Θαντέους Σ. Κ. Λόου

Ο Θαντέους Σομπιέσκι Κονσταντάιν Λόου (αγγλικά: Thaddeus Sobieski Constantine Lowe‎‎, 20 Αυγούστου 1832 – 16 Ιανουαρίου 1913), γνωστός και ως Καθηγητής Θ. Σ. Κ. Λόου, ήταν αεροναυτικός του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, επιστήμονας και εφευρέτης, αυτοδίδακτος σε μεγάλο βαθμό στους τομείς της χημείας, της μετεωρολογίας και της αεροναυτικής, και πατέρας της στρατιωτικής εναέριας αναγνώρισης στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1850 έγινε ευρύτερα γνωστός για τις θεωρίες του στις μετεωρολογικές επιστήμες αλλά και για την κατασκευή αεροστάτων. Ανάμεσα στα σχέδια του ήταν και η πραγματοποίηση υπερατλαντικής πτήσης.

Θαντέους Σ. Κ. Λόου
Ο Θαντέους Λόου την δεκαετία του 1890
Γέννηση	20 Αυγούστου 1832 (1832-08-20) Τζέφερσον Μιλς, Νιου Χάμσαϊρ, ΗΠΑ
Θάνατος	16 Ιανουαρίου 1913 (80 ετών) Πασαντίνα, Καλιφόρνια, ΗΠΑ
Εθνικότητα	Αμερικανός
Υπηκοότητα	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Σπουδές	αυτοδίδακτος
Σύζυγος	Λεοντίν Ωγκυστίν Γκασόν Λόου
Γονείς	Κλόβις και Άλφα Γκριν Λόου
Βραβεύσεις	Μετάλλιο Έλιοτ Κρέσον (1886)
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέας	αεροναυτική, μετεωρολογία, χημεία
Ιδιότητα	αεροναυτικός, χημικός, εφευρέης
Υπογραφή
δεδομένα ()

Οι επιστημονικές προσπάθειες του Λόου διακόπηκαν στο ξέσπασμα του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Το πατριωτικό του καθήκον αναγνωρίστηκε στις υπηρεσίες του κατά την εκτέλεση αποστολών εναέριας αναγνώρισης των Συνομόσπονδων στρατευμάτων εκ μέρους του Στρατού της Ένωσης. Τον Ιούλιο του 1861 ο Λόου ορίστηκε Επικεφαλής Αεροναυτικός του Σώματος Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης από τον Πρόεδρο Αβραάμ Λίνκολν. Αν και σε γενικές γραμμές το έργο του ήταν επιτυχημένο, δεν αναγνωρίστηκε από όλα τα μέλη του στρατού, και αμφιβολίες περί των επιχειρήσεων του, τον οδήγησαν σε παραίτηση από την θέση του το 1863. Ο Λόου επέστρεψε στον ιδιωτικό τομέα και συνέχισε τις επιστημονικές έρευνές του σχετικά με την παρασκευή αερίου υδρογόνου. Εφηύρε την διαδικασία υδραερίου μέσω της οποίας υπήρχε η δυνατότητα παρασκευής μεγάλης ποσότητας αερίου υδρογόνου από ατμό και ξυλάνθρακα. Οι εφευρέσεις και τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας σχετικά με την διαδικασία αυτή και οι συσκευές παρασκευής πάγου τον έκαναν εκατομμυριούχο.

Το 1887 μετακόμισε στο Λος Άντζελες και κατασκεύασε οικία εμβαδού 2.230 μ² στην Πασαντίνα. Άνοιξε πολλά εργαστήρια παρασκευής πάγου και ίδρυσε την Τράπεζα των Πολιτών του Λος Άντζελες. Ο Λόου γνωρίστηκε με τον πολιτικό μηχανικό Ντέιβιντ Μακφέρσον, ο οποίος είχε σχέδια για την κατασκευή ορεινού γραφικού σιδηροδρόμου. Το 1891 εγκαινίασαν την εταιρεία Σιδηροδρόμου Πασαντίνα και Όρους Γουίλσον και ξεκίνησαν την κατασκευή του μετέπειτα γνωστού ως Σιδηροδρόμου του Όρους Λόου από τους λόφους κοντά στην περιοχή Αλταντίνα. Ο σιδηρόδρομος εγκαινιάστηκε στις 4 Ιουλίου 1893 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία προσελκύοντας το ενδιαφέρον του κοινού. Ο Λόου συνέχισε την κατασκευή προς το Όρος Όουκ, που αργότερα μετονομάστηκε σε Όρος Λόου, με εξαντλητικούς ρυθμούς, τόσο φυσικά όσο και οικονομικά. Μέχρι το 1899, ο Λόου χρεοκόπησε και έχασε τον σιδηρόδρομο από τον Τζάρεντ Τόρανς. Ολόκληρη η περιουσία του χάθηκε, και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του μαζί με την κόρη του στην Πασαντίνα, όπου απεβίωσε σε ηλικία 80 ετών.

