Η Λαττάκεια ή Λατάκια (στα αραβικά: Αλ-Λαδίκια, اللاذقية, στα λατινικά: Laodicea ad Mare, στα αρχαία ελληνικά: Λαοδίκεια ἡ Πάραλος) είναι πόλη της Συρίας, έδρα του ομώνυμου κυβερνείου. Πέρα από λιμάνι, η Λαττάκεια είναι σημαντικό κατασκευαστικό κέντρο για τις γειτονικές αγροτικές πόλεις και χωριά. Σύμφωνα με την απογραφή του 2004, η Λαττάκεια έχει 383.786 κατοίκους. Είναι η πέμπτη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, μετά τη Δαμασκό, το Χαλέπι, τη Χομς και τη Χάμα. Στα νότια συνορεύει με την Ταρτούς, στα ανατολικά με τη Χάμα, και με το Ιντλίμπ και την Τουρκία στα βόρεια.

Λαττάκεια

Σφραγίδα

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Λαττάκεια
35°31′25″N 35°47′30″E
ΧώραΣυρία
Διοικητική υπαγωγήLattakia Subdistrict
Έκταση58 km²
Υψόμετρο0 μέτρο
Πληθυσμός700.000 (2009)
Τηλ. κωδ.041
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Άποψη της πόλης

Η πόλη αυτή, βρίσκεται σε τοποθεσία η οποία κατοικείται από αρχαιοτάτων χρόνων, κοντά στην αρχαία Ουγκαρίτ. Η πόλη, η οποία αποτέλεσε έδρα σατραπείας υπό το Βασίλειο των Σελευκιδών έφερε τότε την ονομασία Λαοδίκεια ἡ εν Συρία ή Λαοδίκεια ἡ Πάραλος, καθώς επανιδρύθηκε από τον Σέλευκο Α΄ ο οποίος έδωσε στην πόλη το όνομα της μητέρας του, Λαοδίκειας[1] και της κόρης του[2]. Μετά την ρωμαϊκή και βυζαντινή κυριαρχία στην περιοχή, αποτέλεσε τμήμα, κατά την περίοδο των Σταυροφοριών, του Πριγκιπάτου της Αντιόχειας, προτού επιστρέψει στα χέρια των Μαμελούκων Τούρκων και στη συνέχεια των Οθωμανών Τούρκων (Οθωμανική Αυτοκρατορία). Κατά την διάρκεια της περιόδου του Μεσοπολέμου αποτέλεσε πρωτεύουσα ενός βραχύβιου Κράτους των Αλαουϊτών υπό γαλλική ευθύνη. Tο 1944 έγινε μέρος της Συρίας.

Οφείλει την παλιά και νυν της σημασία, από την μία στο γεγονός ότι διαθέτει το μοναδικό καλά προστατευμένο λιμάνι των συριακών ακτών και, από την άλλη, στην μικρή της απόσταση από την εύφορη πεδιάδα του Ορόντη, κάτι που προκάλεσε και τη δημιουργία μιας βιομηχανίας τροφίμων και υφαντουργίας.

Δείτε Επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Στράβων, Γεωγραφικά, βιβλίο XVI, κεφ. 2, 4-5.
  2. Ιωάννης Μαλάλας, Χρονογραφία, p. 199-204 (εκδόσεις Dindorf).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία