Το μουσμούλι (επιστημονική ονομασία: Pagellus acarne), γνωστό επίσης ως μούκι και κατεργάρης, είναι ψάρι της οικογένειας των Σπαρίδων που απαντά στην Μεσόγειο και στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού.

Μουσμούλι

Κατάσταση διατήρησης

Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1) [1]
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordate)
Ομοταξία: Ακτινοπτερύγια (Actinopterygii)
Τάξη: Περκόμορφα (Perciformes)
Οικογένεια: Σπαρίδες (Sparidae)
Γένος: Pagellus
Είδος: P. acarne
Διώνυμο
Pagellus acarne
Ρισό, 1827

Βιολογία Επεξεργασία

Το μουσμούλι είναι ψάρι του ανατολικού Ατλαντικού Ωκεανού, από τον Βισκαϊκό στο βορρά μέχρι τη Σενεγάλη στο νότο, συμπεριλαμβανομένων των Καναρίων Νήσων, τη Μαδέρα, του Πράσινου Ακρωτηρίου και τη Μεσόγειο. Σπανιότερα έχει βρεθεί στις Βρετανικές νήσους και σπανιότερα μέχρι τη Δανία.[2]

Το μουσμούλι είναι ψάρι ωκεανόδρομο, βενθοπελαγικό και έχει βρεθεί σε βάθος μέχρι 500 μέτρα, αλλά συνηθώς απαντά σε βάθος 40 με 100 μέτρα. Προτιμάει τους βυθούς με ποσειδωνίες ή αμμώδεις βυθούς. Τα νεαρά βρίσκονται πιο κοντά στις ακτές. Είναι παμφάγα, όμως προτιμούν τα σκουλήκια, τα μαλάκια και τα καρκινοειδή.[2] Μια μελέτη ψαριών στον κόλπο της Τυνησίας βρήκε σημαντικές εποχιακές αλλαγές στη διατροφή για τα θηλυκά του είδους, με σημαντικότερες πηγές τροφής να είναι τα αρθρόποδα, τα μαλάκια και τα εχινόδερμα.[3]

Το είδος είναι πρώτανδρο ερμαφρόδιτο, δηλαδή τα ψάρια έχουν πρώτα αρσενικά γεννητικά όργανα και στη συνέχεια αλλάζουν φύλο και αποκτούν θηλυκά γεννητικά όργανα. Τα αρσενικά ενηλικιώνονται όταν φτάνουν σε μήκος τα 18 εκατοστά και τα θηλυκά σε μήκος 21,7 εκατοστά στον κόλπο του Κάδιθ και τα 20,1 εκατοστά στην θάλασσα του Αλμποράν.[4] Αντίθετα στις νότιες ακτές της Πορτογαλίας εκτιμήθηκε ότι τα θηλυκά φτάνουν σε ωριμότητα όταν έχουν μήκος 17,6 εκατοστά. Η περίοδος αναπαραγωγής εκτιμήθηκε ότι εκτεινόταν από τον Μάιο μέχρι τον Νοέμβριο.[5]

Περιγραφή Επεξεργασία

Το μουσμούλι έχει συνήθως μήκος 25 εκατοστά, με μέγιστο καταγεγραμμένο μήκος τα 36 εκατοστά. Το ραχιαίο πτερύγιο αποτελείται από συνολικά 12 με 13 άκανθες και 10 με 12 μαλακές ακτίνες. Το πρωκτικό πτερύγιο έχει 3 άκανθες και 9 ή 10 μαλακές ακτίνες. Στη βάση των θωρακικών πτερυγίων υπάρχει μια μαύρη κηλίδα.[2]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Russell, B., Carpenter, K.E. & Pollard, D. (2014) Pagellus acarne. The IUCN Red List of Threatened Species 2014: e.T170229A1297432. Ανακτήθηκε 26 Ιανουαρίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Pagellus acarne». www.fishbase.se. Ανακτήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 2021. 
  3. Fehri-Bedoui, Rafika; Mokrani, Emna; Ben Hassine, Oum Kalthoum (2009-12-30). «Feeding habits of Pagellus acarne (Sparidae) in the Gulf of Tunis, central Mediterranean» (στα αγγλικά). Scientia Marina 73 (4): 667–678. doi:10.3989/scimar.2009.73n4667. ISSN 1886-8134. http://scientiamarina.revistas.csic.es/index.php/scientiamarina/article/view/1093/1136. 
  4. Velasco, E.M.; Jiménez-Tenorio, N.; Del Arbol, J.; Bruzón, M.A.; Baro, J.; Sobrino, I. (2011-09). «Age, growth and reproduction of the axillary seabream, Pagellus acarne , in the Atlantic and Mediterranean waters off southern Spain» (στα αγγλικά). Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom 91 (6): 1243–1253. doi:10.1017/S0025315410000305. ISSN 0025-3154. https://www.cambridge.org/core/product/identifier/S0025315410000305/type/journal_article. 
  5. Coelho, Rui (Ιανουαρίου 2005). «Age, growth and reproduction of the axillary seabream, Pagellus acarne (Risso, 1827), from the South coast of Portugal». Thalassas: An International Journal of Marine Sciences 21 (1): 77-84. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία