Μπερνάρ Αρνό

Γάλλος επιχειρηματίας

Ο Μπερνάρ Ζόε Ετιέν Αρνό (Γαλλικά: bɛʁnaːʁ aʁno, γεννημένος 5 Μαρτίου του 1949) είναι Γάλλος επιχειρησιακός μεγιστάνας, επενδυτής και συλλέκτης έργων τέχνης.[8][9][10] Ο Αρνό είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της LVMH, της μεγαλύτερης εταιρείας πολυτελείας στον κόσμο. Είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο σύμφωνα με το Αμερικανικό επιχειρησιακό περιοδικό Forbes (Ιούνιος 2021).[1] Ξεπερνώντας τον Ίλον Μάσκ στις 14 Δεκεμβρίου 2022 18:00 το απόγευμα.

Μπερνάρ Αρνό
Ο Αρνό το 2017
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Bernard Arnault (Γαλλικά)
Γέννηση5 Μαρτίου 1949 (72 ετών)
Ρουμπαί, Γαλλία
ΚατοικίαΠαρίσι, Γαλλία
Εθνικότητα Γαλλική
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[3]
ΣπουδέςLycée Faidherbe
Πολυτεχνική Σχολή
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυλλέκτης τέχνης
επιχειρηματίας
μηχανικός[4]
Καθαρή θέσηΑύξηση US$93.1 δις (Απρίλιος 2019)[1]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΆννα Ντεουβάρν (1973-1990)
Χέλεν Μέρσιε (1991-σήμερα)
Τέκνα5
ΓονείςJean Leon Arnault[5]
ΣυγγενείςΝατάλια Βοντιανόβα (νύφη) και Xavier Niel (γαμπρός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαprésident-directeur général (από 1989, Moët Hennessy Louis Vuitton)
président-directeur général (από 1984, Agache-Willot)
πρόεδρος (από 1984, Christian Dior)
director (από 2022, Agache SE)
président-directeur général (1947–1976, Ferret-Savinel)[6]
ΒραβεύσειςΔιοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων
Μεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (2006)
Μετάλλιο Πούσκιν (2017)
Ταξιάρχης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (2012)
Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (29  Δεκεμβρίου 2023)[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Καριέρα Επεξεργασία

 
Ο Μπερνάρ Αρνό σε συνάντηση με τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, στις 24 Νοεμβρίου του 2016

Πριν την LVMH Επεξεργασία

Μετά την αποφοίτησή του, ο Αρνό προσχώρησε στην εταιρεία του πατέρα του το 1971. Προάχθηκε σε Διευθυντή Ανάπτυξης της εταιρίας το 1974 και έγινε διευθύνων σύμβουλος το 1977. Το 1979 διαδέχτηκε τον πατέρα του ως πρόεδρος της εταιρείας. Το 1984, με τη βοήθεια του Antoine Bernheim, ανώτερου συνεργάτη της Lazard Frères, ο Αρνό εξαγόρασε την εταιρία χρηματοδότησης πολυκαταστημάτων Financière Agache.[11] Έγινε Διευθύνων Σύμβουλος της Financière Agache και στη συνέχεια ανέλαβε τον έλεγχο της Boussac Saint-Frères, μιας κλωστοϋφαντουργικής επιχείρησης. Ο Αρνό αργότερα πούλησε τις εταιρίες και τα περιουσιακά στοιχεία τους για μεγάλα ποσά κρατώντας μόνο μερικά πολυκαταστήματα.[12]

Ίδρυση της LVMH Επεξεργασία

Τον Ιούλιο του 1988, 1 χρόνο μετά την ίδρυση της LVMH, ο Αρνό διέθεσε 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια για να σχηματίσει μια εταιρεία χαρτοφυλακίου σε συνεργασία με την Ιρλανδική εταιρία ζύθου Guiness που κατείχε το 24% των μετοχών της LVMH. Ο Αρνό δαπάνησε 600 εκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει 13,5% περισσότερο τις μετοχές της LVMH, καθιστώντας τον τον μεγαλύτερο μέτοχο της LVMH. Τον Ιανουάριο του 1989, έδωσε άλλα 500 εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει τον έλεγχο 43,5% των μετοχών της LVMH και 35% των δικαιωμάτων ψήφου, φθάνοντας έτσι στην «μειοψηφία αποκλεισμού» που χρειαζόταν για να σταματήσει την αποσυναρμολόγηση της ομάδας LVMH. Στις 13 Ιανουαρίου 1989, εξελέγη ομόφωνα πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου.[13]

Από τότε, ο Αρνό οδήγησε την εταιρεία μέσω ενός φιλόδοξου αναπτυξιακού σχεδίου, μετατρέποντάς την σε μία από τις μεγαλύτερες πολυτελείς ομάδες στον κόσμο με έδρα τη Γαλλία. Σε έντεκα χρόνια, η αγοραία αξία της LVMH πολλαπλασιάστηκε τουλάχιστον κατά δεκαπέντε, ενώ ταυτόχρονα οι πωλήσεις και τα κέρδη αυξήθηκαν κατά 500%. Προήγαγε αποφάσεις για την αποκέντρωση των εμπορικών σημάτων του ομίλου. Ως αποτέλεσμα αυτών των μέτρων, τα σήματα θεωρούνται πλέον ως ανεξάρτητες επιχειρήσεις με τη δική τους ιστορία.

Τον Ιούλιο του 1988, ο Αρνό απέκτησε την Céline.[14] Το 1993, η LVMH απέκτησε 2 θυγατρικές εταιρείες, την Berluti και το Kenzo. Την ίδια χρονιά, ο Αρνό εξαγόρασε τη γαλλική οικονομική εφημερίδα La Tribune.[15] Τον Νοέμβριο του 2007 πούλησε την La Tribune για να αγοράσει μια άλλη γαλλική οικονομική εφημερίδα, την Les Échos για 240 εκατομμύρια ευρώ.[16][17]

Το 1994, η LVMH απέκτησε την εταιρία αρωμάτων Guerlain. Το 1996, ο Αρνό εξαγόρασε την Loewe.[18] Οι εταιρίες Thomas Pink το 1999, Emilio Pucci το 2000 και Fendi, DKNY και La Samaritaine αγοράστηκαν από τον Αρνό το 2001.

Άλλες επενδύσεις Επεξεργασία

Από το 1998 έως το 2001, ο Άρνο επένδυσε σε μια ποικιλία διαδικτυακών εταιρειών, όπως Boo.com, Libertysurf και Zebank. Ο Άρνο επένδυσε επίσης στη Netflix το 1999.[19]

Το 2007, η Blue Capital ανακοίνωσε ότι ο Αρνό μαζί με άλλους συνεργάτες του κατέχουν το 10,69% των μετοχών της μεγαλύτερης αλυσίδας σούπερ μάρκετ της Γαλλίας και του δεύτερου μεγαλύτερου διανομέα τροφίμων Carrefour παγκοσμίως.[20]

Το 2008 αγόρασε την εταιρεία κατασκευής γιοτ πολυτελείαςPrincess Yachts για 253 εκατομμύρια ευρώ.[21]

Συλλογή έργων τέχνης Επεξεργασία

Η συλλογή του Αρνό που περιλαμβάνει έργα του Πικάσο, Υβ Κλάιν, Χένρυ Μουρ και του Άντι Γουόρχολ.[22][23]

Από το 1999 έως το 2003, κατείχε την Phillips de Pury & Company, μια εταιρία δημοπρασίας έργων τέχνης.[24]

Προσωπική ζωή Επεξεργασία

Ο Αρνό έχει παντρευτεί δύο φορές και έχει μια κόρη και τέσσερις γιους. Ήταν παντρεμένος με την Άννα Ντεουβάρν από το 1973 έως το 1990, και το ζευγάρι έχει μια κόρη και έναν γιο. Ο Αρνό παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, την Χέλεν Μέρσιε, καναδική πιανίστρια από το Κεμπέκ, το 1991. Το ζευγάρι έχει τρεις γιους.[25]

Αξιοσημείωτες Βραβεύσεις Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 «Forbes World's Billionaires List Real Time». Forbes.com. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2018. 
  2. «#3 Bernard Arnault & family». Ανακτήθηκε στις 28  Ιουλίου 2018.
  3. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121618636. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
  5. 5,0 5,1 www.tharawat-magazine.com/fbl/arnault-family/.
  6. www.google.com.mx/books/edition/Corporate_Networks_in_Europe_and_the_Uni/LC-TiuGrM3oC?hl=es-419&gbpv=0.
  7. «Journal officiel de la République française». (Γαλλικά) Journal officiel de la République française. PRER2326403D. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2023.
  8. «Bernard Arnault & family». 
  9. Galloni, Alessandra (5 Μαρτίου 2009). «Being LVMH's Bernard Arnault – WSJ. Magazine». The Wall Street Journal. http://magazine.wsj.com/features/the-big-interview/being-arnault. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2011. 
  10. «Being Bernard Arnault». Nndb.com. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2018. 
  11. Steven Greenhouse, Pivotal Figure Emerges In Moet-Vuitton Feud, New York Times, 19 Σεπτεμβρίου 1988
  12. Biography Bernard Arnault, Reference for Business
  13. Steven Greenhouse, A luxury fight to the finish, New York Times, 17 Δεκεμβρίου 1989
  14. Steven Greenhouse, Pivotal Figure Emerges In Moet-Vuitton Feud, New York Times, 19 Δεκεμβρίου 1988
  15. Jacques Neher, Intimacy Proves Too Much for Guinness, LVMH, New York Times, 21 Ιανουαρίου 1994
  16. Gwladys Fouché, La Tribune splash attacks paper's owner, The Guardian, 7 November 2007
  17. «VMH buys Les Echos from Pearson». BBC. 5 Νοεμβρίου 2007. http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/7080079.stm. Ανακτήθηκε στις 22 November 2014. 
  18. LVMH says takes control of Spain's Loewe, Europolitics, 12 Φεβρουαρίου 1996
  19. NETFLIX.com Secures $30 Million Investment from Group Arnault Αρχειοθετήθηκε 7 April 2014[Date mismatch] στο Wayback Machine., 7 Ιουλίου 1999
  20. Colony, Arnault Win Seats at Carrefour, DealBook, 30 Απριλίου 2007
  21. Ben Harrington, Bernard Arnault plots new course for Princess Yachts, The Telegraph, 3 Ιουνίου 2008
  22. «Billionaire Art Collectors». Forbes. 6 Μαρτίου 2002. https://www.forbes.com/2002/03/06/0306collecting.html. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2012. 
  23. Hannah Elliott, In Luxury, Bernard Arnault Alone Makes the Most Powerful List, Forbes, 11 Απριλίου 2010
  24. «Phillips de Pury & Company». Phillipsdepury.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2011. 
  25. Reich, Ashley (11 Μαρτίου 2011). «'Forbes' Billionaire Divorcées: 10 Wealthiest». The Huffington Post. http://www.huffingtonpost.com/2011/03/11/forbes-billionaire-divorcees_n_834362.html#s252154&title=Bernard_Arnault. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2012. 
  26. Lauren Milligan, Arnault Honour, Vogue, 18 Ιουλίου 2011
  27. Reuters Monday (8 Οκτωβρίου 2012). «LVMH head Arnault to be knighted in London». Asiaone.com. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2013.