Κάστρο του Τικότσιν
Συντεταγμένες: 53°12′31″N 22°46′17″E / 53.20861°N 22.77139°E
Το Κάστρο του Τικότσιν είναι κάστρο του 15ου αιώνα που βρίσκεται στη δεξιά όχθη του ποταμού Νάρεφ στο Τικότσιν της Πολωνίας. Καταστράφηκε τον 18ο αιώνα και η ανοικοδόμησή του ξεκίνησε το 2002.[2]
| Κάστρο του Τικότσιν | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | κάστρο και ξενοδοχείο |
| Αρχιτεκτονική | historicist architecture |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 53°12′48″N 22°46′15″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Τικότσιν |
| Χώρα | Πολωνία |
| Έναρξη κατασκευής | 15ος αιώνας |
| Χρηματοδότης | Γιόνας Γκοστάουτας |
| Προστασία | αμετακίνητο μνημείο (από 1937)[1] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία Επεξεργασία
Το κάστρο – που τότε βρισκόταν σε μια συνοριακή περιοχή στο Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας – χτίστηκε το 1433 για τον Λιθουανό ευγενή Γιόνας Γκοστάουτας, βοεβόδα του Τράκαϊ και του Βίλνιους, αντικαθιστώντας το αρχικό ξύλινο φρούριο.[4] Στη δεκαετία του 1560, μετά το θάνατο του τελευταίου μέλους της οικογένειας Γκοστάουτας, το κάστρο έγινε ιδιοκτησία του Βασιλιά Σιγισμούνδου Β΄ Αυγούστου της Πολωνίας, ο οποίος το επέκτεινε.[5] Την επίβλεψη της κατασκευής είχε ο Χίομπ Μπρέφτους, στρατιωτικός μηχανικός και βασιλικός αρχιτέκτονας.[5] Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Σιγισμούνδου Β΄ Αυγούστου, η κατασκευή χρησίμευσε ως βασιλική κατοικία με εντυπωσιακό θησαυροφυλάκιο και βιβλιοθήκη, καθώς και ως το κύριο οπλοστάσιο του στέμματος.[6] Το 1611-1632 το κάστρο ξαναχτίστηκε και περικυκλώθηκε με προμαχώνες από τον Κσίστοφ Βιεσιοουόφσκι, σταρόστα του Τικότσιν.[6]
Κατά τη διάρκεια του Κατακλυσμού του 1655, ο στρατός της οικογένειας Ραντζίβιουου κατέλαβε το κάστρο.[4] Στις 31 Δεκεμβρίου 1655, όταν το κάστρο πολιορκήθηκε από τα στρατεύματα της Συνομοσπονδίας του Τισόφτσε, πέθανε εδώ ο Γιάνους Ραντζίβιουου, ένας από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους στην Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία, ο οποίος θεωρούνταν από κάποιους ως προδότης.[7][8] Τελικά, το κάστρο καταλήφθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1657.[9]
Τα επόμενα χρόνια, το κάστρο και τα γύρω εδάφη δωρίστηκαν στον Στέφαν Τσαρνιέτσκι ως ανταμοιβή για τη συμβολή του στον πόλεμο.[6] Ο νέος ιδιοκτήτης ξαναέχτισε το κάστρο μετά το 1698. Το Νοέμβριο του 1705 πραγματοποιήθηκε εδώ η συνάντηση μεταξύ του βασιλιά Αυγούστου Β΄ του Δυνατού και του Πέτρου Α΄ της Ρωσίας. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης ιδρύθηκε το Τάγμα του Λευκού Αετού από τον Βασιλιά της Πολωνίας.[6][10]
Το 1734, το κάστρο καταστράφηκε από πυρκαγιά.[6] Από τότε, κανένα κατοικημένο κτίριο δεν άρχισε να ερειπώνεται. Το 1771 τα ερείπια του κάστρου καταστράφηκαν από πλημμύρα και το 1914, κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το υλικό από τους υπόλοιπους τοίχους χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς στρατιώτες για την κατασκευή δρόμων.[6]
Με βάση τα διατηρημένα σχέδια του φρουρίου, που βρέθηκαν στα αρχεία της Αγίας Πετρούπολης, το οικιστικό τμήμα του κάστρου έχει αποκατασταθεί (δυτική πτέρυγα σε στυλ ύστερο γοτθικού ρυθμού). Το αρχικό κάστρο χτίστηκε σε σχέδιο τραπεζοειδούς με αυλή και τέσσερις κυλινδρικούς πύργους στις γωνίες.[6] Το συγκρότημα περιβαλλόταν με οχυρώσεις.
Εικόνες Επεξεργασία
-
Ανακατασκευασμένη δυτική πτέρυγα του κάστρου. -
Αυλή -
Οικόσημο -
Σχέδιο κάτοψης των αιθουσών του κάστρου -
Εστιατόριο στο κάστρο -
Κελάρια του κάστρου -
Πανοπλία ουσάρου -
Μπάλες κανονιού
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ nid
.pl /wp-content /uploads /2022 /04 /PDL-rej .pdf. σελ. 12. - ↑ «W Tykocinie jest znowu zamek». Gazeta Wyborcza (στα Πολωνικά). www.zamkipolski.com.pl. 17 Δεκεμβρίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2010.
- ↑ Michał Lisiński. «Polonica w Szwecji». Polish mementos in Sweden (στα Πολωνικά). www.zwoje-scrolls.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2010.
- ↑ 4,0 4,1 Ryszard Rogiński (1990). Zamki i twierdze w Polsce: historia i legendy (Castles and fortresses in Poland: history and legends) (στα Πολωνικά). Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych. σελ. 113. ISBN 83-202-0796-7.
- ↑ 5,0 5,1 Museum in Białystok (1991). «Volume 16». Rocznik białostocki (The Annual of Białystok). Polish Scientific Publishers PWN. σελ. 75.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 «Ruiny zamku». Ruins of the castle (στα Πολωνικά). www.tykocin.hg.pl. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2010.
- ↑ Jerzy Jan Lerski· Piotr Wróbel (1996). Piotr Wróbel, επιμ. Historical dictionary of Poland, 966–1945. Greenwood Publishing Group. σελ. 492. ISBN 0-313-26007-9.
- ↑ Tadeusz Nowakowski (1974). The Radziwills: the social history of a great European family. Delacorte Press/S. Lawrence. σελ. 94. ISBN 0-440-07340-5.
- ↑ «PNAF Library History». pnaf.us. Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020.
- ↑ Tony Sharp (2001). Pleasure and ambition: the life, loves and wars of Augustus the Strong, 1670–1707. I.B.Tauris. σελ. 223. ISBN 1-86064-619-0.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Ιστορία του Κάστρου του Τικότσιν Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine. (πολωνικά)
- Θησαυροί των Πολωνών μοναρχών Αρχειοθετήθηκε 2015-10-20 στο Wayback Machine. (πολωνικά)