Πρώτα χρόνια

Καταγωγή

Ο Θαντέους Λόου γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1832 από τον Κλόβις και την Άλφα Γκριν Λόου στο Τζέφερσον Μιλς, της Κομητείας Κους του Νιου Χάμσαϊρ. Ο παππούς του Λόου, Λέβι Λόου, πολέμησε στον πόλεμο της Αμερικανικής Επανάστασης, ενώ ο πατέρας του ήταν τυμπανιστής στον Πόλεμο του 1812. Τόσο ο Κλόβις όσο και η Άλφα ήταν γηγενείς του Νιου Χάμσαϊρ, απόγονοι των Πίλγκριμ του 17ου αιώνα. Ο Κλόβις ήταν τσαγκάρης, αλλά αργότερα έγινε έμπορος στο Τζέφερσον. Ασχολήθηκε με την πολιτική και εξελέγη μια φορά στο νομοθετικό σώμα της πολιτείας. Η πολιτική του και οι απόψεις του ήταν αξιοσέβαστες εντός της πολιτείας.

Νεαρή ηλικία

Οι εκδοχές για τα πρώτα χρόνια του Θαντέους διαφέρουν. Ήταν το δεύτερο τέκνο από τα πέντε της οικογένειας και ονομάστηκε Θαντέους Σομπιέσκι Κονσταντάιν, κατά πάσα πιθανότητα από τον ομώνυμο χαρακτήρα του μυθιστορήματος του 1803 "Thaddeus of Warsaw" της Σκωτσέζας συγγραφέα Τζέιν Πόρτερ. Τα δεδομένα για την ζωή του όταν ήταν δέκα ετών είναι συγκεχυμένα. Μια θεωρία λέει πως η μητέρα του πέθανε όταν αυτός ήταν δέκα ετών και ο πατέρας του νυμφεύτηκε την Μαίρη Ράνταλ. Μια άλλη εκδοχή αναφέρει πως ο Λόου είχε σταλεί σε αγρόκτημα κάποιου άλλου όταν η μητέρα του πέθανε και ο πατέρας του παντρεύτηκε ξανά. Είναι βέβαιο πως εργάστηκε σε αγρόκτημα κάποιου Πλέιστεντ, αλλά δεν είναι σίγουρο αν έμεινε εκεί ή όχι. Ο Κλόβις και η Μαίρη είχαν ακόμη επτά παιδιά, αλλά υπάρχει σύγχυση στις χρονολογίες για το αν η Μαίρη είχε ήδη παιδιά όταν παντρεύτηκε τον Κλόβις.

Αυτό που αναφέρεται σε όλες τις εκδοχές για τον βίο του Λόου είναι η αστείρευτη όρεξή του για μάθηση. Δεν είχε αρκετό υλικό προς ανάγνωση, και είχε ερωτήματα από τις απαντήσεις που του έδιναν ο πατέρας και οι δάσκαλοί του. Ο Λόου είχε επίσης περιορισμένο χρόνο ενασχόλησης με το σχολείο. Οι ασχολίες του στο αγρόκτημα του έδιναν την δυνατότητα ενασχόλησης μόνο τριών μηνών κατά τον χειμώνα. Το σχολείο δεν διέθετε βιβλία, αλλά ο Θαντ περνούσε τα απογεύματα διαβάζοντας τα απογεύματα βιβλία που δανειζόταν από την προσωπική βιβλιοθήκη του δασκάλου του.

Στην ηλικία των δεκαετσσάρων, ο Θαντ έκανε το μεγάλο βήμα να φύγει από το σπίτι, πηγαίνοντας αρχικά στον Πόρτλαντ του Μέιν, και έπειτα στην Βοστώνη όπου βρισκόταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Τζόζεφ ο οποίος πραγματοποιούσε εμπόριο υλικών υποδημάτων. Στα δεκαοκτώ του ο Θαντ αρρώστησε και επέστρεψε στην πατρίδα του. Ενώ ανάρρωνε, ο αδελφός του τον προσκάλεσε σε διάλεξη χημείας κάποιου καθηγητή Ρέτζιναλντ Ντίνκελχοφ, όπου παρουσιαζόταν το φαινόμενο των ελαφρύτερων από τον αέρα αερίων, και ειδικότερα του υδρογόνου. Όταν ο καθηγητής ζήτησε έναν εθελοντή από το κοινό, ο Θαντέους προθυμοποιήθηκε άμεσα. Ο Ντίνκελχοφ είδε το ενδιαφέρον του και μετά την παρουσίαση του πρότεινε να τον ακολουθήσει ως βοηθός του. Ο Λόου το έπραξε και μετά από δύο χρόνια όταν ο καθηγητής συνταξιοδοτήθηκε, αγόρασε την παράσταση χρησιμοποιώντας την επωνυμία «Θαντέους Σομπιέσκι Κάουνλικορτ Λόου, Καθηγητής Χημείας» ("Thaddeus Sobieski Counlicourt Lowe, Professor of Chemistry”).

Αυτοδίδακτος επιστήμονας και αεροναυτικός

Η Λεοντίν Ωγκυστίν Γκασόν Λόου

Το εγχείρημα του για την πραγματοποίηση διαλέξεων αποδείχθηκε αρκετά επικερδής και οδήγησε τον Λόου στην αναζήτηση της εκπαίδευσης που στερήθηκε όταν ήταν παιδί. Επιχείρησε να σπουδάσει ιατρική για να ικανοποιήσει την θέληση της γιαγιάς του, αλλά η πλήξη του τον έστρεψε στο πρώτο του ενδιαφέρον, την αεροπορία με την χρήση ελαφρύτερων από τον αέρα αερίων. Οι Αμερικανοί αεροναυτικοί χρησιμοποιούσαν αέριο ημίκαυστου άνθρακα (κοκ) για να φουσκώσουν τα χαλαρού πλαισίου μεταξωτά αερόστατά τους, εν αντιθέσει με αυτά των Γάλλων που ήταν από βαμβάκι με άκαμπτο πλαίσιο και χρησιμοποιούσαν θερμό αέρα. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1850 ο Λόου είχε γίνει ένας από τους πρώτους κατασκευαστές αεροστάτων και συνέχισε την επικερδή επιχείρηση παρουσιάζοντας τα αερόστατά του και πραγματοποιώντας πτήσεις επίδειξης δημοσίως.

Το 1855, σε μια από τις διαλέξεις του, γνωρίστηκε με μια Γαλλίδα ηθοποιό, την 19χρονη Λεοντίν Ωγκυστίν Γκασόν. (Ο πατέρας της ανήκε στην ανακτορική φρουρά του βασιλιά Λουδοβίκου Φιλίππου ο οποίος διέφυγε στις ΗΠΑ ως πολιτικός πρόσφυγας.) Μια εβδομάδα αργότερα, στις 14 Φεβρουαρίου 1855, ο Θαντέους και η Λεοντίν παντρεύτηκαν. Μαζί έκαναν δέκα παιδιά, επτά κορίτσια και τρία αγόρια. Ο Λόου συνέχισε τα επιστημονικά του εγχειρήματα και το όνειρό του ήταν να αποκτήσει το δικό του αερόστατο με την ιδέα πραγματοποίησης υπερατλαντικής πτήσης χρησιμοποιώντας τα ρεύματα της ατμόσφαιρας τα οποία είχε παρατηρήσει. Απορροφήθηκε στην μελέτη του βιβλίο του Τζον Γουάις, A System of Aeronautics, το οποίο είχε εξειδικευμένες οδηγίες για την κατασκευή αεροστάτων, το κόψιμο και το ράψιμο τους και την διαδικασία μείωσης των διαρροών.

Το 1857 ο Λόου κατασκεύασε και κυβέρνησε το πρώτο του αερόστατο πραγματοποιώντας προσδεδεμένη πτήση σε ένα μικρό αγρόκτημα στο Χόμποκεν του Νιου Τζέρσεϊ. Συνεργάστηκε με τον πατέρα του στην κατασκευή αεροστάτων και έτσι έγινε και αυτός ολοκληρωμένος αεροναυτικός. Το 1858 οι Λόου κατασκεύασαν μεταξύ άλλων το μεγαλύτερο αερόστατο τους, το Enterprise.

Ο Λόου συνέχισε στην εκπλήρωση του στόχου του για την πραγματοποίηση υπερατλαντικής πτήσης χρησιμοποιώντας τα ανώτερα ρεύματα της ατμόσφαιρας τα οποία έγιναν αργότερα γνωστά ως αεροχείμαρρος. Το 1859 πατέρας και υιός ξεκίνησαν την κατασκευή του γιγαντιαίων διαστάσεων αεροστάτου City of New York. Παράλληλα, ασπάστηκε την θεωρία της θεωρία της υπερατλαντικής πτήσης η οποία είχε έντονο ενδιαφέρον στην Ευρώπη. Το πρόσφατα τοποθετημένο υπερατλαντικό καλώδιο είχε αποτύχει ενώ το ταξίδι μέσω θαλάσσης ήταν αργό. Συγκέντρωσε υποστηρικτές από οικονομικές και επιστημονικές κοινότητες, και κυρίως τον καθηγητή Τζόζεφ Χένρι του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν ο οποίος έγραψε:

Το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν παρακολουθεί εδώ και καιρό το έργο και τις θεωρίες του καθηγητή Λόου και βρήκαμε τις δηλώσεις του επιστημονικά ορθές. Είναι μεγάλη χαρά και ικανοποίηση για εμάς να καλωσορίσουμε αυτή την ιδιοφυΐα. Θα πρέπει να παρακολουθήσουμε την έκβαση των σχεδίων του με ενδιαφέρον.

Υπερατλαντικές απόπειρες

Το γιγαντιαίων διαστάσεων αερόστατο City of New York, μεταγενέστερα Great Western, που θα χρησιμοποιούνταν για την πραγματοποίηση της υπερατλαντικής πτήσης.

Το πιο πρόσφατο αερόστατο του Λόου, το City of New York, είχε διάμετρο 31,4 μέτρων (103 πόδια) με δυνατότητα ανύψωσης 11½ τόνων (10,433 κιλά). Διέθετε καλάθι μεταφοράς οκτώ ατόμων διαμέτρου 6 μέτρων (20 πόδια) καλυμμένο με καμβά και μια κρεμασμένη σωσίβια λέμβο που είχε το όνομα της συζύγου του Λεοντίν. Προετοιμάστηκε για την πραγματοποίηση δοκιμαστικής πτήσης από την πλατεία Ρεζερβουάρ στη Νέα Υόρκη τη 1η Νοεμβρίου 1859, σλλά η τοπική εταιρεία παροχής αερίου δεν είχε την δυνατότητα διανομής της απαιτούμενης ποσότητας αερίου. Μέσα σε μια εβδομάδα ο Λόου προσκλήθηκε στην Φιλαδέλφεια από τον καθηγητή Τζον Κρέσον του Ινστιτούτου Επιστημών Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο οποίος τύχαινε να είναι επικεφαλής του Συμβουλίου Έργων με Αέριο Πόιντ Μπριζ. Του υποσχέθηκαν επαρκή παροχή αερίου. Έτσι ο Λόου αποθήκευσε το αερόστατο του στο Χόμποκεν και περίμενε την επόμενη άνοιξη για να πραγματοποιήσει την δοκιμαστική πτήση του.

Πριν την δοκιμαστική πτήση το αερόστατο μετονομάστηκε σε Great Western, μετά από συμβουλή του δημοσιογράφου Όρας Γκρίλεϊ, ώστε να ανταγωνιστεί το παρθενικό ταξίδι του ατμοπλοίου Great Eastern την άνοιξη του 1860. Ο Λόου πραγματοποίησε την δοκιμαστική του πτήση με επιτυχία στις 28 Ιουνίου 1860, πετώντας από την Φιλαδέλφεια στο Νιου Τζέρσεϊ, αλλά στην πρώτη του απόπειρα να πραγματοποιήσει υπερατλαντικό ταξίδι στις 7 Σεπτεμβρίου, το Great Western σκίστηκε μετά από ισχυρό άνεμο. Η δεύτερή του απόπειρα στις 29 Σεπτεμβρίου σταμάτησε μιας και εμφανίστηκε εξόγκωμα στο σημείο που επιδιορθώθηκε κατά την διάρκεια του φουσκώματος. Ο Λόου χρειάστηκε να διορθώσει επιμελώς το Great Western και να περιμένει μέχρι το τέλος της επόμενης άνοιξης.

Μια δεύτερη δοκιμαστική πτήση, μετά από πρόταση του καθηγητή Χένρι, πραγματοποιήθηκε από το Σινσινάτι με σκοπό να κινηθεί προς τις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ. Για την δοκιμή αυτή χρησιμοποίησε το μικρότερο αερόστατο Enterprise. Απογειώθηκε νωρίς το πρωί της 19ης Απριλίου 1861, δύο μέρες μετά την απόσχιση της Βιρτζίνια από τους Ενωτικούς. Τελικά το αερόστατο έλαβε διαφορετική πορεία και κατέληξε στο Γιούνιονβιλ της Νότιας Καρολίνα όπου τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό ως κατάσκοπος. Όταν ταυτοποιήθηκε πως ήταν επιστήμονας, του επετράπη η επιστροφή στην πατρίδα του όπου είχε επιστολή από τον Υπουργό Οικονομίας Σάλμον Τσέις να μεταβεί στην Ουάσινγκτον με το αερόστατο του. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος έδωσε οριστικό τέλος στα σχέδια για υπερατλαντική πτήση εκ μέρους του Λόου.

Συμμετοχή στον Εμφύλιο Πόλεμο (1861–1863)

Θαντέους Σ. Κ. Λόου, περ. 1865

Επικεφαλής Αεροναυτικός

Το απόγευμα της 11ης Ιουλίου 1861 ο Λόου συνάντησε τον πρόεδρο Λίνκολν και του προσέφερε την επίδειξη χρήσης τηλεγράφου με το αερόστατο του Enterprise πετώντας σε ύψος 152,4 μέτρων (500 πόδια) πάνω από τον Λευκό Οίκο. Στο τηλεγράφημά του ο Λόου ανέφερε:

« Έχω την χαρά να σας αποστέλλω το πρώτο τηλεγράφημα από εναέριο σταθμό… »

Ο Λόου ανταγωνιζόταν με άλλους τρεις αεροναυτικούς για την θέση του Επικεφαλής Αεροναυτικού, Αυτοί ήταν ο Τζον Γουάις, ο Τζον ΛαΜάουντεν και οι αδελφοί Έζρα Άλλεν και Τζέιμς Άλλεν. Οι Γουάις και ΛαΜάουντεν ήταν επικριτές του Λόου, αλλά δεν ήταν σε θέση να αναλάβουν το αξίωμα τόσο εύκολα.

Η πρώτη επιχείρηση του Λοου ήταν στην Πρώτη Μάχη του Μπουλ Ραν, με τον Στρατηγό Έρβιν ΜακΝτάουελ και την Στρατιά της Βορειοανατολικής Βιρτζίνια. Η επιχείρηση του ήταν εντυπωσιακή, αν και είχε την ατυχία να προσγειωθεί πίσω από τις γραμμές των εχθρών. Για καλή του τύχη βρέθηκε από μέλη του 31ου Σώματος Εθελοντών της Νέας Υόρκης προτού οι εχθροί του να τον ανακαλύψουν. Ωστόσο μετά την προσγείωση, γύρισε ο αστράγαλος του και δεν μπορούσε να περπατήσει μαζί με τους υπόλοιπους. Επέστρεψαν στο Οχυρό Κορκόραν για να αναφέρουν την θέση του. Τελικά η σύζυγός του Λεοντίν, μεταμφιεσμένη ως ηλικιωμένη γυναίκα, τον διέσωσε χρησιμοποιώντας καλύμματα άμαξας και καμβά, καταφέρνοντας να απομακρύνει τον ίδιο και τον εξοπλισμό του με ασφάλεια.

Αναφορές για τα κατορθώματά του έφτασαν στον Πρόεδρο, ο οποίος διέταξε τον Στρατηγό Γουίνφιλντ Σκοτ να σχηματίσει σώμα αεροστάτων, τοποθετώντας τον Λόου στην θέση του επικεφαλής του. Τέσσερις μήνες αργότερα ο Λόου έλαβε διαταγές για να κατασκευάσει τέσσερα (τελικα επτά) αερόστατα εξοπλισμένα με κινητές γεννήτριες αερίου υδρογόνου. Παράλληλα οργάνωσε λόχο, στον οποίο δίδαξε την μεθοδολογία των στρατιωτικών αεροστάτων. Το Σώμα Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης παρέμεινε οργανισμός πολιτικών συμβάσεων ο οποίος δεν διέθετε στρατιωτικό εξοπλισμό, και η θέση τους μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε αιχμαλώτιση ως κατασκόπους και συνεπώς την εκτέλεση τους.

