Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου
Το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου (γαλλ. Université de Strasbourg, συντομογραφικώς Unistra) είναι μεγάλο δημόσιο πανεπιστήμιο στην πόλη Στρασβούργο της Αλσατίας, στη Γαλλία, με περισσότερους από 52.000 φοιτούντες[1] και 3.300 ερευνητές.[2]
Université de Strasbourg | |
Τύπος | δημόσιο |
---|---|
Ίδρυση | 1538 / 1621 |
Προϋπολογισμός | € 536 εκατομμύρια (το 2019) |
Φοιτητές | 52.144 |
Διδακτορικοί | 2.265 |
Τοποθεσία | Στρασβούργο |
Ιστότοπος | www.unistra.fr |
Το σημερινό ίδρυμα έχει την καταγωγή του στο παλαιό γερμανόφωνο Universität Straßburg και τη δεκαετία του 1970 διασπάσθηκε σε τρία ξεχωριστά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα: το Πανεπιστήμιο «Λουί Παστέρ» (το μεγαλύτερο από τα τρία), το Πανεπιστήμιο «Μαρκ Μπλοχ» και το Πανεπιστήμιο «Ρομπέρ Σουμάν». Αλλά την 1η Ιανουαρίου 2009 τα τρία αυτά πανεπιστήμια συγχωνεύθηκαν και απετέλεσαν και πάλι το ενιαίο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Με 18 κατόχους Βραβείου Νόμπελ μεταξύ των αποφοίτων ή των καθηγητών του, το ίδρυμα είναι μεταξύ των καλύτερων στην Ένωση Ευρωπαϊκών Ερευνητικών Πανεπιστημίων (LERU).
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΟι απαρχές του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου βρίσκονται σε ένα λουθηρανικό-ουμανιστικό γερμανόφωνο γυμνάσιο, το Jean Sturm Gymnasium, που ιδρύθηκε το 1538 στην πόλη από τον Γιοχάνες Στουρμ. Μετασχηματίσθηκε σε πανεπιστήμιο το 1621 και δέκα χρόνια αργότερα αναβαθμίσθηκε παίρνοντας τον τίτλο του «βασιλικού πανεπιστημίου. Ανάμεσα στους πρώτους φοιτητές του ήταν ο Γιόχαν Σέφλερ, που σπούδασε ιατρική και μετέπειτα έγινε Ρωμαιοκαθολικός και έμεινε στη ιστορία ως ο μυστικιστής ποιητής Άγγελος Σιλέσιος.[3]
Ο λουθηρανικός-προτεσταντικός χαρακτήρας του πανεπιστημίου διατηρήθηκε ακόμα και μετά την προσάρτηση της πόλεως από τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΔ΄ το 1681 (ένας διάσημος αργότερα φοιτητής του ήταν ο ίδιος ο Γκαίτε, το 1770/71), αλλά μετατράπηκε σε γαλλόφωνο κυρίως κατά τα χρόνια της Γαλλικής Επαναστάσεως.
Το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου επανιδρύθηκε ως το γερμανικό Kaiser-Wilhelm-Universität το 1872, μετά τον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο και την προσάρτηση της Αλσατίας από τη Γερμανία. Κατά την εποχή της Γερμανικής Αυτοκρατορίας το Πανεπιστήμιο επεκτάθηκε πολύ και αρκετά νέα κτήρια ανεγέρθηκαν, καθώς υπήρχε η πρόθεση το ίδρυμα να καταστεί «βιτρίνα» της κατισχύσεως του γερμανικού έναντι του γαλλικού πολιτισμού στην Αλσατία. Το 1918 η Αλσατία επιστράφηκε στη Γαλλία, οπότε οι όλοι σχεδόν οι γερμανόφωνοι καθηγητές μετανάστευσαν στη Γερμανία.
Κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τη Γαλλία να έχει και πάλι καταληφθεί από τη Γερμανία, το προσωπικό και εξοπλισμός του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου μεταφέρθηκαν στο Κλερμόν-Φεράν. Στη θέση του δημιουργήθηκε το βραχύβιο γερμανικό Reichsuniversität Straßburg.
