Οίκος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Οίκος της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα είναι ένας πλάγιος κλάδος του Οίκου της Ορλεάνης. Αποτελείται από τους απογόνους του Γκαστόν της Ορλεάνης κόμη του Ε και της συζύγου του Ισαβέλλας της Μπραγκάνσα, κόρης και διαδόχου του Πέτρου Β΄ αυτοκράτορα της Βραζιλίας. Μετά την εκθρόνιση του Πέτρου Β΄ το 1889, οι απόγονοι της Μαρίας είναι διεκδικητές του στέμματος της Βραζιλίας.
Ιστορικό
ΕπεξεργασίαΟ Πέτρος Β΄ είχε δύο τέκνα, την Ισαβέλλα και τη Λεοπολδίνα και όταν έψαχνε γαμπρούς γι' αυτές, η αδελφή του Φραγκίσκα, σύζυγος του Φραγκίσκου Ορλεάνης πρίγκιπα της Ζουανβίλ, του πρότεινε δύο ανίψια του άνδρα της: τον Γκαστόν του Ε και τον Λουδοβίκο-Αύγουστο των Βέττιν πρίγκιπα της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα. Το 1864 οι δύο νέοι ταξίδεψαν στη Βραζιλία, γνώρισαν τις κόρες του αυτοκράτορα και τις νυμφεύτηκαν: ο Γκαστόν τη διάδοχο Ισαβέλλα και ο Λουδοβίκος-Αύγουστος τη Λεοπολδίνα.
Από το πρώτο ζεύγος ιδρύθηκε τότε ο Οίκος Ορλεάνης-Μπραγκάνσα. Το 1875 γεννήθηκε το πρώτο τέκνο τους, ο Πέτρος-Αλκάνταρα. Το 1889 ο στρατηγός Τεόντορο ντα Φονσέκα έκανε πραξικόπημα, εκθρόνισε τον Πέτρο Β΄ και έγινε Πρόεδρος της χώρας.
Εξορία
ΕπεξεργασίαΗ αυτοκρατορική οικογένεια εξορίστηκε και τα εισοδήματά της καταργήθηκαν. Μετέβη στη Λισαβόνα και με την οικονομική βοήθεια ενός Πορτογάλου διέμεινε στις Κάννες, στο Οτέλ Μπω Σαζούρ. Ο Πέτρος Β΄ μετέβη στο Παρίσι, όπου απεβίωσε το 1891. Ο πατέρας τού Γκαστόν τού παρείχε μηνιαίο εισόδημα και ο Γκαστόν με την Ισαβέλλα και τα παιδιά μετέβησαν σε μία βίλα στο προάστειο του Παρισιού Μπουλόν-συρ-Σάιν, πιο οικονομικά από το Οτέλ Μπω Σαζούρ. Τα τρία τους παιδιά εγγράφτηκαν σε σχολεία του Παρισιού. Μοναρχιστές από τη Βραζιλία προσπάθησαν ανεπιτυχώς να παλινορθώσουν τη μοναρχία, αλλά η Ισαβέλλα δεν επιθυμούσε τη με τα όπλα επιβολή.
Το 1896 απεβίωσε ο Λουδοβίκος δούκας του Νεμούρ, πατέρας του Γκαστόν και η κληρονομία του τους επέτρεψε να ζουν με ασφάλεια. Ενέγραψαν τα τρία αγόρια σε στρατιωτική Σχολή στη Βιέννη. Η Ισαβέλλα συνέχιζε τις φιλανθρωπίες της μέσω της Καθολικής Εκκλησίας και ο Γκαστόν αγόρασε το Σατώ Ε (Εu), την πρώην κατοικία του πάππου του Λουδοβίκου-Φιλίππου της Γαλλίας, όπου ο ίδιος είχε ζήσει παιδί. Επιπλώθηκε με αντικείμενα από τη Βραζιλία. Το 1907 ο δευτερότοκος Λουδοβίκος ταξίδευσε στο Ρίο ντε Τζανέιρο, αλλά δεν του επετράπη να αποβιβαστεί. O Πέτρος-Αλκάνταρα έκανε μοργανατικό γάμο, έτσι ο Λουδοβίκος έγινε διάδοχος. Ο τρίτος γιος Αντώνιος έμεινε άγαμος.
Ο Πέτρος Β΄ της Βραζιλίας ήταν εξάδελφος του Φραγκίκσου-Ιωσήφ της Αυστρίας και τις παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Λουδοβίκος και ο Αντώνιος ζήτησαν να αποδεσμευθούν από τον Αυστριακό στρατό και να πολεμήσουν στον Γαλλικό, αλλά η Γαλλία αρνήθηκε, επειδή ήταν μέλη της Βασιλικής Οικογένειας. Πολέμησαν με τους Άγγλους. Ο Αντώνιος σκοτώθηκε μετά τη λήξη του Πολέμου, το 1918 σε αεροπορικό δυστύχημα. Το 1920 τους επετράπη η διαμονή στη Βραζιλία. Η Ισαβέλλα ήταν ασθενής για να ταξιδέψει· το 1921 ο Πέτρος-Αλκάνταρα και ο πατέρας του μετέβησαν στη Βραζιλία για τη δεύτερη ταφή του Πέτρου Β΄ και της συζύγου του στον Καθεδρικό της Πετρόπολης. Η Ισαβέλλα απεβίωσε το ίδιο έτος και ο Γκαστόν το επόμενο.
Ο Πέτρος-Αλκάνταρα αγόρασε στην Πετρόπολη το ανάκτορο Γκράο-Παρά που ανήκε στην οικογένειά του και εγκαταστάθηκε εκεί, όπου απεβίωσε το 1940. Η κόρη του Μαρία-Φραγκίσκα παντρεύτηκε τον Ντουάρτε-Νούνο, διεκδικητή βασιλιά της Πορτογαλίας. Ο πρωτότοκος γιος του Λουδοβίκου, ο Πέτρος-Ερρίκος νυμφεύτηκε την εγγονή του Λουδοβίκου Γ΄ Βίττελσμπαχ της Βαυαρίας.
Ο αποκλεισμός του Πέτρου-Αλκάνταρα
ΕπεξεργασίαΟ Πέτρος-Αλκάνταρα είχε νυμφευτεί την Ελισάβετ κόμισσα ντε Ντομπρεζέσκυ από τη Βοημία[1]. Η μητέρα του έκρινε μοργανατικό τον γάμο[2], έτσι ο Λουδοβίκος έγινε διάδοχος. Αν και ο Πέτρος-Αλκάνταρα είχε υπογράψει[3][4] αποκήρυξη[5][6] των δικαιωμάτων του[7][8][9], το 1940 ο πρωτότοκος γιος του, ο Πέδρο-Γκαστάο δεν δέχθηκε την αποκήρυξη και διεκδίκησε τον θρόνο της Βραζιλίας.
Η συμφωνία του 1909
ΕπεξεργασίαΟ Γκαστόν ήταν γιος του Λουδοβίκου, δευτερότοκου γιου του Λουδοβίκου-Φιλίππου της Γαλλίας και ζήτησε δικαίωμα διαδοχής του Γαλλικού θρόνου για τον γιο του Πέτρου-Αλκάνταρα. Τότε ο Φίλιππος δούκας της Ορλεάνης, αρχηγός του Οίκου, θέσπισε τη Συνθήκη (Pact) του Οίκου της Ορλεάνης[10], σύμφωνα με την οποία μέλη που έχουν μεταναστεύσει, θεωρούνται ξένοι στη Γαλλία και λόγω της κατάστασής τους αυτής (pérégrinité)[11][12] εξαιρούνται της διαδοχής. Το ίδιο ίσχυσε και για τον μικρότερο γιο του Λουδοβίκου-Φιλίππου της Γαλλίας, τον Αντώνιο δούκα του Μονπανσιέ, του οποίου ο γιος Αντώνιος δούκας της Γκαλιέρα είχε νυμφευτεί την κόρη τής Ισαβέλλας Β΄ της Ισπανίας και διέμενε μόνιμα στην Ισπανία[13][10].