Εκστρατεία της Χερσονήσου

Ο Λόου επέστρεψε στην Στρατιά του Ποτόμακ που πλέον βρισκόταν υπό την διοίκηση του Στρατηγού Τζορτζ ΜακΚλέλλαν, έχοντας μαζί του το νέο του αερόστατο Eagle, αν και οι γεννήτριες δεν ήταν ακόμη έτοιμες. Επιχείρησε πάνω από το Γιορκτάουν, προτού οι Συνομόσπονδοι υποχωρήσουν στο Ρίτσμοντ. Στον Λόου δόθηκε μια φορτηγίδα μεταφοράς άνθρακα, η George Washington Parke Custis, η οποία μετατράπηκε έτσι ώστε να μπορεί να μεταφέρει δύο αερόστατα και δύο γεννήτριες αερίου. Ο Λόου πραγματοποίησε τις πρώτες αποστολές παρατήρησης ξεκινώντας από την φορτηγίδα, η οποία έγινε το πρώτο αεροπλανοφόρο στον κόσμο. Στην Επίσημη Αναφορά του προς τον Υπουργό Πολέμου, ο Λόου ανέφερε:

Ο καθηγητής Λόου πραγματοποιώντας απογείωση με το αερόστατο Intrepid για να παρατηρήσει την Μάχη του Φέαρ Όουκς

« Με χαρά αναφέρω την επιτυχή ολοκλήρωση της πρώτης αποστολής με αερόστατο που έγινε ποτέ από νερό. »

Ο Λόου στη συνέχεια πραγματοποίησε αποστολές ως μέρος της Εκστρατείας της Χερσονήσου το 1862. Πραγματοποίησε παρατηρήσεις πάνω από το Μεκάνικσβιλ της Βιρτζίνια και την επακόλουθη Μάχη του Σέβεν Πάινς.

Η πτήση του Λόου με το αερόστατο Intrepid πάνω από τον χώρο διεξαγωγής της Μάχης του Σέβεν Πάινς, όπου παρατήρησε τον Στρατό των Συνομοσπόνδων και ανέφερε τις κινήσεις των στρατευμάτων εγκαίρως, έσωσε το απομονωμένο στράτευμα του Σάμιουελ Χάιντζελμαν. Αν και χρησιμοποίησε τις γεννήτριες αερίου υδρογόνου (κάθε στρατόπεδο διέθετε δύο μονάδες γεννητριών), απαιτούνταν ακόμη μια ώρα για το πλήρες φούσκωμα. Έτσι μετέφερε τάχιστα το αέριο από το αερόστατο Constitution στο Intrepid κόβοντας το κάτω μέρος της γεννήτριας και συνδέοντας τα αερόστατα στις άκρες των βαλβίδων. Η όλη διαδικασία διήρκεσε δεκαπέντε λεπτά, μια πράξη που μεταγενέστερα εκτιμήθηκε στο «ένα εκατομμύριο δολάρια το λεπτό».

Οι βαλτώδεις περιοχές γύρω από το Φέαρ Όουκς και τον ποταμό Τσικαχόμινυ είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση εξωτικών ασθενειών όπως τυφοειδής πυρετός και ελονοσία. Ο Λόου κόλλησε ελονοσία και τέθηκε εκτός υπηρεσίας για πάνω από ένα μήνα. Η ανεπιτυχής Στρατιά του Ποτόμακ διατάχθηκε να υποχωρήσει στην Ουάσινγκτον. Τα κάρα και τα μουλάρια του Λόου επιτάχθηκαν για την υποχώρηση και τελικά επέστρεψαν στην Επιμελητεία. Όταν ο Λόου επέστρεψε στην Ουάσινγκτον, πιέστηκε έντονα ώστε να επιστρέψει στην ενεργό δράση. Εν τέλει κλήθηκε στο Σάρπσμπεργκ και το Φρέντρικγσμπεργκ, όπου χρησιμοποιήθηκαν οι υπηρεσίες του.

Τέλος του Σώματος Αεροστάτων

Το Σώμα Αεροστάτων επανατοποθετήθηκε στο Σώμα Μηχανικών. Ο Λόου πληρωνόταν ως συνταγματάρχης ($10 χρυσού καθημερινά), αλλά τον Μάρτιο του 1832, ο Λοχαγός Κόμστοκ τέθηκε επικεφαλής του αναδιοργανωμένου αεροπορικού τμήματος και ο μισθός του Λόου έπεσε στα $6 μετρητά ($3 χρυσού). Ταυτόχρονα, πραγματοποιήθηκε εκτίμηση του Κογκρέσου για το τμήμα αεροπορίας και μια απογοητευτική έκθεση τρίτων, την οποία ο Λόου αντέκρουσε με μια εκτενή απάντηση, η οποία διέκοψε την χρήση αεροστάτων από τους Ενωτικούς. Επιπλέον, ο διορισμός ανεξάρτητου προσωπικού εκ μέρους του Λόου, χωρίς την συγκατάθεση των αξιωματικών του μηχανικού οδήγησε σε ένταση των σχέσεων του με τον στρατό. Ο Λόου υπέβαλε την παραίτησή του τον Μάιο του 1863 και οι αδελφοί Άλλεν ανέλαβαν το Σώμα Αεροστάτων, το οποίο όμως διαλύθηκε τον Αύγουστο.

Επιστροφή στον ιδιωτικό τομέα

Ο Λόου βρήκε ευκαιρία να αναρρώσει από την ελονοσία και κόπωση του πολέμου. Έτσι επέστρεψε μαζί με την σύζυγό του Λεοντίν στο Τζέφερσον του Νιου Χάμσαϊρ, όπου πέρασε χρόνο με την οικογένειά του. Επέστρεψε για ένα μήνα στην Ουάσινγκτον το φθινόπωρο του 1863 για να ολοκληρώσει την πολεμική αναφορά του προς το Υπουργείο, και έπειτα επέστρεψε και πάλι στην πατρίδα του όπου αγόρασε ένα αγρόκτημα κοντά στο Βάλεϊ Φορτζ. Ο αγροτικός βίος του έδωσε την δυνατότητα να ανασυντάξει τις δυνάμεις του.

Μιας και οι τεχνικές εναέριας αναγνώρισης εξελίχθηκαν παγκοσμίως, ο Λόου επηρέασε τις εξελίξεις, και η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και ακόμη η Βραζιλία του προσέφεραν την θέση του υποστράτηγου για να οργανώσει σώματα αεροστάτων για αυτούς. Έχοντας κουραστεί από τον πόλεμο, απέρριψε τις προσφορές, αλλά τους έστειλε αερόστατο εξοπλισμένο με κινητές γεννήτριες. Συνεργάστηκε με τους ανωτέρους αξιωματικούς τους και τους έστειλε τους καλύτερους του αεροναυτικούς του, τους αδελφούς Άλλεν, για να τους βοηθήσουν. Οι Τζέιμς και Έζρα Άλλεν σχημάτισαν το Βραζιλιάνικο Σώμα Αεροστάτων χρησιμοποιώντας δύο από τα αερόστατα του Λόου, ένα διαμέτρου 12,2 μέτρων με δυνατότητα μεταφοράς 6-8 ατόμων, και ένα άλλο διαμέτρου 8,5 μέτρων με δυνατότητα μεταφοράς 2 ατόμων.

Την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, ο Λόου είχε συναντηθεί με τον κόμη Φερδινάνδο φον Ζέπελιν, ο οποίος ήταν στρατιωτικός επόπτης του πολέμου. Ο Στρατηγός ΜακΚλέλλαν χρησιμοποιούσε χωρίς περιορισμούς τα αερόστατα, και έτσι ο Λόου έστειλε τον φον Ζέπελιν στο Πούλσβιλ για να επισκεφθεί τον Γερμανό βοηθό του αεροναυτικό Τζον Στάινερ, ο οποίος μπορούσε να τον ψυχαγωγήσει στα γερμανικά. Ο Φον Ζέπελιν επέστρεψε την δεκαετία του 1870 για να πάρει συνέντευξη από τον Λόου σχετικά με τις αεροναυτικές τεχνικές του. Ο κόμης φον Ζέπελιν αργότερα σχεδίασε το άκαμπτο αεροσκάφος το οποίο έλαβε το όνομά του.

Ο Λόου μετακόμισε στο Νόρισταουν της Πενσυλβάνια όπου συνέχισε τα επιστημονικά του εγχειρήματα χρησιμοποιώντας αέριο υδρογόνο, βελτιώνοντας και λαμβάνοντας δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την διαδικασία υδραερίου μέσω της οποίας μπορούσαν να δημιουργηθούν μεγάλοι όγκοι του ευεξάτμιστου καυσίμου από την έκχυση ατμού πάνω από θερμό άνθρακα. Η εφεύρεσή του αυτή έφερε την επενάσταση στην οικιακή θέρμανση και τον φωτισμό κατά μήκος της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ. Απέκτησε αρκετά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για συσκευές παραγωγής πάγου, οι οποίες έφεραν την επανάσταση στην βιομηχανία αποθήκευσης αντικειμένων σε χαμηλές θερμοκρασίες. Επίσης ανακάλυψε πως το κάψιμο του αερίου μέσω ενός πέπλου από πλατίνα παρήγαγε έντονο φως.

Αγόρασε ένα παλιό ατμόπλοιο στο οποίο εγκατέστησε τις ψυκτικές μονάδες του και ξεκίνησε την μεταφορά φρέσκων φρούτων από τη Νέα Υόρκη στο Γκάλβεστον, ενώ στην επιστροφή του μετέφερε φρέσκο βόειο κρέας. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε ιστορική πρωτιά μιας και οι άνθρωποι μπορούσαν πλέον να αγοράσουν φρέσκο βόειο κρέας το οποίο δεν είχε τοποθετηθεί σε άλμη. Η ατμοπλοϊκή επιχείρηση του απέτυχε μιας και δεν διέθετε γνώσεις σχετικά με την ναυσιπλοΐα, αλλά η εφεύρεση του αυτή χρησιμοποιήθηκε σε άλλες χώρες.

Ο Λόου κατασκεύασε επίσης προϊόντα τα οποία βασιζόταν στο αέριο υδρογόνο. Με αυτά και τα αρκετά διπλώματά του, έκανε μεγάλη περιουσία. Για τα επιτεύγματά του, ο Λόου έλαβε το πολυπόθητο Μετάλλιο Έλιοτ Κρέσσον για την εφεύρεσή του που ήταν η πιο χρήσιμη στην ανθρωπότητα.

Διαδικασία παραγωγής αερίου του Λόου

Το 1873, ο Λόου ανέπτυξε και κατοχύρωσε την ομώνυμη διαδικασία του υδραερίου, η οποία ήταν τροποποίηση της διαδικασίας του υδραερίου, μέσω της οποίας μπορούσαν να παραχθούν τεράστιες ποσότητες υδρογόνου για εμπορική και οικιακή χρήση για θέρμανση και φωτισμό. Εν αντιθέσει με το κοινό ανθρακαέριο ή το αέριο κοκ που χρησιμοποιούνταν από τις δημοτικές υπηρεσίες, το αέριο αυτό μπορούσε να αποδώσει ως πιο αποτελεσματικό θερμαντικό καύσιμο, το οποίο ήταν επίσης κατάλληλο για φωτισμό. Η βασική αντίδραση του υδραερίου είναι η εξής:

C + H₂O → CO + H₂

Η διαδικασία του Λόου είναι τροποποιημένη μορφή της διαδικασίας υδραερίου τριών σταδίων στην οποία «μπλε» υδραέριο τροποποιείται με την προσθήκη πυρολυμένων ελαίων ώστε να αποκτήσει κίτρινη φλόγα κατάλληλη για οικιακό φωτισμό και θέρμανση. Το μπλε υδραέριο είναι όρος που χρησιμοποιείται για το υδραέριο που παράγεται από καθαρή καύση καυσίμων, όπως ο ανθρακίτης, το κοκ και ο ξυλάνθρακας τα οποία παράγουν μπλε φλόγα.

Η διαδικασία του Λόου εκτελείται σε τρεις χώρους, την γεννήτρια, τον εξαερωτή και τον υπερθερμαντήρα. Η αρχική εκτόνωση αερίου γίνεται για την παραγωγή αερίου στην γεννήτρια. Η θερμότητα της πρωτογενούς καύσης θερμαίνει επαρκώς τον άνθρακα, ενώ το αέριο καίγεται από μια δεύτερη εκτόνωση αερίου στους άλλους δύο θαλάμους στους οποίους αποσυντίθεται το πετρέλαιο για να εξαερωθεί. Οι θάλαμοι αυτοί περιέχουν πληθώρα χαλαρών πυρότουβλων, και το αέριο καίγεται ενώ πραγματοποιείται εκτόνωση στον κύριο παραγωγό. Όταν ο άνθρακας και τα πυρότουβλα έχουν θερμανθεί αρκετά, η εκτόνωση αέρα σταματά και ξεκινά η εκτόνωση ατμού. Η θερμότητα που βρίσκεται αποθηκευμένη στα πυρότουβλα πυρολύει το μείγμα υδραερίου και πετρελαίου, το οποίο κινείται εντός των θαλάμων ενώ πραγματοποιείται εκτόνωση ατμού στους παραγωγούς. Η διαδικασία του Λόου είναι ενδοθερμική, και ψυχραίνει την γεννήτρια και τα πυρότουβλα, ώστε η διαδικασία να έχει εναλλακτική εκτόνωση αερίου για θέρμανση και εκτόνωση ατμού για παραγωγή αερίου.

Η διαδικασία αυτή διαδόθηκε στην βιομηχανία της παρασκευής αερίου, και τάχιστα κατασκευάστηκαν εργοστάσια αεριοποίησης κατά μήκος της ανατολικής ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών. Παρόμοιες διαδικασίες, όπως η Διαδικασία Χάμπερ, οδήγησαν στην παρασκευή αμμωνίας (NH₃) μέσω του συνδυασμού του αζώτου που βρίσκεται στον αέρα με μεγάλους όγκους υδρογόνου. Η διαδικασία αυτή διαδόθηκε στην βιομηχανία ψύξης, η οποία χρησιμοποιούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα την αμμωνία ως ψυκτικό. Ο καθηγητής Λόου κατείχε επίσης πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας για συσκευές παρασκευής τεχνητού πάγου, ενώ ασχολήθηκε επιχειρηματικά με επιτυχία με την αποθήκευση πάγου καθώς και με προϊόντα που χρησιμοποιούσαν αέριο υδρογόνο.

Συνταξιοδότητση στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια

Το 1887, ο Λόου μετακόμισε στο Λος Άντζελες και το 1890 στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια, όπου κατασκεύασε έπαυλη εμβαδού 2.200 μ² (24.000 τετραγωνικά πόδια). Άνοιξε εταιρεία υδραερίου, ίδρυσε την Τράπεζα των Πολιτών του Λος Άντζελες (Citizens Bank of Los Angeles), άνοιξε αρκετά εργαστήρια παρασκευής πάγου, και αγόρασε μία όπερα στην Πασαντίνα.

Σιδηρόδρομος του Όρους Λόου

Στιγμιότυπο από τα εγκαίνια της σιδηροδρομικής γραμμής στις 4 Ιουλίου 1893.

