Κόμης της Βουλώνης

Ο Κόμης της Βουλώνης ήταν ένας ιστορικός τίτλος στο Βασίλειο της Γαλλίας. Τον 9ο αιώνα η Βουλώνη έγινε το κέντρο της Κομητείας της Βουλώνης αλλά υπάρχουν ελάχιστες καταγραφές για τους πρώτους κατόχους, ο τίτλος εμφανίζεται τον 11ο αιώνα. Ο Ευστάθιος Β΄ της Βουλώνης συνόδευσε τον Γουλιέλμο τον Κατακτητή στην διάρκεια της Νορμανδικής κατάκτησης και πολέμησε μαζί του στην Μάχη του Χέιστινγκς. Οι τρεις γιοι του Ευστάθιος Γ΄ της Βουλώνης, Γοδεφρείδος του Μπουιγιόν και Βαλδουίνος Α΄ της Ιερουσαλήμ ήταν ηγετικά μέλη στην Α΄ Σταυροφορία, ο Βαλδουίνος έγινε ο πρώτος Λατίνος βασιλιάς στην Ιερουσαλήμ. Ο Ρενώ, κόμης του Νταμμαρτέν διεκδίκησε τον τίτλο με τον γάμο του με την Ίδα, κόμισσα της Βουλώνης (1190), αργότερα κληρονόμησε το Νταμαρτέν και το Ομάλ. Ο Ρενό αρχικά φίλος του Γάλλου βασιλιά Φιλίππου Αυγούστου συμμάχησε αργότερα εναντίον του με τον Γερμανό αυτοκράτορα αλλά στη μάχη του Μπουβίν (1214) ηττήθηκε, φυλακίστηκε και αυτοκτόνησε.

Στο Γαλλικό στέμμα

Η Βουλώνη ήρθε απευθείας σε βασιλικό έλεγχο όταν την πήρε ο Φίλιππος Α΄ της Βουλώνης (1223) γιος του Φιλίππου Αυγούστου και της τρίτης του συζύγου Αγνής της Μερανίας). Ο Φίλιππος συμμετείχε στην Σταυροφορία των Αλβιγηνών (1226) και εξεγέρθηκε αργότερα εναντίον της Λευκής της Καστίλης. Θανατώθηκε από τον κόμη Ντίτριχ Ε΄ του Κλιβ όταν σκότωσε σε ατύχημα σε ένα τουρνουά τον Φλωρέντιο Δ΄ της Χόλλαντ. Η κομητεία κατασχέθηκε από το στέμμα και δόθηκε αργότερα στην Αδελαΐδα της Βραβάντης, σύζυγο του Γουλιέλμου Γ΄ της Ωβέρνη. Η Βουλώνη δέχτηκε πολλές επιθέσεις όταν ξέσπασε ο Εκατονταετής Πόλεμος και πέρασε διαδοχικά στα χέρια των Άγγλων και των Γάλλων, παρέμεινε τμήμα της Γαλλίας εκτός από μια σύντομη περίοδο που κυβερνήθηκε από τον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας. Ο Γουλιέλμος Α΄ του Μπλουά τρίτος γιος του Στεφάνου της Αγγλίας και της Ματθίλδης Α΄ της Βουλώνης έγινε κόμης της Βουλώνης και του Σάρρεϋ (1153 - 1159).