Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ
Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ (Jean-Claude Juncker, γενν. 9 Δεκεμβρίου 1954) είναι Λουξεμβουργιανός πολιτικός και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μέχρι και τον Νοέμβριο του 2019.
| Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής | |
| Περίοδος 1 Νοεμβρίου 2014 – 30 Νοεμβρίου 2019 | |
| Προκάτοχος | Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο |
| Διάδοχος | Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν |
| Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου | |
| Περίοδος 20 Ιανουαρίου 1995 – 4 Δεκεμβρίου 2013 | |
| Αναπληρωτής | Ζακ Πόος Λιντί Πόλφερ Ζαν Άσελμπορν |
| Μονάρχης | Ιωάννης Ερρίκος |
| Διάδοχος | Σαβιέ Μπετέλ |
| Υπουργός Οικονομικών του Λουξεμβούργου | |
| Περίοδος 14 Ιουλίου 1989 – 23 Ιουλίου 2009 | |
| Πρωθυπουργός | Ζακ Σαντέρ |
| Προκάτοχος | Ζακ Σαντέρ |
| Διάδοχος | Λικ Φρίντεν |
| Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου | |
| Περίοδος 1 Ιανουαρίου 2005 – 30 Ιουνίου 2005 | |
| Προκάτοχος | Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε |
| Διάδοχος | Τόνι Μπλερ |
| Περίοδος 1 Ιουλίου 1997 – 31 Δεκεμβρίου 1997 | |
| Προκάτοχος | Βιμ Κοκ |
| Διάδοχος | Τόνι Μπλερ |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 9 Δεκεμβρίου 1954,  Ρεντάνγκε, Λουξεμβούργο |
| Εθνότητα | Λουξεμβουργιανός |
| Υπηκοότητα | Λουξεμβουργική |
| Σύζυγος | Κριστιάνε Φρίσινγκ |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου |
| Βραβεύσεις | Βραβείο Καρλομάγνος |
| Θρήσκευμα | Ρωμαιοκαθολικισμός |
| Υπογραφή |  |
| Ιστοσελίδα | juncker.epp.eu/ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Υπηρέτησε ως πρωθυπουργός από το 1995 ως το 2013, υπουργός Οικονομικών από το 1989 έως το 2009. Διετέλεσε πρόεδρος του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος του Λαού, από το 1990 έως το 1995 αλλά και πρόεδρος του Eurogroup, από το 2005 έως το 2013.
Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Καρλομάγνος το 2006. Μιλάει τη Λουξεμβουργιανή (γερμανική διάλεκτος), τη Γαλλική και την Αγγλική.
Βιογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Ρεντάγκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1954. Ο πατέρας του ήταν εργάτης σε εργοστάσιο χάλυβα και ο ίδιος ο Ζαν-Κλοντ σπούδασε αρχικά στο Βέλγιο. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και απέκτησε τίτλο Μάστερ το 1979.
Πολιτική σταδιοδρομία
ΕπεξεργασίαΕξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1984 και αμέσως υπουργοποιήθηκε στην κυβέρνηση του Ζακ Σαντέρ. Ο Γιούνκερ έγινε υπουργός Εργασίας. Λίγο πριν τις εκλογές του 1989, στις οποίες επανεξελέγη βουλευτής, τραυματίστηκε σοβαρά σε τροχαίο ατύχημα, κατάφερε όμως να ανανήψει και επέστρεψε στην πολιτική. Διορίστηκε στη θέση του διοικητή της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου υπηρέτησε από το 1989 ως το 1995.[1] Έγινε Υπουργός Οικονομικών τον Ιούλιο του 1989. Εξελέγη άλλη μια φορά βουλευτής στις εκλογές του 1994. Στις 20 Ιανουαρίου του 1995 διαδέχθηκε το Ζακ Σαντέρ στην πρωθυπουργία του Λουξεμβούργου. Μέλος του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος του Λαού (CSV), η κυβέρνησή του επανεξελέγη το 1999 τον Ιούνιο και τον Ιούνιο του 2004. Το CSV κέρδισε 19 επί συνόλου 60 εδρών στο Κοινοβούλιο το 1999 και έφτασε τις 24 στις εκλογές του 2004.[2]
Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2004 ο Γιούνκερ έγινε ο ημιμόνιμος Πρόεδρος της ομάδας των 12 Υπουργών Οικονομικών από τις χώρες που υιοθέτησαν το ευρώ για νόμισμα των χωρών τους, δίνοντάς του το προσωνύμιο ο «κύριος ευρώ». Το 2005 διεξήχθη στις 10 Ιουλίου το κρίσιμο δημοψήφισμα στη χώρα του, στο οποίο το 56,5% των ψηφοφόρων ενέκριναν το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Η συμμετοχή έφτασε το 88%. Η πίστη του Γιούνκερ στο θετικό αποτέλεσμα ήταν τόση ώστε είχε υποσχεθεί να παραιτηθεί σε περίπτωση που υπερίσχυε η αρνητική ψήφος στο δημοψήφισμα.[3]
Το 2009 ο Γιούνκερ καταδίκασε την άρση του αφορισμού στον αμφιλεγόμενο επίσκοπο Ρίτσαρντ Γουίλιαμσον, μέλος της Κοινωνίας του Αγίου Πίου Ι΄.[4] Στις βουλευτικές εκλογές, που διεξήχθησαν στις 7 Ιουνίου του 2009, ταυτόχρονα με τις Ευρωεκλογές, το κυβερνών Χριστιανοσοσιαλιστικό Λαϊκό Κόμμα του Γιούνκερ κέρδισε άλλη μια νίκη, με 26 επί συνόλου 60 εδρών στη Βουλή.[5] Στις 9 Ιουνίου ο Γιούνκερ έλαβε νέα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού, από τον Μεγάλο Δούκα Ερρίκο.[6]
Εκλογές 2013
ΕπεξεργασίαΣτις εκλογές που διεξήχθησαν πρόωρα στις 20 Οκτωβρίου 2013[7] μετά την ανακοίνωση της παραίτησης του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ από την πρωθυπουργία, εξαιτίας εμπλοκής του σε σκάνδαλο κατασκοπείας[8] το κόμμα του Γιούνκερ έχασε 3 έδρες. Ωστόσο, το εν λόγω κόμμα παρέμεινε πρώτο σε δύναμη, καθώς κέρδισε 23 από 60 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Τον Γιούνκερ διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Σαβιέ Μπετέλ.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Βιογραφία στα αγγλικά». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2009.
- ↑ Rulers.org
- ↑ BBC NEWS | Europe | Luxembourg rebuffs eurosceptics
- ↑ «Réaction de Jean-Claude Juncker à la réhabilitation par le pape d'un évêque négationniste». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2009.
- ↑ Earth Times Αρχειοθετήθηκε 2022-01-19 στο Wayback Machine., Juncker's party wins Luxembourg polls - Summary, 7 Ιουνίου 2009.
- ↑ The Station[νεκρός σύνδεσμος], Juncker in audience with Grand Duc Henri, 9 Ιουνίου 2009.
- ↑ Luxembourg calls early elections after spy scandal Αρχειοθετήθηκε 2013-07-19 at Archive.is France 24, 19-7-2013
- ↑ «Luxembourg spying scandal breaks Juncker government». Reuters. 10-7-2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-14. https://web.archive.org/web/20130714115952/http://www.reuters.com/article/2013/07/10/us-luxembourg-government-spying-idUSBRE9690U520130710. Ανακτήθηκε στις 11-7-2013.