Βικιπαίδεια

Λαμοτριγίνη

χημική ένωση

Η λαμοτριγίνη, που πωλείται με την εμπορική ονομασία Lamictal μεταξύ άλλων, είναι αντιεπιληπτικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της επιληψίας και για την καθυστέρηση ή την πρόληψη της επανεμφάνισης καταθλιπτικών επεισοδίων σε διπολική διαταραχή.[3] Για την επιληψία, αυτό περιλαμβάνει εστιακές κρίσεις, τονικοκλωνικές κρίσεις και επιληπτικές κρίσεις στο σύνδρομο Lennox-Gastaut.[3] Στη διπολική διαταραχή, η λαμοτριγίνη δεν έχει αποδειχθεί ότι αντιμετωπίζει αξιόπιστα την οξεία κατάθλιψη, αλλά για ασθενείς με διπολική διαταραχή που δεν είναι επί του παρόντος συμπτωματικοί, φαίνεται να είναι αποτελεσματική στη μείωση του κινδύνου μελλοντικών επεισοδίων κατάθλιψης[4]

Λαμοτριγίνη
Ονομασία IUPAC
6-(2,3-dichlorophenyl)-1,2,4-triazine-3,5-diamine
Κλινικά δεδομένα
Εμπορικές ονομασίεςLamictal, άλλες[2]
AHFS/Drugs.commonograph
MedlinePlusa695007
Δεδομένα άδειας
Κατηγορία ασφαλείας κύησης
  • AU: D [1]
  • US: C (Δεν έχει αποκλειστεί ο κίνδυνος) [1]
Οδοί
χορήγησης		Από το στόμα
Κυκλοφορία
Κυκλοφορία
Φαρμακοκινητική
Βιοδιαθεσιμότητα98%
Πρωτεϊνική σύνδεση55%
ΜεταβολισμόςΉπαρ (κυρίως μέσω του UGT1A4)
Βιολογικός χρόνος ημιζωής29 ώρες
ΑπέκκρισηΟύρα (65%), κόπρανα (2%)
Κωδικοί
Αριθμός CAS84057-84-1 YesY
Κωδικός ATCN03AX09
PubChemCID 3878
IUPHAR/BPS2622
DrugBankDB00555 N
ChemSpider3741 YesY
UNIIU3H27498KS YesY
KEGGD00354 YesY
ChEBICHEBI:6367 N
ChEMBLCHEMBL741 YesY
ΣυνώνυμαBW-430C; BW430C; 3,5-Diamino-6-(2,3-dichlorophenyl)-1,2,4-triazine
Χημικά στοιχεία
Χημικός τύποςC9H7Cl2N5
Μοριακή μάζα256.091
  (verify)

Συχνές παρενέργειες περιλαμβάνουν υπνηλία, κεφαλαλγία, έμετο, προβλήματα συντονισμού και εξάνθημα.[3] Σοβαρές παρενέργειες περιλαμβάνουν αναιμία, αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας, σύνδρομο Stevens-Johnson και αλλεργικές αντιδράσεις. Υπάρχουν ανησυχίες ότι η χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του θηλασμού μπορεί να προκαλέσει βλάβη. Η λαμοτριγίνη είναι μια φαινυλτριαζίνη, καθιστώντας τη χημικά διαφορετική από άλλα αντιεπιληπτικά. Ο τρόπος λειτουργίας του δεν είναι απολύτως σαφής. Φαίνεται ότι μειώνει τους ευαίσθητους στην τάση διαύλους νατρίου των νευρώνων.[5]

Η λαμοτριγίνη κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1991 και εγκρίθηκε για χρήση στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1994.[3][6] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[7] Το 2017, ήταν το 63ο πιο συχνά συνταγογραφούμενο φάρμακο στις Ηνωμένες Πολιτείες, με περισσότερες από δώδεκα εκατομμύρια συνταγές.[8][9]

Ιατρικές χρήσεις Επεξεργασία

Επιληψία Επεξεργασία

Η λαμοτριγίνη θεωρείται φάρμακο πρώτης γραμμής για πρωτογενείς γενικευμένες τονικοκλωνικές κρίσεις (περιλαμβάνει απλές μερικές, σύνθετες μερικές και γενικευμένες επιληπτικές κρίσεις καθώς και τονικοκλονικές κρίσεις εστιακής προέλευσης). Χρησιμοποιείται επίσης ως εναλλακτικό ή επικουρικό φάρμακο για μερικές επιληπτικές κρίσεις, όπως αφαιρετικές κρίσεις, μυοκλονικούς σπασμούς και ατονικές κρίσεις.[10][11] Μια ανασκόπηση του 2020 σχετικά με τη χρήση της λαμοτριγίνης ως πρόσθετης θεραπείας για γενικευμένους τονικοκλωνικούς σπασμούς ανθεκτικούς στα φάρμακα δεν μπόρεσε να καταλήξει σε συμπεράσματα για την ενημέρωση της κλινικής πρακτικής. Αν και στοιχεία χαμηλής βεβαιότητας υποδηλώνουν ότι μειώνει τις γενικευμένες τονικοκλονικές κρίσεις κατά 50%, το επίπεδο αβεβαιότητας δείχνει ότι τα πραγματικά ευρήματα θα μπορούσαν να είναι σημαντικά διαφορετικά.[12] Μια άλλη ανασκόπηση του Cochrane 2020 που εξέτασε τη χρήση της λαμοτριγίνης ως πρόσθετης θεραπείας στην ανθεκτική σε φάρμακα εστιακή επιληψία, βρήκε ότι ήταν αποτελεσματική για τη μείωση της συχνότητας των επιληπτικών κρίσεων και ήταν καλά ανεκτή.[13]

Η λαμοτριγίνη είναι μία από τις λίγες θεραπείες εγκεκριμένες από το FDA για τη μορφή επιληψίας γνωστής ως σύνδρομο Lennox-Gastaut.[14] Μειώνει τη συχνότητα των επιληπτικών κρίσεων και είναι ένα από τα δύο φάρμακα που είναι γνωστό ότι μειώνουν τη σοβαρότητα των κρίσεων.[15] Ο συνδυασμός με βαλπροϊκό είναι συνηθισμένος, αλλά αυτό αυξάνει τον κίνδυνο εξανθήματος που προκαλείται από τη λαμοτριγίνη και απαιτεί μειωμένη δοσολογία λόγω της αλληλεπίδρασης αυτών των φαρμάκων.[16]

Διπολική διαταραχή Επεξεργασία

Η λαμοτριγίνη έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ για θεραπεία συντήρησης της διπολικής διαταραχής τύπου Ι και II.[17][18] Ενώ τα αντισπασμωδικά καρβαμαζεπίνη και βαλπροϊκό είναι κατά κύριο λόγο αντιμανιακά, η λαμοτριγίνη έχει επιδείξει αποτελεσματικότητα μόνο στην πρόληψη ή τη μείωση του κινδύνου επαναλαμβανόμενων καταθλιπτικών επεισοδίων διπολικής διαταραχής. Το φάρμακο φαίνεται αναποτελεσματικό στη θεραπεία της τρέχουσας ταχείας εναλλαγής συναισθημάτων, της οξείας μανίας ή της οξείας κατάθλιψης σε διπολική διαταραχή.[19]

Η λαμοτριγίνη δεν έχει αποδείξει σαφή αποτελεσματικότητα στη θεραπεία των επεισοδίων διάθεσης, είτε μανία είτε κατάθλιψη. Δεν έχει δείξει αποτελεσματικότητα στη θεραπεία της οξείας μανίας,[20] και υπάρχει διαμάχη σχετικά με την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου στη θεραπεία της οξείας διπολικής κατάθλιψης.[21] Ενώ οι οδηγίες της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας του 2002 (APA) προτείνουν τη λαμοτριγίνη ως θεραπεία πρώτης γραμμής για την οξεία κατάθλιψη στη διπολική διαταραχή II,[22] ο ιστότοπός τους σημειώνει ότι οι οδηγίες, ηλικίας άνω των πέντε ετών, "δεν μπορούν πλέον να θεωρηθούν ως ενημερωμένες".[23] Ένα έγγραφο που γράφτηκε το 2008 από τους Nassir et al. εξέτασε στοιχεία από δοκιμές που δεν δημοσιεύθηκαν και δεν αναφέρονται στις οδηγίες APA του 2002, και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η λαμοτριγίνη έχει «πολύ περιορισμένη, εάν υπάρχει, αποτελεσματικότητα στη θεραπεία της οξείας διπολικής κατάθλιψης».[19] Ένα έγγραφο του 2008 από τους Calabrese et al. εξέτασε πολλά από τα ίδια δεδομένα και διαπίστωσε ότι σε πέντε μελέτες ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο, η λαμοτριγίνη δεν διέφερε σημαντικά από το εικονικό φάρμακο στη θεραπεία της διπολικής κατάθλιψης.[24] Ωστόσο, σε μια μετα-ανάλυση αυτών των μελετών που πραγματοποιήθηκαν το 2008, διαπιστώθηκε ότι η λαμοτριγίνη ήταν αποτελεσματική σε άτομα με διπολική κατάθλιψη, με έναν αριθμό που απαιτείται για τη θεραπεία (NNT) 11 ή 7 σε σοβαρή κατάθλιψη.[25]

Μια ανασκόπηση του 2013 σχετικά με τη λαμοτριγίνη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι συνιστάται στη διπολική συντήρηση όταν η κατάθλιψη είναι προεξάρχουσα και ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα σχετικά με το ρόλο της στη θεραπεία της οξείας διπολικής κατάθλιψης και της μονοπολικής κατάθλιψης. Επιπλέον, δεν βρέθηκαν πληροφορίες που να προτείνουν τη χρήση της σε άλλες ψυχιατρικές διαταραχές.[26]

Άλλες χρήσεις Επεξεργασία

Οι χρήσεις εκτός ετικέτας περιλαμβάνουν τη θεραπεία της περιφερικής νευροπάθειας, της νευραλγίας του τριδύμου, της αρθροιστικής κεφαλαλγίας, των ημικρανιών, την όραση χιονιού και της μείωσης του νευροπαθητικού πόνου,[27][28][29][30] αν και μια συστηματική ανασκόπηση που πραγματοποιήθηκε το 2013 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι σχεδιασμένες κλινικές δοκιμές δεν έδειξαν κανένα όφελος για τη λαμοτριγίνη στον νευροπαθητικό πόνο.[31] Η ψυχιατρική χρήση εκτός ετικέτας περιλαμβάνει τη θεραπεία ανθεκτικής στη θεραπεία ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής,[32] διαταραχής αποπροσωποποίησης,[33] διαταραχής παρατεταμένης αντίληψης παραισθησιογόνου,[34] σχιζοσυναισθηματικής διαταραχής[35] και μεταιχμιακής διαταραχής προσωπικότητας.[36] Δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι χρήσιμο σε διαταραχές μετατραυματικού στρες.[37]