Γενεαλογία του Οίκου Ορλεάνης-Μπραγκάνσα
ΕπεξεργασίαΛουδοβίκος-Φίλιππος βασ. της Γαλλίας ΟΙΚΟΣ ΟΡΛΕΑΝΗΣ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Φερδινάνδος-Φίλιππος δούκας της Ορλεάνης | Λουδοβίκος δούκας του Νεμούρ | Πέτρος B΄ αυτ. της Βραζιλίας ΟΙΚΟΣ ΜΠΡΑΓΚΑΝΣΑ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Γκαστόν κόμης του Ε ΚΛΑΔΟΣ ΟΡΛΕΑΝΗΣ-ΜΠΡΑΓΚΑΝΣΑ | Ισαβέλλα διάδοχος αυτ. Βραζιλίας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πέτρος-Αλκάνταρα πρίγκιπας του Γκράο-Παρά ΚΛΑΔΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΛΙΣ | Λουδοβίκος πρίγκιπας της Βραζιλίας ΚΛΑΔΟΣ ΒΑΣΟΟΥΡΑΣ | Αντώνιος-Γκαστάο πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πέτρος-Γκαστάο πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Ιωάννης-Μαρία πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Πέτρος-Ερρίκος πρίγκιπας της Βραζιλίας | Λουδοβίκος-Γκαστάο πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πέτρος-Κάρολος πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Αλφόνσο-Ντουάρτε | Μανουέλ-Αλβάρο | Φρανσίσκο-Χουμπέρτο | Ζοάο-Ενρίκε | Λουδοβίκος πρίγκιπας της Βραζιλίας | Εύδης πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Μπέρτραντ πρίγκιπας της Βραζιλίας | Πέδρο | Φερνάντο | Αντώνιος πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Φρανσίσκο | Αλμπέρτο | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πέδρο-Τσιάγκο πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Φιλίπε-Ροντρίγκο | Λουίς-Φιλίπε | Έουντις | Πέτρος-Λουδοβίκος πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | Ραφαήλ πρίγκιπας της Ορλεάνης-Μπραγκάνσα | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Villon, Victor. «Elisabeth Dobrzensky "Empress of Brazil"». Royalty Digest Quarterly. http://pt.scribd.com/doc/231754509/Elisabeth-Dobrzensky-Von-Dobrzenicz-Empress-of-Brazil-PDF-2.
- ↑ Sainty, Guy Stair. «House of Bourbon: Branch of Orléans-Braganza». Chivalric Orders. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2009.
- ↑ BARMAN, Roderick J., Princesa Isabel do Brasil: gênero e poder no século XIX, UNESP, 2005
- ↑ VIANNA, Hélio. Vultos do Império. São Paulo: Companhia Editoria Nacional, 1968, p.224
- ↑ FREYRE, Gilberto. Ordem e Progresso. Rio de Janeiro: José Olympio, 1959, p.517 and 591
- ↑ LYRA, Heitor. História de Dom Pedro II - 1825-1891. São Paulo: Companhia Editora Nacional, 1940, vol.III, p.300
- ↑ Enciclopaedia Barsa, vol. IV, article "Braganza", p.210, 1992
- ↑ JANOTTI, Maria de Lourdes. Os Subversivos da República. São Paulo: Brasiliense, 1986, p.255-7
- ↑ MALATIAN, Teresa Maria. A Ação Imperial Patrianovista Brasileira. São Paulo, 1978, p.153-9
- ↑ 10,0 10,1 de Saisseval, Guy Coutant. La Légitimité monarchique. Paris, 1985. In French.
- ↑ Dumoulin, Charles. Coutumes de Paris. 1576.
- ↑ de Seyssel, Claude. La Monarchie de France, vol. I.7. Paris, 1961, pp. 112-3.
- ↑ de Montjouvent, Philippe. Le Comte de Paris et Sa Descendance. Annexes. Du Chaney Eds, Paris, 1998, p. 431. (ISBN 2-913211-00-3). French.
Φωτοθήκη
Επεξεργασία-
Ο Πέτρος ντε Αλκάνταρα, γιος του Γκαστόν της Ορλεάνης και της Ισαβέλλας της Μπραγκάνσα, αρχηγός του κύριου κλάδου της Πετρόπολις.
-
Ο Λουδοβίκος, η σύζυγός του Μαρία ντι Γκράθια, οι γονείς του Γκαστόν και Ισαβέλλα, και τα τρία παιδιά του. Είναι ο ιδρυτής του πλάγιου κλάδου της Βασόουρας.
-
Ο θυρεός της Πορτογαλίας
-
Ο θυρεός του ενωμένου Βασιλείου της Πορτογαλίας και Βραζιλίας
-
Ο θυρεός της αυτοκρατορίας της Βραζιλίας (1822-1870)
-
Ο θυρεός της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα - Μπραγκάνσα
-
Το αυτοκρατορικό ανάκτορο του Σάο Κριστοβάο στο Ρίο ντε Ιανέιρο.
-
Το αυτοκρατορικό ανάκτορο στην Πετρόπολις, θερινή διαμονή της οικογένειας.
-
Το ιδιωτικό ανάκτορο της Ισαβέλλας των Μπραγκάνσα.