Λουί-Κλωντ Ντακέν
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Λουί-Κλωντ Ντακέν (γαλλ. Louis-Claude Daquin ή d'Acquien, Παρίσι, 4 Ιουλίου 1694 – Παρίσι, 15 Ιουνίου 1772) ήταν Γάλλος συνθέτης, τσεμπαλίστας και οργανίστας.
| Λουί-Κλοντ Ντακέν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louis-Claude Daquin (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 4 Ιουλίου 1694[1][2][3] Παρίσι[4] |
| Θάνατος | 15 Ιουνίου 1772[1][2][3] Παρίσι[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Ιδιότητα | συνθέτης, οργανίστας και τσεμπαλίστας |
| Τέκνα | Pierre-Louis d'Aquin de Château-Lyon |
| Κίνημα | κλασική μουσική και μπαρόκ μουσική |
| Όργανα | εκκλησιαστικό όργανο |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | κλασική μουσική και μπαρόκ μουσική |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Ντακέν γεννήθηκε στο Παρίσι, γιος του εβραιοϊταλικής καταγωγής Κλωντ (αυθεντικό όνομα D' Aquino) και της Αν Τιερσάν (Anne Tiersant). Επρόκειτο για ένα παιδί-θαύμα· σε ηλικία μόλις έξι ετών έπαιξε μουσική στην αυλή του Λουδοβίκου ΙΔ΄. Για ένα διάστημα μαθήτευσε πλάι στον Λουί Μαρσάν (Louis Marchand). Στην ηλικία των 12, έγινε οργανίστας στη Sainte-Chapelle, και τον επόμενο χρόνο ανέλαβε την ίδια θέση στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου (Petit St Antoine).
Το 1722 παντρεύτηκε την Ντενίζ-Τερέζ Κυρό (Denise-Thérèse Quirot) ενόσω ήταν ήδη οργανίστας του βασιλέα στο βασιλικό παρεκκλήσι του παλατιού και τακτικός μουσικός στην αυλή του Λουδοβίκου-Αρμάνδου Β΄ πρίγκηπα του Κοντί. Το 1727 διορίστηκε οργανίστας στην εκκλησία του Αγίου Παύλου στο Παρίσι, κερδίζοντας τη θέση από τον επίσης υποψήφιο συνθέτη και μουσικό Ζαν-Φιλίπ Ραμώ. Πέντε χρόνια αργότερα αντικατέστησε τον δάσκαλό του Λουί Μαρσάν ως οργανίστας στην Église des Cordeliers. Το 1739 έγινε βασιλικός οργανίστας, ενώ το 1755 έλαβε τη θέση του τιτλούχου οργανίστα (organiste titulaire) στον καθεδρικό ναό της Νοτρ Νταμ, διαδεχόμενος τον Αντουάν Καλβιέρ (Antoine Calvière). Το 1770 εγκατέλειψε τα καθήκοντά του, πιθανώς λόγω χρόνιας ασθένειας, που τον οδήγησε στον θάνατο δύο χρόνια μετά.
Με τη φήμη ενός λαμπρού οργανίστα, ο Ντακέν προσήλκυε πλήθη κόσμου να τον ακούσουν. Από άρθρα και γράμματα της εποχής, θεωρείται ίσως ο καλύτερος στον αυτοσχεδιασμό για την εποχή του. Φημολογείται μάλιστα ότι αυτοσχεδιάζοντας κατά τη διάρκεια της χριστουγεννιάτικης λειτουργίας κάποια χρονιά, ο κόσμος που κατέφθασε ήταν τόσο πολύς, που ο ιερέας αναγκάστηκε να καλέσει την αστυνομία για την τήρηση της τάξης.
Έργα
ΕπεξεργασίαΑνάμεσα στα έργα του Ντακέν ίσως το πιο γνωστό είναι το "le coucoû" («ο κούκος»), μέρος από τα έργα για τσέμπαλο του 1735. Εξίσου γνωστά είναι και τα "νοέλ" του, χριστουγεννιάτικα κάλαντα σε επεξεργασία για όργανο και τσέμπαλο, που παίζονται κάθε Χριστούγεννα στις εκκλησίες της βόρειας Ευρώπης.
- La rose (1762)
- Beatus vir (1704)
- Air à boire (1718)
- Livre de pièces de clavecin (1735 και 1739)
- Nouveau livre de noëls (1757)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Louis-Claude-Daquin. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w62r3z9s. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 International Music Score Library Project. Category:Daquin,_Louis-Claude. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
Πηγές
Επεξεργασία- Montagnier JP The New Grove Dictionary of Music and Musicians London, 1995
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Louis-Claude Daquin στο Wikimedia Commons