Ζαουιέτ ελ Αριάν
Το Ζαουιέτ ελ Αριάν (زاویة العریان) είναι τοποθεσία στο Κυβερνείο της Γκίζα;, μεταξύ της Γκίζας και του Αμπουσίρ[1]. Στα δυτικά του χωριού υπάρχει νεκρόπολη με το ίδιο όνομα. Σχεδόν ακριβώς απέναντι στην άλλη (ανατολική) όχθη του Νείλου είναι η Μέμφις. Στο υπάρχουν δύο συγκροτήματα πυραμίδων και πέντε νεκροταφεία με μασταμπάδες.
Ζαουιέτ ελ Αριάν | |
---|---|
29°54′0″N 31°12′0″E | |
Χώρα | Αίγυπτος |
Διοικητική υπαγωγή | Κυβερνείο Γκίζας |
Υψόμετρο | 50 μέτρα |
Ζώνη ώρας | UTC+02:00 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Πυραμίδες
ΕπεξεργασίαΣτρωματώδης Πυραμίδα
ΕπεξεργασίαΗ Στρωματώδης Πυραμίδα χτίστηκε την Τρίτη Δυναστεία, ίσως κατά τη βασιλεία του φαραώ Χαμπά. Η πυραμίδα ήταν σχεδιασμένη για βαθμιδωτή πυραμίδα με πέντε ή επτά βαθμίδες. Δεν έχουν βρεθεί εξωτερικές πέτρες επικάλυψης, υποδηλώνοντας ότι η πυραμίδα δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Η σχεδίαση των υπόγειων θαλάμων μοιάζει με εκείνη της Πυραμίδας του Σεχεμχέτ. Ένας διάδρομος που οδηγεί στο εσωτερικό έχει τριάντα δύο πλαϊνούς θαλάμους για αποθηκευτικό χώρο για το ταφικό εξοπλισμό[1][2].
Ημιτελής πυραμίδα
ΕπεξεργασίαΑυτή η ημιτελής πυραμίδα ανήκει σε ένα βασιλιά το όνομα του οποίου είναι δυσανάγνωστο, και σήμερα η πυραμίδα είναι ουσιαστικά σε ερείπια. Το μόνο που παραμένει είναι η τετράγωνη βάση στην οποία θα είχε κατασκευαστεί ο πυρήνας της πυραμίδας. Βρέθηκε μια σαρκοφάγο από ροζ γρανίτη, αν και μπορεί να χρονολογείται σε κατοπινή περίοδο. Υπάρχουν υποψίες για ύπαρξη υπόγειων θαλάμων, αλλά δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν ανασκαφές γιατί η περιοχή σήμερα είναι μέρος στρατιωτικής απαγορευμένης ζώνης. Η πυραμίδα χρονολογείται στην Τέταρτη Δυναστεία [1][2].
Νεκρόπολη
ΕπεξεργασίαΗ περιοχή του Ζαουιέτ ελ Αριάν περιβάλλεται από πέντε νεκροταφεία που χρονολογούνται από στην Πρώτη, Δεύτερη, τέλος της Τρίτης, Δέκατη όγδοη Δυναστεία, και ρωμαϊκή περίοδο. Από αυτά τα νεκροταφεία, μόνο αυτό που χρονολογείται στο τέλος της Τρίτης Δυναστείας περιέχει μεγάλους τάφους, από τους οποίους τέσσερεις είναι μασταμπάδες από άψητους πλίνθους. Οι Ράισνερ Clarence Stanley Fisher αυτό αναμένεται για τη νεκρόπολη που περιβάλει την πυραμίδα του φαραώ, οι μεγάλοι τάφοι να ανήκουν στη βασιλική οικογένεια και τους αξιωματούχους. Συγκεκριμένα, περίπου 200 μέτρα βόρεια από τη Στρωματώδη Πυραμίδα, βρίσκεται ένας τεράστιος μασταμπάς, γνωστός ως Μασταμπάς Z500, στον οποίο βρέθηκαν οκτώ μαρμάρινα δοχεία που είχαν το σερέκχ του βασιλιά Χαμπά. Οι παραπάνω επιστήμονες έτσι συμπεραίνουν ότι «αν οι μασταμπάδες ανήκουν σε άτομα που συνδέονται με τον βασιλιά που έχτισε την πυραμίδα, είναι πιθανόν το όνομα αυτού του βασιλιά να είναι Χαμπά». Τη άποψη αυτή συμμερίζονται οι περισσότεροι αιγυπτιολόγοι, οι οποίοι και αποδίδουν την πυραμίδα στο Χαμπά[3][4].
Το Ζαουιέτ ελ Αριάν σήμερα
ΕπεξεργασίαΑπό το 1960, το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής στο Ζαουιέτ ελ Αριάν είναι απαγορευμένη περιοχή στρατιωτικής βάσης. Η πρόσβαση στις πυραμίδες έχει απαγορευτεί από το 194. Δεν επιτρέπονται ανασκαφές, η αρχική νεκρόπολη είναι καλυμμένη με στρατιωτικά στέγαστρα, και ο υπόγειος διάδρομος της Ημιτελούς Πυραμίδας έχει, απ’ ό, τι φαίνεται, χρησιμοποιηθεί για χωματερή. Η κατάσταση των ταφικών διαδρόμων είναι άγνωστη, και κατά πάσα πιθανότητα σε χείριστη κατάσταση[4][5],.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Verner, Miroslav: The Pyramids: The Mystery, Culture, and Science of Egypt's Great Monuments. Grove Press. 2001 (1997). (ISBN 0-8021-3935-3), p. 270.
- ↑ 2,0 2,1 Rainer Stadelmann: Die ägyptischen Pyramiden. Vom Ziegelbau zum Weltwunder (= Kulturgeschichte der antiken Welt, Bd. 30). von Zabern, Mainz 1997, (ISBN 3-8053-1142-7), p. 140-144.
- ↑ G.A. Reisner and C.S. Fisher: The Work of the Harvard University - Museum of Fine Arts Egyptian Expedition (pyramid of Zawiyet El Aryan. (= Bulletin of the Museum of Fine Arts (BMFA); vol. 9, no. 54), Boston 1911, pp. 54-59.
- ↑ 4,0 4,1 Rainer Stadelmann: King Huni: His Monuments and His Place in the History of the Old Kingdom. In: Zahi A. Hawass, Janet Richards (Hrsg.): The Archaeology and Art of Ancient Egypt. Essays in Honor of David B. O’Connor, vol. II. Conceil Suprême des Antiquités de l’Égypte, Kairo 2007, p. 425–431.
- ↑ Roman Gundacker: Zur Struktur der Pyramidennamen der 4. Dynastie. In: Sokar, vol. 18, 2009. ISSN 1438-7956, p. 26–30.