Παρενέργειες Επεξεργασία

Οι πληροφορίες συνταγογράφησης της λαμοτριγίνης έχουν προειδοποίηση μαύρου κουτιού για απειλητικές για τη ζωή δερματικές αντιδράσεις, όπως το σύνδρομο Stevens-Johnson (SJS), το σύνδρομο DRESS και η τοξική επιδερμική νεκρόλυση.[38] Ο κατασκευαστής δηλώνει ότι σχεδόν όλες οι περιπτώσεις εμφανίζονται στις πρώτες δύο έως οκτώ εβδομάδες θεραπείας. Οι ασθενείς πρέπει να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια για τυχόν απροσδόκητο δερματικό εξάνθημα, καθώς η παρουσία του αποτελεί ένδειξη πιθανής σοβαρής ή ακόμη και θανατηφόρας παρενέργειας του φαρμάκου. Δεν καταλήγουν όλα τα εξανθήματα που εμφανίζονται κατά τη λήψη της λαμοτριγίνης σε SJS ή TEN. Μεταξύ 5 και 10% των ασθενών θα εμφανίσουν εξάνθημα, αλλά μόνο ένας στους χίλιους ασθενείς θα εμφανίσει σοβαρό εξάνθημα. Το εξάνθημα και άλλες δερματικές αντιδράσεις είναι πιο συχνές στα παιδιά, επομένως αυτό το φάρμακο προορίζεται συχνά για ενήλικες. Για ασθενείς των οποίων η λαμοτριγίνη έχει σταματήσει μετά την εμφάνιση εξανθήματος, η επαναπρόκληση με λαμοτριγίνη είναι επίσης μια βιώσιμη επιλογή. Ωστόσο, δεν ισχύει για πολύ σοβαρές περιπτώσεις.[39]

Άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν απώλεια ισορροπίας ή συντονισμού, διπλή όραση, στραβισμό, συστολή των οφθαλμικών κορών, θολή όραση, ζάλη και έλλειψη συντονισμού, υπνηλία, αϋπνία, άγχος, έντονα όνειρα ή εφιάλτες, ξηροστομία, έλκη στο στόμα, προβλήματα μνήμης, αλλαγές στη διάθεση, κνησμό, ρινική καταρροή, βήχα, ναυτία, δυσπεψία, κοιλιακό άλγος, απώλεια βάρους, χαμένη ή επώδυνη εμμηνορροϊκή περίοδο και κολπίτιδα. Το προφίλ παρενεργειών ποικίλλει σε διαφορετικούς πληθυσμούς ασθενών.[40] Οι συνολικές ανεπιθύμητες ενέργειες στη θεραπεία είναι παρόμοιες μεταξύ ανδρών, γυναικών, γηριατρικών, παιδιατρικών και φυλετικών ομάδων.[41]

Η λαμοτριγίνη έχει συσχετιστεί με μείωση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων ( λευκοπενία ).[42] Η λαμοτριγίνη δεν παρατείνει το QT / QTc σε μελέτες σε υγιή άτομα.[43]

Σε άτομα που λαμβάνουν αντιψυχωσικά, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις κακοήθους νευροληπτικού συνδρόμου που προκαλείται από λαμοτριγίνη.[44][45]

Το 2018, η FDA απαιτούσε μια νέα προειδοποίηση για τον κίνδυνο αιμοφαγοκυτταρικής λεμφοϊστοκυττάρωσης. Αυτή η αντίδραση μπορεί να συμβεί μεταξύ ημερών έως εβδομάδων μετά την έναρξη της θεραπείας.[46]

Γυναίκες Επεξεργασία

Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό από τους άνδρες να έχουν παρενέργειες.[47] Αυτό είναι το αντίθετο από τα περισσότερα άλλα αντιεπιληπτικά.

Ορισμένα στοιχεία δείχνουν αλληλεπιδράσεις μεταξύ της λαμοτριγίνης και των γυναικείων ορμονών, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν ιδιαίτερη ανησυχία για τις γυναίκες υπό ορμονικά αντισυλληπτικά που περιέχουν οιστρογόνα. Η αιθινυλοιστραδιόλη, ένα συστατικό τέτοιων αντισυλληπτικών, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τα επίπεδα της λαμοτριγίνης στον ορό.[48] Οι γυναίκες που ξεκινούν από του στόματος αντισυλληπτικά που περιέχουν οιστρογόνα μπορεί να χρειαστεί να αυξήσουν τη δόση της λαμοτριγίνης για να διατηρήσουν το επίπεδο αποτελεσματικότητάς της. Ομοίως, οι γυναίκες ενδέχεται να παρουσιάσουν αύξηση των παρενεργειών της λαμοτριγίνης μετά τη διακοπή των αντισυλληπτικών χαπιών. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την εβδομάδα «χωρίς χάπια» όπου τα επίπεδα της λαμοτριγίνης στον ορό έχει αποδειχθεί ότι αυξάνουν κατά δύο φορές.[38]

Εγκυμοσύνη και θηλασμός Επεξεργασία

Πολλές μελέτες δεν διαπίστωσαν συσχέτιση μεταξύ της έκθεσης στη λαμοτριγίνη στη μήτρα και γενετικών ανωμαλιών, ενώ εκείνες που έχουν βρει μια συσχέτιση έχουν βρει μόνο μικρές συσχετίσεις με μικρές δυσπλασίες, όπως οι σχιστίες υπερώας.[49] Ανασκοπήσειςηβιβλιογραφίας ς διαπίστωσαν ότι τα συνολικά ποσοστά συγγενών δυσπλασιών σε βρέφη που εκτέθηκαν σε λαμοτριγίνη στη μήτρα είναι σχετικά χαμηλά (1-4%), κάτι που είναι παρόμοιο με το ποσοστό δυσπλασιών στον γενικό πληθυσμό.[50][51] Είναι γνωστό ότι η λαμοτριγίνη είναι ασθενής αναστολέας της ανθρώπινης διυδροφυλικής αναγωγάσης (DHFR) και άλλοι, πιο ισχυροί, αναστολείς της ανθρώπινης DHFR όπως η μεθοτρεξάτη είναι γνωστό ότι είναι τερατογόνοι.[49]

Η λαμοτριγίνη εκφράζεται στο μητρικό γάλα. Ο κατασκευαστής δεν συνιστά θηλασμό κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Μια συχνά ενημερωμένη ανασκόπηση της επιστημονικής βιβλιογραφίας εκτιμά τη λαμοτριγίνη ως L3: μέτρια ασφαλής.[52]

Άλλοι τύποι παρενεργειών Επεξεργασία

Η λαμοτριγίνη συνδέεται με ιστούς που περιέχουν μελανίνη, όπως η ίριδα του ματιού. Οι μακροπρόθεσμες συνέπειες αυτού είναι άγνωστες.[53]

Η GlaxoSmithKline διερεύνησε τη λαμοτριγίνη για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ με ασαφή αποτελέσματα. Δεν παρατηρήθηκαν επιβλαβείς επιδράσεις στη γνωστική λειτουργία. Ωστόσο, η μόνη στατιστική βελτίωση στα βασικά συμπτώματα της ΔΕΠΥ ήταν μια βελτίωση σε μια δοκιμαστική σειριακή προσθήκη ελεγχόμενου ακουστικού που μετρά την ταχύτητα της ακουστικής επεξεργασίας και την ικανότητα υπολογισμού.[54] Μια άλλη μελέτη ανέφερε ότι η λαμοτριγίνη μπορεί να είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική επιλογή θεραπείας για τους ενήλικες που πάσχουν από ΔΕΠΥ με συννοσηρή διπολική και επαναλαμβανόμενη κατάθλιψη.[55]

Η λαμοτριγίνη είναι γνωστό ότι επηρεάζει τον ύπνο. Μελέτες με μικρό αριθμό ασθενών (10-15) ανέφεραν ότι η λαμοτριγίνη αυξάνει τη σταθερότητα του ύπνου (αυξάνει τη διάρκεια του ύπνου REM, μειώνει τον αριθμό των αλλαγών φάσης και μειώνει τη διάρκεια του ύπνου αργών κυμάτων ),[56] και ότι δεν υπήρχε επίδραση στην επαγρύπνηση,[57] και υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη γνωστική λειτουργία.[58] Ωστόσο, μια αναδρομική μελέτη 109 ιατρικών φακέλων ασθενών διαπίστωσε ότι το 6,7% των ασθενών εμφάνισε «προειδοποιητικό αποτέλεσμα» με αποτέλεσμα αφόρητη αϋπνία, για την οποία η θεραπεία έπρεπε να διακοπεί.[59]

Η λαμοτριγίνη μπορεί να προκαλέσει έναν τύπο επιληπτικής κρίσης που είναι γνωστός ως μυοκλονικό τίναγμα, ο οποίος τείνει να συμβεί αμέσως μετά τη χρήση του φαρμάκου. Όταν χρησιμοποιείται στη θεραπεία μυοκλονικών επιληψιών, όπως η νεανική μυοκλονική επιληψία, συνήθως απαιτούνται χαμηλότερες δόσεις (και χαμηλότερα επίπεδα πλάσματος), καθώς ακόμη και μέτριες δόσεις αυτού του φαρμάκου μπορούν να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις, συμπεριλαμβανομένων των τονικοκλωνικών επιληπτικών κρίσεων, οι οποίες μπορούν να εξελιχθούν σε status epilepticus, που είναι ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης.[41]

Φαρμακολογία Επεξεργασία

Μηχανισμός δράσης Επεξεργασία

Η λαμοτριγίνη είναι μέλος της κατηγορίας αντιεπιληπτικών φαρμάκων που εμποδίζουν τους διαύλους νατρίου.[60] Αυτό μπορεί να καταστέλλει την απελευθέρωση γλουταμινικού και ασπαρτικού, δύο από τους κυρίαρχους διεγερτικούς νευροδιαβιβαστές στο ΚΝΣ.[61] Είναι γενικά αποδεκτό να είναι μέλος της κατηγορίας αντιεπιληπτικών φαρμάκων που αναστέλλουν τους διαύλους νατρίου,[62] αλλά θα μπορούσε να έχει πρόσθετες δράσεις, καθώς έχει ευρύτερο φάσμα δράσης από άλλα αντιεπιληπτικά φάρμακα διαύλων νατρίου όπως η φαινυτοΐνη και είναι αποτελεσματικό στην θεραπεία της καταθλιπτικής φάσης της διπολικής διαταραχής, ενώ άλλα αντιεπιληπτικά φάρμακα που παρεμποδίζουν το κανάλι νατρίου δεν είναι, πιθανώς λόγω της δραστηριότητας του υποδοχέα σίγμα. Επιπλέον, η λαμοτριγίνη μοιράζεται λίγες παρενέργειες με άλλα, άσχετα αντιεπιληπτικά φάρμακα που είναι γνωστό ότι αναστέλλουν τα κανάλια νατρίου, το οποίο τονίζει περαιτέρω τις μοναδικές του ιδιότητες.[63]

Είναι ένα παράγωγο τριαζίνης που αναστέλλει ευαίσθητους στην τάση διαύλους νατρίου, οδηγώντας σε σταθεροποίηση των νευρωνικών μεμβρανών. Επίσης, μπλοκάρει τους τύπου L-, Ν- και Ρ- διαύλους ασβεστίου και αναστέλλει ασθενώς τον υποδοχέα σεροτονίνης 5-ΗΤ3.[64] Αυτές οι δράσεις πιστεύεται ότι αναστέλλουν την απελευθέρωση του γλουταμικού σε φλοιώδεις προεξοχές των μεταιχμιακών περιοχών στο κοιλιακό ραβδωτό σώμα,[65] και τα νευροπροστατευτικά και αντιγλουταμινεργικά αποτελέσματά του έχουν επισημανθεί ως πολλά υποσχόμενα συνεισφέροντα στη σταθεροποιητική δράση της.[66] Παρατηρήσεις ότι η λαμοτριγίνη μείωσε την νευροδιαβίβαση μέσω των γ-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA) υποδοχέων Α στις αμυγδαλές αρουραίου, υποδηλώνει ότι μπορεί επίσης να εμπλέκεται ένας GABAεργικός μηχανισμός.[67] Φαίνεται ότι η λαμοτριγίνη δεν αυξάνει τα επίπεδα του GABA στο αίμα στους ανθρώπους.[68]

Η λαμοτριγίνη δεν έχει έντονα αποτελέσματα σε οποιονδήποτε από τους συνηθισμένους υποδοχείς νευροδιαβιβαστών που επηρεάζουν τα αντιεπιληπτικά (αδρενεργικοί, ντοπαμίνης D1 και D2, μουσκαρινικοί, GABA, ισταμινεργικοί Η1, σεροτονίνης 5-ΗΤ2 και Ν-μεθυλ-ϋ-ασπαρτικού ). Οι ανασταλτικές επιδράσεις στους μεταφορείς 5-HT, νορεπινεφρίνης και ντοπαμίνης είναι αδύναμες.[69] Η λαμοτριγίνη είναι ένας ασθενής αναστολέας της διυδροφολικής αναγωγάσης,[70] αλλά εάν αυτό το αποτέλεσμα είναι αρκετό για να συμβάλει στον μηχανισμό δράσης ή αυξάνει τον κίνδυνο για το έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν είναι γνωστό. Οι πρώτες μελέτες του μηχανισμού δράσης της λαμοτριγίνης εξέτασαν τις επιδράσεις της στην απελευθέρωση ενδογενών αμινοξέων από φέτες εγκεφαλικού φλοιού αρουραίου in vitro. Όπως συμβαίνει με τα αντιεπιληπτικά φάρμακα που δρουν σε εξαρτώμενα από την τάση κανάλια νατρίου, η λαμοτριγίνη αναστέλλει έτσι την απελευθέρωση γλουταμινικού και ασπαρτικού, η οποία προκαλείται από τον ενεργοποιητή διαύλου νατρίου βερατρίνη και ήταν λιγότερο αποτελεσματική στην αναστολή της απελευθέρωσης ακετυλοχολίνης ή GABA. Σε υψηλές συγκεντρώσεις, δεν είχε καμία επίδραση στην αυθόρμητη ή προκαλούμενη από κάλιο απελευθέρωση αμινοξέων.[47]

Φαρμακοκινητική Επεξεργασία

Η φαρμακοκινητική της λαμοτριγίνης ακολουθεί κινητική πρώτης τάξης, με χρόνο ημιζωής 29 ώρες και όγκο κατανομής 1,36 L/kg.[71] Η λαμοτριγίνη απορροφάται ταχέως και πλήρως μετά τη χορήγηση από το στόμα. Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητά του είναι 98% και το πλάσμα Cmax εμφανίζεται σε 1,4 με 4,8 ώρες. Τα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν ότι η βιοδιαθεσιμότητα δεν επηρεάζεται από τα τρόφιμα. Η εκτίμηση του μέσου φαινομένου όγκου κατανομής της λαμοτριγίνης μετά από χορήγηση από το στόμα κυμαίνεται από 0,9 έως 1,3 L/kg. Αυτό είναι ανεξάρτητο από τη δόση και είναι παρόμοιο μετά από εφάπαξ και πολλαπλές δόσεις τόσο σε ασθενείς με επιληψία όσο και σε υγιείς εθελοντές.[72]

Η λαμοτριγίνη απενεργοποιείται με γλυκουρονιδίωση στο ήπαρ.[73] Η λαμοτριγίνη μεταβολίζεται κυρίως με σύζευξη γλυκουρονικού οξέος. Ο κύριος μεταβολίτης του είναι ένα ανενεργό συζυγές 2-n-γλυκουρονιδίου.[74]