Το 1971 το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου χωρίστηκε σε τρία ξεχωριστά ιδρύματα, τα εξής:
- Πανεπιστήμιο «Λουί Παστέρ» ή Strasbourg I (το μεγαλύτερο από τα τρία)
- Πανεπιστήμιο «Μαρκ Μπλοχ» ή Strasbourg II
- Πανεπιστήμιο «Ρομπέρ Σουμάν» ή Strasbourg III
Ωστόσο την 1η Ιανουαρίου 2009 τα τρία αυτά πανεπιστήμια συγχωνεύθηκαν και απετέλεσαν και πάλι το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου.[4]
Μερικές υποδομές
Επεξεργασία- Εθνική και Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη του Στρασβούργου
- «Πανεπιστημιακό Ανάκτορο» (Palais Universitaire)
- Αστεροσκοπείο του Στρασβούργου
- Βοτανικός Κήπος του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου
- Μουσείο Ορυκτολογίας
-
Το μέγαρο «Gallia», πρώην «Germania», έδρα των φοιτητικών υποδομών
-
Το κύριο κτήριο της Νομικής Σχολής
-
Το κύριο κτήριο Οικονομικών σπουδών («PEGE»)
-
Η Εθνική και Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη του Στρασβούργου στην Place de la République
Αξιοσημείωτοι καθηγητές και απόφοιτοι
Επεξεργασία(με χρονολογική σειρά γεννήσεως)
- Γιοχάνες Στουρμ (1507-1589)
- Άγγελος Σιλέσιος (Γιόχαν Σέφλερ) (1624-1677)
- Φίλιπ Σπένερ (1635-1705)
- Αντουάν Ντεπαρσιέ (1703-1768)
- Ζαν Ερμάν (1738-1800)
- Μιχαήλ Κουτούζοφ (1745-1813)
- Γιόχαν Πέτερ Φρανκ (1745-1821)
- Ντομινίκ Βιλάρ (1745-1841)
- Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (1749-1832)
- Λουί Ραμόν ντε Καρμπονιέρ (1755-1827)
- Μαξιμίλιαν φον Μόντγκελας (1759-1838)
- Κλέμενς φον Μέττερνιχ (1773-1859)
- Γκέοργκ Μπύχνερ (1813-1837)
- Σαρλ-Αντόλφ Βυρτς (1817-1884)
- Λουί Παστέρ (1822-1895)
- Άντολφ Κούσμαουλ (1822-1902)
- Αμπρουάζ-Ωγκύστ Λιεμπώ (1823-1904)
- Αντόν ντε Μπαρύ (1831-1888)
- Φρήντριχ Ντάνιελ φον Ρέκλινγκχαουζεν (1833-1910)
- Άντολφ φον Μπάυερ (1835-1917), Βραβείο Νόμπελ 1905
- Άντολφ Μιχαέλις (1835-1910)
- Όσβαλντ Σμήντεμπεργκ (1838-1921)
- Γκούσταφ φον Σμόλε (1838-1917)
- Άουγκουστ Κουντ (1839-1894)
- Μπέρνχαρντ Νάουνυν (1839-1925)
- Φρήντριχ Κόλραους (1840-1910)
- Χάινριχ Μάρτιν Βέμπερ (1842-1913)
- Πάουλ Χάινριχ φον Γκροτ (1843-1927)
- Λούγο Μπρεντάνο (1844-1931)
- Αλφόνς Λαβεράν (1845-1922), Βραβείο Νόμπελ 1907
- Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν (1845-1923), Βραβείο Νόμπελ 1901
- Χάρυ Μπρέσλαου (1848-1926)
- Ερνστ Ρέμακ (1849-1911)
- Γιόζεφ φον Μέρινχ (1849-1908)
- Καρλ Φέρντιναντ Μπράουν (1850-1918), Βραβείο Νόμπελ 1909
- Χανς Κιάρι (1851-1916)
- Εμίλ Φίσερ (1851-1919), Βραβείο Νόμπελ 1902
- Άλμπρεχτ Κόσελ (1853-1927), Βραβείο Νόμπελ 1910
- Πάουλ Έρλιχ (1854-1915), Βραβείο Νόμπελ 1908
