στα Πολωνικά). Wydawn. Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. ISBN 978-83-7063-373-8. 
  • Tadeusz Pini (1928). Krasiński: życie i twórczość (στα Πολωνικά). Wegner. 
  • Zbigniew Sudolski (1989). Zygmunt Krasiński przypominany i żywy (στα Πολωνικά). Społeczny Komitet Budowy Pomnika Zygmunta Krasińskiego. 
  • Stanisław Tarnowski (1893). Zygmunt Krasiński. Fundusz Nestora Rucewicza. : Volume 1, Volume 2)
  • Andrzej Waśko (2001). Zygmunt Krasiński: oblicza poety (στα Πολωνικά). Wydawn. Arcana. ISBN 978-83-86225-39-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία