Ματθίλδη Β΄ της Βουλώνης
Η Ματθίλδη Β΄ της Βουλώνης ή Μαώ Β΄ της Βουλώνης, (Γαλλική γλώσσα : Matilda ΙΙ, 1202 - 14 Ιανουαρίου 1259) από τον Οίκο του Νταμμαρτίν, ήταν κόμισσα της Βουλώνης (1216 - 1250, με τους γάμους της έγινε πρώτα κόμισσα του Κλερμόν και μετά βασίλισσα της Πορτογαλίας.
| Ματθίλδη Β΄ της Βουλώνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1202 |
| Θάνατος | 14 Ιανουαρίου 1259 Πορτογαλία |
| Τόπος ταφής | Μπουλόν-συρ-Μερ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πορτογαλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Φίλιππος Α΄ της Βουλώνης (1214–1234)[1] Αλφόνσος Γ΄ της Πορτογαλίας (1235–1253)[2] |
| Τέκνα | Αλμπέρικ, κόμης του Κλερμόν Johanna van Clermont[3] Roberto de Portugal[3] |
| Γονείς | Ρενώ του Νταμμαρτέν και Ίντα της Βουλώνης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Queen Consort of Portugal (1248–1253) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Πρώτος γάμος
ΕπεξεργασίαΗ Ματθίλδη ήταν το μόνο τέκνο του Ρενώ του Νταμμαρτέν και της Ίδας της Βουλώνης.[4] Η Ίντα ήταν κόρη του Ματθαίου της Βουλώνης και της Μαρίας Α΄ των Μπλουά, κόμισσας της Βουλώνης. Διαδέχθηκε την μητέρα της στην Κομητεία της Βουλώνης (1216), ο προ-πάππους της ήταν ο βασιλιάς Στέφανος της Αγγλίας. Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Φίλιππο Α΄ της Βουλώνης (1223) γιο του Γάλλου βασιλιά Φιλίππου Αυγούστου με την τρίτη σύζυγο του Αγνή της Μερανίας, η νομιμότητα του αμφισβητείται.[4] Με τον γάμο ο σύζυγος της Φίλιππος έγινε συγκυβερνήτης με την Ματθίλδη στην Βουλώνη, το Μορτέν, το Ωμάλ και την Νταμαρτέν-αν-Γκοέλ.[4] Ο σύζυγος του επαναστάτησε απέναντι στην νύφη του Λευκή της Καστίλης όταν πέθανε ο ετεροθαλής αδελφός του Λουδοβίκος Η΄ της Γαλλίας (1226).[5] Ο κόμης Φίλιππος πέθανε πρόωρα (1234) και η Ματθίλδη κυβέρνησε ανεξάρτητα την κομητεία της για τρία χρόνια.[6]
Δεύτερος γάμος
Επεξεργασία.png)
Η Ματθίλδη χρειαζόταν έναν άντρα συγκυβερνήτη και προχώρησε σε δεύτερο γάμο με τον Ινφάντη Αλφόνσο, δεύτερο αδελφό του Σάντσο Β΄ της Πορτογαλίας και διάδοχο του Πορτογαλικού θρόνου. Ο δεύτερος σύζυγος της έγινε βασιλιάς ως Αλφόνσος Γ΄ της Πορτογαλίας (4 Ιανουαρίου 1248), αποκήρυξε ταυτόχρονα τα δικαιώματα του στην Κομητεία της Βουλώνης. Μετά τον δεύτερο γάμο του Αλφόνσου Γ΄ με την Βεατρίκη της Καστίλης η Ματθίλδη τον κατηγόρησε για διγαμία.[7] Ο Πάπας Αλέξανδρος Δ΄ εξέδωσε απαγορευτικό στο παράνομο ζεύγος, ο Αλφόνσος Γ΄ και η Βεατρίκη εξακολουθούσαν να παραμένουν μαζί παρά τις διαμαρτυρίες του πάπα.[7] Ο αληθής λόγος του διαζυγίου του Αλφόνσου Γ΄ και της Ματθίλδης Β΄ ήταν το ότι αυτή δεν έκανε απογόνους. Ο βασιλιάς την άφησε στην Βουλώνη και δεν της επέτρεπε να τον ακολουθήσει στην Πορτογαλία. Από τον πρώτο της γάμο, η κόρη της απεβίωσε πριν από τη Ματθίλδη Β΄ μάλλον χωρίς απογόνους, ενώ ο γιος της παραιτήθηκε από τα δικαιώματά του και μετέβη στην Αγγλία για άγνωστο λόγο. Πρέπει να επέζησε αυτής, αλλά πιθανώς δεν άφησε απογόνους.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τον πρώτο της σύζυγο Φίλιππο των Καρολιδών (1223) κόμη του Κλερμόν είχε τέκνα:
- Ιωάννα, κόμισσα του Νεβέρ, παντρεύτηκε τον κύριο του Σατιγιόν-Μονζαί.
- Αλμπέρικ, κόμης του Κλερμόν.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ p11360.htm#i113600. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ p11431.htm#i114306. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Wood 1966, σ. 9
- ↑ Barber 1992, σ. 266
- ↑ Wood 1966, σ. 37
- ↑ 7,0 7,1 Livermore 1947, σ. 136
Πηγές
Επεξεργασία- Barber, Malcolm (1992). The Two Cities: Medieval Europe 1050–1320. Routledge.
- Livermore, H.V. (1947). A History of Portugal. Cambridge University Press.
- Wood, Charles T. (1966). The French Apanages and the Capetian Monarchy: 1224-1328. Harvard University Press.
