Βικιπαίδεια

Μόνικα Λεβίνσκι

Η Μόνικα Λεβίνσκι (πλήρες όνομα αγγλικά: Monica Samille Lewinsky· σωστή προφορά του επιθέτου: Λουΐνσκι) γεννημένη στις 23 Ιουλίου 1973,[9] είναι Αμερικανίδα ακτιβίστρια, τηλεοπτική προσωπικότητα, σχεδιάστρια μόδας και πρώην εκπαιδευόμενη στον Λευκό Οίκο.

Μόνικα Λεβίνσκι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Monica Lewinsky (Αγγλικά)
Γέννηση23  Ιουλίου 1973[1][2][3]
Σαν Φρανσίσκο[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Ηνωμένο Βασίλειο
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑμερικανικά αγγλικά[5]
Εκπαίδευσηψυχολογία
ΣπουδέςΣχολή Οικονομικών του Λονδίνου
Lewis & Clark College[4]
John Thomas Dye School[6]
Beverly Hills High School[4][7]
Κολλέγιο Santa Monica[4]
Pacific Hills School[8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασχεδιάστρια μόδας
κοινωνικός ψυχολόγος
επιχειρηματίας
ψυχολόγος
καινοτόμος επιχειρηματίας
Περίοδος ακμής1995
Οικογένεια
ΓονείςΜπέρναρντ Λουΐνσκι
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον παραδέχθηκε ότι είχε (όπως ανέφερε ο ίδιος) «ανάρμοστη σχέση» με την Λεβίνσκι ενώ εργάστηκε στο Λευκό Οίκο το 1995-1996. Η υπόθεση και οι επιπτώσεις της (που περιλάμβανε την παραπομπή του Κλίντον ) έγιναν αργότερα γνωστές ως το σκάνδαλο Κλίντον-Λεβίνσκι.

Ως αποτέλεσμα της δημόσιας κάλυψης του πολιτικού σκανδάλου, η Λεβίνσκι έγινε διεθνής διασημότητα. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με μια ποικιλία εγχειρημάτων που περιελάμβανε τη σχεδίαση μιας σειράς τσαντών υπό το όνομά της, διαφήμιση για δίαιτα διατροφής και εργασία ως τηλεοπτική προσωπικότητα.

Η Λεβίνσκι στη συνέχεια αποφάσισε να απομακρυνθεί από τα φώτα της δημοσιότητας και να παρακολουθήσει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην ψυχολογία στο Λονδίνο. Το 2014 επέστρεψε στη δημοσιότητα ως κοινωνική ακτιβίστρια που μίλησε ενάντια στον ηλεκτρονικό αποκλεισμό , τον οποίο υπέστη προσωπικά όταν γελοιοποιήθηκε δημοσίως στο Διαδίκτυο σχετικά με το σκάνδαλο με τον Κλίντον.

Πρώιμα χρόνια Επεξεργασία

Η Λεβίνσκι γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια και μεγάλωσε σε μια εύπορη οικογένεια στη νότια Καλιφόρνια στην περιοχή Γουέστσάιντ Μπρέντγουντ του Λος Άντζελες και στο Μπέβερλι Χιλς.[10] [11] [9] [12] Ο πατέρας της είναι ο Μπέρναρντ Λεβίνσκι, ογκολόγος , ο οποίος είναι ο γιος γερμανο-Εβραϊκής οικογένειας που διέφυγε από τη ναζιστική Γερμανία και μετακόμισε στο Ελ Σαλβαδόρ και στη συνέχεια στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν αυτή ήταν 14. [11] [13] Η μητέρα της, Μαρσία Κέυ Βιλένσκι, είναι συγγραφέας που χρησιμοποιεί το όνομα Μαρσία Λιούις. Το 1996, έγραψε το μοναδικό της βιβλίο, ένα κουτσομπολίστικο βιογραφικό, Οι ιδιωτικές ζωές των Τριών Τενόρων (The Private Lives of the Three Tenors). Κατά τη διάρκεια του σκανδάλου Λεβίνσκι, ο τύπος συνέκρινε τις μη αποδεδειγμένες πληροφορίες της Λιούις ότι είχε σχέση με τον αστέρι της όπερας Πλάθιντο Ντομίνγκο στην σεξουαλική σχέση της κόρης του με την Κλίντον. [14] [15] [16] [17] Ο παππούς της Μόνικα από την πλευρά της μητέρας της, Σάμιουελ Μ. Βιλένσκι, ήταν Λιθουανός Εβραίος και η μητέρα γιαγιά της Μόνικα, Μπρόνια Πόλσουκ, γεννήθηκε στη βρετανική παραχώρηση της Τιαντζίν της Κίνας σε ρωσική εβραϊκή οικογένεια. [18] [19] [20] Ο επιμελής διαχωρισμός και το διαζύγιο των γονέων της Μόνικα κατά τη διάρκεια των ετών 1987 και 1988 είχαν σημαντική επίδραση σε αυτήν. [11] [21] Ο πατέρας της παντρεύτηκε αργότερα τη σημερινή σύζυγό του Μπάρμπαρα. [12] Η μητέρα της παντρεύτηκε αργότερα τον Ρ. Πήτερ Στράους, διευθυντή των μέσων ενημέρωσης και πρώην διευθυντή της φωνής της Αμερικής υπό τον Πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ . [22]

Η οικογένεια παρακολούθησε το ναό του Σινά στο Λος Άντζελες και η Μόνικα παρακολούθησε την Ακαδημία Σινά Ακίμπα, τη θρησκευτική της σχολή. [12] Για την πρωτοβάθμια εκπαίδευσή της παρακολούθησε τη σχολή βαφής Τζον Τόμας στο Μπελ-Αιρ . [23] Στη συνέχεια παρακολούθησε το Γυμνάσιο του Μπέβερλι Χιλς, αλλά για το τελευταίο έτος της μετακόμισε και αποφοίτησε από το Μπελ Αιρ Πρεπ (αργότερα γνωστό ως Σχολείο Πασίφικ Χιλς) το 1991. [11] [9]

Μετά την αποφοίτηση του γυμνασίου, η Λεβίνσκι παρακολούθησε το κολλέγιο της Σάντα Μόνικα , ένα κοινοτικό σχολείο διετούς διάρκειας, και εργάστηκε για το τμήμα δράματος στο γυμνάσιο του Μπεβερλυ Χιλς και σε ένα κατάστημα πώλησης γραβατών. [11] [21] Το 1992, φέρεται να άρχισε μια πενταετή σχέση με τον Άντυ Μπλάιερ, ένα παντρεμένο πρώην εκπαιδευτή θεάτρου γυμνασίου. [24] Το 1993, γράφτηκε στο κολέγιο Λιούις και Κλαρκ στο Πόρτλαντ, Όρεγκον, από όπου αποφοίτησε με πτυχίο ψυχολογίας το 1995. [11] [9] [21]

Με τη βοήθεια οικογενειακού γνωστού η Λεβίνσκι άρχισε άμισθη καλοκαιρινή πρακτική στο Λευκό Οίκο στο γραφείο του αρχηγού του Λευκού Οίκου Λέον Πανέττα . Η Λεβίνσκι μετακόμισε στην Ουάσιγκτον, DC και ανέλαβε τη θέση τον Ιούλιο του 1995. [11] [21] Μετακόμισε στη θέση του Γραφείου Νομοθετικών Υποθέσεων του Λευκού Οίκου τον Δεκέμβριο του 1995. [11]

Σκάνδαλο Επεξεργασία

 
Ο Κλίντον με την Λεβίνσκι τον Φεβρουάριο του 1997
 
Φωτογραφία από την κυβερνητική ταυτότητα της Μόνικα Λεβίνσκι τον Μάιο του 1997

Η Λεβίνσκι δήλωσε ότι από το Νοέμβριο του 1995 έως το Μάρτιο του 1997 είχε εννέα σεξουαλικές συναντήσεις στο Οβάλ Γραφείο με τον τότε Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον . Σύμφωνα με τη μαρτυρία της, αυτές αφορούσαν πεολειχία και άλλες σεξουαλικές πράξεις, αλλά όχι με σεξουαλική επαφή . [25]

Ο Κλίντον είχε προηγουμένως αντιμετωπίσει καταγγελίες για σεξουαλική κακομεταχείριση κατά τη διάρκεια του χρόνου του ως κυβερνήτης του Αρκάνσας . Η πρώην κρατική υπάλληλος του Αρκάνσας Πάουλα Τζόουνς κατέθεσε εναντίον του μήνυση και ισχυρίστηκε ότι την είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά. Το όνομα της Λεβίνσκι εμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της φάσης ανακάλυψης της υπόθεσης Τζόουνς, όταν οι δικηγόροι της Τζόουνς επιδίωξαν να δείξουν πρότυπο συμπεριφοράς του Κλίντον που αφορούσε ανάρμοστες σεξουαλικές σχέσεις με άλλους κυβερνητικούς υπαλλήλους. [26]

Τον Απρίλιο του 1996, οι ανώτεροι της Λεβίνσκι την μετάθεσαν από το Λευκό Οίκο στο Πεντάγωνο επειδή ένιωθαν ότι βρισκόταν πολύ χρόνο κοντά στον Κλίντον. [11] Στο Πεντάγωνο εργάστηκε ως βοηθός του εκπρόσωπου του Πενταγώνου Κένεθ Μπέικον. [11] Η Λιούινσκι δήλωσε την συνάδελφό της Λίντα Τρίππ σχετικά με τη σχέση της με τον Πρόεδρο. Ξεκινώντας τον Σεπτέμβριο του 1997, η Τριππ ξεκίνησε μυστικά την καταγραφή των τηλεφωνικών συνομιλιών τους σχετικά με την υπόθεση με τον Κλίντον. Τον Δεκέμβριο του 1997, η Λεβίνσκι εγκατέλειψε τη θέση του Πενταγώνου. [27] Τον Ιανουάριο του 1998, αφού η Λεβίνσκι είχε υποβάλει ένορκη δήλωση στην υπόθεση Πώλα Τζόουνς αρνούμενη οποιαδήποτε φυσική σχέση με την Κλίντον και είχε προσπαθήσει να πείσει την Τριππ να ψευδομαρτυρήσει, η Τριππ έδωσε τις ταινίες στον ανεξάρτητο σύμβουλο Κένεθ Σταρρ, στην έρευνά του σχετικά με τη διαμάχη του Γουάιτγουότερ . Στη συνέχεια, o Σταρρ διεύρυνε την έρευνά του πέρα από τα εδάφη του Αρκάνσας για να συμπεριλάβει την Λεβίνσκι τον Κλίνοτν και άλλους για πιθανή ψευδορκία και υπόσχεση ψευδορκίας στην υπόθεση Τζόουνς. Η Τριππ ανέφερε τις καταγραμμένες συνομιλίες με τη λογοτεχνική πράκτορα Λουσιάν Γκόλντμπερκ . Επίσης, έπεισε την Λεβίνσκι να αποθηκεύσει τα δώρα που της έδωσε ο Κλίντον κατά τη διάρκεια της σχέσης τους και να μην καθαρίσει αυτό που αργότερα θα γινόταν γνωστό ως «το μπλε φόρεμα». Έχοντας ορκιστεί, ο Κλίντον αρνείται ότι είχε «σεξουαλική σχέση» με την Λεβίνσκι. [28]

Νέα της σχέσης Κλίντον-Λεβίνσκι αποκαλύφθηκαν τον Ιανουάριο του 1998. Στις 26 Ιανουαρίου 1998, ο Κλίντον δήλωσε ότι «δεν είχα σεξουαλικές σχέσεις με αυτή τη γυναίκα, τη δεσποινίδα Λεβίνσκι» σε μια τηλεοπτική συνέντευξη Τύπου του Λευκού Οίκου. [29] Το θέμα αμέσως απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης και η Λεβίνσκι πέρασε τις επόμενες εβδομάδες να κρύβεται από την προσοχή του κοινού στην κατοικία της μητέρας του στο συγκρότημα Γουότεργκέιτ. [13] Η είδηση για την υπόθεση της Λεβίνσκι με τον Μπλάιλερ ήρθε στο φως και αυτός παρέδωσε στον Σταρρ διάφορα αναμνηστικά, φωτογραφίες και έγγραφα που έστειλε η Λεβίνσκι σε αυτόν και τη σύζυγό του κατά τη διάρκεια της θητείας της στο Λευκό Οίκο. [24] [27]

Ο Κλίντον είπε επίσης ότι "δεν υπάρχει σεξουαλική σχέση, ανάρμοστη σεξουαλική σχέση ή οποιαδήποτε άλλη ανάρμοστη σχέση" [29] [30] την οποία υπερασπίστηκε ως ειλικρινή στις 17 Αυγούστου 1998 λόγω της χρήσης του παρόντα χρόνου, με το επιχείρημα «αυτό εξαρτάται από το ποια είναι η έννοια της λέξης “είναι”» [31] (δηλαδή, ότι δεν ήταν, κατά το χρόνο που έκανε αυτή τη δήλωση, ακόμα σε μια σεξουαλική σχέση με τη Λεβίνσκι). Κάτω από την πίεση του Σταρρ, ο οποίος είχε αποκτήσει από την Λεβίνσκι ένα μπλε φόρεμα με ίχνος του σπέρματος του Κλίντον, καθώς και μαρτυρία από την Λεβίνσκι ότι ο Πρόεδρος εισήγαγε ένα πούρο στον κόλπο της, ο Κλίντον δήλωσε: «Είχα σχέση με τη δεσποινίδα Λεβίνσκι η οποία ήταν ανάρμοστη.» [30] Ο Κλίντον αρνείται ότι διέπραξε ψευδορκία επειδή, σύμφωνα με τον Κλίντον, ο νομικός ορισμός [32] του στοματικού σεξ δεν συμπεριλαμβάνεται per se ως σεξουαλική επαφή. Επιπλέον, βασιζόμενος στον ορισμό των «σεξουαλικών σχέσεων» όπως προτάθηκε από τη Δίωξη και συμφωνήθηκε από την υπεράσπιση και από την δικαστή Σούζαν Βέμπερ Ράιτ, η οποία δίκαζε την υπόθεση Πώλα Τζόουνς, ο Κλίντον ισχυρίστηκε ότι επειδή ορισμένες πράξεις εκτελούνται σε αυτόν, όχι από αυτόν, δεν συμμετείχε σε σεξουαλικές σχέσεις. Ωστόσο, η κατάθεση της Λεβίνσκι στην Επιτροπή Σταρρ έρχεται σε αντίθεση με την αξίωση του Κλίντον ότι ήταν εντελώς παθητικός στις συναντήσεις τους. [33]

Ο Κλίντον και η Λεβίνσκι κλήθηκαν και οι δύο σε μια μεγάλη κριτική επιτροπή (grand jury). Ο Kλίντον έδωσε την κατάθεσή του μέσω τηλεόρασης κλειστού κυκλώματος, η Λεβίνσκι αυτοπροσώπως. Έλαβε ασυλία από το Γραφείο του Ανεξάρτητου Συμβούλου των Ηνωμένων Πολιτειών , σε αντάλλαγμα για τη κατάθεσή της. [34]

Η ζωή μετά το σκάνδαλο Επεξεργασία

Η υπόθεση έκανε διάσημη την Λεβίνσκι, καθώς είχε γίνει το επίκεντρο πολιτικής θύελλας. [35] Η σύμβασή της για την ασυλία την περιόριζε σε όσα μπορούσε να δηλώσει δημοσίως, αλλά ήταν σε θέση να συνεργαστεί με τον Άντριου Μόρτον στη συγγραφή της «Ιστορίας της Μόνικα» , της βιογραφίας της που περιλάμβανε την πλευρά της στην υπόθεση Κλίντον. [36] [37] Το βιβλίο δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 1999 και έγινε πρωτοσέλιδο στο περιοδικό Time . [36] [37] Στις 3 Μαρτίου 1999, η Μπαρμπαρα Γουόλτερσ πήρε συνέντευξη από την Λεβίνσκι στην εκπομπή 20/20 του ABC. Το πρόγραμμα παρακολουθήθηκε από 70 εκατομμύρια Αμερικανούς, το οποίο η ABC είπε ότι ήταν ρεκόρ για πρόγραμμα ειδήσεων. [36] Η Λεβίνσκι έλαβε περίπου 500.000 δολάρια από τη συμμετοχή της στο βιβλίο και άλλο 1 εκατομμύριο δολάρια από τα διεθνή δικαιώματα στη συνέντευξη του Γουόλτερς, αλλά εξακολουθούσε να έχει υψηλά νομικά έξοδα και έξοδα διαβίωσης. [38]

Τον Ιούνιο του 1999, το περιοδικό Ms. magazine δημοσίευσε μια σειρά άρθρων από την συγγραφέα Σούζαν Τζέιν Γκίλμαν, [39] την σεξολόγο Σούυ Μπράιτ , [40] και την συγγραφέα Αμπίσια Άμπραμς [41] , συζητώντας από την πλευρά τριών γενεών γυναικών κατά πόσον η συμπεριφορά της Λεβίνσκι είχε νόημα για τον φεμινισμό. Επίσης, το 1999, η Λεβίνσκι αρνήθηκε να υπογράψει αυτόγραφο σε αεροδρόμιο, λέγοντας: «Είμαι γνωστή για κάτι που δεν είναι τόσο σπουδαίο για να είναι κανείς γνωστός». [42] Έκανε μια σύντομη εμφάνιση ως ο εαυτός της σε δύο σκετς κατά τη διάρκεια του επεισοδίου του Saturday Night Live του NBC, το οποίο περιέγραφε τη σχέση της με τον Κλίντον τους προηγούμενους 16 μήνες.

Η ίδια δήλωσε ότι επέζησε της έντονης προσοχής των μέσων ενημέρωσης κατά τη διάρκεια του σκανδάλου ασχολούμενη με το πλέξιμο . [38] Τον Σεπτέμβριο του 1999, επέκτεινε αυτό το ενδιαφέρον περαιτέρω αρχίζοντας να πουλά μια σειρά τσάντες που φέρουν το όνομά της [43] με την επωνυμία The Real Monica, Inc. [38] Πωλούνταν στο διαδίκτυο καθώς και στο Henri Bendel στη Νέα Υόρκη, στο Fred Segal στην Καλιφόρνια και στο The Cross στο Λονδίνο. [38] [43] [44] Η Λεβίνσκι σχεδίασε τις τσάντες και ταξίδευε συχνά για να εποπτεύει την κατασκευή τους στη Λουιζιάνα. [38]

Στις αρχές του 2000, η Λεβίνσκι άρχισε να εμφανίζεται σε τηλεοπτικές διαφημίσεις για την εταιρεία διατροφής Jenny Craig, Inc. [45] Η συμφωνία ύψους 1 εκατομμυρίου δολαρίων, η οποία υποχρέωσε την Λεβίνσκι να χάσει 40 ή περισσότερα pounds (περίπου 20 κιλά) σε έξι μήνες, είχε σημαντική δημοσιότητα την εποχή εκείνη. [38] Η Λεβίνσκι είπε ότι παρά την επιθυμία της να επιστρέψει σε μια πιο ιδιωτική ζωή, χρειαζόταν τα χρήματα για να πληρώσει νομικές αμοιβές, και πίστευε στο προϊόν. [46] Ένας εκπρόσωπος της Jenny Craig είπε για την Λεβίνσκι: «Αντιπροσωπεύει μια δραστήρια δραστήρια γυναίκα του σήμερα με έναν ταραχώδη τρόπο ζωής. Και είχε προβλήματα σωματικού βάρους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό αντιπροσωπεύει πολλές γυναίκες στην Αμερική. » [45] Η επιλογή της Λεβίνσκι ως μοντέλου έδειξε αμφιλεγόμενη για τη Jenny Craig και μερικά από τα ιδιωτικά υποκαταστήματά του άλλαξαν σε μια παλαιότερη διαφημιστική καμπάνια. [38] [46] Η εταιρεία σταμάτησε να προβάλλει τις διαφημίσεις της Λεβίνσκι το Φεβρουάριο του 2000, ολοκλήρωσε την καμπάνια της εντελώς τον Απρίλιο του 2000 και της πλήρωσε μόνο 300.000 δολάρια από το 1 εκατομμύριο δολαρίων που είχε συμβληθεί για τη συμμετοχή της. [38] [46]

Επίσης, στις αρχές του 2000, η Λεβίνσκι μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, έζησε στο West Village , και έγινε ευπρόσδεκτη ως κατά προτεραιότητα προσκεκλημένη στην κοινωνία του Μανχάταν. [38] Τον Φεβρουάριο του 2000 εμφανίστηκε στο The Tom Green Show του MTV , σε ένα επεισόδιο στο οποίο ο οικοδεσπότης την πήγε στο σπίτι των γονέων του στην Οτάβα αναζητώντας υφάσματα για τη νέα τσάντα την επιχείρησής του. Αργότερα το 2000, η Λεβίνσκι εργάστηκε ως ανταποκρίτρια για το Channel 5 στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο σόου Monica's Postcard , αναφέροντας τον πολιτισμό και τις τάσεις των ΗΠΑ από διάφορες τοποθεσίες. [38] [47]

Τον Μάρτιο του 2002, η Λεβίνσκι, που δεν δεσμευόταν πλέον από τους όρους της συμφωνίας περί ασυλίας [38] εμφανίστηκε σε ειδική εκπομπή του HBO , "Monica in Black and White", μέρος της σειράς America Undercover . [48] Σε αυτό απάντησε σε ερωτήσεις ακροατηρίου σχετικά με τη ζωή της και την υπόθεση Κλίντον. [48]

Η Λεβίνσκι φιλοξένησε το τηλεοπτικό ρεάλιτι πρόγραμμα, Mr. Personality , στο Fox Television Network το 2003 [35] όπου συμβούλευε νεαρές γυναίκες διαγωνιζόμενες που διάλεγαν άνδρες κρυμμένους από μάσκες. [49] Κάποιοι Αμερικανοί προσπάθησαν να οργανώσουν μποϊκοτάζ διαφημιστών στην εκπομπή, για να διαμαρτυρηθούν για την αξιοποίηση της φήμης της Λεβίνσκι. [50] Παρ 'όλα αυτά, η παράσταση έκανε το ντεμπούτο του σε πολύ υψηλές βαθμολογίες, [49] και η Αλεξάνδρα Στάνλεϋ έγραψε στην εφημερίδα The New York Times : «μετά από χρόνια προσπάθειας να εξαργυρώσει σε μετρητά τη φήμη της με το σχεδιασμό τσαντών και άλλα συστήματα αυτο-προώθησης, η κα Λεβίνσκι έχει βρει επιτέλους μια ταιριαστή θέση στην τηλεόραση. " [51] Ωστόσο, οι βαθμολογίες μειώθηκαν προς τα κάτω κάθε διαδοχική εβδομάδα [52] και μετά την ολοκλήρωση της αρχικής περιορισμένης εκτέλεσης, δεν εμφανίστηκε ξανά. [53] Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε ως φιλοξενούμενη στα προγράμματα V Graham Norton στο Ηνωμένο Βασίλειο, High Chaparall στη Σουηδία και The View και Jimmy Kimmel Live! στις ΗΠΑ [53]

Μετά την αυτοβιογραφία του Κλίντον, η ζωή μου , εμφανίστηκε το 2004, η Λεβίνσκι είπε σε μια συνέντευξη με τη βρετανική ταμπλόιντ Daily Mail ότι περίμενε ότι ο Κλίντον θα έλεγε την αλήθεια για τη σχέση της, ενώ αυτός την παρουσίασε ως μονόπλευρη [54]

Μέχρι το 2005, η Λεβίνσκι διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να ξεφύγει από το επίκεντρο της προσοχής στις ΗΠΑ, γεγονός που δυσχέραινε τόσο την επαγγελματική όσο και την προσωπική της ζωή. [35] Σταμάτησε να πουλάει τις τσάντες της [43] και μετακόμισε στο Λονδίνο για να μελετήσει κοινωνική ψυχολογία στο London School of Economics . [35] Το Δεκέμβριο του 2006, η Λεβίνσκι αποφοίτησε με πτυχίο Master of Science . [55] [56] Η διατριβή της είχε τίτλο «Σε αναζήτηση του αμερόληπτου ενόρκου: Εξερεύνηση του αποτελέσματος τρίτου προσώπου και προεκλογική δημοσιότητα». [57] Για την επόμενη δεκαετία προσπάθησε να αποφύγει τη δημοσιότητα. [35] [58] [59]

Η Λεβίνσκι αλληλογραφούσε το 2009 με τον μελετητή Κεν Γκόρμλυ , ο οποίος έγραφε μια εις βάθος μελέτη για τα σκάνδαλα του Κλίντον, υποστηρίζοντας ότι ο Κλίντον είχε πει ψέματα ενόρκως όταν ρωτήθηκε λεπτομερώς με συγκεκριμένες ερωτήσεις σχετικά με τη σχέση του με αυτήν. [60] Το 2013, τα στοιχεία που συνδέονταν με την Λεβίνσκι τα οποία ο Μπλάιτερ είχε δώσει στο Στάρρ πωλήθηκαν σε δημοπρασία από την πρώην σύζυγο του Μπλάιτερ, η οποία τα είχε στην κατοχή της. [61]

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας της ζωής της εκτός δημοσιότητας, η Λεβίνσκι έζησε στο Λονδίνο, το Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη και το Πόρτλαντ, αλλά, λόγω της φήμης της, αντιμετώπισε δυσκολίες στην εύρεση απασχόλησης στις θέσεις επικοινωνίας και μάρκετινγκ για μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς όπου της είχαν πάρει συνέντευξη. [59] [62]

 
Η Λεβίνσκι κατά τη διάρκεια TED Talk , Μάρτιος 2015

Τον Μάιο του 2014, η Λεβίνσκι έγραψε ένα δοκίμιο για το περιοδικό Vanity Fair με τίτλο «ντροπή και επιβίωση», όπου συζήτησε τη ζωή της και το σκάνδαλο. [62] [63] Συνέχισε να υποστηρίζει ότι η σχέση ήταν αμοιβαία και έγραψε ότι ενώ η Κλίντον την εκμεταλλεύτηκε, ήταν μια συναινετική σχέση. [64] Πρόσθεσε: «Εγώ, λυπάμαι ιδιαίτερα για το τι συνέβη μεταξύ μου και του Προέδρου Κλίντον.» [59] Ωστόσο, είπε ότι ήταν πλέον καιρός να «σηκώσει το κεφάλι της πάνω από το παραπέτα, ώστε να μπορέσει να επαναλάβει την αφήγησή της και να δώσει ένα σκοπό στο παρελθόν της". [59] Το περιοδικό αργότερα την ανακοίνωσε ως συνεργάτη της Vanity Fair , δηλώνοντας ότι θα «συμβάλει στην ιστοσελίδα τους σε διαρκή βάση, επιδιώκοντας τα σχετικά θέματα ενδιαφέροντος». [65] [66]

Τον Ιούλιο του 2014, η Λεβίνσκι πραγματοποίησε συνέντευξη σε τηλεόραση τριών τμήματα ειδικά για το National Geographic Channel , με τίτλο Η δεκαετία του '90: Η τελευταία μεγάλη δεκαετία . Η σειρά εξέτασε διάφορα γεγονότα της δεκαετίας του 1990, συμπεριλαμβανομένου του σκανδάλου που έφερε την Λεβίνσκι στη δημοσιότητα. Αυτή ήταν η πρώτη παρόμοια συνέντευξη της Λεβίνσκι σε περισσότερα από δέκα χρόνια. [67]

Τον Οκτώβριο του 2014, πήρε μια δημόσια θέση [68] ενάντια στον ηλεκτρονικό αποκλεισμό , καλώντας τον εαυτό της « μηδενικό ασθενή » της διαδικτυακής παρενόχλησης. [69] Μιλώντας στο περιοδικό Forbes «30 Under 30» για τις εμπειρίες της μετά το σκάνδαλο, είπε: «Αφού επέζησα, αυτό που θέλω να κάνω είναι να βοηθήσω και άλλα θύματα του παιχνιδιού ντροπής». [69] [70] Είπε ότι επηρεάστηκε από την ανάγνωση για την αυτοκτονία του Τάιλερ Κλεμέντι , πρωτοετούς φοιτητή του πανεπιστημίου Rutgers , που αφορούσε τον ηλεκτρονικό αποκλεισμό [69] και προσχώρησε στο Twitter για να διευκολύνει τις προσπάθειές της. [70] [71] Τον Μάρτιο του 2015, η Λεβίνσκι συνέχισε να μιλά δημόσια ενάντια στον κυβερνο-εκφοβισμό, [72] παρέχοντας μια ομιλία TED ζητώντας ένα πιο συμπονετικό Internet. [73] [74] Τον Ιούνιο του 2015, έγινε πρεσβευτής και στρατηγική σύμβουλος της οργάνωσης κατά των εκφοβισμών Bystander Revolution . [75] Τον ίδιο μήνα, έδωσε μια ομιλία κατά του ηλεκτρονικού εκφοβισμού στο Διεθνές Φεστιβάλ Δημιουργικότητας των Καννών Λιοντάρια . [76] Τον Σεπτέμβριο του 2015, η Λεβίνσκι έδωσε συνέντευξη στην Έιμυ Ρόμπαχ για την Good Morning America , για την εκστρατεία Μήνας Δράσης του Bystander Revolution για τον Εθνικό Μήνα Πρόληψης Εκφοβισμού. [77] Η Λεβίνσκι έγραψε τον πρόλογο [78] σε ένα βιβλίο του Οκτωβρίου του 2017 από τους Σου Σσεφφ και Μελίσα Σσόρρ, Έθνος ντροπής: Η παγκόσμια επιδημία του μίσους online. [79] [80]

Τον Οκτώβριο του 2017, η Λεβίνσκι έστειλε tweer με #MeToo hashtag για να δείξει ότι ήταν θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης και / ή σεξουαλικής επίθεσης, αλλά δεν έδωσε λεπτομέρειες. [81] Έγραψε ένα δοκίμιο στο τεύχος του Vanity Fair του Μαρτίου του 2018 στο οποίο δεν εξήγησε άμεσα γιατί χρησιμοποίησε το #MeToo hashtag τον Οκτώβριο, αλλά έγραψε ότι παρόλο που η σχέση της με τον Bill Clinton ήταν συναινετική, επειδή αυτός ήταν 27 χρονών μεγαλύτερος και σε θέση με πολύ περισσότερη δύναμη από ό, τι αυτή, κατά τη γνώμη της τώρα η σχέση αποτελούσε «κατάχρηση εξουσίας» από την πλευρά του Κλίντον. Πρόσθεσε ότι είχε διαγνωσθεί με μετατραυματική διαταραχή άγχους λόγω των εμπειριών που υπήρχαν μετά την αποκάλυψη της σχέσης. [82] Τον Μάιο του 2018, η Λεβίνσκι απομακρύνθηκε από μια εκδήλωση που διοργάνωσε η Town & Country όταν ο Bill Clinton αποδέχτηκε πρόσκληση για την εκδήλωση. [83]

Τον Σεπτέμβριο του 2018, η Λεβίνσκι μίλησε σε διάσκεψη στην Ιερουσαλήμ . Μετά την ομιλία της, είχε συνάντηση ερωταποκρίσεων με την οικοδέσποινα, δημοσιογράφο Γιόνιτ Λεβί. Η πρώτη ερώτηση που έθεσε η Λεβί ήταν εάν η Λεβίνσκι πιστεύει ότι ο Κλίντον της χρωστάει μια κατ'ιδίαν συγγνώμη. Η Λεβίνσκι αρνήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση και αποχώρησε από τη σκηνή. Αργότερα ανέφερε ότι το ερώτημα τέθηκε σε μια συνάντηση πριν από την εκδήλωση με την Λεβί και η Λεβίνσκι της είπε ότι μια τέτοια ερώτηση ήταν εκτός ορίων. Ένας εκπρόσωπος της Ισραηλινής Εταιρείας Τηλεοπτικών Ειδήσεων , που φιλοξένησε το συνέδριο και είναι ο εργοδότης της Λεβί, απάντησε ότι η Λεβί είχε διατηρήσει όλες τις συμφωνίες που συνήψε με την Λεβίνσκι και τίμησε τα αιτήματά της. [84]

