Νικήτα Μιχαλκόφ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Νικήτα Σεργκέγεβιτς Μιχαλκόφ (ρωσικά: Ники́та Серге́евич Михалко́в), είναι Ρώσος ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, γεννημένος στις 21 Οκτωβρίου 1945.
Νικήτα Μιχαλκόφ | |
---|---|
Ο Νικήτα Μιχαλκόφ | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Никита Сергеевич Михалков (Ρωσικά) |
Γέννηση | 21 Οκτωβρίου 1945 Μόσχα, Σοβιετική Ένωση |
Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική |
Σπουδές | Ινστιτούτο κινηματογράφου Γερασίμωφ (1971), Θεατρικό Ινστιτούτο Μπορίς Στσούσκιν (1963), Κεντρική Μουσική Σχολή της Μόσχας (1956, 1959) και GOU CO No. 1239 |
Ιδιότητα | ηθοποιός, σκηνοθέτης κινηματογράφου, σεναριογράφος, παραγωγός ταινιών, ηθοποιός ταινιών, λέκτορας, καινοτόμος επιχειρηματίας, τραγουδιστής, παρουσιαστής, τηλεοπτικός παρουσιαστής, μπλόγκερ, σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών[1], συγγραφέας[1], σκηνοθέτης[2] και YouTuber |
Σύζυγος | Αναστάζια Βερτίνσκαγια (1966–1969) και Τατιάνα Μιχάλκοβα |
Τέκνα | Στέπαν Μιχαλκόφ, Άννα Μιχακλόβα, Αρτέμ Μιχαλκόφ και Ναντέζντα Μιχαλκόβα |
Γονείς | Σεργκέι Μιχαλκόφ και Νατάλια Κοντσαλόφσκι |
Αδέλφια | Αντρέι Κοντσαλόφσκι |
Όργανα | φωνή |
Είδος τέχνης | Σκηνοθεσία, Σεναριογραφία, Υποκριτική |
Βραβεύσεις | |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΟ Μιχαλκόφ γεννήθηκε το 1945 στη Μόσχα και κατάγεται από καλλιτεχνική και αριστοκρατική οικογένεια. Ο προπάππος του ήταν κυβερνήτης του Γιαροσλάβλ την εποχή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Ο πατέρας του, Σεργκέι Μιχαλκόφ, μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, είναι περισσότερο γνωστός ως συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας, αν και έγραψε επίσης τους στίχους για τον Εθνικό Ύμνο της Σοβιετικής Ένωσης και αργότερα και της Ρωσίας. Η μητέρα του Νικίτα, η ποιήτρια Ναταλία Κοντσαλόφσκαγια, ήταν κόρη του πρωτοπόρου καλλιτέχνη Πιότρ Κοντσαλόφσκι και εγγονή ενός άλλου σημαντικού ζωγράφου, του Βασίλι Σουρίκοφ. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Νικίτα είναι ο παραγωγός και σκηνοθέτης ταινιών Αντρέι Κοντσαλόφσκι, που είναι γνωστός τόσο για τη συνεργασία του με τον Αντρέι Ταρκόφσκι, όσο και για την κινηματογραφική του δράση στο Χόλιγουντ.
Ο Μιχάλκοφ σπούδασε στο παιδικό τμήμα του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας και αργότερα στο σχολείο Schukin του θεάτρου Vakhtangov. Στη συνέχεια σπούδασε υποκριτική στο στούντιο Στανισλάφσκι και σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Κρατική Σχολή Κινηματογράφου της Μόσχας (VGIK). Ενώ ακόμα ήταν σπουδαστής, εμφανίστηκε στην ταινία Ι Georgi Daneliya (1964), κυρίως λόγω του αδερφού του Αντρέι Κοντσαλόφσκι, και γύρισε τρεις ταινίες μικρού μήκους. Η πτυχιακή του ήταν η A Quiet Day at the End of the War το 1970. Ο Μιχάλκοφ μετά την αποφοίτηση του εμφανίστηκε σε πάνω από είκοσι ταινίες, πριν να σκηνοθετήσει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία At Home Among Strangers το 1974 Έχει κερδίσει πολλά βραβεία σε μεγάλα φεστιβάλ (Φεστιβάλ Βενετίας – Χρυσό Λιοντάρι το 1992 για το Urga - Καννών, Μόσχας και άλλα). Το 1994 στο Φεστιβάλ των Καννών με τον Ψεύτη ήλιο θέλησε να επαναλάβει την επιτυχία του Μιχαήλ Καλατόζωφ με το Όταν περνούν οι γερανοί, τη μοναδική ρώσικη ταινία που έχει κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα. Τελικά κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, ενώ το πρώτο βραβείο το πήρε ο Ταραντίνο με το "Pulp Fiction". Η αντίδρασή του ήταν ακραία και υποσχέθηκε να μη συμμετάσχει ξανά στο διαγωνιστικό μέρος οποιουδήποτε κινηματογραφικού φεστιβάλ, υπόσχεση που έχει τηρήσει μέχρι σήμερα. Ο Νικήτα Μιχαλκόφ έχει κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας για τον Ψεύτη Ήλιο.
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΣκηνοθέτης
Επεξεργασία- Devochka i veshchi (1967) (short film)
- And I Go Home (1968) (short film)
- A Quiet Day During the End of War (1970) (short film)
- At Home Among Strangers (1974)
- A Slave of Love (1976)
- An Unfinished Piece for a Player Piano (1977)
- Five Evenings (1978)
- Oblomov (1979)
- Family Relations (1981)
- Without Witness (1983)
- Dark Eyes (1987)
- Hitch-hiking (1990)
- Close to Eden (1992) (aka Urga)
- Remembering Chekhov (1993)
- Anna: 6 - 18 (1993)
- Ψεύτης ήλιος (1994)
- The Barber of Siberia (1998)
- 12 (2007)
- Burnt by the Sun 2: Exodus (2010)
- Burnt by the Sun 2: Citadel (2011)
Ηθοποιός (επιλεγμένη)
Επεξεργασία- I Step Through Moscow (1964) – Georgi Daneliya
- A Nest of Gentry (1965) – A. Konchalovsky
- The Red and the White (1967)
- The Red Tent (1969) – Mikhail Kalatozov
- The Postmaster (1972) – Sergey Soloviev
- At Home Among Strangers (1974) – Himself
- A Slave of Love (1975) – Himself
- An Unfinished Piece for a Player Piano (1977) – Himself
- Siberiade (1978) – A. Konchalovsky
- The Hound of the Baskervilles (1980) – Igor Maslennikov
- Portrait of the Artist's Wife (1982) – A. Pankratov-Biely
- Station for Two (1983) – Eldar Ryazanov
- A Cruel Romance (1984) – Eldar Ryazanov
- Humiliation and Offense (1991) – A. Echpai
- Ψεύτης ήλιος (1994) – Himself
- Gogol's The Government Inspector (1996) – S. Gazanov
- The Barber of Siberia (1998) – Himself
- The State Counsellor (2005) – Filipp Yankovsky
- Zhmurki (2005) – Aleksei Balabanov
- Persona Non Grata (2005) – Krzysztof Zanussi
- 12 (2007) – Humself
- Burnt by the Sun 2: Exodus (2010) - Himself
- Burnt by the Sun 2: Citadel (2011) - Himself
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn20000701233. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/24692.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Επίσημη σελίδα
- Ο Νικήτα Μιχαλκόφ στην IMDb