Η λαμοτριγίνη έχει λιγότερες φαρμακευτικές αλληλεπιδράσεις από πολλά αντιεπιληπτικά φάρμακα, αν και οι φαρμακοκινητικές αλληλεπιδράσεις με καρβαμαζεπίνη, φαινυτοΐνη και άλλα φάρμακα που προκαλούν αύξηση των ηπατικών ενζύμων μπορεί να μειώσουν τον χρόνο ημιζωής.[75] Οι προσαρμογές της δόσης πρέπει να γίνονται κατά την κλινική ανταπόκριση, αλλά η παρακολούθηση μπορεί να είναι επωφελής για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης.[47]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 «Lamotrigine Use During Pregnancy». Drugs.com. 8 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2020. 
  2. ↑ «Lamotrigine». Drugs.com. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2017. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Lamotrigine». The American Society of Health-System Pharmacists. Ανακτήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2017. 
  4. ↑ «Lamotrigine: Its Role in Bipolar Disorder». PsychiatricTimes. Ανακτήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου 2020. 
  5. ↑ «Lamotrigine». PubChem Open Chemistry Database. US: National Institutes of Health. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2016. 
  6. ↑ The Treatment of Epilepsy (4th έκδοση). John Wiley & Sons, Incorporated. 2015. σελ. 1321. ISBN 9781118936993. 
  7. ↑ World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO. 
  8. ↑ «The Top 300 of 2020». ClinCalc. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  9. ↑ «Lamotrigine - Drug Usage Statistics». ClinCalc. 23 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  10. ↑ Harrison's Principles of Internal Medicine, 16th ed. McGraw-Hill. 2005. σελίδες 3–22. ISBN 9780071466332. 
  11. ↑ Current Medical Diagnosis and Treatment, 45th ed. McGraw-Hill. 2006. ISBN 978-0071454100. 
  12. ↑ Bresnahan, Rebecca; Panebianco, Mariangela; Marson, Anthony G. (1 July 2020). «Lamotrigine add-on therapy for drug-resistant generalised tonic-clonic seizures». The Cochrane Database of Systematic Reviews 7: CD007783. doi:10.1002/14651858.CD007783.pub3. ISSN 1469-493X. PMID 32609387. 
  13. ↑ Panebianco, Mariangela; Bresnahan, Rebecca; Ramaratnam, Sridharan; Marson, Anthony G. (20 March 2020). «Lamotrigine add-on therapy for drug-resistant focal epilepsy». The Cochrane Database of Systematic Reviews 3: CD001909. doi:10.1002/14651858.CD001909.pub3. ISSN 1469-493X. PMID 32196639. 
  14. ↑ «Treatment of Lennox-Gastaut syndrome». The Cochrane Database of Systematic Reviews (2): CD003277. February 2013. doi:10.1002/14651858.CD003277.pub3. PMID 23450537. 
  15. ↑ «Efficacy and tolerability of the new antiepileptic drugs II: treatment of refractory epilepsy: report of the Therapeutics and Technology Assessment Subcommittee and Quality Standards Subcommittee of the American Academy of Neurology and the American Epilepsy Society». Neurology 62 (8): 1261–73. April 2004. doi:10.1212/01.WNL.0000123695.22623.32. PMID 15111660. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2004-12-16. https://web.archive.org/web/20041216010053/http://www.neurology.org/cgi/content/full/62/8/1261. Ανακτήθηκε στις 2020-10-09. 
  16. ↑ «Managing pediatric epilepsy syndromes with new antiepileptic drugs». Pediatrics 104 (5 Pt 1): 1106–16. November 1999. doi:10.1542/peds.104.5.1106. PMID 10545555. 
  17. ↑ GlaxoSmithKline, 2003
  18. ↑ GlaxoSmithKline (12 Οκτωβρίου 2010). «Lamictal (lamotrigine) Label Information» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 20 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2019. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Publication bias and the pharmaceutical industry: the case of lamotrigine in bipolar disorder». Medscape Journal of Medicine 10 (9): 211. 2008. PMID 19008973. 
  20. ↑ «Lamotrigine: a review of its use in bipolar disorder». Drugs 63 (19): 2029–50. 2003. doi:10.2165/00003495-200363190-00009. PMID 12962521. 
  21. ↑ «Treatment of bipolar disorder». Lancet 381 (9878): 1672–82. May 2013. doi:10.1016/S0140-6736(13)60857-0. PMID 23663953. 
  22. ↑ «Acute Treatment — Formula and Implementation of a Treatment Plan». Practice Guideline for the Treatment of Patients With Bipolar Disorder Second Edition. American Psychiatric Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2010. 
  23. ↑ «Main page». Practice Guideline for the Treatment of Patients With Bipolar Disorder Second Edition. American Psychiatric Association. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2010. 
  24. ↑ «Lamotrigine in the acute treatment of bipolar depression: results of five double-blind, placebo-controlled clinical trials». Bipolar Disorders 10 (2): 323–33. March 2008. doi:10.1111/j.1399-5618.2007.00500.x. PMID 18271912. 
  25. ↑ «Lamotrigine for treatment of bipolar depression: independent meta-analysis and meta-regression of individual patient data from five randomised trials». The British Journal of Psychiatry 194 (1): 4–9. January 2009. doi:10.1192/bjp.bp.107.048504. PMID 19118318. 
  26. ↑ «Lamotrigine in psychiatric disorders». The Journal of Clinical Psychiatry 74 (7): 675–84. July 2013. doi:10.4088/JCP.12r08046. PMID 23945444. https://archive.org/details/sim_journal-of-clinical-psychiatry_2013-07_74_7/page/675. 