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/08/06/lewinsky.profile/.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6765w32. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Roglo. p=monica;n=lewinsky.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/lewprofile.htm.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb135057415. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ articles.latimes.com/1998/feb/01/news/mn-14402/2.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Aiken, Jonathan (August 6, 1998). «Who Is Monica Lewinsky?». CNN. http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/08/06/lewinsky.profile/. 
  10. ↑ Morton, Andrew R. (1999). Monica's Story. New York: St. Martin's Press. σελ. 357. ISBN 0-312-97362-4. 
  11. ↑ 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 Leen, Jeff (January 24, 1998). «Lewinsky: Two Coasts, Two Lives, Many Images». The Washington Post: σελ. A1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 7, 2008. https://web.archive.org/web/20080907170242/http://washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/lewprofile.htm. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Tugend, Tom (January 30, 1998). «L.A. temple fends off Lewinsky inquiries». j.. Jewish Telegraphic Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 21, 2010. https://web.archive.org/web/20100221094718/http://www.jweekly.com/article/full/7521/l-a-temple-fends-off-lewinsky-inquiries/. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Pooley, Eric (February 23, 1998). «Monica's World». Time. http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/02/23/time/pooley.html. 
  14. ↑ Leen, Jeff (February 4, 1998). «Role Puts Spotlight on Lewinsky's Mother». The Washington Post. https://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/lewis020498.htm. Ανακτήθηκε στις August 2, 2015. 
  15. ↑ Cooper, Richard T.; La Ganga, Maria; Nelson, Jack (April 2, 1998). «Monica's Mom, the Reluctant Starr Witness». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 23, 2015. https://web.archive.org/web/20151123214805/http://articles.latimes.com/1998/apr/02/news/ls-35076/2. Ανακτήθηκε στις August 2, 2015. 
  16. ↑ Kelly, Keith J. (January 24, 1998). «Mom's Tenor Tale Teased Us». New York Daily News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 24, 2015. https://web.archive.org/web/20151124150251/http://www.nydailynews.com/archives/news/mom-tenor-tale-teased-article-1.793165. Ανακτήθηκε στις August 2, 2015. 
  17. ↑ Kamiya, Gary (23 Ιανουαρίου 1998). «Mommy Leerest». Salon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 1998. 
  18. ↑ «Monica's Mom Defended». Daily News (New York). August 9, 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-07. https://archive.today/20120707135201/http://articles.nydailynews.com/1998-08-09/news/18078775_1_monica-lewinsky-friends-marcia-lewis. Ανακτήθηκε στις 2019-01-27. 
  19. ↑ Italiano, Laura (October 3, 1998). «Monica's mother's breakdown revealed». New York Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 10, 2011. https://archive.today/20110510075915/http://www.nypost.com/p/news/monica_mother_breakdown_revealed_QaoQxqfTHKvzk6omyM2NoL. 
  20. ↑ «Monica's Mom, the Reluctant Starr Witness». Los Angeles Times. April 2, 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-23. https://web.archive.org/web/20151123214805/http://articles.latimes.com/1998/apr/02/news/ls-35076/2. Ανακτήθηκε στις 2019-01-27. 
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 Green, Michelle (February 9, 1998). «Scandal at 1600». People. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304050331/http://www.people.com/people/archive/article/0,,20124429,00.html. Ανακτήθηκε στις 2019-01-27.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " people " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  22. ↑ «Lewinsky's mother to wed media executive». CNN. February 2, 1998. http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/02/02/monica.mom/. 
  23. ↑ At Pacific Hills School (formerly Bel-Air Prep) she won the "Outstanding Junior of the Year" award. "That Girl" Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty. by Leonard Gill, March 15, 1999. Memphis Flyer book review. Retrieved December 18, 2006.
  24. ↑ 24,0 24,1 Clairborne, William (January 28, 1998). «Lewinsky's Former Teacher Discloses Affair». The Washington Post: σελ. A22. https://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/drama012898.htm. 
  25. ↑ «Lewinsky and the first lady». USA Today. Associated Press. March 19, 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 12, 2010. https://web.archive.org/web/20100412161707/http://www.usatoday.com/news/politics/2008-03-19-852575883_x.htm. Ανακτήθηκε στις January 19, 2010. 
  26. ↑ «Paula Jones' lawyers want Lewinsky evidence». Gettysburg Times. Associated Press: σελ. A3. April 1, 1998. https://news.google.com/newspapers?id=Xq9fAAAAIBAJ&sjid=mOYFAAAAIBAJ&pg=3866,13572. 
  27. ↑ 27,0 27,1 «Keeping Score In the Lewinsky Matter». CNN. January 31, 1998. http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/01/31/credibility/index.html. 
  28. ↑ Starr Report: Nature of President Clinton's Relationship with Monica Lewinsky Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty. Retrieved December 18, 2006.
  29. ↑ 29,0 29,1 The NewsHour with Jim Lehrer: President Bill Clinton January 21, 1998 Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty.
  30. ↑ 30,0 30,1 Baker, Peter; John F. Harris (August 18, 1998). «Clinton Admits to Lewinsky Relationship, Challenges Starr to End Personal 'Prying'». The Washington Post: σελ. A1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 4, 2006. https://web.archive.org/web/20061004120050/http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/clinton081898.htm. 
  31. ↑ Hibbitts, Bernard (21 Σεπτεμβρίου 1998). «Videotaped Testimony of William Jefferson Clinton Before the Grand Jury Empaneled for Independent Counsel Kenneth Starr August 17, 1998». JURIST: The Law Professors' Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2013. 
  32. ↑ "Perjury about sexual relations from the Paula Jones deposition" Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty. by Steve Kangas. Retrieved February 12, 2006
  33. ↑ Bennet, James; Abramson, Jill (September 20, 1998). «The Testing of a President: The Overview; Lawyers Say Tape of Clinton Shows Regret and Anger». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 6, 2016. https://web.archive.org/web/20160306191013/http://www.nytimes.com/1998/09/20/us/testing-president-overview-lawyers-say-tape-clinton-shows-regret-anger.html?pagewanted=all. 
  34. ↑ Blitzer, Wolf; Franken, Bob (July 28, 1998). «Lewinsky Strikes Far-Reaching Immunity Deal». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 21, 2011. https://web.archive.org/web/20110121145022/http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/07/28/lewinsky/. Ανακτήθηκε στις March 9, 2013. 
  35. ↑ 35,0 35,1 35,2 35,3 35,4 «Where Are They Now: The Clinton Impeachment: Monica Lewinsky». Time. January 9, 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 17, 2010. https://web.archive.org/web/20100617060523/http://www.time.com/time/specials/packages/article/0%2C28804%2C1870544_1870543_1870550%2C00.html. Ανακτήθηκε στις May 13, 2010. 
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 Cloud, John (March 8, 1999). «Monica's makeover». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 31, 2011. https://web.archive.org/web/20110831082058/http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/time/1999/03/08/makeover.html. 
  37. ↑ 37,0 37,1 Kakutani, Michiko (March 5, 1999). «'Monica's Story': Tawdry and Tiresome». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 9, 2017. https://web.archive.org/web/20170109113643/http://www.nytimes.com/books/99/02/28/daily/030599lewinsky-book-review.html. 
  38. ↑ 38,00 38,01 38,02 38,03 38,04 38,05 38,06 38,07 38,08 38,09 38,10 Grigoriadis, Vanessa (March 19, 2001). «Monica Takes Manhattan». New York. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 6, 2014. https://web.archive.org/web/20140706183225/http://nymag.com/nymetro/news/people/features/4481/. 
  39. ↑ Gilman, Susan Jane (June 1999). «Oral Report». Ms. Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις February 10, 2014. https://web.archive.org/web/20140210003700/http://www.msmagazine.com/jun99/monica-gilman.asp. Ανακτήθηκε στις July 13, 2014. 
  40. ↑ Bright, Susie (June 1999). «The Beauty and the Brains». Ms. Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 15, 2014. https://web.archive.org/web/20140715141323/http://www.msmagazine.com/jun99/monica-bright.asp. Ανακτήθηκε στις July 13, 2014. 
  41. ↑ Adams, Abiola Wendy (June 1999). «Dear Monica». Ms. Magazine. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 6, 2014. https://web.archive.org/web/20140806031850/http://www.msmagazine.com/jun99/monica-abrams.asp. Ανακτήθηκε στις July 13, 2014. 
  42. ↑ Leonard Pitts (February 7, 1999). «Monica Gains Respect For Renouncing Fame». Orlando Sentinel. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 1, 2012. https://web.archive.org/web/20120701020518/http://articles.orlandosentinel.com/1999-02-07/news/9902050766_1_jessica-hahn-fame-monica-lewinsky. 
  43. ↑ 43,0 43,1 43,2 «Is the Lewinsky Affair Over?». Vogue. May 27, 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 15, 2011. https://web.archive.org/web/20110515071129/http://www.vogue.co.uk/news/daily/2004-05/040527-is-the-lewinsky-affair-over-.aspx. 
  44. ↑ «Monica: It's In the Bag». People. January 12, 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 6, 2010. https://web.archive.org/web/20100606231829/http://www.people.com/people/article/0%2C%2C616490%2C00.html. 
  45. ↑ 45,0 45,1 Hays, Constance L. (December 28, 1999). «Monica Lewinsky Meets Jenny Craig, and a Spokeswoman Is Born». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 8, 2016. https://web.archive.org/web/20160308114855/http://www.nytimes.com/1999/12/28/business/media-business-advertising-monica-lewinsky-meets-jenny-craig-spokeswoman-born.html. 
  46. ↑ 46,0 46,1 46,2 «Lewinsky trimmed from slimming ads». BBC News. April 13, 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 22, 2010. https://web.archive.org/web/20100122015835/http://news.bbc.co.uk/2/hi/americas/711920.stm. 
  47. ↑ «Now Monica shows off her 'Postcards' on UK TV». Associated Press/South African Press Association. Independent Online. September 24, 2000. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 17, 2011. https://web.archive.org/web/20110917021754/http://www.iol.co.za/news/world/now-monica-shows-off-her-postcards-on-uk-tv-1.48592. 
  48. ↑ 48,0 48,1 James, Caryn (March 3, 2002). «Telling Her Own Story, Selling Her New Self». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 16, 2016. https://web.archive.org/web/20160816230849/http://www.nytimes.com/2002/03/03/arts/television-radio-telling-her-own-story-selling-her-new-self.html. 
  49. ↑ 49,0 49,1 Carter, Bill (April 23, 2003). «'Mr. Personality,' featuring Monica Lewinsky, draws the young audience of advertisers' dreams». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 7, 2016. https://web.archive.org/web/20160307194210/http://www.nytimes.com/2003/04/23/business/media-business-advertising-mr-personality-featuring-monica-lewinsky-draws-young.html. 
  50. ↑ «People». Saint Paul Pioneer Press: σελ. C8. April 27, 2003. 
  51. ↑ Stanley, Alessandra (April 23, 2003). «The Name of the Game Is Class, Guys and Gals, or the Lack of It». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 23, 2015. https://web.archive.org/web/20151123201635/http://www.nytimes.com/2003/04/23/arts/the-tv-watch-the-name-of-the-game-is-class-guys-and-gals-or-the-lack-of-it.html. 
  52. ↑ «"Mr. Personality" (2003)». IMDb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2009. 
  53. ↑ 53,0 53,1 «Monica Lewinsky». IMDb. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2009. 
  54. ↑ «Lewinsky: Clinton lies about relationship in his new book». USA Today. Associated Press. June 25, 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 1, 2007. https://web.archive.org/web/20070501061943/http://www.usatoday.com/life/books/news/2004-06-25-lewinsky-clinton_x.htm. Ανακτήθηκε στις December 18, 2006. 
  55. ↑ «Monica Lewinsky Earns Master's Degree in London». Fox News. December 21, 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 8, 2007. https://web.archive.org/web/20070108173219/http://www.foxnews.com/story/0%2C2933%2C238021%2C00.html. Ανακτήθηκε στις December 27, 2006. 
  56. ↑ MacLeod, Donald (September 7, 2005). «Lewinsky to study psychology at LSE». The Guardian (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 7, 2014. https://web.archive.org/web/20140507020752/http://www.theguardian.com/education/2005/sep/07/highereducation.psychology. Ανακτήθηκε στις December 24, 2009. 
  57. ↑ «Lewinsky graduates from London School of Economics». Reuters. January 7, 2007. https://www.reuters.com/article/people-lewinsky-degree-dc/lewinsky-graduates-from-london-school-of-economics-idUSN2044156920061220. Ανακτήθηκε στις January 19, 2018. 
  58. ↑ Gupta, Prachi (July 23, 2013). «The Monica Lewinsky scandal: Where are they now?». Salon. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 23, 2013. https://web.archive.org/web/20130923211310/http://www.salon.com/2013/07/23/the_monica_lewinsky_scandal_where_are_they_now/. Ανακτήθηκε στις November 5, 2013. 
  59. ↑ 59,0 59,1 59,2 59,3 Purdum, Todd S. (May 10, 2014). «Monica Lewinsky's hard-won perspective». Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 11, 2014. https://web.archive.org/web/20140511000926/http://www.politico.com/story/2014/05/lewinskys-perspective-106421.html. 
  60. ↑ Gerstein, Josh; Harris, John F. (December 17, 2009). «Monica's back – says Clinton lied». The Politico. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 20, 2009. https://web.archive.org/web/20091220235752/http://www.politico.com/news/stories/1209/30745.html. Ανακτήθηκε στις December 24, 2009. 
  61. ↑ Ho, Erica (June 25, 2013). «Monica Lewinsky Mementos Go Up for Auction». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 25, 2013. https://web.archive.org/web/20130625221709/http://newsfeed.time.com/2013/06/25/monica-lewinsky-mementos-go-up-for-auction/. 
  62. ↑ 62,0 62,1 Lewinsky, Monica (June 2014). «Shame and Survival: Monica Lewinsky on the Culture of Humiliation». Vanity Fair. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 4, 2015. https://web.archive.org/web/20150704062418/http://www.vanityfair.com/style/society/2014/06/monica-lewinsky-humiliation-culture. Ανακτήθηκε στις July 1, 2015. 
  63. ↑ «Exclusive: Monica Lewinsky Writes About Her Affair with President Clinton». Vanity Fair. May 6, 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις May 6, 2014. https://web.archive.org/web/20140506233301/http://www.vanityfair.com/online/daily/2014/05/monica-lewinsky-speaks. Ανακτήθηκε στις May 7, 2014. 
  64. ↑ Meslow, Scott (7 Μαΐου 2014). «Monica Lewinsky breaks 10 years of silence on affair with President Clinton». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2014. 
  65. ↑ Julia Cannon (July 31, 2014). «Monica Lewinsky Is Writing For Vanity Fair Now». Business Insider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 17, 2015. https://web.archive.org/web/20150617040749/http://www.businessinsider.com/monica-lewinsky-becomes-vanity-fair-contributor-2014-7. Ανακτήθηκε στις June 17, 2015. 
  66. ↑ Beth Stebner (August 1, 2014). «Monica Lewinsky to contribute to Vanity Fair on an 'ongoing basis'». New York Daily News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 17, 2015. https://web.archive.org/web/20150617040706/http://www.nydailynews.com/life-style/monica-lewinsky-contribute-vanity-fair-ongoing-basis-article-1.1888461. Ανακτήθηκε στις June 17, 2015. 
  67. ↑ Makarechi, Kia (July 1, 2014). «Monica Lewinsky Grants First TV Interview in Years». Vanity Fair. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 12, 2014. https://web.archive.org/web/20140712163717/http://www.vanityfair.com/online/daily/2014/07/monica-lewinsky-grants-first-tv-interview-in-years. Ανακτήθηκε στις July 13, 2014. 
  68. ↑ «Monica Lewinsky to Bullying Victims: 'Please Don't Suffer in Silence'». ABC News. September 30, 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 26, 2016. https://web.archive.org/web/20160126184414/http://abcnews.go.com/US/monica-lewinsky-bullying-victims-dont-suffer-silence/story?id=34139687. 
  69. ↑ 69,0 69,1 69,2 Merica, Dan (October 21, 2014). «Lewinsky makes emotional plea to end cyberbullying». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 22, 2014. https://web.archive.org/web/20141022080457/http://www.cnn.com/2014/10/20/politics/lewinsky-cyber-bullying/index.html. Ανακτήθηκε στις October 22, 2014. 
  70. ↑ 70,0 70,1 O'Connor, Clare (October 20, 2014). «Monica Lewinsky Speaks: 'It's My Mission To End Cyberbullying'». Forbes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 21, 2014. https://web.archive.org/web/20141021225914/http://www.forbes.com/sites/clareoconnor/2014/10/20/monica-lewinsky-speaks-its-my-mission-to-end-cyberbullying/. Ανακτήθηκε στις October 22, 2014. 
  71. ↑ Merica, Dan (October 20, 2014). «Monica Lewinsky joins Twitter». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 22, 2014. https://web.archive.org/web/20141022101654/http://www.cnn.com/2014/10/20/politics/monica-lewinsky-twitter/. 
  72. ↑ Bennett, Jessica (March 19, 2015). «Monica Lewinsky Is Back, but This Time It's on Her Terms». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 19, 2015. https://web.archive.org/web/20150319224903/http://www.nytimes.com/2015/03/22/style/monica-lewinsky-is-back-but-this-time-its-on-her-terms.html. Ανακτήθηκε στις March 20, 2015. 
  73. ↑ Wakefield, Jane (March 19, 2015). «Monica Lewinsky calls for a more compassionate internet». BBC Online. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 20, 2015. https://web.archive.org/web/20150320081006/http://www.bbc.co.uk/news/technology-31976567. Ανακτήθηκε στις March 19, 2015. 
  74. ↑ Lewinsky, Monica (March 20, 2015). «Monica Lewinsky: The price of shame». TED via YouTube. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 21, 2015. https://web.archive.org/web/20150321194938/https://www.youtube.com/watch?v=H_8y0WLm78U. Ανακτήθηκε στις March 21, 2015. 
  75. ↑ «Monica Lewinsky joins anti-bullying group Bystander Revolution, says she wants to help 'other victims of the shame game' survive». The Independent. June 9, 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις June 17, 2015. https://web.archive.org/web/20150617062442/http://www.independent.co.uk/news/people/monica-lewinsky-joins-antibullying-group-bystander-revolution-says-she-wants-to-help-other-victims-of-the-shame-game-survive-10308313.html. Ανακτήθηκε στις June 17, 2015. 
  76. ↑ «Monica Lewinsky gets standing ovation at Cannes». pagesix.com. June 25, 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 3, 2015. https://web.archive.org/web/20151003183958/http://pagesix.com/2015/06/25/monica-lewinsky-gets-standing-ovation-at-cannes/. Ανακτήθηκε στις October 2, 2015. 
  77. ↑ «Monica Lewinsky Bystander Revolution interview». 29 Απριλίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2016. 
  78. ↑ McNeill, Liz (9 Οκτωβρίου 2017). «Monica Lewinsky Shares New Video to Combat Cyberbullying». People. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2017. 
  79. ↑ Scheff, Sue (9 Οκτωβρίου 2017). «Monica Lewinsky: Stepping Up, Speaking Out». HuffPost. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2017. 
  80. ↑ Scheff, Sue· Schorr, Melissa (3 Οκτωβρίου 2017). Shame Nation: The Global Epidemic of Online Hate. Sourcebooks. ISBN 149264899X. 
  81. ↑ «Monica Lewinsky tweets '#MeToo'». Fox News. October 18, 2017. http://www.foxnews.com/politics/2017/10/18/monica-lewinsky-tweets-metoo.html. 
  82. ↑ Lewinsky, Monica (March 2018). «Emerging from "The House of Gaslight" in the age of #MeToo». Vanity Fair. https://www.vanityfair.com/news/2018/02/monica-lewinsky-in-the-age-of-metoo. Ανακτήθηκε στις February 26, 2018. «To be blunt, I was diagnosed several years ago with post-traumatic stress disorder, mainly from the ordeal of having been publicly outed and ostracized back then.» 
  83. ↑ Peck, Emily; Strachan, Maxwell (9 May 2018). «Town & Country Magazine Uninvited Monica Lewinsky From An Event Because Of Bill Clinton». Huffington Post. https://www.huffingtonpost.com/entry/monica-lewinsky-town-country-bill-clinton_us_5af34667e4b04d3b2c901b74. Ανακτήθηκε στις 9 May 2018. 
  84. ↑ Eglash, Ruth (September 4, 2018). «Monica Lewinsky walks off the stage at a Jerusalem conference when asked about Bill Clinton». Washington Post. https://www.washingtonpost.com/world/2018/09/04/monica-lewinsky-walks-off-stage-jerusalem-conference-when-asked-about-bill-clinton/. 

Περαιτέρω ανάγνωση Επεξεργασία

  • Berlant, Lauren και Duggan, Lisa. Our Monica, Ourselves: The Clinton Affair and the Public Interest. Sexual Cultures. Νέα Υόρκη: New York University Press, 2001. (ISBN 978-0814798645) ISBN   978-0814798645
  • Καλβ, Μάρβιν. Μια σκανδαλώδης ιστορία: η Κλίντον, ο Lewinsky και δεκατρείς μέρες που ταλανίζουν την αμερικανική δημοσιογραφία (One Scandalous Story: Clinton, Lewinsky, and Thirteen Days That Tarnished American Journalism). Νέα Υόρκη: Ελεύθερος Τύπος, 2001. (ISBN 978-1416576372) ISBN   978-1416576372

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μόνικα_Λεβίνσκι&oldid=10216508"