Ο Μεσομήδης ήταν αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής και μουσικός από την Κρήτη, που έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και ευνοήθηκε από τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Αδριανό.

Μεσομήδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1ος αιώνας
Κρήτη
Θάνατος2ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςαρχαία ελληνικά
Δωρική διάλεκτος
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συνθέτης[1]
επιγραμματοποιός
κιθαρωδός
Αξιοσημείωτο έργοHymn to the Muses
Ύμνος Εἰς Νέμεσιν
Hymn to Helios
Περίοδος ακμής2ος αιώνας[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Ύμνος στην Καλλιόπη, Ύμνος στον Ήλιο (σύνθεση του 130 περίπου) και Ύμνος στην Νέμεση, που συνέθεσε ο Μεσομήδης ο Κρης

Σώθηκαν δύο επιγράμματα του Μεσομήδη, στην Ανθολογία του Πλανούδη (XIV 63 και XVI 323 στην Ελληνική Ανθολογία), και ένας ωραιότατος «`Υμνος εις Νέμεσιν», σημαντικός για τη μελέτη της Ιστορίας της Μουσικής γιατί διασώθηκαν με αυτόν αρχαία μουσικά σημεία. Επίσης συνέγραψε το «Εγκώμιον Αντινόου» και άλλα έργα.

Έργα του που έχουν σωθεί

Επεξεργασία

Έχουν σωθεί τα εξής έργα του, ποιήματα αλλά και μουσικά μέλη (κείμενο και μουσική)[3]:

Στην Παλατινή Ανθολογία, τα ποιήματα:

  • Μεσομήδους Σφιγξ, XIV.63
  • Μεσομήδους Ύαλος, XIV.323

Στον κώδικα Vaticanus Ottobonianus gr. 59:

  • Εις τὴν Φύσιν
  • Εις τὴν Ίσιν
  • Εις Αδρίαν
  • Εις ὡρολόγιον
  • Άλλο εἰς ὡρολόγιον
  • Έκφρασις σπόγγου
  • Εις κύκνον
  • Εις κώνωπα

Σε διάφορα χειρόγραφα, με πρώτη έντυπη έκδοση (editio princeps) την Dialogo della musica antica e della moderna, που τυπώθηκε από τον Βιντσέντσο Γκαλιλέι (Vincenzo Galilei), πατέρα του γνωστού αστρονόμου στη Φλωρεντία το 1581, τα μουσικά μέλη (ποιητικό κείμενο και μουσική) - αρχικά είχαν αποδοθεί στον Διονύσιο, ο οποίος είχε συντάξει το κείμενο που προηγούνταν των μουσικών μελών:

Ύμνος στην Μούσα

Επεξεργασία

Ἄειδε μοῦσά μοι φίλη,
μολπῆς δ’ ἐμῆς κατάρχου·
αὔρη δὲ σῶν ἀπ’ ἀλσέων
ἐμὰς φρένας δονείτω.

Τραγούδα μου φίλη μούσα,
και άρχισε την ωδή μου·
αύρα στείλε απ' τα άλση σου
να ανακινήσει το μυαλό μου.

Ύμνος στην Καλλιόπη και τον Απόλλωνα

Επεξεργασία

Καλλιόπεια σοφά,
μουσῶν προκαθαγέτι τερπνῶν,
καὶ σοφὲ μυστοδότα,
Λατοῦς γόνε, Δήλιε, Παιάν,
εὐμενεῖς πάρεστέ μοι.

Σοφή Καλλιόπη,
ηγέτιδα των τερπνών μουσών,
και σοφέ μυστοδότη,
υιέ της Λητούς, Δήλιε, Παιάν,
συντρόφευσέ με.

Επιπλέον βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • «Un ‘lyrikos’ de l’époque des Antonines: Mésomède de Crète», Annie Bélis στο La poesie grecque antique: acts du 13ème colloque de la Villa Kérylos à Beaulien-Sur-Mer, les 18 et 19 octobre 2002. (Cahiers de la Villa Kérylos, 14), (επιμ.) Jacques Jouanna & Jean Leclant, Paris, 2003, σελ. 223-35
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα, λήμμα «Μεσομήδης»
  • Felix Buffiere, Anthologie Grecque, ed. Les Belles Lettres, Παρίσι 1960, τόμος ΧΙΙ, σ. 226

Αναφορές

Επεξεργασία