Μέστβιν Β΄ της Πομερελίας

Ο Μεστβιν Β΄, Mestwin II, πολωνικά: Mściwój II‎‎ ή Mszczuj II, ( π. 1220 – 25 Δεκεμβρίου 1294) ήταν δούκας της Πομερελίας, μέλος του Οίκου των Σαμποριδών. Κυβέρνησε την Πομερελία ως μοναδικός ηγεμόνας από το 1273 έως το 1294.

Μέστβιν Β΄ της Πομερελίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1220
Θάνατος	29  Δεκεμβρίου 1294 Γκντανσκ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Οικογένεια
Σύζυγος	Σουλισλάβα Ευφροσύνη του Οπόλε Jutta von Brehna
Γονείς	Σβιεντόπελκ Β΄ της Πομερελίας
Αδέλφια	Hedvig Svantepolksdotter
Οικογένεια	Οίκος των Σαμποριδών
Σχετικά πολυμέσα

Πρώιμη ζωή

Ήταν γιος του Σβιεντόπλεκ Β΄ και της πριγκίπισσας Eυφροσύνης της Βοημίας, του Οίκου των Πρεμυσλιδών. Ως νεαρός άνδρας, το 1243 τέθηκε υπό κράτηση ως όμηρος του Τευτονικό Τάγμα, μέρος της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός μεταξύ του πατέρα του και του Τάγματος, αλλά το Τάγμα δεν κράτησε το μέρος αυτής της συμφωνίας και απέτυχε να επιστρέψει τον Μέστβιν Β', που ήταν κρατήθηκαν από αυτούς μέχρι το 1248 (για κάποιο διάστημα στο κάστρο του Τάγματος στην Αυστρία ) όταν τελικά απελευθερώθηκαν.

Απόκτηση δύναμης

Πιθανότατα, όταν επέστρεψε από την αιχμαλωσία του Τευτονικού Τάγματος, ο πατέρας του έκανε τον Μέστβίν Β' δούκα της επαρχίας Σφιέτσιε (Σβετς) περί το 1250, και μετά το τέλος τού πατέρα του ξεκίνησε την αμφισβήτησή του εναντίον τού μικρότερου αδελφού του για το Γκντανσκ (Ντάντσιχ) το 1266, ξεκινώντας τον λεγόμενο Πομερελιανό Εμφύλιο Πόλεμο, που κράτησε μέχρι το 1273. Πολέμησε τον μικρότερο αδελφό και τους θείους του, μέχρι που βγήκε νικητής και τελικά έγινε ο κύριος πρίγκιπας της Πομερελίας και μοναδικός ηγεμόνας το 1273. Ένωσε όλα τα εδάφη της Πομερελίας (μετά το τέλος των θείων του, Σάμπορ Β΄, πρίγκιπα του Λουμπισέβo (Λύμπσαου) και Ράτσιμπορ Μπιαλογκάρντσκι, πρίγκιπα της Μπιαλογκάρντα.

Σφραγίδα του Mέστβιν Β΄ με επιγρ.: + S[ΙGILLUM] D[ΟΜΙ]NI MISTWCII DUCIS POMORANIE.

Το 1269, ενώ έψαχνε για συμμάχους, ο Μέστβιν Β' συνήψε συμμαχία με τους επεκτεινόμενους εις βάρος των σλαβικών εδαφών και ολοένα πιο επιθετικών μαργράβων του Βραδεμβούργου: με τη συνθήκη του Χόστσνo, και πιθανότατα με αντάλλαγμα για στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, έδωσε όρκο πίστης και έδωσε φόρο υποτέλειας για μερικές πόλεις της Πομερελίας (Σβιέτσιε και Μπιαλόγκαρντ) σε αυτούς τους δούκες.

