Λανγκρ

Λανγκρ
	Άποψη του Λανγκρ και των οχυρώσεων
; Σημαία	; Έμβλημα
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Ωτ-Μαρν και διαμέρισμα του Λανγκρ
Ταχυδρομικός κώδικας	52200
Κωδικός Κοινότητας	52269
Πληθυσμός	7.697 (1 Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	22,33 km²
Υψόμετρο	475 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Λανγκρ 47°51′45″N 5°19′59″E
Ιστότοπος	http://www.langres.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 47°51′45″N 5°19′59″E / 47.86250°N 5.33306°E / 47.86250; 5.33306

Το Λανγκρ (γαλλικά: Langres) είναι κοινότητα στο νομό Ωτ-Μαρν στην περιοχή Γκραντ Εστ, στη βορειοανατολική Γαλλία.

Η πόλη έχει τιμηθεί με τις ετικέτες «Πόλη τέχνης και ιστορίας», «Ανθισμένη πόλη» και «Ιντερνετική πόλη».

Έχει πληθυσμό 7.761 κατοίκους (2016).^[7]

Οι κάτοικοι αναφέρονται ως Λανγκρουά (ζ).^[8]

Γεωγραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Θέα από τα τείχη στη λίμνη Λιέ

Η κοινότητα Λανγκρ βρίσκεται στα νότια του νομού Ωτ-Μαρν, ^[9]στη διοικητική περιοχή Γκραντ-Εστ, σε απόσταση 293 χιλιομέτρων (οδικώς) νοτιοανατολικά του Παρισιού^[10] και 35 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Σωμόν, ^[11]της πρωτεύουσας του νομού Ωτ-Μαρν.

Είναι μία από τις δύο υπονομαρχίες του νομού, η άλλη είναι το Σαιν-Ντιζιέ και βρίσκεται στα βόρεια του νομού. Έχει πληθυσμό 7.761 κατοίκους (2016).^[7]

Η πόλη είναι χτισμένη σε υψόμετρο 458 μέτρων στα βόρεια του οροπεδίου που χωρίζει το λεκανοπέδιο του Παρισιού από την κοιλάδα του ποταμού Σον.

Η πόλη είναι οδικός άξονας, ήδη σημαντικός κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Γαλατίας. Το 1858 απέκτησε σιδηροδρομικό σταθμό στο δίκτυο Παρίσι-Μιλούζ. Επίσης, το κανάλι που ενώνει την Καμπανία με τη Βουργουνδία περνάει κοντά στην πόλη. Η περιοχή Λανγκρ ονομάζεται «περιοχή των τεσσάρων λιμνών». Αυτές οι τεχνητές λίμνες κατασκευάστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα για την παροχή νερού στο κανάλι. Η λίμνη Λιέ, η μεγαλύτερη και ορατή από τα τείχη της πόλης, διευθετήθηκε σε χώρο αναψυχής για κολύμπι και θαλάσσια σπορ (πεντάλ, ιστιοσανίδα, κανό, θαλάσσιο σκι).

Τα κύρια υδάτινα ρεύματα που διασχίζουν την πόλη είναι ο ποταμός Μάρνης, και οι μικρότεροι Μπονέλ και Ρουισώ.

Κλίμα Επεξεργασία

Το Λανγκρ, σύμφωνα με τα μετεωρολογικά δελτία, είναι μία από τις πιο κρύες πόλεις, λόγω του ηπειρωτικού κλίματος και του υψομέτρου που το εκθέτει στους ανέμους από όλες τις πλευρές. Τα καλοκαίρια είναι μέτρια ζεστά και ηλιόλουστα ενώ οι χειμώνες είναι κρύοι, ομιχλώδεις και συχνά χιονισμένοι.

Ιστορία Επεξεργασία

Αρχαιότητα Επεξεργασία

Η Ρωμαϊκή πύλη

Όπως και οι περισσότεροι άλλοι γαλατικοί λαοί, το λατινικό όνομα των κατοίκων της περιοχής Λιγγόνων, μεταφέρθηκε στο σημερινό τοπωνύμιο της πρωτεύουσάς τους. Έτσι, το Γαλατο-ρωμαϊκό Αντεμαντούνουμ μετονομάστηκε σε Λανγκρ.

Μεσαίωνας Επεξεργασία

Η στέψη του Λουδοβίκου Η'

Μετά από μια σύντομη ύφεση μετά τις βαρβαρικές επιδρομές, η πόλη ανέκτησε την ευημερία της κατά την Καρολίγγεια Αναγέννηση, παρά τις καταστροφικές επιδρομές των Νορμανδών από 888 έως 894. Η αυξανόμενη πολιτική επιρροή, παρά τη Γρηγοριανή μεταρρύθμιση, η οικονομική ευημερία και η πολιτιστική επιρροή της επισκοπής του Λανγκρ, παράλληλα με την ανάπτυξη της φεουδαρχίας, έκαναν το Λανγκρ μια ισχυρή πόλη του Μέσου Μεσαίωνα, επάξια κληρονόμο της Πολιτείας (Civitas) των Λιγκόνων.

