Ο Ζυλ Χόφμαν, γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου 1941 στο Έχτερναχ του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου και είναι Γάλλος βιολόγος λουξεμβουργιανής καταγωγής[25]. Είναι μέλος της Ακαδημίας Επιστημών από το 1992, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 2007-2008, και της Γαλλικής Ακαδημίας από το 2012. Μαζί με τους Μπρους Μπάουτλερ και Ραλφ Στάινμαν, του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 2011. Από το 2012, κατέχει την έδρα Ολοκληρωμένης δομικής Βιολογίας στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου (Unistra).

Ζυλ Χόφμαν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jules Hoffmann (Γαλλικά)
Γέννηση2 Αυγούστου 1941
Echternach[1][2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία (από 1970)[3][4][5]
Λουξεμβούργο (έως 1970)[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6][7]
Αγγλικά[7]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Στρασβούργου
Πανεπιστήμιο του Μάρμπουργκ
Lycée de garçons Luxembourg
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβιολόγος
ΕργοδότηςΓαλλική Ακαδημία Επιστημών
Οικογένεια
ΓονείςΤζος Χόφμαν
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα7η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (από 2012)[8]
πρόεδρος (2007–2008, Γαλλική Ακαδημία Επιστημών)[9]
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1  Ιανουαρίου 2012)
Χρυσό μετάλιο Γαλλικού Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (2011)[10][11]
βραβείο Μπάλζαν (2007)[12]
βραβείο Ιατρικής Επιστήμης Κέιο (2010)[13]
διεθνές βραβείο Γκάιρντνερ (2011)
βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (2011)[14][15]
βραβείο Γουίλιαμ Μπ. Κόλευ (2003)[16]
βραβείο Γκαι-Λυσάκ Χούμπολτ (1983)[17]
βραβείο Ρόζενστιλ (2009)[18]
Βραβείο Σάο (2011)
βραβείο Ρόμπερτ Κοχ (2004)[19][20]
The Shaw Prize in Life Science and Medicine (2011)
Grand Officer of the Order of the Oak Crown (2015)[21]
The Order of the Rising Sun, Gold and Silver Star (2020)[22]
Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (13  Μαΐου 2016)[23]
Clarivate Citation Laureates (2008)[24]
Ιστότοπος
www-ibmc.u-strasbg.fr/ridi/profil.php?equipe_id=10
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Παιδική ηλικία και σπουδές Επεξεργασία

Ο Ζυλ Αλφόνς Νικολά Χόφμαν γεννήθηκε στη μέση του πολέμου και μεγάλωσε μαζί με τον αδελφό του Ζαν-Πολ στη μικρή πόλη Εχτερνάχ. Ο πατέρας του Ζος Χόφμαν (1911-2000), καταγόταν από μια απλή οικογένεια αγροτών από την ύπαιθρο του Λουξεμβούργου και ήταν καθηγητής βιολογίας[26] . Η μητέρα του ήταν κόρη χασάπη από το Εχτέρναχ[27].

Μαζί με τον πατέρα του, εντομολόγο και καθηγητή φυσικών επιστημών στο γυμνάσιο, ο Ζυλ Χόφμαν ανακάλυψε τον κόσμο των εντόμων[28]. Ολοκλήρωσε τις ανώτατες σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου[29], όπου έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στην πειραματική βιολογία και συνέχισε την έρευνά του στο εργαστήριο του Ινστιτούτου Ζωολογίας με τον Πιερ Ζολί, ο οποίος ήταν επικεφαλής μιας ερευνητικής ομάδας για την ενδοκρινική ρύθμιση της ανάπτυξης και της αναπαραγωγής στις μεταναστευτικές ακρίδες και ο οποίος επέβλεψε την επιστημονική του διατριβή. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγό του, την Ντανιέλ Χίρτζελ, η οποία ήταν τότε τεχνικός στο εργαστήριο[30].