Ο αδελφός τού Μέστβιν, Βρατίσλαφ Β' της Πομερανίας, κύριος δούκας της Πομερελίας και ηγεμόνας του Γκντανσκ (Ντανσιχ), αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το δουκάτο του από τον Μέστβιν Β' και πιθανότατα τον νέο του σύμμαχο το 1271. Αυτή η ενέργεια είχε ως αποτέλεσμα τη στρατιωτική δράση του Βρατίσλαβ Β΄ και του Σάμπορ Β¨ εναντίον του Mέστβιν Β΄ και οι δικοί του ιππότες και ευγενείς επαναστάτησαν εναντίον του. Περικυκλωμένος από αντιξοότητες και μάλιστα αιχμάλωτος (για μικρό χρονικό διάστημα το 1270) ο Μέστβιν Β' έδωσε την κατοχή του Γκντανσκ στον δούκα του Βραδεμβούργου Κόνραντ, ο οποίος κρατούσε την πόλη του Γκντανσκ, μέχρις ότου ο Μέστβιν Β' τους ανάγκασε να παραιτηθούν από την κατοχή της πόλης χρησιμοποιώντας στρατο το 1273, έχοντας ενισχυθεί από νέα συμμαχία με τον εκ μητρός εξάδελφό του Μπολέσλαφ τον Ευσεβή, τον δούκα της Μεγάλης Πολωνίας. Ο νικημένος Βαρτίσλαβ Β΄ βρήκε καταφύγιο στον Zιεμόμυσλ της Κουγιάβια, τον δούκα του Inοβρότσλαφ και ζήτησε βοήθεια από το Τάγμα, αλλά απεβίωσε απροσδόκητα στο Βυσόγκρουντ το 1271. Οι εναπομείναντες άρρενες συγγενείς του Mέστβιν Β΄, οι θείοι του Σάμπορ Β΄ και Ρατσίμπορ, συμμάχησαν με το Τάγμα και διάφορους πρίγκιπες Πιάστ, έχασαν την κατοχή τους εντός της Πομερελίας λόγω των ενεργειών του Mέστβιν Β΄ εναντίον τους, και επίσης αναζήτησαν καταφύγιο στο Τάγμα και έβαλαν για ασφάλεια τις κόρες τους στο Kουγιάβυ (ο Σάμπορ) και Σιλεσία [Śląsk] (ο Ρατσίμπορ). Και οι δύο θείοι απεβίωσαν τη δεκαετία του 1270 αφήνοντας τον Μέστβιν Β' τον μοναδικό ηγεμόνα όλου του ενοποιημένου δουκάτου της Πομερελίας. Τώρα ήταν αντιμέτωπος με προκλήσεις από το Βρανδεμβούργο, το Τάγμα, τους πρίγκιπες της Πομερανίας και της Πιάστ. Ως αποτέλεσμα των ενεργειών του Τάγματος, αναγκάστηκε να τους δώσει τα κάστρα και τα χωριά του στη δεξιά όχθη του Βιστούλα, καθώς και το σημαντικό οχυρό της Πομερελίας στην αριστερή όχθη του Γκίεφ, που είχε δώσει με τη διαθήκη του στο Τάγμα ο θείος του Σάμπορ Β΄, μία αξίωση που ο Μέστβιν Β΄ αναγνώρισε υπό πίεση και παπική μεσολάβηση το 1282. Αυτές οι πιέσεις ανάγκασαν τον Mέστβιν Β΄ να σφίξει τη συμμαχία του με τον Μπολέσλαφ Β΄ της Μεγάλης Πολωνίας και τον διάδοχό του Πσέμυσλ Β΄.

Συνθήκη του Κέπνο

Ο Mέστβιν Β΄ και ο Πσέμυσλ Β΄, νέος δούκας της Μεγάλης Πολωνίας και μελλοντικός βασιλιάς της Πολωνίας, συνήψαν τη Συνθήκη του Kέπνo το 1282, η οποία αρχικά κρατήθηκε μυστική. Η συνθήκη, που επιβεβαιώθηκε από μεγιστάνες και ευγενείς και των δύο δουκάτων, έκανε τόσο τον Μέστβιν όσο και τον Πσέμισλ Β' είτε διάδοχο per donatio inter vivos, είτε διάδοχο σε όλες τις κτήσεις του. Είναι γνωστό ότι ο Μέστβιν Β' παρέμεινε ηγεμόνας της Πομερελίας μέχρι το τέλος του το 1294. Φαίνεται ότι η συνθήκη του Κέπνο στην πραγματικότητα ενοποίησε την Πομερελία και τη Μεγάλη Πολωνία, ξεκινώντας τη μακρά διαδικασία επανένωσης των πολωνικών ηγεμονιών από τους δυνάστες των Πιάστ. Κατά τη διάρκεια της ζωής του Mέστβιν Β΄, οι ευγενείς και οι μεγιστάνες της Μεγάλης Πολωνίας έλαβαν επιχορηγήσεις και διορισμούς σε αξιώματα και ιδιοκτησίες στην Πομερελία. Το 1287 και οι δύο πρίγκιπες συνήψαν μία άλλη διάδοχη συνθήκη στο Σλούπσκ και εκεί συμπεριέλαβαν στη συνθήκη διαδοχής τους έναν άλλο δυτικό σλάβο πρίγκιπα, τον Μπόγκισλαβ Δ΄ του Στσέτσιν (Μπόγκισλαβ Δ΄, δούκα της Πομερανίας). Αυτή η συνθήκη επιβεβαιώθηκε και η συμφωνία δημοσιοποιήθηκε στο Nάκλo, το 1291. Αυτές οι συνθήκες προέκυψαν άμεσα από τις επιθετικές πολιτικές της μαρκιωνίας του Βρανδεμβούργου και του Τευτονικού Τάγματος, εναντίον των εδαφών αυτών των σλαβικών δουκάτων και επαρχιών.