- Λούντβιχ Ντέντερλαϊν (1855-1936)
- Ότο Λέμαν (1855-1922)
- Τέομπαλντ φον Μπέτμαν-Χόλβεγκ (1856-1921)
- Γκέοργκ Ζίμελ (1858-1918)
- Όσκαρ Μινκόφσκι (1858-1931)
- Ότμαρ Τσάιντλερ (1859-1911)
- Πιερ Βεΐς (1865-1940)
- Πίτερ Ζέεμαν (1865-1943), Βραβείο Νόμπελ 1902
- Γκούσταβ Λαντάουερ (1870-1919)
- Φραντς Βάιντενραϊχ (1873-1948)
- Ότο Λέβι (1873-1961), Βραβείο Νόμπελ 1936
- Καρλ Σβάρτσιλντ (1873-1916)
- Έρβιν Μπάουρ (1875-1933)
- Άλμπερτ Σβάιτσερ (1875-1965), Βραβείο Νόμπελ 1952
- Ερνέστ Εσκλανγκόν (1876-1954)
- Μωρίς Ρενέ Φρεσέ (1878-1973)
- Μαξ φον Λάουε (1879-1960), Βραβείο Νόμπελ 1914
- Λεονίντ Μάντελσταμ (1879-1944)
- Ρενέ Λερίς (1879-1955)
- Νικολάι Παπαλέξη (1880-1947)
- Χέρμαν Στάουντινγκερ (1881-1965), Βραβείο Νόμπελ 1953
- Ότο Φριτς Μάγιερχοφ (1884-1951), Βραβείο Νόμπελ 1922
- Πιερ Μοντέ (1885-1966)
- Μαρκ Μπλοχ (1886-1944)
- Ρομπέρ Σουμάν (1886–1963)
- Ερνστ Ρόμπερτ Κούρτιους (1886-1956)
- Καρλ Σμιτ (1888-1985)
- Μπένο Γκούτενμπεργκ (1889-1960)
- Αντρέ Ντανζόν (1890-1967)
- Ανρί Λεφέβρ (1901-1991)
- Ζαν Καβαγιές (1903-1944)
- Λουί Νεέλ (1904-2000), Βραβείο Νόμπελ 1970
- Ανρί Καρτάν (1904-2008)
- Εμανυέλ Λεβινάς (1906-1995)
- Μωρίς Μπλανσό (1907-2003)
- Μάικλ Ντεμπέκεϋ (1908-2008)
- Λωράν Σβαρτς (1915-2002)
- Ρενέ Τομ (1923-2002)
- Φρανσίς Ραπ (1926-2020)
- Μίλτον Σάντος (1926-2001)
- Μάρτιν Κάρπλους (γενν. 1930), Βραβείο Νόμπελ 2013
- Πιερ Σαμπόν (γενν. 1931)
- Αλμπέρτο Φουχιμόρι (γενν. 1938)
- Ζαν-Μαρί Λεν (γενν. 1939), Βραβείο Νόμπελ 1987
- Φιλίπ Λακού-Λαμπάρτ (1940-2007)
- Υβ Μεγιέρ (γενν. 1940)
- Ζαν-Λυκ Νανσύ (γενν. 1940)
- Ζυλ Α. Οφμάν (γενν. 1941), Βραβείο Νόμπελ 2011
- Κάτια Κραφτ (1942-1991)
- Ζαν-Πιερ Σωβάζ (γενν. 1944), Βραβείο Νόμπελ 2016
- Μονσέφ Μαρζουκί (γενν. 1945)
- Μωρίς Κραφτ (1946-1991)
- Αρσέν Βενγκέρ (γενν. 1949)
- Πατρίκ Στρζοντά (γενν. 1952)
- Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ (γενν. 1954)
- Τόμας Έμπεσεν (γενν. 1954)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Chiffres clés». Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ «Personnel». Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Paterson, Hugh Sinclair· Exell, Joseph Samuel (Οκτώβριος 1870). «Angelus Silesius: Physician, Priest and Poet». The British & Foreign Evangelical Review. XIX. Λονδίνο: James Nisbet & Co. σελίδες 682–700, based in large part on Kahlert, August (Dr.). Angelus Silesius: Ein literar-historiche Untersuchung (Breslau: s.n., 1853).
- ↑ «Décret n° 2008-787 portant création de l'université de Strasbourg» (στα Γαλλικά). legifrance.gouv.fr. 18 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2009.