Κρήνη των Μεδίκων
Η κρήνη των Μεδίκων (Γαλλικά: la fontaine Médicis) είναι ένα μνημειώδες σιντριβάνι στον κήπο του Λουξεμβούργου στο 6ο διαμέρισμα του Παρισιού. Χτίστηκε περίπου το 1630 από τη Μαρία των Μεδίκων, χήρα του βασιλιά Ερρίκου Δ' της Γαλλίας και αντιβασίλισσα του Λουδοβίκου Γ' της Γαλλίας. Μεταφέρθηκε στην σημερινή θέση και ανοικοδομήθηκε εκτενώς το 1864-66.
| Κρήνη των Μεδίκων | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | κρήνη[1] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°50′53″N 2°20′21″E |
| Διοικητική υπαγωγή | 6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[1] |
| Τοποθεσία | Κήπος του Λουξεμβούργου |
| Χώρα | Γαλλία[1] |
| Δημιουργός | Jean-François Chalgrin, Alphonse de Gisors και Ωγκύστ Οτέν |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1889)[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Κατασκευή Επεξεργασία
Η Μαρία των Μεδίκων, χήρα του Ερρίκου Δ', μητέρα και αντιβασίλισσα του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΓ' της Γαλλίας, κατασκεύασε το παλάτι του Λουξεμβούργου μεταξύ 1623 και 1630 στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα. Το νέο παλάτι είχε σαν πρότυπο το παλάτσο Πίττι στη γενέτειρά της Φλωρεντία και οι κήποι γύρω από το παλάτι ακολούθησαν τα σχέδια των κήπων Μπόμπολι στη Φλωρεντία. Το παλάτι είναι έργο του αρχιτέκτονα Σαλομόν ντε Μπρος, αλλά το σιντριβάνι και η κρήνη των Μεδίκων είναι κατά πάσα πιθανότητα έργα του Τομάζο Φραντσίνι, του γενικού επιστάτη των υδάτων και των σιντριβανιών του βασιλιά [2]. Ο Φραντσίνι, που μετανάστευσε στη Γαλλία κατόπιν πρόσκλησης του Ερρίκου Δ' το 1598 και είχε πολιτογραφηθεί το 1600, είχε χτίσει σπηλιές και σιντριβάνια ιταλικού στυλ για κήπους και για το βασιλικό κάστρο του Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι.
Η πρώτη δυσκολία κατασκευής ήταν η έλλειψη νερού στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα. Σε αντίθεση με τη δεξιά όχθη, όπου η επιφάνεια του νερού ήταν κοντά στην επιφάνεια της γης και υπήρχαν πολλά πηγάδια και δύο υδραγωγεία που εξυπηρετούσαν την πόλη, στην αριστερή όχθη τα ύδατα ήταν υπόγεια και όλο το νερό έπρεπε να μεταφερθεί από το Σηκουάνα. Ως αποτέλεσμα, το Παρίσι είχε επεκταθεί στη δεξιά όχθη του Σηκουάνα, αλλά δεν είχε αναπτυχθεί καθόλου στην αριστερή όχθη. Το πρόβλημα αυτό τελικά επιλύθηκε με την κατασκευή του υδραγωγείου του Αρκέιγ, μεταξύ 1613-1623[3]και γύρω στο 1630 κατασκευάστηκε η αρχική κρήνη που ονομαζόταν Σπηλιά του Λουξεμβούργου.[4]
Τροποποίηση του 19ου αιώνα Επεξεργασία
Ο επανασχεδιασμός του Παρισιού από τον βαρόνο Οσμάν από το 1853 έως το 1870 οδήγησε στη σημερινή εμφάνιση της κρήνης των Μεδίκων. Οι νέες λεωφόροι που δημιουργήθηκαν περιόρισαν τον κήπο και το 1861 η κρήνη μετατοπίσθηκε περίπου 30 μέτρα. Ο Αλφόνς ντε Ζιζόρ πρόσθεσε στη συνέχεια μια δεξαμενή μήκους 50 μέτρων με κιγκλίδωμα και αγγεία, που περιβάλλεται από πλατάνια που της δίνουν την μαγική της εμφάνιση.[5]
Τα αγάλματα είναι έργο του Ωγκύστ Οτέν. Στην κεντρική κόγχη τα αγάλματα αντιπροσωπεύουν τον Άκι και τη Γαλάτεια που βρίσκονται κάτω από ένα βράχο, στην κορυφή του οποίου εμφανίζεται η φιγούρα του Πολύφημου, κοιτάζοντας απειλητικά το ζευγάρι. Ο Ωγκύστ Οτέν το 1866 δημιούργησε αυτή τη σύνθεση μορφών με έναν γιγαντιαίο Πολύφημο, κατασκευασμένο από σκούρο μπρούτζο, πάνω από το μικρότερο ζευγάρι των εραστών από λευκό μάρμαρο. Το οικόσημο που είχε αφαιρεθεί, επανατοποθετήθηκε.
Οι πλευρικές κόγχες είναι διακοσμημένες με δύο αγάλματα που αντιπροσωπεύουν έναν φαύνο και τη Ντιάνα.
Ο Αλφόνς ντε Ζιζόρ έκανε επίσης μια διακοσμητική προσθήκη στο πίσω μέρος της κρήνης. Είναι η κρήνη της Λήδας,[6] μια κρήνη με μορφές που αντιπροσωπεύουν τη Λήδα και τον Δία μεταμορφωμένο σε κύκνο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Η κρήνη των Μεδίκων (γαλλικά)
- Βίντεο στο youtube
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ Luigi Gallo, La présence italianne au 17e siècle, in Paris et ses fontaines de la Renaissance à nos jours, Collection Paris et son patrimoine, Delegation a l'action artistique de la Ville de Paris, pg. 56.
- ↑ Philippe Cebron de Lisle, Paris en quête d'eau, in Paris et ses Fontaines
- ↑ . «senat.fr/visite/fontaine/index.html».
- ↑ . «pariszigzag.fr/balades-excursions/balade-paris/la-fontaine-medicis-romantique».
- ↑ . «paristoric.com/index.php/sciences-et-nature/fontaines-et-bassins/4416-la-fontaine-de-leda». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2020.