Η επισκοπή του Λανγκρ, παραμένοντας πιστή στο στέμμα της Γαλλίας, κατά τον 12ο αιώνα ευνοήθηκε και απέκτησε προνόμια: το 1179 ο Ούγος Γ΄, δούκας της Βουργουνδίας χορήγησε τον τίτλο του κόμη του Λανγκρ στον θείο του επίσκοπο Γκωτιέ, ο Λουδοβίκος Ζ' της Γαλλίας τον ονόμασε Ομότιμο και ο Φίλιππος Αύγουστος χορήγησε το 1200 τον τίτλο του δούκα στους επισκόπους του Λανγκρ.

Έχαιραν μεγάλων προνομίων, τόσο που κατά τη διάρκεια της στέψης του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου Η' στις 6 Αυγούστου 1223 στον καθεδρικό ναό της Ρενς, ο δούκας-επίσκοπος του Λανγκρ κρατούσε το βασιλικό σκήπτρο.

Οι ταραγμένοι 14ος και 15ος αιώνες ανάγκασαν την πόλη να ενισχύσει τις οχυρώσεις της, οι οποίες εξακολουθούν να υπάρχουν και να προσδίδουν στην παλιά πόλη τον μεσαιωνικό χαρακτήρα της.

Αναγέννηση Επεξεργασία

Κατά την περίοδο της Αναγέννησης, το Λανγκρ έγινε ένα σημαντικό καλλιτεχνικό κέντρο όπου η λογοτεχνία, η ζωγραφική, η αρχιτεκτονική και γενικά οι τέχνες άκμασαν. Η πόλη ευνοήθηκε ιδιαίτερα από την εγγύτητά της προς τη βασιλική αυλή και την ισχύ της επισκοπής της. Από τα τέλη του 15ου και αρχές του 16ου αιώνα, η ευημερία στην πόλη οδήγησε στην κατασκευή πολλών μεγαλόπρεπων πολιτικών, θρησκευτικών και στρατιωτικών κτιρίων που εξακολουθούν να υπάρχουν σήμερα.

Οικονομία Επεξεργασία

Στην πόλη και τη βιομηχανική ζώνη της υπάρχουν εταιρείες και μονάδες που δραστηριοποιούνται σε πολλούς τομείς: πλαστικά, P.T.F.E.(Teflon είναι το σήμα κατατεθέν), καουτσούκ, μαχαιροπίρουνα, μεταλλουργία, μηχανική, αυτοκίνητα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, εκτύπωση κ.ά.

Τα τείχη Επεξεργασία

Πύργοι των οχυρώσεων

Τα τείχη της πόλης χτίστηκαν πριν από 2.000 χρόνια. Οι οχυρώσεις ανακατασκευάστηκαν από στρατιωτικούς μηχανικούς πολλές φορές στη διάρκεια των αιώνων. Καλύπτουν 3,6 χιλιόμετρα περιβάλλοντας την αρχαία πόλη με τους επτά οχυρωμένους πύργους, τις έξι πύλες της και τη Γαλατο-ρωμαϊκή πύλη, που υπενθυμίζει ότι το Λανγκρ ήταν, τον 2ο αιώνα, η πρωτεύουσα του λαού των Λιγκόνων. Τον 19ο αιώνα, το σύστημα των οχυρώσεων της πόλης επεκτάθηκε σε οχυρά που χτίστηκαν στα 10 και 15 χιλιόμετρα από την πόλη και υπάρχουν ακόμη μέσα στο δάσος που περιβάλλει την πόλη.

Κύρια αξιοθέατα Επεξεργασία

Το Λανγκρ είναι μια ιστορική πόλη με πολλούς θησαυρούς τέχνης μέσα στα τείχη μήκους 3,5 χιλιομέτρων που περιβάλλουν την παλιά πόλη. Έχουν επίσης σωθεί επτά πύργοι και επτά πύλες.

Ο καθεδρικός ναός του Σαιν Μαμές είναι ένα οικοδόμημα του 12ου αιώνα, αφιερωμένη στον Άγιο Μάμα της Καισάρειας, μάρτυρα του 3ου αιώνα.

Το μουσείο Σπίτι του Διαφωτισμού-Ντενί Ντιντερό λειτουργεί από το 2013. Δημιουργήθηκε σε ένα ιδιωτικό αρχοντικό του 16ου και 18ου αιώνα και είναι αφιερωμένο σε ένα από τα πιο γνωστά τέκνα της πόλης, τον φιλόσοφο Ντενί Ντιντερό και στο πιο διάσημο έργο του, την Εγκυκλοπαίδεια, καθώς και στην εποχή του Γαλλικού Διαφωτισμού.