Οι πρώτοι κάτοικοι της Πασαντίνα ονειρευόταν ανέκαθεν την κατασκευή γραφικής σιδηροδρομικής γραμμής στην κορυφογραμμή των Όρεων Σαν Γκάμπριελ. Ήταν κάποιος Ντέβιντ Τζ. Μακφέρσον, πολιτικός μηχανικός, απόφοιτος του Πανεπιστημίου Κορνέλ, ο οποίος είχε σχέδια για την κατασκευή ενός τέτοιου σιδηροδρόμου. Γνωρίστηκε με τον καθηγητή Λόου παρουσιάζοντάς του την ιδέα του συνδυασμού των σχεδίων του πρώτου με τα χρήματα του δευτέρου για την επίτευξη του εγχειρήματος.

Το 1891, οι Λόου και Μακφέρσον εγκαινίασαν τον Σιδηρόδρομο Πασαντίνα και Όρους Γουίλσον (μεταγενέστερα Σιδηρόδρομος του Όρους Λόου). Αδυνατώντας να αποκτήσουν τα δικαιώματα κατασκευής της γραμμής προς το όρος Γουίλσον, οι δύο άνδρες αποφάσισαν να κατευθύνουν τον σιδηρόδρομο προς το Όρος Όουκ μέσω του ακρωτηρίου Έκο. Η διαφορά αυτού του γραφικού σιδηροδρόμου με τους υπόλοιπους αυτού του είδους ήταν πως επρόκειτο για πλήρως ηλεκτροδοτούμενη άμαξα τραμ, την πρώτη που υπήρξε. Το Όρος Όουκ μετονομάστηκε στην συνέχεια σε Όρος Λόου, και για να το επισημοποιήσει, ο Άντριου ΜακΝάλυ, συνιδρυτής της εκδοτικής εταιρείας χαρτών Rand McNally που είχε μετακομίσει στην Αλταντίνα, τοποθέτησε την ονομασία Όρος Λόου σε όλους τους χάρτες του.

Ο Λόου εγκαινίασε το πρώτο τμήμα του σιδηροδρόμου στις 4 Ιουλίου 1893. Επρόκειτο για τελεφερίκ που βρισκόταν επί απότομου γκρεμού μήκους 850 μέτρων (2.800 πόδια) στο Όρος Έκο. Στην κορυφή του όρους υπήρχε σαλέ 40 δωματίων. Το 1894, κατασκευάστηκε ξενοδοχείο 80 δωματίων και αστεροσκοπείο. Το άνω τμήμα ολοκληρώθηκε μέχρι το 1896. Συνολικά επρόκειτο για 11,265 χιλιόμετρα (7 μίλια) τροχιών. Ο Λόου πτώχευσε και η περιουσία του κατασχέθηκε το 1899. Ο σιδηρόδρομος του Όρους Λόου πέρασε στα χέρια του Χένρι Χάντινγκτον ο οποίος είχε πρόσφατα (1902) ιδρύσει τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο του Ειρηνικού.

Το μοναδικό τμήμα της περιουσίας του σιδηροδρόμου που παρέμεινε στην κατοχή του Λόου ήταν το αστεροσκοπείο στην κορυφή του Όρους Έκο. Διέθετε ανακλαστικό τηλεσκόπιο 16 ιντσών (406.4 mm) από το οποίο ανακαλύφθηκαν πολλά αστρονομικά ευρήματα. Η περιοχή και τα κτίσματα του σιδηροδρόμου καταστράφηκαν τα επόμενα χρόνια από φυσικές καταστροφές.

Θάνατος

Ο Λόου πέθανε στο σπίτι της κόρης του στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια σε ηλικία 80 ετών στις 16 Ιανουαρίου 1913, μετά από χρόνια προβλήματα υγείας. Τάφηκε στο Κοιμητήριο Μάουντεν Βιού στην Αλταντίνα της Καλιφόρνια. Δίπλα στον δικό του τάφο βρίσκεται ο τάφος της συζύγου του Λεοντίν, η οποία πέθανε έναν χρόνο αργότερα το 1914. Επίσης εκεί έχουν ταφεί οι δύο γιοί του Λέον και Σομπιέσκι, καθώς και άλλα μέλη της οικογένειάς του.

Βιβλιογραφία

• Manning, Mike, Intrepid: An Account of Prof. T. S. C. Lowe, Civil War Aeronaut and Hero.
• Lowe, Thaddeus, Official Report (to the Secretary of War Edwin M. Stanton) (Parts I & II) (#11 & #12) O.R. - Series III - Volume III [S#124] Correspondence, Orders, Reports, and Returns of the Union Authorities From January 1 to December 31, 1863.
• Blitz, Matt (9 Μαΐου 2017). «The Man in the Balloon». Popular Mechanics. 
• Block, Eugene B., Above the Civil War, 1966.
• Hoehling, Mary, Thaddeus Lowe, America's One-Man Air Corps, 1958.
• Seims, Charles, Mount Lowe, The Railway in the Clouds, 1976.
• Evans, Charles M. The War of the Aeronauts: A History of Ballooning in the Civil War. Stackpole Books, 2002.
• Evans, Charles M., Air War Over Virginia, an on-line publication.
• Manning, Mike. Man, Mountain and Monument. 2001.
• Poleskie, Stephen, The Balloonist: The Story of T. S. C. Lowe—Inventor, Scientist, Magician, and Father of the U.S. Air Force. Frederic C. Beil, 2007.
• King, Samuel Archer (1900). "Lowe, Thaddeus S. C.". In Wilson, James Grant; Fiske, John. Appletons' Cyclopædia of American Biography. New York: D. Appleton.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ιστοσελίδα του εγγονού του, αφιερωμένη στον Λόου