Η κιτριά είναι κοινή ονομασία του είδους Citrus medica (Κιτρέα η μηδική) του γένους Citrus που ανήκει στα εσπεριδοειδή (πιο συγκεκριμένα στην οικογένεια των Ρουτιδών (Rutaceae)). Ο καρπός της είναι το κίτρο. Στην Ευρώπη το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος με τον στρατό του γυρνώντας από την Περσία περίπου το 324 π.Χ. Στην αρχαιότητα το κίτρο χρησιμοποιείτο για φαρμακευτικούς σκοπούς ενώ ήταν σύμβολο της γονιμότητας και της αφθονίας. Στην Ελλάδα το κίτρο λέγεται και μηδικό μήλο.[1] Είναι μικρό αειθαλές δέντρο με ύψος που φθάνει τα 3,5 μέτρα. Τα κλαδιά του είναι ακανόνιστα, απλωτά και αγκαθωτά. Τα φύλλα είναι μεγάλα, ωχροπράσινα και συνήθως επιμήκη. Ο καρπός (κίτρο) είναι εξογκωμένος στην κορυφή και έχει μήκος από 12 έως 15 εκατοστά. Η επιφάνεια του καρπού είναι ρυτιδωμένη. Το εσωτερικό τμήμα του φλοιού είναι παχύ, άσπρο και κολλώδες, το εξωτερικό είναι λεπτό, κιτρινοπράσινο και αρωματικό. Τα άνθη των όξινων ποικιλιών όπως η «Diamante» είναι πορφυρά στην εξωτερική τους πλευρά ενώ αυτά των γλυκών ποικιλιών όπως της Κορσικής έχουν ένα λευκό προς το κρεμ χρώμα. Με ποικιλίες κιτριάς και νεραντζιάς παράγεται το υβρίδιο της λεμονιάς. Τέλος το κίτρο, μαζί με ένα κομμάτι του μίσχου του, χρησιμοποιείται στην εβραϊκή θρησκεία ως μέρος τελετουργικού.

Κιτριά
Κιτριά με καρπούς, Κρασούνας Κρήτης
Κιτριά με καρπούς, Κρασούνας Κρήτης
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta)
Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida)
Τάξη: Σαπινδώδη (Sapindales)
Οικογένεια: Ρουτίδες (Rutaceae)
Γένος: Κίτρος (Citrus)
Διώνυμο
Κιτρέα η μηδική
(Citrus medica)

L.

Υπάρχουν οκτώ ποικιλίες κίτρου βάσει γεωγραφικής προέλευσης:

Η σάρκα του κίτρου χρησιμοποιείται στη μαγειρική για μαρινάρισμα κρεάτων, στη ζαχαροπλαστική για παρασκευή γλυκών, ζαχαρόπηκτων και καραμελών και στην αρτοποιία.[2] Από το φλοιό του κίτρου κατασκευάζεται το ομώνυμο γλυκό κουταλιού και ποτό με το όνομα Cedratine στην Κορσική. Από τα φύλλα του κίτρου παρασκευάζονται στη Νάξο και τρία είδη λικέρ ενώ στη Γαλλία χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην αρωματοποιία. Ο καρπός του κίτρου χρησιμοποιείται στη βιομηχανία για παρασκευή του κιτρελαίου και του κιτρικού οξέος. Στην Ελλάδα διοργανώνεται κάθε χρόνο η "Γιορτή Κίτρου" στο χωριό Γαράζο του Μυλοποτάμου. Το Γαράζο είναι η πρώτη κιτροπαραγωγός περιοχή στην Ελλάδα[3] ενώ στο Πάνορμο Μυλοποτάμου ιδρύθηκε το 1931 η "Ένωση Κιτροπαραγωγών Κρήτης", με μικρή μονάδα συλλογής, συσκευασίας και επεξεργασίας, η οποία μεταφέρθηκε κατά τη δεκαετία του 1990 στην περιοχή "Λατζιμάς" προκειμένου να λειτουργήσει εκεί το αυτοματοποιημένο εργοστάσιο επεξεργασίας του προϊόντος.

(Λέγεται ότι στην Κορέα το κίτρο χρησιμοποιείται για να φτιαχτεί ένα είδος τσαγιού με το όνομα «Yujacha» στη πραγματικότητα όμως το συγκεκριμένο τσάι βασίζεται σε ένα φρούτο που λέγεται yuzu.Η σύγχυση οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τη μετάφραση στα Αγγλικά ή Ελληνικά λέγεται κίτρο (citrus) παρόλο που τα 2 φρούτα είναι ξεχωριστοί τύποι εσπεριδοειδών.)

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 34, σελίδα 46.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία