Βικιπαίδεια

Νιγηριανοί

(Ανακατεύθυνση από Νιγηριανός)

Οι Νιγηριανοί eίναι πολίτες της Νιγηρίας ή άτομα με καταγωγή από τη Νιγηρία.[21] Η χώρα πήρε το όνομά της από τον ποταμό Νίγηρα, που διασχίζει τη χώρα. Αυτό το όνομα φέρεται να επινοήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τη βρετανίδα δημοσιογράφο Φλόρα Σο (Flora Shaw), η οποία αργότερα παντρεύτηκε τον Βαρόνο Φρέντερικ Λούγκαρντ (Frederick Lugard), έναν Βρετανό διαχειριστή της αποικίας.[22] Η Νιγηρία αποτελείται από διάφορες εθνοτικές ομάδες και πολιτισμούς και ο όρος Νιγηριανός αναφέρεται σε μια αστική εθνικότητα που βασίζεται στην ιθαγένεια.[21] Οι Νιγηριανοί προέρχονται από περισσότερες από 250 εθνογλωσσικές ομάδες.[23] Αν και υπάρχουν πολλές εθνοτικές ομάδες στη Νιγηρία, οικονομικοί παράγοντες οδηγούν σε σημαντική κινητικότητα Νιγηριανών πολλαπλών εθνοτικών και θρησκευτικών καταβολών για να διαμένουν σε εδάφη στη Νιγηρία που βρίσκονται εκτός του εθνοτικού ή θρησκευτικού τους υπόβαθρου, με αποτέλεσμα την ανάμειξη των διαφόρων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων, ειδικά στις πόλεις της Νιγηρίας.[24] Η αγγλική γλώσσα είναι η lingua franca των Νιγηριανών.[25] Η Νιγηρία χωρίζεται περίπου στο μισό μεταξύ Μουσουλμάνων, που ζουν κυρίως στο βορρά και Χριστιανών, που ζουν κυρίως στο νότο. Οι ιθαγενείς θρησκείες, όπως αυτές που είναι εγγενείς στις εθνότητες των Ίγκμπο και των Γιορούμπα, αποτελούν μειονότητα.[26]

Νιγηριανοί
Νιγηριανή διασπορά
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Νιγηρία225.082.083 (εκτ. 2022)[1]
Μπενίν6.000.000[2]
Καμερούν4.000.000[3]
Ηνωμένες Πολιτείες461.895[4]
Ηνωμένο Βασίλειο215.000[5]
Νίγηρας130.982
Καναδάς111.465[6]
Ιταλία106.069[7]
Γερμανία100.000[8]
Βραζιλία90.000 – 100.000[9]
Αργεντινή90.000[10]
Τσαντ88.000[11]
Γκάνα77.000[12]
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία60.000[11]
Χιλή60.000[10]
Ισπανία60.000[13]
Μεξικό50.000[10]
Ακτή Ελεφαντοστού44.791[14]
Νότια Αφρική36.500+[15]
Τόγκο32.176[εκκρεμεί παραπομπή]
Γκαμπόν23.730[εκκρεμεί παραπομπή]
Ολλανδία20.000[10]
Αυστρία19.286[16]
Δημοκρατία της Ιρλανδίας16.300[17]
Σουηδία6.248
Μπουρκίνα Φάσο5.331
Λιβερία4.689
Φινλανδία4.607
Αυστραλία4.519[18]
Ελλάδα3.000[19]
Ιαπωνία3.000[10]
Ουγγαρία2.000[10]
Νορβηγία1.780[20]
Βέλγιο1.636[16]
Γαλλία1.425[16]
Ρουμανία1.000[16]
Γλώσσες
Νιγηριανά αγγλικά, τοπικές γλώσσες
Θρησκεία
Χριστιανισμός, Ισλάμ, Παραδοσιακές αφρικανικές θρησκείες

Εθνότητα Επεξεργασία

Οι Νιγηριανοί προέρχονται από πολλαπλά εθνοτικά, πολιτιστικά και θρησκευτικά υπόβαθρα, καθώς η ίδρυση της Νιγηρίας ήταν το αποτέλεσμα μιας αποικιακής δημιουργίας από τη Βρετανική Αυτοκρατορία.[25]

Ιστορία Επεξεργασία

Περαιτέρω πληροφορίες: Ιστορία της Νιγηρίας

Υπήρξαν πολλά μεγάλα ιστορικά κράτη στη Νιγηρία που επηρέασαν τη νιγηριανή κοινωνία μέσω των βασιλιάδων τους και των νομικών και φορολογικών συστημάτων τους και της χρήσης της θρησκείας για να νομιμοποιήσουν την εξουσία του βασιλιά και να ενώσουν τους ανθρώπους.[27] Η Βόρεια Νιγηρία έχει επηρεαστεί πολιτιστικά από την ισλαμική επιρροή, συμπεριλαμβανομένων πολλών μεγάλων ιστορικών ισλαμικών κρατών στην περιοχή.[27] Η Αυτοκρατορία Κάνεμ-Μπόρνου και το Χαλιφάτο του Σοκότο ήταν σημαντικά ιστορικά ισλαμικά κράτη στη βόρεια Νιγηρία.[27] Η Νότια Νιγηρία κατείχε ιστορικά πολλά ισχυρά κράτη, συμπεριλαμβανομένων του Βασιλείου του Μπενίν, της Αυτοκρατορίας Όγιο, της Συνομοσπονδίας Ίφε και πολλών άλλων πολιτειών των Γιορούμπα.[27]