Συγγένειες

Είχε τρεις συζύγους. Πρώτα ήρθε η πριγκίπισσα Γιούντιτ, κόρη του Ντίτριχ Α΄ δούκα της Μπρένα ι Βέττιν, που απεβίωσε πριν από το 1275. Μετά νυμφεύτηκε την πριγκίπισσα των Πιάστ Eυφροσύνη του Οπόλε περί το 1275 και χώρισαν το 1288 και τελικά νυμφεύτηκε την μάλλον άγνωστη Σουλισλάβα, που απεβίωσε το 1292. Είχε δύο κόρες: την Kαταρζύνα (Αικατερίνη (Katarzyna), που παντρεύτηκε τον Πρίμπισλαβ Β΄ και την Eυφημία, που τελικά παντρεύτηκε έναν Σλάβο (ή Γερμανό) πρίγκιπα.

Μνημείο του Mέστβιν Β΄ στο πάρκο Άνταμ Μικιέβιτς στην Oλίβα.

Απεβίωσε στο Γκντανσκ και τάφηκε στο της Κιστερκιανό μοναστήρι Ολίβα. Το δικό του ταφικό μνημείο δεν επέζησε, καθώς πιθανότατα καταστράφηκε, όταν ο στρατός του Γκντανσκ έκαψε το αβαείο κατά τη διάρκεια του επαναστατικού πολέμου εναντίον του βασιλιά Στέφεν Μπάτορυ το 1577. Ωστόσο, ο οικογενειακός τάφος της δυναστείας των Σαμποριδών παραμένει ακόμη, που ιδρύθηκε το 1615 από έναν από τους ηγούμενους του Ολίβα, τον Ντάβιντ Κονάρσκι.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα τη Γιούντιτ/Ιουδήθ, κόρη του Ντήτριχ Α΄ δούκα της Μπρένα ι Βέτιν. ΈπειταΟ Μέστβιν Β΄ έκανε δεύτερο γάμο το 1267 με την Ευφροσύνη των Πιαστ-Σιλεσίας, κόρη του Καζίμιρ Α΄ δούκα του Οπόλε· διαζεύχθηκαν το 1288. Μετά έκανε τρίτο γάμο, με τη Σουλισλάβα, κόρη ιππότη της Πομερανίας.

Ο Μέστβιν Β΄ είχε τέκνα:

• Αικατερίνη (Katarzyna), παντρεύτηκε τον Πρίμπισλαβ Β΄.
• Eυφημία, παντρεύτηκε έναν Σλάβο (ή Γερμανό) πρίγκιπα.

Πρόγονοι

8. Σομπιέσλαφ Α΄ της Πομερελίας

4. Μέστβιν Α΄ της Πομερελίας

2. Σβιεντόπελκ Β΄ της Πομερελίας

10. Ράτιμπορ Α΄ της Πομερανίας

5. Σβινισλάβα

11. Πριμπισλάβα (κόρη του Γιαροσλάβ της Βολυνίας)

1. Μέστβιν Β΄ δούκας της Πομερελίας

3. Χέντβιχ Σβάντεπολκσντοτερ

Βιβλιογραφικές αναφορές

• John Brown Mason, The Danzig Dilemma; a Study in Peacemaking by Compromise, 1946 [1]
• Theodor Hirsch, Max Töppen, Ernst Gottfried Wilhelm Strehlke: Scriptores Rerum Prussicarum : Die Geschichtsquellen der preussischen Vorzeit, [2]
• Marian Gumowski : Handbuch der polnischen Siegelkunde, 1966 [3]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Mściwoj II στο Wikimedia Commons