Πρώτες θέσεις εργασίας Επεξεργασία

Αφού έγινε βοηθός στη Σχολή Θετικών Επιστημών του Στρασβούργου το 1963, ο Ζυλ Χόφμαν εντάχθηκε στο CNRS το 1964. Πέρασε όλη του την καριέρα εκεί. Ο Ζυλ Χόφμαν δημιούργησε και διεύθυνε το εργαστήριο του CNRS "Ανοσολογική απόκριση και ανάπτυξη στα έντομα", το οποίο βρίσκεται στο Ινστιτούτο Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας του CNRS στο Στρασβούργο. Το 1970, ο Ζυλ Χόφμαν έγινε Γάλλος υπήκοος[31], και όπως αναφέρθηκε ο ίδιος με συγκίνηση "Μια ερευνητική καριέρα ήταν αδιανόητη εκείνη την εποχή με την παραμονή μου στο Λουξεμβούργο. Αποφάσισα λοιπόν να ζητήσω τη γαλλική υπηκοότητα, η οποία ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για μια ακαδημαϊκή θέση εκείνα τα χρόνια. Ένα βήμα που μου κόστισε την λουξεμβουργιανή υπηκοότητα, αλλά χάρη στο οποίο απέκτησα το χρυσό μετάλλιο του CNRS". Σήμερα είναι ομότιμος διευθυντής έρευνας του CNRS και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Μετά από μια περίοδο μεταδιδακτορικής εκπαίδευσης στη Γερμανία μεταξύ 1972 και 1974, με τον Πέτερ Κάρλσον [32] , ο οποίος είχε μόλις περιγράψει τη δομή της εκδυσόνης - μιας στεροειδούς ορμόνης των εντόμων -, διαδέχθηκε τον Πιερ Ζολί το 1978 ως επικεφαλής του εργαστηρίου για τη "Χημική βιολογία των εντόμων". Στη συνέχεια εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, αρχικά στο Ινστιτούτο Ζωολογίας και στη συνέχεια στο Ινστιτούτο Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας, το οποίο διηύθυνε από το 1992 έως το 2005, και όπου αφιερώθηκε στη μελέτη των μηχανισμών της έμφυτης ανοσίας και της έκφρασης των γονιδίων άμεσης απόκρισης στη μύγα του ξυδιού, του υποδοχέα Toll[30]. Προσδιόρισε τους μοριακούς μηχανισμούς αυτής της έμφυτης ανοσίας σε ένα κορυφαίο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science το 1999[33].

Το 1993, ο Ζυλ Χόφμαν διοργάνωσε στις Βερσαλλίες το πρώτο συνέδριο για την έμφυτη ανοσία, μαζί με τον Τσαρλς Τζέινγουεϊ του Πανεπιστημίου Γέιλ, τον Άλαν Εζεκόβιτς του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, τον Σουντζί Νατόρι του Πανεπιστημίου του Τόκιο και τον Φώτη Καταφό, διευθυντή του Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης[30].

Αναγνώριση Επεξεργασία

Ο επίτιμος διευθυντής ερευνών του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (Centre national de la recherche scientifique), ο Ζυλ Χόφμαν διατηρεί προνομιακές σχέσεις με ξένες ακαδημίες επιστημών, έχει τιμητικές θέσεις σε συνέδρια και έλαβε 14 επιστημονικά βραβεία: το 2011 τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο του CNRS. Την ίδια χρονιά έλαβε το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής, μαζί με τους Μπρους Μπίτλερ και Ραλφ Στάινμαν, για το έργο του στην έμφυτη ανοσία[30]. Από το 2011 είναι επίσης μέλος του Συμβουλίου Προσανατολισμού του Ιδρύματος Οικολογία του Μέλλοντος, στο οποίο προεδρεύει ο Κλοντ Αλεγκρ.

Στις 5 Ιανουαρίου 2012, η Γαλλική Ακαδημία ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητά του για την έδρα αριθ. 7, η οποία ήταν κενή μετά το θάνατο της Ζακλίν ντε Ρομιγί[34]. Εξελέγη κατά τη συνεδρίαση της Πέμπτης 1 Μαρτίου 2012 με 17 ψήφους επί 2313. Διάδοχος της Ζακλίν ντε Ρομιγί, τον υποδέχθηκε ο Ιβ Πουλιουκέν στις 30 Μαΐου 2013.

Ο Ζυλ Χόφμαν είναι παθιασμένος με το διάβασμα, την πεζοπορία και τη γρηγοριανή ψαλμωδία, πραγματοποιώντας ένα τελετουργικό προσκύνημα με τη σύζυγό του και τα παιδιά του Μαρκ και Ιζαμπέλ στο αβαείο του Χόενμπουργκ στο όρος Σαιντ-Οντίλ[30].

Επιστημονικές συνεισφορές Επεξεργασία

 
Πρόσοψη του Ινστιτούτου Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας του Στρασβούργου

Το 1959, σε ηλικία 18 ετών, ο Ζυλ Χόφμαν δημοσίευσε το πρώτο του άρθρο για τα υδρόβια ετερόπτερα του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου στα Αρχεία του Ινστιτούτου του Λουξεμβούργου, Τμήμα Φυσικών, Φυσικών και Μαθηματικών Επιστημών[35].