Πολιτισμός Επεξεργασία

Ο πολιτισμός της Νιγηρίας επηρεάστηκε βαθιά από τη βρετανική αποικιακή κυριαρχία,[28] όπως η καταγγελία των βρετανικών αποικιακών αρχών και οι επιθέσεις κατά της πολυγαμίας, η δίκη με βασανιστήρια και ορισμένοι τύποι θυσιών.[28] Ταυτόχρονα, οι βρετανικές αποικιακές αρχές διατήρησαν και προώθησαν την παραδοσιακή νιγηριανή κουλτούρα που ενίσχυε την αποικιακή διοίκηση.[28] Οι Βρετανοί διέδωσαν τον Χριστιανισμό σε όλη τη νότια Νιγηρία και Χριστιανοί ιεραπόστολοι βοήθησαν τις βρετανικές αρχές στην καθιέρωση ενός εκπαιδευτικού συστήματος δυτικού τύπου στη Νιγηρία, που είχε ως αποτέλεσμα τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας στη Νιγηρία και την υιοθέτησή της ως κύρια γλώσσα της Νιγηρίας.[28] Οι Βρετανοί αντικατέστησαν την απλήρωτη εργασία των νοικοκυριών με μισθωτή εργασία.[28] Πριν από τον αποικισμό τον 20ό αιώνα, οι φυλές της Νιγηρίας κατείχαν συνήθως τη γη ως κοινότητα, έτσι ώστε η γη να μην μπορεί να αγοραστεί ή να πωληθεί.[23] Ο αποικισμός έφερε την έννοια των ατόμων που κατέχουν γη και άρχισε η εμπορευματοποίηση της γης.[23]

Στη Νιγηρία, περισσότερο από το 70% των Νιγηριανών ζουν σε χωριά δύο διαφορετικών τύπων: ο πρώτος τύπος που χρησιμοποιείται από τους Ίγκμπο και Τιβ περιλαμβάνει μια συλλογή διάσπαρτων ενώσεων ενώ ο δεύτερος τύπος που χρησιμοποιείται μεταξύ των Χαούσα, Γιορούμπα και Κανούρι περιλαμβάνει πυρήνες ενώσεων.[29] Αυτά τα χωριά αποτελούν μέλη της εθνότητας που σχετίζονται με την καταγωγή, καθώς και αγνώστους που έχουν αφομοιωθεί στην εθνότητα.[29] Από την εποχή πριν από τον αποικισμό μέχρι σήμερα, ήταν κοινή πρακτική των φυλών της Νιγηρίας να υιοθετούν ξένους στις φυλές.[23] Ένας άνδρας πρεσβύτερος στην κοινότητα συνήθως υπηρετεί ως αρχηγός του χωριού.[29]

Στις μεγάλες πόλεις της Νιγηρίας, υπάρχει μια ουσιαστική ανάμειξη Νιγηριανών με ξένους, ιδιαίτερα Ευρωπαίους, Λιβανέζους και Ινδούς.[24] Η οικονομική σημασία των πόλεων της Νιγηρίας είχε ως αποτέλεσμα τη μετανάστευση ανθρώπων από την παραδοσιακή εθνική ή πολιτιστική πατρίδα τους σε πόλεις εκτός αυτών των εδαφών.[24] Οι Ίγκμπο, Χαούσα-Φουλάνι και Ιμπίμπιο έχουν συνήθως μεταναστεύσει στο Λάγος και πολλοί νότιοι μεταναστεύουν στο βορρά για εμπόριο ή εργασία, ενώ αρκετοί εποχικοί εργάτες του βορρά και επιχειρηματίες μικρής κλίμακας πηγαίνουν στο νότο.[24]

Θρησκεία Επεξεργασία

Σεχταρισμός Επεξεργασία

Εθνοτικές, θρησκευτικές και περιφερειακές διαμάχες και εντάσεις έχουν συνήθως διχάσει τους Νιγηριανούς σε πολιτικά ζητήματα.[31] Ειδικότερα, οι πολιτιστικές και πολιτικές διαιρέσεις μεταξύ του μουσουλμανικού βορρά και του χριστιανικού νότου έχουν πολιτικοποιήσει τη θρησκεία και έχουν προκαλέσει σημαντικές πολιτικές διαμάχες στη Νιγηρία.[31] Η βία με εθνοτικά και θρησκευτικά κίνητρα από εξτρεμιστές έχει αυξήσει και αυτές τις εντάσεις.[25]