  27. ↑ «Neuromodulating drugs for the symptomatic treatment of neuropathic pain». Current Pain and Headache Reports 8 (3): 212–6. June 2004. doi:10.1007/s11916-004-0054-4. PMID 15115640. 
  28. ↑ «Anticonvulsants in neuropathic pain: rationale and clinical evidence». European Journal of Pain 6 Suppl A: 61–8. 2002. doi:10.1053/eujp.2001.0324. PMID 11888243. 
  29. ↑ «Newer antiepileptic drugs: possible uses in the treatment of neuropathic pain and migraine». Clinical Therapeutics 25 (10): 2506–38. October 2003. doi:10.1016/S0149-2918(03)80314-4. PMID 14667954. 
  30. ↑ Bou Ghannam, Alaa; Pelak, Victoria S. (March 2017). «Visual Snow: a Potential Cortical Hyperexcitability Syndrome». Current Treatment Options in Neurology 19 (3): 9. doi:10.1007/s11940-017-0448-3. ISSN 1092-8480. PMID 28349350. 
  31. ↑ «Lamotrigine for chronic neuropathic pain and fibromyalgia in adults». The Cochrane Database of Systematic Reviews (12): CD006044. December 2013. doi:10.1002/14651858.CD006044.pub4. PMID 24297457. 
  32. ↑ «Role of lamotrigine augmentation in treatment-resistant obsessive compulsive disorder: a retrospective case review from South Asia». Indian Journal of Psychological Medicine 37 (2): 154–8. 2015. doi:10.4103/0253-7176.155613. PMID 25969599. 
  33. ↑ Medford, N. (2005). «Understanding and treating depersonalisation disorder». Advances in Psychiatric Treatment 11 (2): 92–100. doi:10.1192/apt.11.2.92. 
  34. ↑ «Hallucinogen-persisting perception disorder». Therapeutic Advances in Psychopharmacology 2 (5): 199–205. October 2012. doi:10.1177/2045125312451270. PMID 23983976. 
  35. ↑ «Lamotrigine in the treatment of schizoaffective disorder». Neuropsychobiology 38 (3): 204–5. October 1998. doi:10.1159/000026540. PMID 9778612. https://epub.ub.uni-muenchen.de/16560/1/10_1159_000026540.pdf. 
  36. ↑ «Pharmacotherapy for borderline personality disorder: Cochrane systematic review of randomised trials». The British Journal of Psychiatry 196 (1): 4–12. January 2010. doi:10.1192/bjp.bp.108.062984. PMID 20044651. 
  37. ↑ Stein, D. J.; Ipser, J. C.; Seedat, S. (2006-01-25). «Pharmacotherapy for post traumatic stress disorder (PTSD)». The Cochrane Database of Systematic Reviews (1): CD002795. doi:10.1002/14651858.CD002795.pub2. ISSN 1469-493X. PMID 16437445. 
  38. ↑ 38,0 38,1 «Lamictal Prescribing Information» (PDF). GlaxoSmithKline. Μαΐου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 13 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2008. 
  39. ↑ «Lamotrigine rechallenge after a skin rash. A combined study of open cases and a meta-analysis». Revista de Psiquiatria y Salud Mental 6 (4): 144–9. Jun 2012. doi:10.1016/j.rpsm.2012.04.002. PMID 23084805. https://zenodo.org/record/895436. 
  40. ↑ «Lamictal (Lamotrigine): Uses, Dosage, Side Effects, Interactions, Warning». 
  41. ↑ 41,0 41,1 «Drug Label Information». Dailymed. National Institute of Health. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2014. 
  42. ↑ «Leucopenia associated with lamotrigine». BMJ (Clinical Research Ed.) 310 (6978): 504. February 1995. doi:10.1136/bmj.310.6978.504b. PMID 7888892. 
  43. ↑ Lamotrigine does not prolong QTc in a thorough QT/QTc study in healthy subjects Αρχειοθετήθηκε 2017-08-09 στο Wayback Machine.«Lamotrigine does not prolong QTc in a thorough QT/QTc study in healthy subjects». British Journal of Clinical Pharmacology 66 (3): 396–404. September 2008. doi:10.1111/j.1365-2125.2008.03250.x. PMID 18662287. PMC 2526242. https://archive.org/details/sim_british-journal-of-clinical-pharmacology_2008-09_66_3/page/396. 
  44. ↑ «Lamotrigine-induced neuroleptic malignant syndrome under risperidone treatment: a case report». The Journal of Neuropsychiatry and Clinical Neurosciences 24 (2): E38–9. March 2012. doi:10.1176/appi.neuropsych.11040093. PMID 22772697. 
  45. ↑ «Neuroleptic malignant syndrome induced by lamotrigine». Clinical Neuropharmacology 36 (4): 131–2. July–August 2013. doi:10.1097/WNF.0b013e318294799a. PMID 23783003. 
  46. ↑ «Safety Alerts for Human Medical Products - Lamictal (lamotrigine): Drug Safety Communication - Serious Immune System Reaction». www.fda.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2018. 
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 unknown, unknown. «Lamictal». National Institute of Health. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2014. 
  48. ↑ «Ethinyl estradiol, not progestogens, reduces lamotrigine serum concentrations». Epilepsia 46 (9): 1414–7. September 2005. doi:10.1111/j.1528-1167.2005.10105.x. PMID 16146436. 
  49. ↑ 49,0 49,1 «Product Information Lamotrigine Sandoz 25mg, 50mg, 100mg, 200mg, Dispersible/Chewable Tablets». TGA eBusiness Services. Sandoz Pty Ltd. 10 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  50. ↑ «[Teratogenic effects of lamotrigine in women with bipolar disorder]» (στα Dutch). Tijdschrift voor Psychiatrie 51 (10): 741–50. 2009. PMID 19821242. 
  51. ↑ «Lamotrigine in pregnancy: safety profile and the risk of malformations». Singapore Medical Journal 48 (10): 880–3. October 2007. PMID 17909669. 
  52. ↑ Medications and Mothers' Milk (13th έκδοση). Hale Publishing. 2008. σελ. 532. ISBN 978-0-9815257-2-3. 
  53. ↑ anonymous. «Lamictal, Warnings & Precautions». RxList Inc. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2008. 
  54. ↑ Glaxo Smith Klein Clinical Study Register, Study No. LAM40120: Lamotrigine (Lamictal) Treatment in adults with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), A pilot study Αρχειοθετήθηκε 2017-12-01 στο Wayback Machine.
  55. ↑ «Lamotrigine for attention deficit-hyperactivity disorder comorbid with mood disorders: a case series». Journal of Psychopharmacology 28 (3): 282–3. March 2014. doi:10.1177/0269881113493365. PMID 23784736. 
  56. ↑ «The effects of lamotrigine on sleep in patients with epilepsy». Epilepsia 42 (12): 1569–73. December 2001. doi:10.1046/j.1528-1157.2001.46100.x. PMID 11879368. 
  57. ↑ «Neurophysiological evaluation of vigilance in epileptic patients on monotherapy with lamotrigine». Clinical Neurophysiology 112 (6): 1018–22. June 2001. doi:10.1016/S1388-2457(01)00537-5. PMID 11377260. https://archive.org/details/sim_clinical-neurophysiology_2001-06_112_6/page/1018. 
  58. ↑ «Effects of lamotrigine on nocturnal sleep, daytime somnolence and cognitive functions in focal epilepsy». Acta Neurologica Scandinavica 102 (2): 81–6. August 2000. doi:10.1034/j.1600-0404.2000.102002081.x. PMID 10949523. 
  59. ↑ «Lamotrigine associated with insomnia». Epilepsia 40 (3): 322–5. March 1999. doi:10.1111/j.1528-1157.1999.tb00712.x. PMID 10080513. https://archive.org/details/sim_epilepsia_1999-03_40_3/page/322. 
  60. ↑ «Chapter 1: Principles of antiepileptic drug action». Antiepileptic Drugs, Fifth Edition. Lippincott Williams & Wilkins. 2002. σελίδες 3–22. ISBN 9780781723213. 
  61. ↑ «DailyMed - LAMOTRIGINE - lamotrigine chewable dispersible tablet, for suspension». DailyMed. U.S. National Library of Medicine. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. 
  62. ↑ «The neurobiology of antiepileptic drugs». Nature Reviews. Neuroscience 5 (7): 553–64. July 2004. doi:10.1038/nrn1430. PMID 15208697. https://zenodo.org/record/1233562. 
  63. ↑ «Studies on the mechanism of action of the novel anticonvulsant lamotrigine (Lamictal) using primary neurological cultures from rat cortex». Brain Research 612 (1–2): 190–9. May 1993. doi:10.1016/0006-8993(93)91660-K. PMID 7687190. 
  64. ↑ «Prescribing Information for LAMICTAL (lamotrigine)» (PDF). FDA. 
  65. ↑ «Systematic review of lamotrigine augmentation of treatment resistant unipolar depression (TRD)». Journal of Mental Health 19 (2): 168–75. April 2010. doi:10.3109/09638230903469269. PMID 20433324. 
  66. ↑ «Potential mechanisms of action of lamotrigine in the treatment of bipolar disorders». Journal of Clinical Psychopharmacology 23 (5): 484–95. October 2003. doi:10.1097/01.jcp.0000088915.02635.e8. PMID 14520126. 
  67. ↑ «Lamotrigine reduces spontaneous and evoked GABAA receptor-mediated synaptic transmission in the basolateral amygdala: implications for its effects in seizure and affective disorders». Neuropharmacology 42 (4): 522–9. March 2002. doi:10.1016/s0028-3908(01)00198-8. PMID 11955522. https://archive.org/details/sim_neuropharmacology_2002-03_42_4/page/522. 
  68. ↑ «Effect of lamotrigine on plasma GABA levels in healthy humans». Progress in Neuro-Psychopharmacology & Biological Psychiatry 27 (3): 419–23. May 2003. doi:10.1016/S0278-5846(03)00028-9. PMID 12691776. 
  69. ↑ «Lamotrigine inhibits monoamine uptake in vitro and modulates 5-hydroxytryptamine uptake in rats». European Journal of Pharmacology 358 (1): 19–24. September 1998. doi:10.1016/s0014-2999(98)00580-9. PMID 9809864. 
  70. ↑ «LAMICTAL (lamotrigine) tablet». Daily Med. U.S. National Library of Medicine. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2013. 
  71. ↑ «Pharmacokinetics and safety of lamotrigine (Lamictal) in patients with epilepsy». Epilepsy Research 10 (2–3): 191–200. 1991. doi:10.1016/0920-1211(91)90012-5. PMID 1817959. 
  72. ↑ «Lamotrigine, a new anticonvulsant: pharmacokinetics in normal humans». Clinical Pharmacology and Therapeutics 42 (5): 535–41. November 1987. doi:10.1038/clpt.1987.193. PMID 3677542. https://archive.org/details/sim_clinical-pharmacology-and-therapeutics_1987-11_42_5/page/535. 
  73. ↑ «Pharmacotherapeutics of epilepsy: use of lamotrigine and expectations for lamotrigine extended release». Therapeutics and Clinical Risk Management 4 (5): 1035–46. October 2008. doi:10.2147/TCRM.S3343. PMID 19209284. 
  74. ↑ «Lamotrigine. A review of its pharmacological properties and clinical efficacy in epilepsy». Drugs 46 (1): 152–76. July 1993. doi:10.2165/00003495-199346010-00009. PMID 7691504. 
  75. ↑ «A mechanistic approach to antiepileptic drug interactions». The Annals of Pharmacotherapy 32 (5): 554–63. May 1998. doi:10.1345/aph.17332. PMID 9606477. https://archive.org/details/sim_annals-of-pharmacotherapy_1998-05_32_5/page/554. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λαμοτριγίνη&oldid=9714738"