Το χρυσό μετάλλιο του CNRS απονεμήθηκε σε αναγνώριση "των ανακαλύψεών του [που] οδήγησαν σε μια νέα θεώρηση των αμυντικών μηχανισμών που χρησιμοποιούν οι οργανισμοί, από τους πιο πρωτόγονους μέχρι τον άνθρωπο, κατά των μολυσματικών παραγόντων".

Αφορούν κυρίως το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα των εντόμων. Τόνισε έτσι την ύπαρξη στη Δροσόφιλα υποδοχέων Toll για ορισμένους μύκητες που ενεργοποιούν τη σύνθεση ορισμένων αντιμυκητιασικών μορίων[36].

Το 1996, ο Μπρούνο Λεμέτρ και ο Ζυλ Χόφμαν έδωσαν την πρώτη γενετική απόδειξη της συμμετοχής των υποδοχέων τύπου Toll στην έμφυτη ανοσία στη Δροσόφιλα. Η ανακάλυψη αυτή χάρισε στον Χόφμαν το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 2011[37],[38].

Βραβεία και διακρίσεις Επεξεργασία

  • Βραβείο Gay-Lussac Humboldt (1984)
  • Βραβείο Αλεξάντερ-Γιοαννίντες της Ακαδημίας Επιστημών (1992)
  • Βραβείο Αντουάν-Λακασάν του Κολλεγίου της Γαλλίας (2000)
  • Βραβείο Γουίλιαμ Β. Κόλεϊ του Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο (2003)
  • Μεγάλο Βραβείο του Ιδρύματος Ιατρικής Έρευνας (2004)
  • Βραβείο Ρόμπερτ Κοχ για την Ανοσολογία (2004)
  • Βραβείο Μπαλζάν (2007)
  • Βραβείο Ρόζενστιελ (2010)
  • Βραβείο Ιατρικής Keio (2010)[39]
  • Βραβείο Shaw στις Επιστήμες της Ζωής και την Ιατρική (2011)
  • Χρυσό μετάλλιο CNRS (2011)[40]
  • Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής (2011) από κοινού με τους Μπρους Μπίτλερ (ΗΠΑ) και Ραλφ Στάινμαν (Καναδάς)[41]
  •   Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής υπό το Υπουργείο Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας[42]
  • Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Λιέγης (2014)[43]
  •   Χρυσό και Ασημένιο Αστέρι του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου (2020)[44]
  •   Διοικητής του Εθνικού Τάγματος Αξίας [45]

Τιμές Επεξεργασία

Η σχολική ομάδα στο Λιπσχάιμ της Αλσατίας πήρε το όνομά του το 2013 και εγκαινιάστηκε υπό την παρουσία του[46].

Το Γυμνάσιο Ρομπερτσάου στο Στρασβούργο μετονομάστηκε σε κολλέγιο Ζυλ-Χόφμαν (Collège Jules-Hoffmann) στις 18 Οκτωβρίου 2016.

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Progress in Ecdysone Research, éd. Elsevier North Holland, 1980 (ISBN 0444801944)
  • (Με τον M. Porchet), Biosynthesis Metabolism and Mode of Action of Invertebrate Hormones, Berlin, New York, éd. Springer-Verlag, 1985 (ISBN 0387136673)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «Nobel Prize for Physiology or Medicine Shared Between Discoverers of Innate Immunity Activation and Dendritic Cells». 3  Οκτωβρίου 2011.
  2. «The Wait is Over - Nobel Prize for Medicine 2011 Announced». 3  Οκτωβρίου 2011.
  3. «Ralph M. Steinman, a Nobel Recipient for Research on Immunology, Dies at 68». 3  Οκτωβρίου 2011.
  4. «Dead scientist's family accept his Nobel prize honour». 3  Οκτωβρίου 2011.
  5. 5,0 5,1 «Jules Hoffmann, lauréat du prix Nobel de médecine». (Γαλλικά) 11  Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13  Ιουλίου 2023.
  6. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 20  Μαΐου 2020.
  7. 7,0 7,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jcu20191049561. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  8. (Γαλλικά) Γαλλική Ακαδημία. www.academie-francaise.fr/les-immortels/jules-hoffmann?fauteuil=7&election=01-03-2012. Ανακτήθηκε στις 29  Μαΐου 2022.
  9. Γαλλική Ακαδημία Επιστημών. www.academie-sciences.fr/archivage_site/academie/membre/. Ανακτήθηκε στις 30  Μαΐου 2022.
  10. www.cnrs.fr/fr/recherche/prix/medaillesor.htm.
  11. www.cnrs.fr/fr/personne/jules-hoffmann.
  12. www.balzan.org/fr/laureats/bruce-beutler-et-jules-hoffmann.
  13. www.ms-fund.keio.ac.jp/en/prize/list.html.
  14. «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2011». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 29  Ιανουαρίου 2021.
  15. «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29  Ιανουαρίου 2021.
  16. www.cancerresearch.org/william-b-coley-award.
  17. «Liste des lauréats français du prix Gay-Lussac Humboldt». Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2017.
  18. www.brandeis.edu/rosenstiel/rosenstielaward/past.html. Ανακτήθηκε στις 17  Δεκεμβρίου 2017.
  19. «Robert Koch Award». Robert Koch Foundation. Ανακτήθηκε στις 21  Αυγούστου 2018.
  20. «Robert-Koch-Preis». Robert Koch Foundation.
  21. «Grand-Duc Henri: "Vill Scheiheet, ma och vill Häerzlechkeet"». 24  Ιουνίου 2015.
  22. «Annonce des remises de décoration « Automne 2020 »». Embassy of Japan, Paris. 3  Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19  Ιανουαρίου 2022.
  23. PREX1611478D.
  24. clarivate.com/citation-laureates. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2023.
  25. Nau, Jean-Yves (3 Οκτωβρίου 2011). «Nobel 2011: comment notre soi nous défend contre les attaques de ce qui nous est étranger». Slate.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2022. 
  26. «Bull. Soc. Nat. luxemb. 116 (2015) 321 - Le professeur Jos Hoffmann (1911-2000), pédagogue, zoologue et défenseur de la nature, membre méritant de la Société des naturalistes luxembourgeois» (PDF). 
  27. «Médecine. Le couronnement de Jules Hoffmann». www.lalsace.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2022. 
  28. «Un Nobel à l'Académie française». LEFIGARO (στα Γαλλικά). 1 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2022. 
  29. «Variation du pourcentage du temps passé en classe consacré à l’enseignement et à l’apprentissage entre le premier et le deuxième cycle du secondaire». TALIS. 2022-03-04. doi:10.1787/4abcb841-fr. ISSN 2312-9662. http://dx.doi.org/10.1787/4abcb841-fr. 
  30. 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 «Réponse au discours de réception de M. Jules Hoffmann | Académie française». www.academie-francaise.fr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2022. 
  31. «A 70 ans, le Français nobelisé n'envisage pas la retraite». sante.lefigaro.fr. 3 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2022. 
  32. «Jules Hoffmann, biologiste [archive], document CNRS» (PDF). 
  33. Hoffmann, Jules A.; Kafatos, Fotis C.; Janeway, Charles A.; Ezekowitz, R. A. B. (1999-05-21). «Phylogenetic Perspectives in Innate Immunity». Science 284 (5418): 1313–1318. doi:10.1126/science.284.5418.1313. ISSN 0036-8075. http://dx.doi.org/10.1126/science.284.5418.1313. 
  34. «L'actualité | Académie française». www.academie-francaise.fr. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2022. 
  35. Hoffmann, J., 1959. Les Hétéroptères aquatiques du Grand-Duché de Luxembourg. Archvs Inst. gr.-d. Luxembourg, sect. sc. nat., phys. et math. 26: 125-186.
  36. Mangin, Loïc. «Jules Hoffmann, médaille d'or 2011 du CNRS». Pourlascience.fr (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  37. B, Lemaitre; E, Nicolas; L, Michaut; Jm, Reichhart; Ja, Hoffmann (1996-09-20). «The dorsoventral regulatory gene cassette spätzle/Toll/cactus controls the potent antifungal response in Drosophila adults» (στα αγγλικά). Cell 86 (6). doi:10.1016/s0092-8674(00)80172-5. ISSN 0092-8674. PMID 8808632. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8808632/. 
  38. «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2011». NobelPrize.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  39. «Acteurs : "Jules A. Hoffmann" - La Recherche, l'actualité des sciences». archive.wikiwix.com. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  40. «Le biologiste Jules Hoffmann reçoit la médaille d'or du CNRS». Maxisciences (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  41. «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2011». NobelPrize.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  42. Publié au Journal officiel de la République française du 1er janvier 2012.
  43. «Docteurs Honoris Causa et Docteurs avec thèse 2014». web.archive.org (στα Γαλλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  44. «Annonce des remises de décoration « Automne 2020 »». Ministry of Foreign Affairs of Japan (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  45. «Jules HOFFMANN | Académie française». www.academie-francaise.fr. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022. 
  46. «Actualité sur le site de la mairie de Lipsheim». archive.wikiwix.com. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2022.