Ωστόσο, παρά τις περιπτώσεις εξτρεμισμού, οι περισσότεροι Νιγηριανοί συνεχίζουν να συνυπάρχουν ειρηνικά και έχει καλλιεργηθεί μια κοινή νιγηριανή ταυτότητα μεταξύ των πιο μορφωμένων και εύπορων Νιγηριανών, καθώς και με τους πολλούς Νιγηριανούς που αφήνουν μικρές ομοιογενείς εθνοτικές κοινότητες για να αναζητήσουν οικονομικές ευκαιρίες στις πόλεις όπου ο πληθυσμός είναι εθνοτικά μεικτός.[25] Αν και υπάρχουν πολιτιστικές διαφορές μεταξύ των Νιγηριανών, η αγγλική γλώσσα χρησιμοποιείται συνήθως ως κύρια γλώσσα τους.[25] Επίσης, οι περισσότεροι Νιγηριανοί μοιράζονται μια ισχυρή δέσμευση για τις ατομικές ελευθερίες και τη δημοκρατία.[25] Ακόμη και σε περιόδους στρατιωτικής διακυβέρνησης, τέτοιες στρατιωτικές κυβερνήσεις πιέστηκαν να διατηρήσουν δημοκρατικές θέσεις από τον λαό της Νιγηρίας.[25] Οι πολιτικές προσωπικότητες της Νιγηρίας συνήθως γνωρίζουν πολλές αυτόχθονες γλώσσες εκτός της δικής τους αυτόχθονης γλώσσας.[25]

Εικόνες Επεξεργασία

  •  
    Γυναίκες της φυλής Χαούσα Φουλάνι, που φορούν παραδοσιακές ενδυμασίες
  •  
    Άνδρες Γιορούμπα φορούν παραδοσιακή ενδυμασία και παίζουν ντραμς
  •  
    Γυναίκα Ιμπίμπιο με παραδοσιακή ενδυμασία
  •  
    Χάρτης της δυτικής Αφρικής, που δείχνει τη Νιγηρία σε σκούρο πράσινο

Αξιοσημείωτα πρόσωπα Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ «The World Factbook». Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2023. 
  2. ↑ «EXCLUSIVE: As Benin Republic clocks 53: Over 6m Nigerians live in former Dahomey, 200 in jails but Amb Obisakin says 'Nigeria is a power here, there's no doubt about it'». sunnewsonline.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2013. 
  3. ↑ Mark D. DeLancey, Rebecca Neh Mbuh. Historical Dictionary of the Republic of Cameroon. Scarecrow Press, 2010. σελ. 283.
  4. ↑ ACS, 2019
  5. ↑ 2019 ONS Estimate
  6. ↑ «Immigrant status and period of immigration by place of birth and citizenship: Canada, provinces and territories and census metropolitan areas with parts». Statistics Canada. Statistics Canada Statistique Canada. 7 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2023. 
  7. ↑ «BILANCIO DEMOGRAFICO NAZIONALE» (PDF). Directorate for social statistics and population census Istat – National Institute of Statistics. σελ. 10. 
  8. ↑ mevans, Bild: istockphoto com /. «Demographie». Statista. 
  9. ↑ «Brazil grants Amnesty To 2000 Nigerians». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2023. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 «Immigrant and Emigrant Populations by Country of Origin and Destination». migrationpolicy.org. 10 Φεβρουαρίου 2014. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Fulani, Nigerian | Joshua Project». www.joshuaproject.net. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020. 
  12. ↑ Maguire, Ken (30 Μαΐου 2010). «Nigerians fight bad reps in Ghana». Ανακτήθηκε στις 6 Ιανουαρίου 2016. 
  13. ↑ «Immigrant and Emigrant Populations by Country of Origin and Destination». migrationpolicy.org. 10 Φεβρουαρίου 2014. 
  14. ↑ Nigeria - International emigrant stock
  15. ↑ «Nigerians in South Africa» (PDF). www.migration.org.za. 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2020. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 «Bevölkerung nach Staatsangehörigkeit und Geburtsland». Statistik Austria. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2015. 
  17. ↑ McFadyen 2008, σελ. 55
  18. ↑ «Australian Government Department of Immigration and Border Protection» (PDF). immi.gov.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2013. 
  19. ↑ «AthensNews onLine SEARCH». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2013. 
  20. ↑ «Innvandrere og norskfødte med innvandrerforeldre - Tabeller - SSB». Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2015. 
  21. ↑ 21,0 21,1 Gordon, April A. (2003). Nigeria's diverse peoples: a reference sourcebook. Ethnic diversity within nations. Santa Barbara, California, USA: ABC-CLIO, Inc. σελ. 233. ISBN 1576076822. 
  22. ↑ «History – Ministry of Foreign Affairs, Nigeria» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2023. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 Toyin Falola.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 Toyin Falola.
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 25,4 25,5 25,6 25,7 April A. Gordon.
  26. ↑ «Nigeria Fact Sheet» (PDF). United States Embassy in Nigeria. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2018. 
  27. ↑ 27,0 27,1 27,2 27,3 Toyin Falola.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 28,3 28,4 Toyin Falola.
  29. ↑ 29,0 29,1 29,2 Toyin Falola.
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 30,4 «The World Factbook». Central Intelligence Agency. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουλίου 2019. 
  31. ↑ 31,0 31,1 April A. Gordon.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νιγηριανοί&oldid=10504578"