6ο Δημοτικό Διαμέρισμα Παρισιού
Συντεταγμένες: 48°51′1.91″N 2°19′56.04″E / 48.8505306°N 2.3322333°E
Το 6ο διαμέρισμα του Παρισιού (γαλλικά: Le 6e arrondissement de Paris) είναι ένα από τα 20 διαμερίσματα της πρωτεύουσας της Γαλλίας. Η περιοχή συνήθως αναφέρεται ως Έκτο.
6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού | ||
---|---|---|
| ||
Χώρα | Γαλλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Παρίσι | |
Ίδρυση | 1860 | |
Διοίκηση | ||
• Επικεφαλής | Jean-Pierre Lecoq (2014–2020) | |
Έκταση | 2,15 km² | |
Πληθυσμός | 40.209 (1 Ιανουαρίου 2021)[1] | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 75006 | |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′2″N 2°19′56″E | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα ( ) |
Το διαμέρισμα, που φέρει επίσης την ονομασία Λουξεμβούργο, [2]βρίσκεται στην αριστερή όχθη του ποταμού Σηκουάνα. Περιλαμβάνει παγκοσμίου φήμης εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως την Εθνική Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και τη Γαλλική Ακαδημία, την έδρα της γαλλικής Γερουσίας, καθώς και μερικά από τα πιο διάσημα μνημεία του Παρισιού, όπως την πιο παλιά εκκλησία του Παρισιού αββαείο του Σαιν-Ζερμάν-ντε-Πρε του 6ου αιώνα, την εκκλησία του Σαιν Συλπίς, τη γέφυρα των Τεχνών και τον κήπο του Λουξεμβούργου.[3]
Αυτό το κεντρικό διαμέρισμα, το οποίο περιλαμβάνει τις ιστορικές συνοικίες του Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε (γύρω από το αββαείο που ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα) και του Λουξεμβούργου (γύρω από το παλάτι του Λουξεμβούργου και τους κήπους του), έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε όλη την ιστορία του Παρισιού και είναι γνωστό για τα εμβληματικά καφέ, όπως τα Λε ντε Μαγκό και καφέ ντε Φλορ, όπου σύχναζαν κάποτε διανοούμενοι και συγγραφείς, όπως οι Ζαν-Πωλ Σαρτρ, Χέμινγουεϊ, Καμύ και σήμερα επίσης αποτελούν κέντρα συνάντησης της γαλλικής διανόησης.
Με το παγκοσμίως διάσημο αστικό περιβάλλον, τη βαθιά ριζωμένη πνευματική παράδοση, την ιστορία, την όμορφη αρχιτεκτονική και την κεντρική τοποθεσία, το διαμέρισμα έχει γίνει από καιρό τόπος συνάντησης ανθρώπων της διανόησης, της πολιτικής και των γραμμάτων. Είναι μια μεγάλη περιοχή με γκαλερί τέχνης και καταστήματα μόδας[4] και μία από τις πιο μοντέρνες συνοικίες του Παρισιού, καθώς και η ακριβότερη περιοχή του Παρισιού. Το διαμέρισμα είναι μία από τις πλουσιότερες περιοχές της Γαλλίας όσον αφορά το μέσο εισόδημα.
Τοποθεσία
ΕπεξεργασίαΤο 6ο διαμέρισμα βρίσκεται στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα. Συνορεύει δυτικά με το 7ο διαμέρισμα, στα βόρεια με τον Σηκουάνα και το 1ο διαμέρισμα, ανατολικά με το 5ο διαμέρισμα και νότια με το 14ο και 15ο διαμέρισμα.
Το 6ο, μαζί με το 7ο διαμέρισμα, είναι οι πιο ακριβές περιοχές του Παρισιού ανά τετραγωνικό μέτρο,[5] τα πιο ακριβά τμήματα του 6ου διαμερίσματος είναι η συνοικία Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε, οι όχθες του ποταμού και οι περιοχές κοντά στον κήπο του Λουξεμβούργου.
Το διαμέρισμα εξυπηρετείται από τρεις γραμμές του μετρό, 4, 10 και 12. Το προαστιακό τρένο RER γραμμές B και C έχουν στάσεις στην πλατεία Σαιν Μισέλ στα βορειοανατολικά του διαμερίσματος.
Η έκταση του 6ου διαμερίσματος είναι 2,15 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΟι πρώτες κατοικίες στις όχθες του Σηκουάνα χρονολογούνται από τη ρωμαϊκή εποχή, αλλά η περιοχή επεκτάθηκε στα νότια κατά τον 19ο αιώνα.
Τα σημερινά όρια του 6ου διαμερίσματος ανάγονται στο 1860, σύμφωνα με το νόμο της 16ης Ιουνίου 1859, που δημιούργησε μια νέα διαίρεση του Παρισιού σε 20 διαμερίσματα.
Το σημερινό 6ο διαμέρισμα, που κυριαρχείται από το αββαείο του Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε που ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα, ήταν η καρδιά της εξουσίας της Καθολικής Εκκλησίας στο Παρίσι για αιώνες, έτσι υπάρχουν πολλά θρησκευτικά ιδρύματα.
Το 1612, η βασίλισσα Μαρία των Μεδίκων αγόρασε ένα κτήμα στην περιοχή και ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Σαλομόν ντε Μπρος να κατασκευάσει το πολυτελές παλάτι του Λουξεμβούργου που περιβάλλεται από εκτεταμένους βασιλικούς κήπους. [6]Το νέο παλάτι αναβάθμισε το χώρο και τον μετέτρεψε σε μια μοντέρνα περιοχή για τη γαλλική αριστοκρατία της εποχής.
Από το 1950, το διαμέρισμα, με τα πολυάριθμα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα παγκοσμίου φήμης καφέ και τους εκδοτικούς οίκους έγινε το λίκνο των μεγάλων μεταπολεμικών πνευματικών και λογοτεχνικών κινημάτων, όπως ο σουρεαλισμός, ο υπαρξισμός και ο σύγχρονος φεμινισμός.
Το 6ο διαμέρισμα θεωρείται μια από τις πιο ρομαντικές και ελκυστικές περιοχές του Παρισιού, πόλος έλξης τουριστών αλλά και των ίδιων των Παριζιάνων. Εδώ και πολλά χρόνια το 6ο διαμέρισμα φιλοξενεί καλλιτέχνες, συγγραφείς, σχεδιαστές, διανοούμενους και γενικά την επιτομή της γαλλικής διανόησης και κομψότητας.
Δημογραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ περιοχή που καταλαμβάνει το 6ο διαμέρισμα έφτασε στον ανώτατο πληθυσμό της κατά το 1911, όταν η πυκνότητα του πληθυσμού πλησίασε σχεδόν τους 50.000 κατοίκους ανά χλμ². Το 2009, ο πληθυσμός ήταν 43.143 κάτοικοι, ενώ το διαμέρισμα διέθετε 43.691 θέσεις εργασίας.
Έτος | Πληθυσμός | Πυκνότητα
(κάτ./ χμ2) |
---|---|---|
1861 | 95.031 | |
1866 | 99.115 | |
1872 | 90.288 | 41.994 |
1911 | 102.993 | 47.815 |
1954 | 88.200 | 41.023 |
1962 | 80.262 | 37.262 |
1968 | 70.871 | 32.911 |
1975 | 56.331 | 26.152 |
1982 | 48.905 | 22.704 |
1990 | 47.871 | 22.234 |
1999 | 44.919 | 20.854 |
2006 | 45.278 | 21.060 |
2016 | 40.916 | 19.031 |
Συνοικίες
ΕπεξεργασίαΚάθε ένα από τα 20 διαμερίσματα του Παρισιού χωρίζεται σε 4 συνοικίες. Οι 4 συνοικίες του 6ου διαμερίσματος:
- Συνοικία ντε λα Μονναί (Νομισματοκοπείο)
- Συνοικία του Οντεόν
- Συνοικία Νοτρ-Νταμ-ντε-Σαν
- Συνοικία Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε
Σύμφωνα με την επίσημη αρίθμηση των συνοικιών του Παρισιού, οι συνοικίες του 6ου διαμερίσματος έχουν τους αριθμούς από 21 έως 24.
Σημεία ενδιαφέροντος
Επεξεργασία- Το παλαιό Κολλέγιο των Τεσσάρων Εθνών, σήμερα έδρα του Ινστιτούτου της Γαλλίας και της Βιβλιοθήκης Μαζαρέν
- Το παλάτι του Λουξεμβούργου, έδρα της γαλλικής Γερουσίας
- Ο κήπος του Λουξεμβούργου
- Η Εθνική Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
- Το Ινστιτούτο τέχνης και αρχαιολογίας
- Το θέατρο του Οντεόν
- Το θέατρο του Βιέ-Κολομπιέ
- Το καφέ Προκόπ, το παλαιότερο εστιατόριο που λειτουργεί από το 1686.
- Το καφέ ντε Φλορ
- Το Λα Κλοζερί ντε Λιλά, ένα από τα πιο ιστορικά και παραδοσιακά καφενεία και μπρασερί στο Παρίσι
- Το καφέ Λα Ροτόντ
- Το καφέ Λε ντε Μαγκό
- Η μπρασερί Λιπ
- Το ξενοδοχείο Λουτέτια
- Η κρήνη των Μεδίκων, κατασκευάστηκε το 1624 για τη Μαρία των Μεδίκων.
- Η κρήνη Σαιν-Μισέλ
- Η αυλή Εμπορίου Σαιντ-Αντρέ
- Η αυλή ντε Ροάν, γραφικό σύνολο τριών συνεχόμενων προαυλίων του 15ου αιώνα.
- Το Νομισματοκοπείο, μουσείο
- Το μουσείο Ευγένιου Ντελακρουά
- Το μουσείο Εμπέρ. Μουσείο τέχνης του 19ου αιώνα με έργα του ζωγράφου Ερνέστ Εμπέρ (1817-1908) αλλά και σύγχρονων καλλιτεχνών, νέων ή καταξιωμένων.[7]
- Το μουσείο Ζαντκίν
- Το μουσείο Ιστορίας της Ιατρικής
- Το αββαείο του Σαιν-Ζερμαίν-ντε-Πρε
- Η εκκλησία Σαιν-Συλπίς
- Η εκκλησία Νοτρ-Νταμ-ντε Σαν
- Οι Μπουκινίστ, παλαιοβιβλιοπώλες που πωλούν βιβλία και γκραβούρες στις όχθες του Σηκουάνα.
- Το βιβλιοπωλείο Σαίξπηρ εντ Κόμπανι[8]
Δρόμοι, πλατείες και γέφυρες
Επεξεργασία- Μπουλβάρ Σαιν-Ζερμαίν
- Μπουλβάρ Σαιν-Μισέλ
- Πλατεία Σαιν-Συλπίς
- Πον ντεζ Αρ (Γέφυρα των Τεχνών). Χτισμένη μεταξύ 1801 και 1804, αποτελεί την πρώτη σιδερένια γέφυρα που χτίστηκε στο Παρίσι. [9]
- Πον Νεφ (Νέα γέφυρα)
- Πον Σαιν-Μισέλ (Γέφυρα Σαιν-Μισέλ)
Φωτοθήκη
Επεξεργασία-
Το Ινστιτούτο της Γαλλίας, όπου εδρεύει η Γαλλική Ακαδημία
-
Το θέατρο Οντεόν
-
Το καφέ Προκόπ
-
Μπουλβάρ Σαιν-Ζερμαίν
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ . «legifrance.gouv.fr».
- ↑ . «infos.parisattitude.com/en/6th-arrondissement/».
- ↑ . «parisdigest.com/fashion/ruedesevres».
- ↑ . «paris.notaires.fr (archive)» (PDF).
- ↑ . «parisperfect.com/st-germain-des-pres-6th-arrondissement.php».
- ↑ . «musees.isere.fr/musee/musee-hebert».
- ↑ . «/shakespeareandcompany.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2020.
- ↑ . «toptraveller.gr/poi/gefyra-ton-technon-pont-des-arts-paris/».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η ιστοσελίδα του Δημαρχείου του 6ου διαμερίσματος (γαλλικά)
- Το 6ο διαμέρισμα (αγγλικά)