Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|6|12|2023}} |
Στην ελληνική μυθολογία ο Λεύκος ήταν γιος του Τάλω στην Κρήτη. Ο Λεύκος εγκαταλείφθηκε στο ύπαιθρο μετά τη γέννησή του και ανατράφηκε από τον βασιλιά Ιδομενέα. Κι όταν, αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ιδομενέας έφυγε για να συμμετάσχει στον Τρωικό Πόλεμο, εμπιστεύθηκε τη φύλαξη της συζύγου του Μήδας και της κόρης του Κλεισιθήρας στον Λεύκο. Λέγεται μάλιστα ότι ο Ιδομενέας είχε μνηστεύσει την κόρη του με τον Λεύκο. Αλλά ο Ναύπλιος ο Νεώτερος παρεκίνησε τον Λεύκο να διαφθείρει τη Μήδα παρασύροντάς τη σε μοιχεία. Με αυτό τον τρόπο θέλησε ο Ναύπλιος να εκδικηθεί τον άδικο φόνο του γιου του, του Παλαμήδη. Η συνέχεια ήταν τραγική: ο Λεύκος σκότωσε τη Μήδα και την Κλεισιθήρα, και μάλλον και τα δύο μικρά αγόρια του Ιδομενέα, τον Ίφικλο και τον Λύκο. Ο Ιδομενέας, μόλις επέστρεψε στην Κρήτη και έμαθε ότι ο θετός γιος του είχε ξεκληρίσει την οικογένειά του, τον τύφλωσε και τον έδιωξε. Σύμφωνα όμως με άλλη εκδοχή, ο Λεύκος κατόρθωσε να εκδιώξει τον Ιδομενέα αναγκάζοντάς τον να πάρει τον δρόμο της εξορίας.
- Με το όνομα Λεύκος εξάλλου αναφέρεται στην Ιλιάδα (Δ 491) ένας από τους συμπολεμιστές του Οδυσσέα στον Τρωικό Πόλεμο, στον οποίο και σκοτώθηκε από το ακόντιο του Αντίφου, γιου του Πριάμου. Ο θάνατός του χόλωσε πολύ τον Οδυσσέα, που αμέσως τον εκδικήθηκε σκοτώνοντας τον Δημοκόωντα, νόθο γιο του Πριάμου.
- Επίσης, ένας ποταμός της Μακεδονίας αναφέρεται με το όνομα «Λεύκος» στον Ομηρικό ύμνο στον Απόλλωνα (στ. 217).
- Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969
- Κρουσίου: «Λεξικόν Ομηρικόν», διασκευή από την 6η γερμανική έκδ. υπό Ι. Πανταζίδου, έκδοση «Βιβλιεκδοτικά καταστήματα Αναστασίου Δ. Φέξη», Αθήνα 1901, σελ. 524
